Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Δεκατέσσερεις Δευτέρου!









Μην έχοντας βρεθεί ούτε μια μέρα ή μια νύχτα χωριστά από την πρώτη μέρα που συναντηθήκαμε, εκτός από τρείς νύχτες που έμεινα στο νοσοκομείο για την μύτη μου, και δύο εκλογές που η Μαργαρίτα έπρεπε να κοιμηθεί δίπλα στην κάλπη με το ημιαυτόματο, είναι δύσκολο να κάνω δώρα-έκπληξη στην γυναίκα μου! Δεν έχω ευκαιρία να πάω στην πόλη μόνος μου να βρω και να αγοράσω!

Θα μπορούσα να πάω από το μονοπάτι τα 10 λεπτά στη φάρμα της Νέλλας, αλλά το μόνο δώρο που θα μπορούσα να αγοράσω εκεί είναι κατσικίσιο τυρί. Κι αν ακόμα ζήταγα από την Νέλλα να έφτιαχνε ένα σε σχήμα καρδιάς, και πάλι, δεν θα ήταν ακριβώς η ιδέα μου για το τι να δώσει κανείς στη γυναίκα του.

Όλως εξάφνως λοιπόν, βρίσκω τον εαυτό μου υποχρεωμένο στον πρωθυπουργό μας, τον Σίλβιο Μερλουσκόνι, και τις ανήλικες πόρνες που του φέρνουν οι Καραμπινιέρι να πηδάει, γιατί μου έδωσαν την ευκαιρία να αγοράσω ένα δώρο για σήμερα!

Είχαμε κατέβει Κυριακή στην πόλη να πάρουμε μέρος στην διαδήλωση κατά του Μπερλουσκόνι -έγιναν διαδηλώσεις ταυτόχρονα σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ιταλίας. Στην κεντρική πλατεία του Φορλί συναντήσαμε πολύ οικογένεια και φίλους που αισθανόντουσαν τα ίδια ακριβώς συναισθήματα με εμάς για αυτόν τον νέο Μουσολίνι, απόγονο σίγουρα του Καλιγούλα.

Ανάμεσα στους φίλους που συναντήσαμε, και ένα φιλικό ζευγάρι πολύ αγαπημένο που είναι και οι δύο καθηγητές φιλοσοφίας στο Λύκειο, και ήταν και οι δύο δάσκαλοι της Μαργαρίτας. Πρότεινα να κάτσουμε για καφέ εκεί στην πλατεία, αλλά η Πάολα αντιπρότεινε να μας πάει εκεί κοντά σε μια σοκολατερία για ζεστή σοκολάτα, ή καφέ για τους διαβητικούς ανάμεσά μας.

Και εκεί στην σοκολατερία είδα τις χειροποίητες καρδιές από σοκολάτα γάλακτος κάτω και λευκή και ροζ σοκολάτα επάνω! Ψιθύρισα στο αυτί του Φράνκο φεύγοντας να κρατήσουν την Μαργαρίτα απασχολημένη για δυό λεπτά και στα γρήγορα αγόρασα μια σοκολατένια καρδιά την οποία έκρυψα στην μεγάλη τσέπη του ιστιοπλοϊκού αδιάβροχου που φορούσα!

Το ίδιο βράδυ, χτες αργά, έφτιαξα την παραδοσιακή κάρτα που φτιάχνω με Photoshop κάθε 14 Φεβρουαρίου, και αφήνω να την βρει στο τραπέζι της κουζίνας για μπρέκφαστ το πρωί! Είναι η κάρτα που έβαλα και για σας εδώ παραπάνω (χωρίς τα προσωπικού περιεχομένου λόγια), και πάνω στην καρδιά από τριαντάφυλλα της κάρτας άφησα την σοκολατένια καρδιά!

Σήμερα το πρωί είχαν αυγατίσει και υπήρχαν δύο δώρα! Το δικό μου ήταν ένα χειρόγραφο γράμμα και μια συλλογή από εφτά DVD των 29 επεισοδίων της πρώτης σαιζόν του ορίτζιναλ Star Trek!

