Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Πειρασμός #2






Η πιο πιστή απόδοση που μού 'ρχεται αυτή τη στιγμή είναι:
"Τον καημένο τον Ιωσήφ. Πολύ δύσκολο να συγκριθεί με τις επιδόσεις του Θεού."
Με αυτό το πόστερ, τεράστιο στο δρόμο, αποφάσισε μια εκκλησία στη Νέα Ζηλανδία να ανοίξει συζήτηση γύρω από την καταγωγή του Χριστού.

Συνεχίζοντας από τις τελευταίες διαφημίσεις του παγωτού Federici από αυτή την ανάρτηση με την ακαταμάχητη έγγειο καλόγρια, δεν υπάρχει έλλειψη αψιμαχιών μεταξύ εικονογράφησης και εκκλησίας, τώρα πια που το κάψιμο στην πυρά έχει απαγορευτεί.


Οι άγγελοι ούτε σε εφηβικά όνειρα δεν εμφανίζονται σαν σε αυτή τη διαφήμιση για την οργάνωση "Άνθρωποι για την Ηθική μεταχείριση των Ζώων", στο St. Louis του Missouri.
"Γίνε ένας άγγελος για τα ζώα. Πάντα να υιοθετείς, ποτέ μην αγοράζεις".
Ναι, η εκκλησία καταδίκασε την διαφήμιση.

Δεν έλειψαν και τα εξώφυλλα....  


...ούτε οι αντιδράσεις....

"Σε παρακαλώ Ιησού. Προστάτεψέ με από τους οπαδούς σου."

Το πράγμα έφτασε στα άκρα,
είτε με την Madonna να φιλάει τα πόδια ενός μαύρου Ιησού με κρεσέντο φλέγοντων σταυρών.


είτε φτάνοντας πολύ ...βαθύτερα.


Απ' όλες πάντως τις στιγμές που μια εκκλησία και ένας εκδότης άδειασαν το ποτήρι της σαμπάνιας τους στα μούτρα του άλλου, χαστουκίστηκαν με λευκό γάντι, ή απλώς μαλλιοτραβήχτηκαν μέχρι να τους σταματήσει η αστυνομία, ή οι οπαδοί τους, η πιο μνημειώδης, σημαντική και καθοριστική αναμέτρηση ξεκίνησε στην Αμερική (που αλλού;) το 1984.

Η εταιρία βερμούθ CAMPARI έκανε μια διαφημιστική καμπάνια όπου γνωστές προσωπικότητες μιλούσαν "για την πρώτη τους φορά". Το παιγνίδι του τίτλου ήταν μεταξύ της πρώτης φοράς που είχαν σεξ και της πρώτης φοράς που δοκίμασαν CAMPARI.

Τον καιρό εκείνο ζούσε εις τας Ηνωμένας Πολιτείας ένας ευαγγελιστής ραδιοφώνου και τηλεοράσεως πασίγνωστος παντού, με εκατομμύρια οπαδούς λεγόμενος Jerry Falwell.

Επίσης τον καιρό εκείνο, και μέχρι τις μέρες μας, ζούσε και ζεί, στην Καλιφόρνια, ο Larry Flynt, εκατομυριούχος εκδότης πολλών πορνογραφικών εκδόσεων, η ναυαρχίδα των οποίων ήταν το περιοδικό HUSTLER.

Τσαντισμένος ο Larry Flynt με αυτό που έβλεπε σαν υποκρισία του Jerry Falwell, δημοσίευσε στο τεύχος του Νοεμβρίου 1983 μία ολοσέλιδη διαφήμιση, παρωδία των διαφημίσεων CAMPARI όπου ο Jerry Falwell "μιλούσε για την πρώτη του φορά".


