Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Ο Νόμος του βουνού!




Στο Βουνό, δεν καλούμε την αστυνομία.
Είμαστε η αστυνομία!









Χθές βράδυ πηγαίναμε στο διπλανό χωριό για πίτσα. Ο Αντρέας, ο Νικόλας, και η Διοικήτρια του σταθμού, η οποία τυγχάνει φυσικά και το καλύτερο ήμισυ μου. Μπροστά ξαφνικά μια νταλίκα κονταίηνερ με 16 ρόδες, τεράστια. Πίσω ούτε σπίθα για φως -δεν δουλεύανε ούτε της πορείας ούτε των φρένων, ούτε τα φλας.
- Τρείς μπάτσοι 'δω μέσα και θα τον αφήσετε να φύγει; ρωτάω.
- Μα πάμε για πίτσα! Λέει ο Νικόλας.
- Έχει Αυστριακές πινακίδες! Δεν μιλάμε Γερμανικά! Λέει ο Αντρέας.
- Η Μαργαρίτα δεν είπε τίποτα και δεν την έβλεπα πίσω μου αλλά είμαι σίγουρος ότι πρέπει να σήκωσε τα μάτια στον ουρανό και να ζήτησε βοήθεια για να μην τους δώσει καρπαζά.
- Πέρνα τον! Λέω στον Ανδρέα. Θα σου δείξω πως το κάνουμε στο Φαρ Ουέστ! (Η Μαργαρίτα φορούσε το γούνινο καπέλο του Ντέηβι Κρόκετ με την ουρά, το δερμάτινο σακάκι με τις φρίντζες να κρέμονται από μανίκια και πλάτη, τις  ινδιάνικες μπότες μοκασίνια, και εγώ φορούσα την ασημόχρυση χειροσκάλιστη πόρπη στην καουμπόικη ζώνη μου, όλα αγορασμένα στο Κολοράντο!)

Ο Αντρέας τον περνάει, αμέσως μετά είχε στροφή, και μετά η πιτσαρία. Σταματάει και βγαίνω γρήγορα καθώς οι προβολείς του φορτηγού φτάνουν στην στροφή. Μπαίνω στη μέση του δρόμου, ένα πόδι αριστερά από την διαγράμμιση, και το άλλο δεξιά από την διαγράμμιση. Με το που στρίβει το φορτηγό από την στροφή τον δείχνω με το αριστερό χέρι και κάνω κινήσεις να σταματήσει με το δεξί. Σταμάτησε τρία μέτρα μπροστά μου χωρίς να κουνηθώ. Γυρνάω στον Αντρέα:
- Και έτσι, το κάνουμε αυτό.
Μπήκαμε στην πιτσαρία καθώς ο φορτηγατζής έφτιαχνε τα καλώδια στα πίσω φώτα το επόμενο μισάωρο (είχα συνεννοηθεί εγώ, με Γερμανικά νοήματα).

Και αυτή είναι η δική μου συνεισφορά στον νόμο και την τάξη του βουνού. Η Μαργαρίτα πάντως έχει κάνει πολύ περισσότερα.

Πριν ένα μήνα βρέθηκε ένα μεγάλο ενήλικο ελάφι δίπλα στο ποτάμι, ανάμεσα στα δύο χωριά. Είχε μια πληγή από σφαίρα στο πλευρό, στην περιοχή των πνευμονιών και της καρδιάς. Ποιός είδε τη Μαργαρίτα και δεν την φοβήθηκε! Κάλεσε τον κτηνίατρο για επί τόπου αυτοψία, να βρει την σφαίρα, να την στείλουν για βαλλιστική μελέτη και να την συγκρίνουν με βαλλιστικά των όπλων της περιοχής. Ο κτηνίατρος όμως βρήκε μόνο μια πληγή εξόδου στο άλλο πλευρό. Και να βρίσκανε τη σφαίρα με ανιχνευτή μετάλλων στο δάσος, η αλυσίδα των αποδεικτικών στοιχείων είχε σπάσει και δεν θα μπορούσαν να αποδείξουν ότι η σφαίρα ήταν αυτή που είχε σκοτώσει το ελάφι.