Ανάμεσα στα Star Trek (3 σαιζόν), Star Trek The Next Generation (7 σαιζόν), και τις 10 ταινίες (την εντεκάτη και τελευταία την έχουμε ήδη), έχουμε DVD για ένα παράλληλο σύμπαν εορτών!





23 σχόλια:

  1. Ομογογώ οτι "ζηλεύω"(με την καλή έννοια..) που είχες την τύχη να νιώθεις ερωτευμένος και στα 50+(σωστά δεν λέω?)!
    Υπάρχει λοιπόν ελπίδα και για μας τους νεώτερους,αλλά πολλά χρόνια "δεσμευμένους"...
    (ευτυχώς η Mrs Squarelogic δεν ακολουθεί τα ιντερνετικά μου ίχνη!)
    Χρόνια σας πολλά λοιπόν,χρόνια αγαπημένα!

    ΥΓ.Ολιγαρκής η Κα Θινκς...
    Εδώ μέχρι πρότινος τουλαχιστον,αι πλείσται των Ελληνίδων θα περίμεναν βαρύτιμον κόσμημα έστω κι αν συνήθως δεν μιλούσαν στον σύζυγο παρά για να του ζητήσουν οικονομική συμβολή ή για να τον επιπλήξουν για κάποια- κατ'αυτές -παράλειψη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ squarelogic, πενήντα δύο, και πάω στα πενήντα τρία για την ακρίβεια :-) Αλλά, αν πούμε ότι ξεκινάει κανείς να ετοιμάζεται για να αρχίσει η ζωή του από τα δέκα τέσσερα, τότε η προετοιμασία μου κράτησε 35 χρόνια -στις τελευταίες δεκαετίες των οποίων είχα την ευλογία να μεγαλώσω τον γιό μου!

    Αυτό που είναι πραγματικά ελκυστικό, και ακόμα σέξυ, σε έναν άνθρωπο, άντρα ή γυναίκα, νομίζουμε και οι δύο, είναι να βρίσκει την αξία και την χαρά της ζωής μέσα του και γύρω του χωρίς βοήθεια από αντικείμενα ή τεχνητούς καλλωπισμούς. Η Μαργαρίτα δεν έχει αγγίξει ποτέ μέηκαπ και δεν φοράει τίποτα από κοσμήματα, ούτε θέλει. Μόνο καμιά φορά ένα απλό αλλά καλό κολιέ της μητέρας μου, περισσότερο για την προέλευσή του παρά για το τι είναι.

    Εδώ βέβαια θα μπορούσα να βγώ στο βουνό και να της μαζέψω λουλούδια, αλλά τότε, πιθανότατα, θα γινόμουνα ο μόνος σύζυγος που θα προσέφερε λουλούδια στο καλύτερό του ήμισυ και μετά θα έπαιρνε πρόστιμο αν κατά λάθος είχε κόψει κανένα προστατευόμενο είδος!

    Της Μαργαρίτας της αρέσουν τα λουλούδια όταν είναι ακόμα προσκολλημένα στο φυτό που τα γέννησε -άλλωστε, τα λουλούδια είναι ο τρόπος που τα φυτά κάνουν έρωτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλε Δημήτρη, προσοχή στα λουλούδια!!! Άμα είναι να σου ρίξει πρόστιμο, κόψτα όλα. Και μετά πες της: Για σένα πάω και στη φυλακή... (χα,χα,χα...). Χαριτολογώ βεβαίως (άλλωστε δεν ξεχνάω ότι έχει και ημιαυτόματο...!!!).

    Η κάρτα σου είναι υπέροχη κι αντανακλά τόσο τα αισθήματά σου για εκείνη όσο και το πόσο υπέροχος άνθρωπος είναι η σύντροφός σου. (Εμένα η δικιά μου σύζυγος ποτέ δε μου έκανε δώρο το Star Trek που τόσο μου άρεσε...!!!)