Falwell: Η πρώτη μου φορά ήταν σε ένα αποχωρητήριο έξω στον κήπο μας στο Lynchburg της Virginia
Δημοσιογράφος: Δεν ήταν λίγο στενάχωρα;
Falwell: Όχι αφού κλώτσησα την κατσίκα έξω.
Δημοσιογράφος: Μάλιστα. Πρέπει να μου τα πείτε όλα.
Falwell: Δεν περίμενα ποτέ ότι θα "τό 'κανα" με την μαμά, αλλά, αφού έδειχνε σε όλα τα άλλα παιδιά στην πόλη, σκέφτηκα, "Τι στο διάολο!"
Δημοσιογράφος: Αλλά με την μαμά σας; Δεν είναι λίγο παράξενο;
Falwell: Δεν νομίζω. Δεν κοίταζα τότε το παρουσιαστικό σε μια γυναίκα.
Δημοσιογράφος: Συνεχίστε.
Falwell: Λοιπόν, ήμασταν μεθυσμένοι σαν θεοφοβούμενα γαϊδούρια με Campari, ginger ale και σόδα που λεγόταν "φωτιά και θειάφι" -την εποχή εκείνη. Μετά από το Campari h Μαμά έμοιαζε σαν πόρνη της εκκλησίας με 100 δολάρια δωρεά στο χέρι.
Δημοσιογράφος: Campari στο χαιστήριο με τη μαμά. πόσο ενδιαφέρον .. . Λοιπόν πώς ήταν;
Falwell: Το Campari ήταν απίθανο, αλλά η μαμά λιποθύμησε πριν τελειώσω.
Δημοσιογράφος: Ξαναδοκιμάσατε ποτέ ξανά;
Falwell: Βεβαίως. Πολλές φορές. Αλλά όχι στο αποχωρητήριο. Ανάμεσα στη μαμά και τα σκατά, οι μύγες περίσσευαν -ως εδώ!
Δημοσιογράφος: Εννοούσα αν ξαναδοκιμάσατε το Campari.
Falwell: Ω, ναι, πάντα γίνομαι φέσι πριν πάω στον άμβωνα. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να θεσπίζω όλες τις μαλακίες που λέω αν ήμουν νηφάλιος. Εσείς νομίζετε ότι θα μπορούσα;



 Ο αιδεσιμότατος Falwell μύνησε τον κύριο Flynt για δυσφήμιση και ψυχικό τραυματισμό.


Το δικαστήριο βρήκε ότι εφ' όσον κανένα λογικό άτομο δεν θα μπορούσε να νομίζει ότι η παρωδία είναι πραγματικότητα, δεν υπήρχε δυσφήμηση αλλά έδωσε στον Falwell 200,000 δολάρια για ψυχικό τραυματισμό.

Τότε, ο Larry Flynt και ο δικηγόρος του Alan Isaacman πήγαν την υπόθεση στο Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών, το Supreme Court.

Το Ανώτατο Δικαστήριο, που συμπεριλάμβανε εκείνη την εποχή γίγαντες της νομικής όπως τον William Rehnquist και τον Antonin Scalia, εξέδωσε απόφαση το 1988 που μεταξύ άλλων έλεγε:

  • "At the heart of the First Amendment is the recognition of the fundamental importance of the free flow of ideas and opinions on matters of public interest and concern. The freedom to speak one's mind is not only an aspect of individual liberty – and thus a good unto itself – but also is essential to the common quest for truth and the vitality of society as a whole. We have therefore been particularly vigilant to ensure that individual expressions of ideas remain free from governmentally imposed sanctions."

"Στην καρδιά της πρώτης τροπολογίας (του Συντάγματος) είναι η αναγνώριση της θεμελιώδους σημασίας της ελεύθερης ροής των ιδεών και απόψεων σε θέματα του δημοσίου συμφέροντος και ενδιαφέροντος. Η ελευθερία του ατόμου να πει τις σκέψεις του ελεύθερα δεν είναι μόνο μια πτυχή της ατομικής ελευθερίας - και τοιουτοτρόπως ένα αυτόνομο αγαθό - αλλά και είναι απαραίτητη για την κοινή αναζήτηση της αλήθειας και τη ζωτικότητα της κοινωνίας στο σύνολό της. Έτσι, είχαμε (το Ανώτατο Δικαστήριο) ιδιαίτερη εγρήγορση για να διασφαλιστεί η αρχή του ότι η έκφραση ιδεών παραμένει ελεύθερη και απαλλαγμένη από κυρώσεις που θα μπορούσε να επιβάλει η κυβέρνηση (Νομική/Δικαστήρια). "

Το Ανώτατο δικαστήριο κατέληξε ότι εφ' όσον ο ψυχικός τραυματισμός είναι μεγέθους και αξίας υποκειμενικής και είναι αδύνατον να αποδειχθεί, οι θιγόμενοι δεν μπορούν να κάνουν μήνυση σε όποιον μιλά για αυτούς με τρόπο που δεν τους αρέσει γιατί έτσι θα σταματούσε η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.

