Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Ένα παραθαλάσσιο σπίτι στο φεγγάρι



Beach House on the Moon











Τώρα που πήρε τα φτερά του και τα σιρίτια του και πέταξε από τη φωλιά είναι καλή στιγμή για μια νοσταλγική αναδρομή, μια που έρχεται να μας δει (πετώντας) σε 34 μέρες.

Κάποτε πριν καν πιάσει τα 8, ακούγαμε μαζί, στο αυτοκίνητο, ένα τραγούδι που είχα διαλέξει για κείνον. Είχε πιάσει πια τα 19 όταν μου το θύμισε και μου είπε ότι το έχει σαν mp3 και το ακούει στο κομπιούτερ καθώς κοιτάζει παλιές μας φωτογραφίες από τα ταξίδια μας και τα Παρασκευοσαββατοκύριακά μας. Και μου το ξαναθύμισε τώρα στο τηλέφωνο.



Πριν από πολλά, πολλά χρόνια, σε ένα γαλαξία πολύ, πολύ μακριά,






  Beach House on the Moon
Jimmy Buffet
click to listen on mp3

Jimmy wrote it for his son, Cameron.


Cameron's getting logical
a Vulcan in disguise
the mysteries of the night
are putting sparkles in his eyes
he's looking for sound reasoning
but the best that I can do
is this transcendental story
that I'll pass along to you

pass the falls they call Victoria
down the river named the Nile
drifts a tiny little handmade boat
it's shaped just like a smile
and steered by a magician
with the knowledge that he needs
to keep him on his destined course
pass the crocodiles and reeds

he's the admiral of the ocean
the lone eagle in the sky
he gave me my first sextant
and he taught me how to fly

it's been quite a lengthy passage
from the dawn of time til now
he has weathered the infernal storms
in his trusty petite dhow
he has soared above collassal waves,
sailed the endless sea
sometimes he resembles you
sometimes he looks like me

I saw him through my telescope
on a cloudless night in June
as he rested between voyages
at his beach house on the moon

there are windows to the galaxies
and hallways to the past
there are trapdoors to the future
and a splintered ancient mast
There are relics from Apollo trips
when the earth men came to play
and a hammock from a distant star
out in the Milky Way

he's the admiral of the ocean
the lone eagle in the sky
he gave me my first sextant
and he taught me how to fly
I saw him through my telescope
on a cloudless night in June
as he rested between voyages
at his beach house on the moon

a striped bass breaks the surface
as the sunset fades away
and our journey from the sea of storms
takes us home besides the bay
we go fishing in the ocean
we go travelling back in time
like the song says "teach your children"
to go fishing with their mind

Cameron's contemplating
I'm not sure just what he thinks
is my dad some kind of lunatic
with his stories and high hijinks
then he says when I get old and gray
and feel like I'm marooned
he will take me in his rocketship
to that beach house on the moon
Ένα παραθαλάσσιο σπίτι στο φεγγάρι
του Τζίμμυ Μπάφετ
κάντε κλικ να το ακούσετε σε mp3

Το έγραψε για τον γιό του τον Κάμερον


Ο Κάμερον αρχίζει να λογικεύεται
ένας μεταμφιεσμένος Μιστερ Σποκ
τα μυστήρια της νύχτας
βάζουν στα μάτια του αστράκια
ψάχνει για ορθολογιστικό συλλογισμό
αλλά το καλύτερο που μπορώ να του δώσω
είναι αυτή η διακοσμική ιστορία
που θα δώσω τώρα και σε 'σάς

πέρα απ' τους καταρράκτες που λεν Βικτώρια
κάτω στον ποταμό που τον λένε Νείλο
πλέει ένα μικρούλικο βαρκάκι
χτισμένο σαν χαμόγελο
το κυβερνά ένας μάγος
με όλες τις απαραίτητες γνώσεις
για να συνεχίζει προς τον προορισμό του
ξεγλιστρώντας από τους κροκόδειλους και τις καλαμιές

είναι ο ναύαρχος του ωκεανού
ο μοναχικός αετός στον ουρανό
μου έδωσε τον πρώτο μου εξάντα
και με έμαθε πώς να πετώ

ήταν μακρινό το ταξίδι
από την αυγή του χρόνου ως τώρα
επέζησε φοβερές καταιγίδες
στο πιστό του μικρό βαρκάκι
πέρασε από κολοσσιαία κύματα,
πλοήγησε την απέραντη θάλασσα
μερικές φορές μοιάζει με 'σένα
μερικές φορές μοιάζει με 'μένα

τον είδα μέσα από το τηλεσκόπιο μου
μια ξάστερη νύχτα του Ιούνη
καθώς ξεκουραζόταν μεταξύ ταξιδιών
στο παραθαλάσσιο του σπίτι στο φεγγάρι

το σπίτι έχει παράθυρα προς τους γαλαξίες
και διαδρόμους προς το παρελθόν
υπάρχουν καταπακτές που παν στο μέλλον
και ένα χιλιογδαρμένο παλιό κατάρτι
υπάρχουν απομεινάρια από αποστολές Απόλλων
από τότε που οι γήινοι ήρθανε να παίξουν
και μια αιώρα ενθύμιο από κάποιο αστέρι
απ' τις άκρες του γαλαξία