Η Μαργαρίτα τηλεφώνησε στο αρχηγείο και πήρε άδεια να χρησιμοποιήσει όλους τους Δασοφύλακες και τους Καραμπινιέρι της περιοχής για το σχέδιό της.

Την άλλη μέρα χτύπησε το κινητό του κυρίως υπόπτου τρία χωριά παρά κάτω (η Μαργαρίτα ήξερε ποιοί πρέπει να ήταν οι τρείς πιο πιθανοί δράστες). Έπινε καφέ στο μπαρ και του τηλεφωνούσε ένας γνωστός του δασοφύλακας:
- Καλησπέρα, τι γίνεται; η ερωμένη καλά; η δουλειά; μπράβο, μπράβο! χαίρομαι! κοίτα... πρέπει να κάνουμε αυτούς τους έλεγχους ρουτίνας στα όπλα που έχεις δηλώσει... ναι, ναι, μη σε νοιάζει τίποτα... τυπικά πράματα. Πότε θέλεις να έρθουμε σπίτι να σε δω κιόλας; Σε μισή ώρα; θαύμα! θα σε δω στο σπίτι σου σε μισή ώρα, τρία τέταρτα.

Ο τύπος πλήρωσε αμέσως και πήγε γραμμή σπίτι του να "τακτοποιήσει" πριν έρθει ο δασοφύλακας για τον έλεγχο. Με το που έφτασε σπίτι του βρήκε τρείς Δασοφύλακες να τον περιμένουν. Με το που τους είδε, ήξερε ότι τον είχανε πηδήξει κανονικά, και χωρίς βούτυρο! Την ίδια στιγμή γινόντουσαν παρόμοιες επιδρομές στους άλλους δύο ύποπτους. Ψάχναν το σπίτι τρείς ώρες, και ήρθαν και τέσσερεις Καραμπινιέρι να βοηθήσουν. Αφού τέλειωσε την επιδρομή στους άλλους δύο, που βγήκαν καθαροί, η Μαργαρίτα πήγε στο πρώτο σπίτι που ακόμα ψάχνανε.

Βρήκανε:
- Τρεις ημιαυτόματες καραμπίνες με υπέρυθρα σκόπευτρα,
- Σφαίρες συμπεριλαμβανομένων ειδών για δύο παραπάνω καραμπίνες που δεν ήταν στο σπίτι,
- Εφτάμιση κιλά μπαρούτι,
- 2 κρανία ελαφιών
- 28 (εικοσιοχτώ) κρανία μικρών ελαφιών
- 18 δόντια από αγριογούρουνα.
Τα περισσότερα από όσα βρέθηκαν δεν ήταν νόμιμα. Ο τύπος χάνει τις άδειές του, πρέπει να ξεφορτωθεί όλα τα πυρομαχικά και τα όπλα και θα πληρώσει ένα πρόστιμο μέχρι 30.000 Ευρώ.

Τρείς βδομάδες αργότερα, επιστρέφοντας από την Ελλάδα, πάνω στο φέρρυ της ΑΝΕΚ, βράδυ, χτυπάει το υπηρεσιακό κινητό. Ήταν ο Αντρέας και ο Νικόλας:
- Πάνω στην περιπολία ακούσαμε ένα πυροβολισμό στο πάνω χωριό. Πήγαμε και ειδαμε τον τάδε που πυροβολούσε να τρομάξει ένα σκύλο με το κυνηγετικό του. Τι να κάνουμε;
- Τι κάνατε;
- Τίποτα.
- Πηγαίνετε και φέρτε τον στο σταθμό! Θα σας στείλω βοήθεια. Και κλείνοντας το τηλέφωνο: "Είναι παιδιά!"
Μπαίνουμε μέσα από το κατάστρωμα που ήμασταν και πάμε γραμμή για το επάνω μπαρ για καφέ και τσιγάρο (Θυμάστε από τον περασμένο Σεπτέμβριο που σας είχα πει να δούμε αν θα ξαναεπιτρέψουν το κάπνισμα μέσα στο καράβι;)

