Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010
Πάρτυ
8 σχόλια:
Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:
Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.
Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.
Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.
Δημήτρη καλησπέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχες όλες τους! Τα φθινοπωρινά μαυρόπευκα (ή κάνω λάθος;) με την καταχνιά βέβαια είναι έργο τέχνης!
Θα σου πρότεινα να μεταπηδήσεις στα μενιρ το συντομότερο, αν δεν μου είχες ήδη πει πως στο χωριό σας φέρεστε στους βάρδους πολύ καλύτερα απ' ό,τι οι μακρινοί σας συγγενείς στην Γαλατία!
Αλήθεια στην τρίτη εικόνα, ποιό είναι το περιεχόμενο των μπουκαλιών; Θέλω να πω, τι πίνουνε οι παππούδες στα καφενεία εκεί;
Ευχαριστώ Κωστή! Δεν ξέρω πως τα λένε εδώ τα μαυρόπευκα, αλλά κάτι τέτοιο είναι. Τα συγκεκριμένα μπουκάλια ήταν από ντόπιο αφρώδη οίνο. Η φωτο είναι από το πάρτι της γειτονιάς για τον καινούργιο χρόνο. Αλλά συνήθως βλέπεις μπουκάλια σαν της 6ης φωτό που είναι από την τραπεζαρία στη φάρμα φίλων, και όλα τα μπουκάλια 5κιλα και λίτρου και 750αρια έχουνε μέσα ντόπιο κοκκινέλι San Giovese της Romagna (πχ, το κιάντι γίνεται επίσης από τον ίδιο καρπό αλλά στην Τοσκάνη). Μαζεύουμε άδεια μπουκάλια και τα γεμίζουμε χύμα κρασί στο συνεταιρισμό. Κλασσικό! Δεν ξέρω αν είναι "μακρυκοί" συγγενείς... εγώ πιστεύω ότι υπάρχει μια ευθεία γραμμή καταγωγής από την Αρμορική σε τούτο το βουνό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈβλαες κι αυτήν την ΥΠΕΡΟΧΗ φωτογραφία με τα δέντρα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαγεία
Πάλι σύναξη ;
(θα έχει και σούβλες) ;
Καλό Σ/Κ
φιλιά
Άραγε μετά την πνευματική τροφή θα επακολουθήσει και γαστριμαχική;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίλογος συμπληρώθηκε κάτω από την ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάσσια μου, σ' ευχαριστώ! Μ' αρέσει και μένα αυτή με τα δέντρα. Πολύ αργά το βράδυ για σούβλα, αλλά την επομένη είχαμε το Φθινοπωρινό πανηγύρι με θέμα Μεσαιωνικό και ανάλογα σπιτικά εδέσματα απ' όλους στην περιοχή!
Καλό Σαββατοκύριακο! :-)
Αθεόφοβε, αρχίζεις βλέπω να μαθαίνεις! Μια μικρή διόρθωση μόνο: δεν ακολούθησε, αλλά, προηγήθηκε! Στο σπίτι, για μαμά, μπαμπά, ανίψι από την πεδιάδα συν δύο ανίψια εξ' Αθηνών, η γυναίκα μου ζύμωσε Ρομανιόλικες πίτες (αλεύρι, χοιρινό πάχος, λεμόνι, καρυκεύματα) πού ψήσαμε σε μια κεραμική πλάκα πάνω από την κουζίνα ξύλων -εγώ ξύρισα με το κοφτερό μαχαίρι το προσούτο από το μπούτι! Φυσικά.
Μεσαιωνικά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίτηδες το κάνεις, δεν εξηγείται αλλιώς...
:-( Ζήλεψα πάλι.
Καλή εβδομάδα Δημήτρη
και πάντα τέτοια, ειλικρινά.
:-)
Φιλιά
Δημητρη,εζησα 6 χρονια συνεχομενα,Bologna,Firenze,
ΑπάντησηΔιαγραφήχωρις να γυρισω ουτε 1 μερα στην Ελλαδα
αυτα τα 6 χρονια.
Δευτερη πατριδα.Υπεροχη.
Τωρα οταν επιστρεφω,
οσο πλησιαζω οδηγωντας,η καρδια κτυπα 150 φορες δυνατα,
και παραξενο,
μετα απο ενα αορατο,απροσδιοριστο,σημειο,
ηρεμω.αγαλιαζω,και ειναι σαν να μην εφυγα ποτε.
Η διαλεκτος και η προφορα ξαναγυρνανε αυτοματα,
οι ατακες και τα πειραγματα συνεχιζουν
απο το σημειο που τ'αφησα.
Διψω να μαθαινω νεα.
AdeGia, στα λινκς κάτω από την φωτογραφία του φτερού αριστερά, έχω δύο για τις σελίδες που φτιάχνω για το χωριό μας και τον καταρράκτη μας. Μεταξύ Bologna και Firenze ίσως νά 'χεις έρθει από δω; και φυσικά όταν ξανάρθεις ελπίζω να μου το πεις. Η Ιταλία δεν ήταν ούτε στο ραντάρ μου 49 χρόνια, με 7 στο Λονδίνο και 17 στην Μασαχουσέτη, και τώρα εδώ είναι το σπίτι μας και εδώ είναι η καλύτερη πραγματικότητα που είχα ονειρευτεί και η ζωή και το μέλλον. Εδώ στο χωριό αισθάνεται κανείς ότι είναι δυνατόν να ζήσουν άνθρωποι μαζί με δικαιοσύνη και αλληλοβοήθεια. Αν ήμουνα ρομαντικός θα έλεγα ότι κάπως έτσι θα τα είχε φανταστεί αυτός που έγραψε το Lost Horizon. Νέα γράφω που και που, όπως για τους ανεμόμυλους που πήγαν να μας βάλουν ("Καλύτερο κι απ' το Όχι!", Αυγουστος) και χαίρομαι να ξέρω ότι τα διαβάζεις και σε ενδιαφέρουν! Νά 'σαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφή