Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Στα Βραχώδη Όρη



Rocky Mountain Dreaming

The way that you wander
ls the way that you choose
The day that you tarry
ls the day that you lose
Sunshine or thunder
A man will always wonder
Where the fair wind blows






Τα Βραχώδη Όρη, the Rocky Mountains, ή απλά the Rockies, στην βορειοαμερικανική ήπειρο ξεκινάν από τον Βόρειο Καναδά και ορθώνονται σαν τοίχος επί 3.000 χιλιόμετρα στα νότια, μέχρι λίγο πριν από το Μεξικό. Το πλάτος τους είναι περίπου 500 χιλιόμετρα, και σε μερικά μέρη φθάνουν να καλύπτουν 800 χιλιόμετρα. Οι ψηλότερες κορφές τους φθάνουν τα 14.500 πόδια, ή, 4.350 μέτρα. Τα πιό γνωστά μας Rockies βρίσκονται στο Κολοράντο, το Γουαϊόμινγκ και την Γιούτα. Περίπου 1.000 χιλιόμετρα μήκος και 600 πλάτος.

Εκεί, επί χιλιάδες χρόνια ήταν τα προπατορικά εδάφη φυλών όπως οι Κρόου, Φλάτχεντς, Αρόπαχο, Τσεγιέν, Τσεροκή, και ανατολικά, προς τους Μαύρους Λόφους της Νότιας Ντακότα, οι Λακότα (Σιού). Επί μερικές δεκαετίες στα μέσα του 19ου αιώνα βρίσκονταν εκεί και κάμποσοι λευκοί, οι άνθρωποι των βουνών, Mountain Men, που ζούσαν, και επιζούσαν μόνοι τους στη φύση και έβγαζαν το βιός τους από τα βουνά πιάνοντας κάστορες, αρκούδες και άλλα ζωντανά των οποίων η γούνα καλοπληρώνονταν κάθε καλοκαίρι από τους εμπόρους στο Σέντ Λούις.

Μια από τις ταινίες που άλλαξε την ζωή μου και έμεινε πάντα μέσα μου λέγονταν Jeremiah Johnson, του Σύντνεϋ Πόλακ με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, γυρισμένη από τους δυό φίλους με αγάπη στα κτήματα του Ρέντφορντ στη Γιούτα, και στο Κολοράντο. Ίσως να την έχετε δει ως Τζερεμία Τζόνσον ο Αλύγιστος. Ίσως και να εκπλαγείτε όταν σας πω ότι κάθε τι στην ταινία ήταν η αληθινή ιστορία του Mountain Man John Johnston. Ο πραγματικός Johnston πέθανε σε ένα γηροκομείο στο Λος Άντζελες γύρω στο 1900. Εβδομήντα τόσα χρόνια αργότερα, η σωρός του μεταφέρθηκε σε ένα μικρό μνημείο που του έστησαν οι σημερινοί κάτοικοι της γης που είχε αγαπήσει στο Γουαϊόμινγκ. Ένας από τους τέσσερεις που κουβάλησαν την σωρό στο μικρό μνημείο ήταν ο Ρέντφορντ...






Είδα την ταινία σε ένα θερινό σινεμά στο Παλιό Φάληρο όταν ήμουν 14 χρονών, δεν την ξέχασα ποτέ και την έχω δει άπειρες φορές. Θυμάμαι προς το τέλος της ταινίας, όταν έχει ζήσει ήδη πολλά χρόνια στα βουνά και έχει επιζήσει δεκάδες επιθέσεις των Κρόου (ο αληθινός Johnston επέζησε 20 χρόνια βεντέτας με τους Κρόου οι οποίοι είχαν δολοφονήσει την γυναίκα του που καταγόταν από τους Φλάτχεντ -σε μία συγκεκριμένη επίθεση οι Κρόου είχαν στείλει 20 γενναίους εναντίων του), προς το τέλος λοιπόν της ταινίας ένας άλλος κυνηγός του λέει ότι είναι ίσως καιρός να γυρίσει και να πάει σε μια πόλη για ασφάλεια. Ο Τζόνσον απαντά: "Μπα... έζησα σε πόλη..."

Μετά από τα 20 χρόνια βεντέτας με τους Κρόου, όπως στο τέλος της ταινίας, ο πραγματικός Johnston και οι Κρόου έγιναν αδέλφια. Από τότε και μετά, ο Johnston αναφερόταν στους Κρόου ως "οι αδελφοί μου".

Η πρώτη φορά πού βρέθηκα στο Κολοράντο ήταν πολύ σημαντική στιγμή για μένα. Οι απέραντες πεδιάδες της Βορείου Αμερικής δεν έχουν ούτε ένα λόφο επί 1.500 χιλιόμετρα από το Οχάϊο μέχρι το Κολοράντο. Η γή σηκώνεται σιγά σιγά χωρίς να το καταλαβαίνει κανείς, και μέχρι να φθάσουμε στο Ντένβερ του Κολοράντο, η πεδιάδα έχει φθάσει υψόμετρο 1.500 μέτρα. Είκοσι χιλιόμετρα από το Ντένβερ τα Βραχώδη Όροι σηκώνονται σαν τοίχος από το βορά ως το νότο, όσο βλέπει το μάτι.

