Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Διπλωματία





Διπλωματία.

Το να έχεις δύο μάτια: το ένα να κοιτάζει την μια άποψη ενός θέματος και το άλλο την άλλη.

Κίνδυνος: να αλληθωρίσει κανείς (η διπλωματία θέλει τέχνη).

(Μην ψάχνετε στα λεξικά για ετυμηγορία -παίρνουμε και καμιά ποιητική άδεια άμα λάχει)

Διπλωματία είναι αυτό που κάνουμε για να συνεννοούμαστε με άλλα κράτη: να καταλαβαίνουνε τις θέσεις μας, και εμείς τις δικές τους, να ξέρουμε τι θέλουν, ή, και να ξέρουμε πόση βαζελίνη να αγοράσουμε (σε περίπτωση που αλληθωρίσουμε)

Ήμασταν τυχεροί: από την μεταπολίτευση, το 1974, μέχρι σήμερα, η Ελλάδα είχε τρία και μόνο θέματα, ΤΡΙΑ, όχι περισσότερα, να βγάλει άκρη.


1. Την Κύπρο

2. Την Υφαλοκρηπίδα

3. Τα Σκόπια


Και στα τρία, επί 36 χρόνια, οι διπλωματικές μας προσπάθειες στέφθηκαν με παταγώδη και ολοκληρωτική αποτυχία.

Μπορεί να σκεφτείτε κι άλλα, μα βάζω στοίχημα πως ότι άλλο θέμα προτείνετε σχετίζεται με κάποιο από τα τρία πρώτα.


Στην Κύπρο έχουμε να κάνουμε με την Τουρκία.

Στην Υφαλοκρηπίδα έχουμε να κάνουμε με την Τουρκία.

Στα Σκόπια, άμα κοιτάξεις κάτω από τον καναπέ, πίσω από το παραβάν ή μέσα στην κρεβατοκάμαρα πολύ πιθανόν να βρεις την Τουρκία.


Όταν μια δασκάλα έχει να κάνει με δυό παιδάκια, το γλειφιτζούρι θα το δώσει στο παιδάκι που κάθεται φρόνιμα -όχι σ' αυτό που την στέλνει στο διάολο. Μην σηκώνετε την γροθιά λοιπόν κατά της Αμερικής. Πρώτα σκεφτείτε τι είδους παρουσίαση των θέσεών μας κάναμε εις αντιπαράθεση με την Τουρκία στην διεθνή σκηνή.

Καθώς εμείς φορούσαμε τα Ζιβάγκο και φωνάζαμε "Έξω οι Βάσεις! ΣΙΑ-ΝΑΤΟ-Το ίδιο συνδικάτο! ΗΠΑ Go Home!" η Τουρκία έστηνε κωλαράκι. Τριάντα χρόνια αργότερα η Τουρκία γίνεται κύριος παίχτης στο Μεσανατολικό, στην Ανατολική Μεσόγειο, μπαίνει με Α' ή Β' (ή Γ') τροπο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και είναι στον δρόμο να αναμειχθεί και με το Ιράν. Όσο για τα Αμερικανάκια, δεν έχουν πια πέραση στο όλο και πιο στιβαρό ντοβλέτι του Οσμάν. ...λέτε να θυμούνται ακόμα εκείνη τη μικροπαρεξηγησούλα του 1821;



Της Κύπρου της επιτέθηκε μια από τις τρείς εγγυήτριες δυνάμεις της, η Τουρκία, και η άλλη από τις τρείς, εμείς, δεν έχουμε επιτύχει το παραμικρό επί 36 χρόνια (καλά, για την τρίτη εγγυήτρια δύναμη, την Μεγάλη Βρετανία, τι να πούμε; μας έβλεπε σκασμένη στα γέλια 20 χρόνια μετά τα '50).

Η Υφαλοκρηπίδα είχε και μπαλαντέρ: μαζί με την διπλωματία χρειαζόταν και επίπεδο διεθνούς μπίζνες... εμείς, εκτός από τις καθημερινές αερομαχίες, όπου αμερικανικά μαχητικά αεροπλάνα με γαλανόλευκα εθνικά σήματα αναχαιτίζουν αμερικανικά μαχητικά αεροπλάνα με κόκκινα εθνικά σήματα, δεν έχουμε επιτύχει το παραμικρό επί 36 χρόνια.

Τα Σκόπια βγήκαν και είπαν ότι θέλουν να αποκαλεστούν με ένα όνομα το οποίο ήδη χρησιμοποιείται επί 80 χρόνια σαν ονομασία για συνορεύουσα επαρχία γειτονικού τους κράτους -της Ελλάδας. Παρά του ηλίου φανερότερο εμείς δεν έχουμε επιτύχει το παραμικρό επί 18 χρόνια και όλος ο κόσμος λέει πια τα Σκόπια, Μακεδονία.

Πόσους μαλάκες εκλέξαμε τα τελευταία 36 χρόνια, και πόσοι ξετσίπωτοι ηλίθιοι αγράμματοι χαραμοφάηδες διοριστήκανε τα τελευταία 36 χρόνια; Ούτε ένας δεν μπόρεσε να επιτύχει το παραμικρό σε επίπεδο διεθνών σχέσεων και διπλωματίας ώστε να υποστηρίξει τις θέσεις μας έστω κι ένα κράτος με υπολογίσιμη γνώμη και επιρροή; (τη Γαλλία βράστηνε -δεν ξέρω αν το ξέρετε αλλά στον αγγλόφωνο δυτικό κόσμο, και στον γερμανόφωνο, τη Γαλλία την έχουνε για καλαμπούρι. Πάει ο 19ος αιώνας).

Μέχρι και σήμερα κανείς μα κανείς άνθρωπος του δυτικού κόσμου δεν έχει ιδέα ότι υπάρχει πρόβλημα στο Αιγαίο, δεν θυμάται κανείς τι τρέχει στην Κύπρο, και όλοι αναρωτιούνται τι τους έχει πιάσει τους Έλληνες και τα βάζουν με την καημένη τη Δημοκρατία της Μακεδονίας (εκείνη τη περιοχή βόρια της πρώην λίμνης των Γιαννιτσών)... Το κοινό, οι καθημερινοί άνθρωποι εκτός Ελλάδας, πλέουν σε πελάγη αγνοίας των θεμάτων μας γιατί κανείς δεν φρόντισε να τα παρουσιάσει με τρόπο που να τα καταλαβαίνει άνθρωπος που δεν τσακώνεται στα Ελληνικά...

Έτσι λοιπόν, η Κύπρος είναι μόνιμα διχοτομημένη,
η Τουρκία σε 10-20 χρόνια θα έχει ξεκινήσει παραγωγή πετρελαίου στο Αιγαίο με τους εταίρους της στην Ευρώπη,
η Ευρώπη θα πηγαίνει διακοπές στην όμορφη Μακεδονία (ξέρετε πια Μακεδονία εννοώ),
και εμείς θα βουρλιζόμαστε ακόμα με το ποιός φταίει και πως μας κατατρέχει η Ευρώπη και η Αμερική...



Διπλωματία, φίλε μου!

Φτου! να μην μας ματιάσω!



 

4 σχόλια:

  1. Καλημέρα :-)

    Είμαι ακόμη σε "νάρκωση" οπότε αφήνω χαιρετισμούς.

    Φιλιά
    και χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω.
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα σου Βάσσια και καλό μήνα, ξεκούραστο κι ευτυχισμένο!

    Εδώ είμαστε, πάντα :-)
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πριν από την διπλωματία χρειάζεται να μην κάνεις και ο ίδιος την μία μαλακία μετά την άλλη και μετά να πιστεύεις ότι σου φταίνε οι άλλοι ή ότι είναι ικανότεροι διπλωμάτες.
    Το Κυπριακό δεν θα είχε την σημερινή κατάληξη αν δεν είχε γίνει το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου.
    Να μην ξεχνάμε δε ότι οι Αμερικανοί που δεν ήθελαν πόλεμο μεταξύ συμμάχων στο ΝΑΤΟ σταμάτησαν τους Τούρκους 2 φορές,το 1964 και το 1967 από το να εισβάλλουν στην Κύπρο.
    Όσο για τα Σκόπια ας μην ξεχνάμε το ηλίθιο συνθημα πως η Μακεδονία είναι μόνο Ελληνική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αθεόφοβε, πολύ σωστά και μάλιστα εξηγείς με το σχόλιό σου το πως ξεκινά η σωστή διπλωματία:
    -Ανάληψη ευθυνών (πραξικόπημα εναντίων Μακάριου πριν τη μεταπολίτευση),
    -Κατανόηση και έμμεση χρησιμοποίηση των θέσεων άλλων (Αμερικανοί δεν ήθελαν πόλεμο μέσα στο ΝΑΤΟ),
    -Αντικειμενικότητα και παραδοχή αλήθειας (Τα σύνορα της σημερινής Ελληνικής Μακεδονίας είναι περίπου το 70% της Μακεδονίας του Φίλιππου).
    Σ' ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.