Η ιστορία αυτή δόθηκε με ενθουσιαστικές κριτικές στην ταινία του Miloš Forman, The People vs. Larry Flynt (1996), με τους  Woody Harrelson ως Flynt,  Edward Norton ως Alan Isaacman και Courtney Love στον ρόλο της γυναίκας του Flynt, Althea.

Χρόνια μετά τον θάνατο της γυναίκας του, την Ιστορική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και τον θάνατο το 2007 του Jerry Falwell, ο Larry Flynt είπε σε μια συνέντευξη σε δημοσιογράφο:.

- Η γραμματέας μου χτυπάει, λέγοντας, "ο Jerry Falwell είναι εδώ για να σας δει." Σοκαρίστηκα, αλλά είπα, "Στείλτον μέσα". Μιλήσαμε για δύο ώρες, με τις τελευταίες εκδόσεις του Hustler ωραία τακτοποιημένες πάνω στο γραφείο μου, μπροστά του. Πρότεινε να γυρίσουμε την Αμερική μαζί δίνοντας ομιλίες και κάνοντας συζητήσεις μεταξύ μας για ακροατήρια, και εγώ συμφώνησα. Πήγαμε σε κολέγια συζητώντας για ζητήματα ηθικής και την 1η Τροπολογία του Συντάγματος -τι είναι "σωστό", ή, τι δεν είναι και γιατί.

- Στα χρόνια που ακολούθησαν και μέχρι το θάνατό του, ήρθε να με δει κάθε φορά που ήταν στην Καλιφόρνια. Είχαμε ενδιαφέρουσες φιλοσοφικές συζητήσεις. Ανταλλάσαμε Χριστουγεννιάτικες κάρτες. Μου έδειχνε φωτογραφίες των εγγονιών του. Τον συνάντησα στην Φλώριδα μια φορά, παραπονέθηκε για την υγεία του και το βάρος του, και του πρότεινα μια δίαιτα που είχε δουλέψει καλά για μένα.

- Η μητέρα μου, μου έλεγε πάντα ότι δεν έχει σημασία πόσο απεχθή βρίσκουμε έναν άνθρωπο, όταν τον συναντήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο, θα βρούμε πάντα κάτι που να μας αρέσει. Όσο καλύτερα γνώριζα τον Falwell, τόσο περισσότερο άρχισα να βλέπω ότι οι δημόσιες απεικονίσεις ήταν καρικατούρες του εαυτού του. Υπήρξε μια διάκριση μεταξύ του πραγματικού Falwell και αυτού που έδειχνε στο κοινό.

- Πουλούσε σίγουρα θρησκεία με πυρ και θειάφι και θα έκανε τα πάντα για να προσθέσει άλλο ένα μέλος στην ταχυδρομική του λίστα. Αλλά στο τέλος, ήξερα τι πούλαγε, κι εκείνος ήξερε τι πούλαγα εγώ. Και βρήκαμε έναν τρόπο να επικοινωνήσουμε.