Από το 2000 μέχρι το 2007 που έφυγα από την Αμερική πήγα πολλές φορές και για πελάτες μου των οποίων τα γραφεία ήταν στους πρόποδες, και για διακοπές με τον γιό μου. Ο γιός μου και εγώ λέγαμε τα Rockies "home".  Αν μας άκουγε ποτέ κανείς να λέμε "let's go home" δεν καταλάβαινε ότι εννοούσαμε το Κολοράντο. Κάναμε κάθε χειμώνα σκι που το υπεραγαπάμε, στα μέρη Vail, Aspen, Snowmass, Beaver Creek, Copper Mountain, Breckenridge, Keystone, Arapahoe Basin... Κι ένα καλοκαίρι πήγαμε έξι ώρες με άλογα, με οδηγό ένα γέρο cow boy, πάνω στα 2.500 έως 3.000 μέτρα...



Ο μικρός από το Φάληρο που μεγάλωσε παίζοντας καομπόϋδες και ινδιάνους στην αυλή, τα κατάφερε μετά από 30 χρόνια να σκαρφαλώσει μέσα στην οθόνη του θερινού σινεμά και να πάρει και τον γιό του απ' το χέρι.









Τις μπότες, τα τζήν, τα καπέλα, τις μπαντάνες, και τις πόρπες της ζώνης δεν τις πήραμε από τουριστικές μπουτίκ, αλλά από ένα συνεργικό μαγαζί που πουλά εφόδια και ζωοτροφές στου αγρότες. Όταν περπατούσαμε στο δρόμο ή μπαίναμε σε μιά καντίνα για χυλοπίτες, φασόλια κι αυγά δεν μας κοίταζε κανείς γιατι όλοι ήταν ντυμένοι έτσι... και άν βρεθείτε ποτέ στο Κολοράντο να θυμάστε ότι ένας γνήσιος κάομπόϋ δεν βγάζει το καπέλο του ποτέ. Ούτε στην καντίνα.


Έφτιαξα μια ξεχωριστή σελίδα, όπως τις άλλες που έχω κάνει, από τις δέκα συνολικά που μας επιτρέπουν πέρα του μπλόγκ, και έβαλα 42 φωτογραφίες από τα Βραχώδη Όρη. Μπορείτε να βρείτε την σελίδα στο μενού σελίδων πάνω αριστερά, ή κάντε κλικ εδώ.



9 σχόλια:

  1. Τοπία μοναδικά,καουμπόυδες ιμιτασιόν (!!),αλλά όλα τα λεφτά είναι το ελάφι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ε, αυτό κι αν είναι σύμπτωση..... χθες την είδαμε με το φίλο μου, (δεν την είχε δει).... και την απολαύσαμε.
    Την έχω αγοράσει από το amazon, και είναι μία από τις πολύ αγαπημένες μου ταινίες road-soul-trip που λέω εγώ.!

    Και βέβαια, ως γνωστόν, έχω μια αγάπη για τους "Ινδιάνους". Τα τοπία μοναδικά, αλλά περισσότερο η ένωση με τη φύση, χωρίς τίποτα να παρεμβάλλεται.

    Καλή εβδομάδα
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αθεόφοβε, Πολύ δύσκολο να αποδοθεί το μεγαλείο αυτών των βουνών σε οποιαδήποτε φωτογραφία... Το ελάφι ήταν μέρος κοπαδιού που συναντήσαμε κοντά σε ένα πέρασμα στα 10.000 πόδια. Αν και "άγρια" και ελεύθερα είχαν ένα ειρηνικό αέρα ευγένειας και δεν φοβόντουσαν τον δεκαπεντάχρονο γιό μου κι εμένα που τα πλησιάζαμε έως και 3 μέτρα πριν δείξουν με το κεφάλι τους ότι δεν θα αισθάνονταν άνετα αν τα πλησιάζαμε περισσότερο...



    Βάσσια, τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται! Την ξαναείδαμε την ταινία την περασμένη εβδομάδα, που δεν την είχε δει η γυναίκα μου και την ενθουσίασε, μόλις πριν δεχτούμε ένα ζευγάρι φίλους μου που ήρθαν από τα Βραχώδη Όρη να γιορτάσουν τα 30 χρόνια γάμου τους εδώ στα Απέννινα (Και εχθές έκανα μαζί τους και με την γυναίκα μου 9 ώρες περπάτημα μετ' επιστροφής από το χωριό στον καταρράκτη μας της Ακουακέτα). Μια μέρα θα επιστρέψουμε να δείξω τα Rockies στη γυναίκα μου. Ξεκινώντας από το Old Indian Trading Post στους πρόποδες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Επίτηδες το κάνεις;;;
    Θέλω κι εγώ περπάτημα, άντε και 12 ώρες, δεν λέω...