    Πως τα φέρνει η τύχη όμως φίλε μου. Εγώ ήθελα μια γυναίκα σα τη δική σου, να μη φοράει ποτέ μέηκαπ. Και τελικά βρήκα αισθητικό!!! Μέσα στο μεηκαπ δηλαδή, περισσότερο δε γίνεται... Πως αλλάζουν οι πεποιθήσεις μέσα σε χιλιοστά του δευτερολέπτου, τί σου κάνει ο έρωτας....

    Να είστε πάντα ευτυχισμένοι. Τη συνάδερφό μου και τα μάτια σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε Κώστα, όταν κάποια στιγμή αναγνωρίσει κανείς τον άνθρωπο που τον συμπληρώνει, και που συμπληρώνεται, ξέρουμε τι έχει σημασία και τι δεν έχει, ότι κι αν νόμιζε κανείς. Οι περισσότεροι θα ήταν τυχεροί να ανακάλυπταν ποιοί είναι πραγματικά, μέσα από αυτά που μας υποδεικνύει η ζωή και ασπαζόμαστε χωρίς να νοιώθουμε, ή να δεχόμαστε, τον εαυτό μας. Δεν υπάρχει άλλο πράγμα στον κόσμο από την ζωή -η Ζωή είναι το παν, και όταν μπορείς να την κοιτάξεις στα μάτια και να χαμογελάσεις και να την μοιραστής χωρίς καμιά υποχρέωση για τεχνητές προσδοκίες, τότε δεν υπάρχουν ούτε σύνορα ούτε φόβος. Μόνο η ζωή, κάθε βράδυ και κάθε πρωί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εάν εμφανιζόμουνα στην κ.Αθεόφοβου με δωράκι την ημέρα του κατασκευασμένου από τους εμπόρους αγίου, θα μου το έφερνε στο κεφάλι γιατί αφ΄ότου της προσέφερα το καλύτερο δώρο της ζωής της,εμένα βρε!,δεν συνηθίζω τα δώρα, και θα ήταν σίγουρη πως έχω κάνει κάποια κουτσουκέλα και πάω να την καλοπιάσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ποιόν άγιο καλέ Αθεόφοβε; τον Ρούντολφ Βαλεντίνο δεν γιορτάζουμε σήμερα;

    Αν και είναι αλήθεια πως παρατηρώ τα τελευταία χρόνια κάποιο κύμα στην Ελλάδα λαϊκής προσήλωσης στην Κέλτικη Χαλοουήν, όπου την παραμονή τα παιδία πάνε από πόρτα σε πόρτα ντυμένα σαν τον ΓΑΠ, ή την Ντόρα, ή την Αλέκα, τον Κώστα ή τον Παπαδόπουλο περιμένοντας καραμέλες και σοκολάτες... Σήμερα πάντως είναι σίγουρα η ημέρα που οι κοσμηματοπώλες θα κάνουν απεργία εναντίων του ΔΝΤ που δεν τους άφησε πελάτη για πελάτη! ο Ζολώτας Ζεί!

    Ως προς την καλοτοποθετημένη παρατήρηση ότι η Κυρία Αθεοφόβου θα σου έφερνε τίποτα στο κεφάλι οσμιζόμενη κάποια πιθανή κουτσουκέλα, επίσης εύστοχα υπονοείς ότι δεν θα υπήρχε τέτοιος φόβος αν ανταλλάσετο πάντα κάποιο χαρούμενο τεκμήριο αφοσίωσης και δεν ενεφανίζετο όλως εξάφνως καθ' ομοίωσην καλοπιάσματος...

    Πάντως με πρόλαβες με την παρατήρηση ως προς το πραγματικό δώρο, γιατί έχω τυλιχθεί με ένα μεγάλο γαλάζιο φιόγκο, και βλέπω στην ντουλάπα κρυμμένα απομεινάρια ροζ δαντέλλας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν ξέρω αν έχεις ανεβάσει ανάρτηση σχετικά με το πως γνωριστήκατε ,κι όπως λες,γίνατε αμέσως αχώριστοι,πάντως εγώ ψοφάω να τη διαβάσω!!!
    Βρίσκω κάτι το πολύ ελπιδοφόρο στην δυνατότητα να αγαπήσει κανείς ξανά δυνατά,σαν έφηβος,στα 50...
    (wishful thinking?)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. μπράβο ρε δημήτρη. μπράβο.

    όμορφο, γλυκό και ευχαριστο το δώρο σου προς τη μαργαρίτα!

    υπάρχουν ακόμα τρυφεροί άντρες!

    να ζήσετε, πάντα τόσο ευτυχισμένοι και αγαπημένοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. squarelogic, το πως γνωριστήκαμε είναι εδώ :
    http://dimitristhinks.blogspot.com/2010/02/blog-post_21.html
    μέχρι τη στιγμή που γνωριστήκαμε. Από τη στιγμή εκείνη και μετά, προσεχώς! :-)

    It's not wishful thinking. Αυτό από το οποίο εξαρτώνται τα πάντα είναι μέσα μας, και δεν είναι η ηλικία. "Σαν έφηβος"... σημαίνει να είσαι γεμάτος ελπίδα, αισιοδοξία, ...ζωή. Και ο καιρός μπορεί να τα πάρει αυτά, και εμείς πρέπει να τα παίρνουμε πάντα πίσω και να τα κρατάμε μέσα μας. Εγώ πέρασα από τρεις χώρες, ένα γάμο 17 χρόνια, ένα γιό, ξανάρχισα την ζωή μου κάμποσες φορές, και τα τελευταία χρόνια είχα περάσει από πολύ δυσκολία, συντριβή και θανάτους. Ο άνθρωπος που περιμένουμε όλοι να βρούμε δεν είναι εκεί "έξω". Είναι μέσα μας, ο εαυτός μας. Και όταν τον βρούμε και τελικά τον δεχτούμε, και τον αγαπήσουμε, όταν περάσει πια ο φόβος, όταν διασχίσουμε το κατώφλι και βρεθούμε στην άλλη μεριά του καθρέπτη, τότε είμαστε έτοιμοι να μας γνωρίσουν και οι άλλοι. Τότε, ξέρεις την απάντηση του τι πρέπει να κάνεις πριν καν κάνεις την ερώτηση.

    Κι όταν κανείς κάνει τις ερωτήσεις, σημαίνει ότι κατά πάσαν πιθανότητα είναι έτοιμος για τις απαντήσεις :-)


    ria, καλησπέρα και ευχές κι από τους δυό μας! σ' ευχαριστούμε Ρία, και περιμένουμε πότε θα ξαναβρεθούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μερικά σχόλια φέρνουν στο μυαλό τη σκηνή:
    http://www.youtube.com/watch?v=_Ph8UH_ESLE&feature=youtu.be&t=15m30s (σταμάτα το βίντεο στο 0:16:00).
    Κάποιοι έλληνες έχουν μείνει στο 1964. :(

    ps1: Δεν εμφανίζονται τα ίδια "you might also like" κάθε φορά που μπαίνω σ' ένα (στο ίδιο) κείμενο.
    ps2: Μόλις φύγει η ζέστη (κατά τα Χριστούγεννα δηλ.), τα σχόλια θα γίνουν εκτενέστερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αααα... έχω δει και ακούσει στο αρσενικό ελλάντα κάτι macho θέσφατα αγαπητή Emily που θα γελούσα αν δεν έκλεγα από λύπη για το τόσο κόμπλεξ... τα γεννητικά τους όργανα τα ανακαλύπτουν μόνο πίσω από το τιμόνι αυτοκινήτου και τα χρησιμοποιούν μόνοι τους... Πως τους ανέχεστε;

      ps1. Αυτή η application επιλέγει τυχαία κείμενα να "προτείνει" κάθε φορά που ανακυκλώνεται ο browser. Δεν είναι συγκεκριμένα κείμενα επιλεγμένα για την κάθε ανάρτηση... Άλλωστε καθώς γράφονται καινούργιες αναρτήσεις, αν οι προτεινόμενες ήταν διαλεγμένες, οι επιλογές θα έπρεπε να αλλάζουν καθώς έρχονται καινιύργιες αναρτήσεις να προστεθούν στο ενεργητικό του μπλογκ που ίσως να ταιριάζουν σαν προτεινόμενες καλύτερα των προηγουμένως προαχθέντων. Θα ήταν αδύνατο να γραφεί μια application που να κάνει τίποτα παραπάνω από random selection κάθε φορά που γίνεται refresh στο browser.

      ps2. Εδώ είμαστε :-)

      Διαγραφή
  11. Δεν τους ανεχόμαστε. Στην πατριαρχική κοινωνία όμως, ξέρεις, και για τη μη ανοχή οι γυναίκες φταίνε/με. :)

    Τις δεκαετίες του '80 και του '90 ματσό άντρες, σαν αυτούς που περιγράφεις, θεωρούσαν τιμή τους και καμάρι τους να σπάνε μύτες ή πλευρά σε μπουζοκομάγαζα επειδή κάποιος κοίταξε τη φίλη τους. Άντε τώρα λοιπόν να τους εξηγήσεις με λογική και επιχειρήματα γιατί η ΧΑ ρίχνει το επίπεδο του δημόσιου διαλόγου.

    Στις κοινωνίες τα πάντα είναι αλληλένδετα μεταξύ τους και το χαμηλό επίπεδο της πολιτικής αποτυπωνεί το χαμηλό επίπεδο των πολιτών. Και κάπως έτσι, μέσα στο φαύλο κύκλο που ζούμε, επιστρέψαμε εκεί απ' όπου ξεκινήσαμε.

    ps: Είδες το βίντεο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, μα βέβαια το είδα! Και τότε την είχα δει την Σωφερίνα και αν θυμάμαι καλά είχα γελάσει και τότε που πήρε στην γυναίκα του ξυριστική μηχανή (!) [την θυμήθηκα την σκηνή] αλλά δεν θυμάμαι αν ήμουνα ο μόνος στο σινεμά που είχε γελάσει. Μάλλον :-)

      Πριν δυό μήνες είμασταν στην Αθήνα και μου τηλεφώνησε μια κυρία από την πολυκατοικία να με ρωτήσει αν πουλάω το παλιό αυτοκίνητο της μητέρας μου. Κυρία 28 ετών, την ξέρω από τότε που μπουσουλούσε. Και στη συζήτηση όλο να ρωτήσω τον άντρα μου και να ρωτήσω τον άντρα μου απαντούσε και στο τέλος μου πετάει ένα ναζιάρικο "ξέρετε εμάς τις γυναίκες, δεν ξέρουμε από αυτά". Λοιπόν εκείνη την στιγμή αισθάνθηκα μια βιοφυσιολογική αντίδραση μέσα μου σαν ανακάτεμα --δεν μπορούσα να δεχτώ ότι άνθρωπος αναφερόταν στον εαυτό του (της) και φύλλο με τέτοια αυτο-υποτιμητικά στερεότυπα τα οποία και προφανώς πίστευε. Δεν ήξερα πως να απαντήσω. Αμηχανία.

      Η αναφορά σου για τους ματσο-νταήδες, ακριβώς στον στόχο. Πως, άνθρωποι που ζουν με συγκεκριμένα στερεότυπα ως "σωστά", και κοροϊδεύουν και εκείνους που δεν τα ασπάζονται, να κάτσουν να έχουν πολιτική άποψη, ή κοινωνική άποψη, που να ξεχωρίζει τις λεπτομέρειες (ο Θεός να τις κάνει "λεπτομέρειες") των θεμάτων και αρχών.

      Εγώ δεν θα χρησιμοποιούσα καν την επιείκεια της έκφρασης "ρίχνει το επίπεδο" όσον αφορά τα κλούβια χρυσά αυγά. Στο τέλος αναρωτάται κανείς αν υπήρχε ποτέ πραγματικά επίπεδο για να πέσει... :-)

      Διαγραφή
    2. (αμηχανία, γιατί τι είδους κοινωνία το 2013 εμφυσά σε νέο άνθρωπο τέτοια στερεότυπα που θα έλεγε ευχαριστώ για την ξυριστική μηχανή του βλαξ ματσοσυζύγου...)