Larry Flynt και Jerry Falwell


~~~~~~~~~~~





 

15 σχόλια:

  1. Εγω το λέω για τις ΗΠΑ. Είναι μπροστά οι άνθρωποι. Και σε περιπτώσεις που οι άνθρωποι δεν είναι μπροστά, το Κράτος φροντίζει να διασφαλίσει τη δημοκρατία όπως είχαν οραματιστεί οι founding fathers.

    Τέτοια θα βλέπει και το φάντασμα του Καποδίστρια και θα θέλει να μας φτύσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι φιλόζωοι τα σπάσανε! Είναι από εκείνες τις φορές που καταριέσαι την τύχη σου που δεν γεννήθηκες σκυλί!
    Επίσης, στην πρώτη φωτογραφία ο εσταυρωμένος είναι στην εσωτερική πλευρά (ο μπαγάσας) ή μου φαίνεται;;;

    Σχετικά με τον Φλιντ τώρα, δίκιο έχει, νομίζω σε όλους μας έχει τύχει να αντιπαθήσουμε ανθρώπους αυθόρμητα και μετά να διαπιστώσουμε πόσο τους είχαμε αδικήσει. Αλλά πάλι, φαντάζεσαι τον Γιαννόπουλο και τον Κατριβάνο να κάνουν το ίδιο; Στην Ελλάδα με την συκοφαντική δυσφήμιση το έχουνε παραξηλώσει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ellinaki, μπορεί στην καθημερινότητα στους δρόμους της Αμερικής να φαίνονται αυτά τα ιδεώδη σαν όμορφες λέξεις με υπογραφές σε χαρτιά φυλαγμένα σε μουσεία, αλλά όταν έρχεται η ώρα το σύστημα διακυβέρνησης βρίσκει τον δρόμο, και τον τρόπο, μέσα στον ίδιο τον εαυτό του, και πράγματι το όραμα των κτητόρων συνεχίζει ατόφιο.

    Σωστή και θλιβερά ρεαλιστική η αντιπαράθεσή σου το πως μας κοιτάζει ο πρώτος μας Κυβερνήτης, που τον φάγαμε λάχανο. Μα άρχισε τότε ο κατήφορος; ή το 1827 όταν έσπευσαν οι μεγάλες δυνάμεις να σώσουν την κατάσταση; ή στις 23 Μαρτίου του 1821 στην Πάτρα που ξεκίνησε η επανάσταση αλλά αυτοί που την ξεκίνησαν δεν ήταν δημοφιλείς και μας έμεινε η Αγία Λαύρα στις 25 (όπου ο Γερμανός ούτε είχε πατήσει)... Έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας για γενεές και ο εφιάλτης είναι ότι στο τέλος κανέναν δεν τον ενδιαφέρει...



    Latecomer, ο εσταυρωμένος, αν υπάρχει εσταυρωμένος στον σταυρό της πρώτης φωτογραφίας, σίγουρα απαλύνει τον πόνο του στην αγκαλιά του αγγέλου, από μέσα. Ναι.

    Όσο για τον Flynt, επέτρεψέ μου να διευκρινίσω ότι δεν νομίζω πως είπε μετά από όλα αυτά τα χρόνια και την Ιστορική απόφαση που τον δικαίωσε ότι "τον είχε αδικήσει" τον Falwell. Πιστεύω, διαβάζοντας τα λεγόμενά του, ότι χρησιμοποίησε την επαφή μεταξύ τους για να εδραιώσει και να βάλει το τελευταίο καρφί σε εκείνο που πίστευε για τον Falwell από τότε που έκανε την παρωδία: ότι ήταν υποκριτής. Το έκανε αυτό φέρνοντας τον Falwell στο επίπεδό του, αποκαλώντας και εκείνον και τον εαυτό του πλασιέ. Μόνο που πλασάρανε διαφορετικά πράγματα: ο ένας πορνογραφία, ο άλλος θεό. Διαφορετικά προϊόντα. Καμιά άλλη διαφορά. Φαρμάκι. Με το γάντι. Και σωστός! Έφερε ειρήνη χωρίς να χάσει ούτε εκατοστό από την θέση του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Χμμμμ, κι αν όντως ο πάστορας ήξερε πως ήτανε πλασιέ κι απλά δεν μπορούσε να το παραδεχτεί δημόσια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Latecomer, από το κείμενο νομίζω ότι ο Flynt πίστευε πως ο Falwell δεν το ήξερε ότι είναι πλασιέ -ενώ ήταν. Και εδώ ο Flynt κάνει τον διαχωρισμό ενός πλασιέ πορνογραφίας που ξέρει ότι είναι πλασιέ και το παραδέχεται, και έναν πλασιέ που ειλικρινά πιστεύει ότι μιλάει από το στόμα του ο Θεός όταν ουσιαστικά καταπιέζει και κρατά στην πνευματική υποδούλωση τον κοσμάκη, για το ίδιο αποτέλεσμα που πετυχαίνει και ο πορνογράφος: ακροατήριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. AAA δεν έπιασα την ειρωνία τότες, δεν ξέρω και για τον πάστορα, νόμισα θα είναι τίποτα σε στυλ Λιακόπουλου που -φαντάζομαι- ξέρει πως λέει σαχλαμάρες αλλά εφόσον πουλάνε no prob

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Latecomer τι Λιακόπουλος... στο Midwest και South της Αμερικής, με ραδιοφωνικούς σταθμούς και τηλεοράσεις, οι Ευαγγελιστές κάνουν ομιλίες και λειτουργίες σε ακροατήριο εκατοντάδων χιλιάδων κάμποσες φορές την εβδομάδα. (Praise the Lord and pass the ammunition, που λένε). Ο Jerry Falwell ήταν από τους μεγάλους, τους πολύ γνωστούς. Στον ίδιο παρανομαστή με τον Billy Graham. Αυτό που έδειξε η υπόθεση με τον Larry Flynt, και αυτό που εννοεί το κείμενο ότι η θρησκευτική Υποκρισία είναι τέτοιας φύσης που ακόμα και οι ίδιοι οι πλασιέ χάβουνε το προϊόν τους.
    Η Θρησκεία είναι η πορνογραφία των πουριτανών (τώρα μόλις τό 'βγαλα αυτό ολομόναχος!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αν υπήρχαν άγγελοι σαν αυτούς των διαφημίσεων εγώ θα είχα γίνει θρησκόληπτος!
    Το εξώφυλλο του Esquire με τον "Muhammad Ali as a martyr" είναι εμπνευσμένο από τον Άγιο Σεβαστιανό που θεωρείται σαν ο άγιος των ομοφυλοφίλων και το έχω δημοσιεύσει στο ομώνυμο ποστ με τους αντίστοιχους πίνακες.
    Υπάρχει δε μια ακόμα πιο προκλητική αφίσα της ταινίας The People vs. Larry Flynt
    που την έχω δημοσιεύσει εδώ
    Ο Larry Flynt είχε πει στο δικαστήριο την καταπληκτική φράση:
    Αν καθάρματα όπως εγώ είναι ελεύθερα να λένε τις απόψεις τους,τότε μόνο μπορείτε και σείς, που είσαστε καλύτεροι άνθρωποι,να αισθάνεστε σίγουροι για την δική σας ελευθερία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ...μα, υπάρχουν, αθεόφοβε, υπάρχουν! ξέρω τι σου λέω!
    Αν έβαζα όλα τα εξώφυλλα που μου ερχόνταν στο μυαλό θα είχαν ανάρτηση δικιά τους, πάντως το Αγίου Αλή Σεβαστιανού κατάφερε να μπει στα τρία επιλεχθέντα.
    Η αληθινή ιστορία, αλλά και η ταινία αυτή καθαυτή, και η απόφαση, το τι ελέχθη... έχουν όλα ιδιαίτερη θέση στην σκέψη μου. Ένα θέμα σημαντικότατο φτιαγμένο ασπρόμαυρο χωρίς γκρι και χρώματα μεταξύ του "καθάρματος" και του "ιερωμένου".
    Το πόστερ με τον Woody Harelson εσταυρωμένο πάνω στο μπικίνι το θυμάμαι από όταν είχε κυκλοφορήσει στους δρόμους της Αμερικής και περιοδικά. Αλλά σύντομα υποσκελίστηκε τα επόμενα χρόνια από το αυτό με την Αμερικανική σημαία σαν φίμωτρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το εξώφυλλο του Esquire με τον Μοχάμεντ Άλι είναι σαφώς επηρεασμένο από τον Άγιο Σεβαστιανό του Γιάννη Τσαρούχη. Κάποιος εργαζόμενος στο περιοδικό είχε πάρει άριστα στην Ιστορία της τέχνης. :)
    http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20130701/low/assets_LARGE_t_420_54218114.JPG

    http://naterradosdeuses.blogspot.gr/2012/12/yannis-tsarouchis-grecia-sao-sebastiao.html

    Μόνη διαφορά είναι ότι στη ζωγραφιά του Τσαρούχη είναι λυγισμένο το δεξί πόδι ενώ στο εξώφυλλο του περιοδικού το αριστερό.
    Καλησπέρα Δημήτρη. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλημέρα Emily :-)

    Ναι... αλλά ποιόν Άγιο Σεβαστιανό του Τσαρούχη;

    Έψαξα να το βρω και βρήκα αυτόν, το οποίον μάλλον εννοείς,
    http://www.xronos.gr/detail.php?ID=69300

    αλλά βρήκα κι αυτόν:
    http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=23135&subid=2&pubid=63850776

    Του Αλί οι μπότες και τα χέρια ταιριάζουν στον δεύτερο πίνακα ενώ η στάση του στον πρώτο. Εν τω μεταξύ ο πρώτος πίνακας του οποίου η στάση ταιριάζει καλύτερα φοράει σλιπάκι, ενώ ο δεύτερος έχει ένα σορτσάκι πιο σαν του Αλί.

    Εδώ,
    http://www.lokashakti.org/library/visual/700-muhammad-ali-esquire-cover
    η έκφραση του Αλί δεν ταιριάζει σε κανέναν από τους δύο πίνακες, και έχει 6 βέλη, ένα στο πόδι και 5 στο κορμί, σε επικίνδυνα σημεία, πνευμόνια και καρδιά, ενώ, στους πίνακες του Τσαρούχη, ο πρώτος έχει τρία βέλη στα χέρια και ένα στο πλευρό, και ο δεύτερος τρία βέλη στα πλευρά.

    Αντιγραφή μάλλον όχι, έμπνευση πιθανόν αλλά απομακρυσμένη η εκτέλεση από του Τσαρούχη. Σύμπτωση, μια που η απόδοση του θέματος είναι τόσο περιορισμένη στην εκτέλσή της λόγω του θέματος; Ίσως.

    Να και οι τρεις (τρεις) πίνακες του Τσαρούχη, εδώ:
    http://naterradosdeuses.blogspot.it/2012/12/yannis-tsarouchis-grecia-sao-sebastiao.html

    Η έρευνα προχωρά... Ω!
    Ο Τσαρούχης ζωγράφισε τον Άγιο Σεβαστιανό το 1970...
    http://www.lifo.gr/team/pinakothiki/33865

    Το εξώφυλλο του Αλί το εξέδωσε το Esquire το 1968, δύο χρόνια πριν ο Τσαρούχης να ζωγραφήσει τον δεύτερο Σεβαστιανό... Το πρώτο ίσως να τον είχε ζωγραφίσει το 1964.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γεια σου Δημήτρη. Συγγνώμη για την καθυστέρηση της απάντησης.

    Ο Τσαρούχης ζωγράφιζε τους πίνακές του σε πολλά στάδια και κάθε στάδιο μπορεί να είχε χρόνια διαφορά από το προηγούμενο (δηλαδή από το σχέδιο ως το τελικό αποτέλεσμα).

    Διαβάζουμε στη Wikipedia: Το 1950 μετέβη εκ νέου στο Παρίσι όπου ένα χρόνο μετά,το 1951, εξέθεσε στο Παρίσι και στο Λονδίνο στη "Ρέτφρη Γκάλερυ", ενώ το 1953 υπέγραψε συμβόλαιο με τη γκαλερί Ιόλας της Ν. Υόρκης. Το 1956 υπήρξε υποψήφιος για το βραβείο Γκούγκενχαϊμ και το 1958 πήρε μέρος στη Μπιενάλε της Βενετίας.

    Οπότε έχει κάποια βάση η πεποίθησή μου ότι σε ορισμένους καλιτεχνικούς και άλλους κύκλους στο εξωτερικό ήταν γνωστός ο Γ.Τ. Άρα και το έργο του.

    Τέλος, έγραψα ότι η φωτογράφιση επηρεάστηκε, όχι ήταν πιστό αντίγραφο του πίνακα.
    Αναγνωρίζω ότι κακώς έγραψα για τις διαφορές του αριστερού και του δεξιού ποδιού.

    Αυτά τα επιχειρήματα είναι αρκετά για να στηρίζω την άποψή μου. Αν κι εσυ στηρίζεις τη δική σου, οκ. :) :)

    Καλό υπόλοιπο ημέρας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Emily :-) Δεν στήριξα άποψη: έκανα παρατηρήσεις (observations). Επί του θέματος δεν έχω αρκετή γνώση για να έχω άποψη, και θεωρητικά μάλλον συμφωνώ μαζί σου γιατί κατά πάσαν πιθανότητα το έργο ήταν γνωστό στους κύκλους της τέχνης διεθνώς, στους οποίους κύκλους εφάπτονται και οι εργαζόμενοι στην διαφήμηση και τις εκδόσεις.