    Πάντως την ταινία θα την ξαναδώ..... και ξανά.

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ...και σήμερα έκοψα χοιρινό σε σουβλάκια καλαμάκια, το μαρινάρισα μερικές ώρες με αγουρόλαδο. αλατάκι, ριγανίτσα Ελληνική, ζύμωσα κι έψησα το ψωμί μου που μέσα βάζω λαδάκι, γαλατάκι και λίγο πετιμέζι, και πήγαμε τους φίλους από το Κολοράντο στην φάρμα ενός φιλικού ζευγαριού, κοντά στην κορφή, οι οποίοι προσέθεσαν κυνήγι αγριογούρουνο, και λουκάνικα, και τα έψησα όλα Ελληνικά σε χόβολη φωτιάς από ξήλα, και τα μεσάνυκτα φεύγοντας 6 χιλιόμετρα χωματόδρομο δεν είχα φώτα αναμένα γιατί είχε φεγγάρι...

    ...τι κάνω επίτηδες ;;;

    εμείς εδώ είμαστε!

    :-) Καλή βδομάδα Βάσσια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δημήτρη καλημέρα,

    απολαυστικότατες οι φωτό από τα Βραχώδη! Ηπειρώτης γαρ έχω μια αδυναμία στα βουνά, αν και τόσο ανέγγιχτα τοπία σαν κι αυτά που ανέβασες δεν νομίζω να βρίσκονται πουθενά στην Έλλάδα. Ακόμη και τα ελληνικά βουνά βέβαια φαντάζουνε αγριότοποι μπροστά σε ό,τι έχουμε εδώ στο νησί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Latecomer, καλή σου μέρα κι ευχαριστώ! Υπάρχουν και στην Ελλάδα μέρη όπως το φαράγγι του Βίκου, και οι περιοχές γύρω από το Μέτσοβο που συναγωνίζονται λιγάκι. Το ενδιαφέρον είναι ότι aν και τα Rockies φθάνουν τα 4.300-4.500 μέτρα, η πεδιάδα της βάσης τους είναι είδη 1.500 μέτρα και οι κοιλάδες ανάμεσά τους είναι στα περίπου 2.500 μέτρα, άρα, οπτικά, τα βραχώδη φαίνονται σαν να έχουν υψόμετρο 3.000 από την πεδιάδα, και μόνο 1.500-2.000 όταν είσαι μέσα :-) Όσο για το "νησί" (υποθέτω ότι αναφέρεσαι σ' εκείνο το Αμερικανικό αεροπλανοφόρο που είναι παρκαρισμένο στον Ατλαντικό δίπλα στην Ευρώπη)... Ben Nevis και μετά μας τελείωσε :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπέρα,

    ναι ναι αυτό το αεροπλανοφόρο (off shore american missile base το είχε περιγράψει μια κωμική σειρά του BBC προ εικοσιπενταετίας) μιλούσα! Το ανάπτυγμά τους βέβαια είναι ικανοποιητικό γιατί ξεκινάς την ανάβαση από τα 50 μέτρα υψόμετρο (ή από μηδεν αν ξεκινήσεις από το λιμάνι σε κάποιο νησάκι) και πας μέχρι τα 900. Στην Τύμφη -που είναι από τα αγαπημένα μου στην Ελλάδα- μπορεί να φτάνεις στα 2100 (για δρακόλιμνη) ή 2497 (για Γκαμήλα) αλλά ξεκινάς από αρκετά ψηλά. Με τα Βραχώδη υπάρχει και μια διαφορά κλίμακας! Τα δικά μας είναι σαν κουτσουλιές συγκρινόμενα με τα 3000x500km που αναφέρεις..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Latecomer καλησπέρα. Κι εγώ στο BBC κάπου στις αρχές των '80 το άκουσα σαν καλαμπούρι. Μάλιστα επί Θάτσερ και Μπλαιρ προσπαθούσαν να γίνουν η 51η πολιτεία, αλλά είχε προτεραιότητα το Πουέρτο Ρίκο :-) που ακόμα περιμένει. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι 50 άστρα στη σημαία τοποθετούνται άριστα. Αλλά, 51 πως να τα αναπτύξεις...

    Έχω σταθεί και στην κορφή του παγετώνα του Μάτερχορν στα σύνορα Ιταλίας Ελβετίας, και σε 2-3 κορφές στους Δολομίτες του Τρεντίνο. Μα αν και οι Άλπεις είναι νεώτερες και πιο βραχώδεις από τα Βραχώδη Όρη, τα Rockies, όταν στέκεσαι φερ' ειπείν στη κορφή του Arapahoe Basin στο Continental Divide, έχουν ένα μεγαλείο αξεπέραστο και βαθύ... Η Πίνδος μας είναι υπέροχη, αλλά, όπως λες σε διαφορετική κλίμακα :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.