είναι ο ναύαρχος του ωκεανού
ο μοναχικός αετός στον ουρανό
μου έδωσε τον πρώτο μου εξάντα
και με έμαθε πώς να πετώ
τον είδα μέσα από το τηλεσκόπιο μου
μια ξάστερη νύχτα του Ιούνη
καθώς ξεκουραζόταν μεταξύ ταξιδιών
στο παραθαλάσσιο του σπίτι στο φεγγάρι

ένα ψάρι σπάει την επιφάνεια
καθώς το ηλιοβασίλεμα ξεθωριάζει
κι απ' το ταξίδι μας στη θάλασσα των καταιγίδων
επιστρέφουμε σπίτι, στις όχθες του κόλπου
πάμε και ψαρεύουμε στον ωκεανό
ταξιδεύουμε πίσω στον χρόνο
όπως το λέει το τραγούδι "διδάξτε τα παιδιά σας"
να μπορούν να ψαρεύουν με το νου τους

ο Κάμερον σκέφτεται
Δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς
"Είναι ο μπαμπάς μου άραγε μουρλός
με τις κουφές του ιστορίες;"
και μετά, μου λέει ότι, όταν γεράσω και κουραστώ
και αισθάνομαι εγκλωβισμένος
θα με πάει με το αστερόπλοιό του
σ' εκείνο το παραθαλάσσιο σπίτι στο φεγγάρι




Twenty years. Doesn't it go in a blink!

Σημ.: σχετικά με το ρεφραίν του τραγουδιού, "Ναύαρχος του Ωκεανού" ήταν ο επίσημος τίτλος που είχε ζητήσει σαν μέρος της αμοιβής του Ο Κολόμβος από την Βασίλισσα Ισαβέλλα. "Μοναχικός Αετός στον Ουρανό" ήταν ο τίτλος που είχαν δώσει οι εφημερίδες στον Τσαρλς Λιντμπεργκ.

Σημ.2: Ο Τζίμμυ Μπάφετ είχε το πρώτο του "χιτ", το γνωστό και αγαπημένο Μαργκαρίταβιλ, στα μέσα της δεκαετίας του '70. Από τότε ζει στη Φλώριδα και στην Καραϊβική με την οικογένειά του και το δικινητήριο υδροπλάνο του.




7 σχόλια:

  1. Ο γιός πετάει στα σύννεφα και ο πατέρας από την χαρά και την περηφάνεια του στα βουνά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αθεόφοβέ μου, κάτι τέτοια φέρνει η ζωή και θέλει κανείς σώνει και καλά κάποιον να βρει σε κάποιο σύννεφο να ευχαριστήσει... ή, ίσως, δύο κάποιους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. υποθέτω ότι από το καμάρι σου πετάς πιο ψηλά και από το γιο σου!!! και δικαίως βεβαια. να τον χαίρεσαι και με το καλό να τον δεχτείς!

    καλη εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σ' ευχαριστώ ria μου! Ο Κώστας μας είναι βέβαια περισσότερο των Β777 από τα F16. Σκέφθηκε για λίγο να κάνει την θητεία του στη Ελλάδα στην αεροπορία αλλά σταματήσαμε να το σκεφτόμαστε όταν μάθαμε πως άσχετα προσόντων δεν πετάς όταν είσαι σε απλή θητεία. Έτσι απαλλάσσεται λόγω μονίμου κατοίκου και υπηκοότητας ΗΠΑ. Το πόσο περήφανος είμαι γι αυτόν δεν περιγράφεται. Πάει για το BCs, MA του και την ίδια στιγμή εργάζεται σαν εκπαιδευτής στην καλύτερη σχολή του κόσμου...

    Καλή βδομάδα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φίλε Δημήτρη να τον χαίρεσαι. Και να αισθανθούν ολοι οι γονείς υπερηφάνεια μια μέρα για τα παιδιά σου. Τις τελευταίες μέρες διαβάζω όλα σου τα πόστ. Εχεις μια πολύ ενδιαφέρουσα πορεία στη ζωή, που μου αρέσει. Νάσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Και να αισθανθούν ολοι οι γονείς υπερηφάνεια μια μέρα για τα παιδιά τους...εννοούσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπητέ μου Locus, σ' ευχαριστώ, πραγματικά σ' ευχαριστώ, και φυσικά κατάλαβα τι εννοούσες μια και εύχομαι το ίδιο και εγώ γιατί είναι τόσο ωραίο. Και σ' ευχαριστώ επίσης και για την ανάγνωση -πάντα χαίρομαι όταν βλέπω την IP της Comcast γιατί φαντάζομαι ότι είσαι εσύ. Τώρα μάλιστα που εγώ έφυγα έχει πέσει όλο στους ώμους σου να προσέχεις την Μασαχουσέτη μας :-)

    Ένα από τα πολλά που δεν θα ξεχάσω ποτέ, απ' τα χρόνια που μεγάλωνε ο Κώστας, είναι τα ηλιόλουστα απογεύματα Σαββάτου, στο Fenway Park, hot dogs, crackerjack, καλές θέσεις στην περιοχή της πρώτης βάσης... πριν μεγαλώσουν τα παιδιά μην το χάσεις αυτό...

    Πράγματι, it's been quite a lengthy passage from the dawn of time till now, και είναι θαυμάσιο να μοιράζομαι τις ιστορίες του ταξιδιού εδώ, με τους φίλους μου.

    Κι εσύ νά 'σαι καλά, πάντα, και η οικογένεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.