Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010
Προμήθειες
4 σχόλια:
Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:
Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.
Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.
Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.
Ότι το έχω ερωτευθεί, ούτε κουβέντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το τζάκι, υπέροχη αίσθηση ζεστασιάς, κι ας κρυώνει η πλάτη καμιά φορά.
:-)
Καλό χειμώνα λοιπόν!
φιλιά
το τζάκι είναι παρέα για τις χειμωνιάτικες νύχτες. αλλα νομίζω λίγα ξύλα πήρατε για τζάκι και σόμπα.
ΑπάντησηΔιαγραφήένα τόνο καίω εγώ που έχω τζάκι στο σαλόνι και λείπω και τόσες με΄ρες!
καλό βράδυ
Τζάκι ε;;; Καλάααα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς εδώ σαν την κόρη του Γιαβή -που θα λεγε κι ο αθεόφοβος, μιας και θυμάται πολύ συχνά Βάρναλη τελευταία- στο γκάζι!!!
Βάσσια, Αμ, εμείς να δεις! Όσο για το τζάκι, όλα είναι στρατηγικά τοποθετημένα: το γραφείο μου στην απέναντι γωνία με το τζάκι πίσω μου :-) και ο καναπές για βραδινό και βίντεο, δίπλα και πλάγια! Τώρα μάλιστα που ήρθανε και καθαρίσανε την Καμινάδα (παίζοντας στο στέρεο το "τσιμ-τσίμνι" από την Μαίρη Πόππινς), ποιός μας πιάνει!
ΑπάντησηΔιαγραφήria, Και 'γώ στην Αμερική περίπου1 τόνο για "ατμόσφαιρα" στο λίβινγκ ρούμ, αρεά και πού. Εδώ το καίμε και στο τζάκι και στην κουζίνα από ξύπνημα μέχρι ύπνο, αλλά, με σύζυγο δασοφύλακα και φίλους συγχωριανούς, έμαθα να καίω ξύλα σίγα για σωστή ζεστασιά και μάξιμουμ οικονομία. Είναι πως χτίζεις τη φωτιά!
latecomer, Ααααα... θυμάμαι την στιγμή που μέσα στ' άγρια χαράματα άκουγα τον μετρητή θέρμανσης να κλείνει και συνειδητοποιούσα ότι δεν έχω άλλα πενηντάπεννα... Τότε βέβαια ήταν όταν για να πάμε Κολλέγιο στην Αγγλία έπρεπε να περπατάμε μεσ' τα χιόνια, 10 χιλιόμετρα, ξυπόλυτοι, ανηφόρα και στο πήγαινε και στο έλα!