      Καλή Κυριακή!

      Διαγραφή
  13. Επανέρχομαι. :)

    Πέρυσι στις πανελλαδικές εξετάσεις των επαγγελματικών λυκείων στο μάθημα της έκθεσης μπήκε ως θέμα η διαφήμιση. Οι εξεταστές επέλεξαν ένα κείμενο του 1965. Κάποιοι -όχι μαθητές- κατέκριναν την απόφαση του υπουργείου λέγοντας ότι κακώς μπήκε ένα τόσο παλιό κείμενο σχετικά με μία τόσο νέα επιστήμη διότι οι αρχές της διαφήμισης του τότε δεν ισχύουν σήμερα.

    Η γνώμη μου είναι ότι η διαφήμιση δεν είναι πληροφορική. Καταλαβαίνεις τι εννοώ ελπίζω.
    Δε λέω φυσικά ότι δεν εξελίχτηκε όλα αυτά τα χρόνια, αλλά πιστεύω ότι οι βασικές αρχές της παραμένουν ίδιες. Ο Τζον Κένεθ Γκαλμπρέϊθ δεν είχε πει για παράδειγμα ότι σκοπός της διαφήμισης είναι να σου δημιουργήσει ανάγκες που δεν έχεις, ή κάπως έτσι; Και είχε επικριθεί γι' αυτή του την άποψη τότε. Νομίζω όμως ότι η ιστορία τον δικαίωσε.

    Τέλος πάντων. Το κείμενο είναι εδώ. Θα ήθελα τη δική σου άποψη.
    http://content-mcdn.feed.gr/pegasus/Multimedia/pdf/them_glo_epal_c_hmer_no_1305_id28604757.pdf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Emily, ελπίζω να κατάλαβα την ερώτησή σου --πάντως θα σχολιάσω το κείμενο των Πανελλαδικών που διάβασα, και το ότι μου έγραψες ότι κάποιοι σχολίασαν σε σχέση με την ηλικία του κειμένου, όπως επίσης όσον αφορά το θέμα του κειμένου.

      Εξεταζόμενο μάθημα είναι η ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ (όχι η διαφήμηση):
      - Άρα, εφ' όσον η Νεοελληνική γλώσσα αναφέρεται στην χρήση των Ελληνικών για κάμποσους αιώνες τώρα, το 1965 πέφτει ...σίγουρα μέσα στο θέμα.
      - Εφ' όσον εξετάζεται η χρήση της γλώσσας και ο τρόπος με τον οποίον ένας συγγραφέας επικοινωνεί ένα νόημα, το αν γράφει για τον τομέα της διαφήμισης (η διαφήμιση, παρεμπιπτόντως δεν είναι "επιστήμη"), ή αν γράφει συνταγή για τζατζίκι, είναι άσχετο. Το θέμα είναι το πως γράφει και το πως επικοινωνεί. Και το πως κατανοούν τα γραπτά οι αναγνώστες (εξεταζόμενοι), και πως μπορούν να εκφραστούν οι ίδιοι.

      Πράγμα που σημαίνει ότι: όποιος σχολίασε την ηλικία του κειμένου, ή την σχετικότητα στο "σήμερα" του αντικείμενου του κειμένου, απέτυχε στις εξετάσεις :-) κι ας μην εξεταζότανε ("όχι μαθητές").

      Όσον αφορά το κείμενο αυτό καθ' αυτό, είναι ατυχές. Θα μπορούσε να είχε γραφτεί από κάποιον που θα έκανε άξια καριέρα σε μια δικτατορία κατευθυνόμενης σκέψης: όχι τόσο για το τι γράφει, αλλά για το πως το γράφει. Κλασσική ...Νεοελληνική μέθοδος επικοινωνίας πάσχουσα από αυθαίρετα δεδομένα, γενικεύσεις και ξερολίαση εν μέσω πλήρους άγνοιας του πολύπλοκου αντικειμένου. Η διαφήμιση στην μορφή που πήρε τον εικοστό αιώνα είναι, κοινωνιολογικά, οικονομικά και επικοινωνιακά, εφεύρεση αποκλειστικά Αμερικανική. Όπως και την εποχή της Pax Romana, οι υπόλοιπες χώρες και οι εξαρτώμενες οικονομίες τους μπορεί να πιθηκίζουν την ...Ρώμη, αλλά παραμένουν πιθηκίζοντες :-)

      Αυτή είναι η γνώμη μου τουλάχιστον, χωρίς χώρο να επεκταθώ σε λεπτομέρειες.

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.