      Διαγραφή
  12. αν θυμάμαι καλά είχα γελάσει και τότε που πήρε στην γυναίκα του ξυριστική μηχανή (!)

    Μπροστά από την εποχή σου.

    αλλά δεν θυμάμαι αν ήμουνα ο μόνος στο σινεμά που είχε γελάσει. Μάλλον :-)

    Τι μάλλον, σίγουρα. :)

    Στο τέλος αναρωτάται κανείς αν υπήρχε ποτέ πραγματικά επίπεδο για να πέσει...

    Δίκιο έχεις. Θα μπορούσα να γράψω πολλά, αλλά εκεί θα καταλήγαμε πάλι. :)

    Καλό ξημέρωμα και στους δυο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό ξημέρωμα Emily, σ' ευχαριστούμε!

      Μ' αρέσει το "Emily", μου θυμίζει the Yorkshire dales and moors, and an English garden too, for afternoon tea. To avatar σου μου θυμίζει Brontë, or, Cathy?

      Διαγραφή
  13. Στον αέρα τα πιάνεις. Μετά από ένα μήνα δε θα χρειάζεται να σχολιάζω καν. :)

    Να σου συστήσω ακόμα μία αγαπημένη αγγλίδα Έμιλυ.
    http://www.imdb.com/name/nm1289434/

    Για το avatar δες εδω
    http://art-paoletta.blogspot.gr/2013/04/fotografo-del-giorno-oleg-babkin.html

    Ταίριαξε με το Έμιλυ λες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάρα πολύ μου άρεσε το Adjustment Bureau... και το The Devil Wears Prada, και το Charlie Wilson's war!

      Όχι! να σχολιάζεις! και δεν ξέρω αν τό ΄πιασα σωστά, αλλά η ατμόσφαιρα εκεί με πήγε :-)

      Οπότε μπορώ να πω ότι τα συνθετικά που επέλεξες λειτούργησαν θαυμάσια :-)

      Τώρα, Πίτσα! Την φτιάξαμε από αλεύρι και ζύμωμα, και θα την φάμε με τον Κεννεθ Μράναγκ ως Σάκλετον, τρισήμιση ώρες!

      Διαγραφή
  14. Έλα πες την αλήθεια, με παρακολουθείς. Μα έγραφα το σχόλιο, έβλεπα τις ταινίες που έχει γυρίσει η Έμιλυ Μπλαντ κι έλεγα "αποκλείεται μέσα σε τόσες ταινίες να βρει ποιες μου αρέσουν. Άντε να πει για Prada αλλά ως εκεί". Υπάρχεις όντως; Ανησυχώ και θα το ρίξω στα βαριά. Το επόμενο σχόλιο σε άλλο ποστ θα έχει να κάνει με τον Galbraith.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλη συζήτηση! Ενώ ο Friedman, η Rand et all θυμίζουν τα απλοϊκά παραμύθια της άγριας δύσης και της γέννησης της Αμερικής από της αποικίες, με την παιδιάστική, απλοϊκή και στενοκέφαλη πίστη ότι η ανθρώπινη φύση θα δημιουργεί έναν αυτοέλεγχο της οικονομίας, και είναι οι στυλοβάτες της γραφικής κίνησης των libertarians, ο Galbraith από την άλλη μεριά μ' αρέσει γιατί πιστεύει ότι δεν υπάρχει ένας κανόνας αλλά συνδυασμοί ανά εποχές/κοινωνίες/πραγματικότητες, και, δέχεται την οικονομία της ελεύθερης αγοράς με το σωσίβιο της κυβερνητικής επέμβασης δια φορολογίας η οποία δεν είναι "χαράτσι" αλλά επένδυση της κοινωνίας προς την επιβίωσή της! (Καλός ο Τζων Γουαίην, αλλά πρακτικότερος ο Τζέημς Στούαρτ ιδίως με σκηνοθέτη τον Κάπρα).

      Διαγραφή
    2. Εξαρτάται βέβαια από το αν εννούσες τον John Kenneth "Ken" Galbraith ή τον "Robert Galbraith" :-)

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.