Από το μπαρ τηλεφώνησε στον διοικητή από ένα άλλο χωριό να πάει να τους πάρει από το χέρι να κάνουν την δουλειά τους, και κατηύθυνε την υπόθεση από το φέρρυ μπωτ. Ο γείτονας βγήκε να έχει παράνομη κάνη στο κυνηγετικό του, και ήταν και η υποθεσούλα ότι πυροβολούσε μέσα σε χωριό, και εναντίων ενός ζωντανού. Πάει κι αυτή η άδεια κι έρχεται και ένα πρόστιμο.

Τελικά, ο τύπος έπαιζε κρυφτούλι με το δασαρχείο δώδεκα χρόνια. Αλλά γελάει καλύτερα όποιος γελάει ...τελευταίος!









ΥΓ. Ο Αντρέας και ο Νικόλας είναι πολύ καλά παιδιά. Όταν είχε πάει ο Αντρέας στο Νεπάλ μέχρι το Base Camp του Έβερεστ, μου έφερε από το Κατμαντού ξυλάκια με άρωμα (incense) που τα καίω ένα-ένα αραιά και πού να μην μου τελειώσουνε γρήγορα. Και πέρσι μου έφερε από το Περού σακούλες τσαγιού από Κόκα, κλαδάκια με φύλλα Στέμφιας και σοκολάτα από Κόκα. 





15 σχόλια:

  1. άμα είσαι εξουσία, είσαι εξουσία!!!

    ωραία περνάτε εκεί στα βουνά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ψαρωτική η κ.Thinks με την στολή...
    Εδώ είμαστε πιο πολιτισμένοι...θα συστήναμε καμιά εξεταστική επιτροπή για "να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μακάρι οι δασικές υπηρεσίες να δρούσαν με τον ίδιο τρόπο παντού. Εδώ μόνο άμα σε πιάσει επ' αυτοφόρω έχεις κυρώσεις.

    Αλλά κι εσύ ρε Δημήτρη, δε φοβήθηκες να μπεις μπροστά στη νταλίκα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ csi μου κάναν όλα αυτά. ωραίες ιστορίες πάντως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ria, την ιστορία της επιδρομής την ήξερες βέβαια από την μακαρονάδα στο σπίτι, αλλά τώρα μπορείς να με φανταστείς να στέκομαι μπροστά στην νταλίκα! Ηξουσία είναι Ηξουσία! πως να το κάνουμε!



    squarelogic, γκράτσιε εκ μέρους της κ. thinks! και με επίσημη στολή δύο αναρτήσεις πριν :-)

    Αυτό με την επιτροπή μου θυμίζει ότι ακόμα δεν έχουμε γρήγορο ίντερνετ στο χωριό κι ας ήταν η προεκλογική υπόσχεση του Δημάρχου εδώ και δύο χρόνια!



    Τελευταίε, ακριβώς επειδή δεν τον έπιασαν για το ελάφι επ' αυτοφώρω, η Μαργαρίτα τον έπιασε αλλιώς, ξέροντας ότι κάτι παράνομο θα βρίσκανε στο σπίτι. Μην ξεχνάς ότι τον Αλ Καπόνε τελικά μόνο για φοροδιαφυγή μπόρεσαν να τον πιάσουν.

    Εκτός από τις αξίες του baseball στην Αμερική μαθαίνει κανείς και ένα παιγνίδι που λέγεται Chicken (κοτόπουλο): Με δύο αυτοκίνητα που τρέχουν για μετωπική, ποιός θα στρίψει πρώτος. Η τέχνη βέβαια είναι, από κοτόπουλο, να μην γίνεις ποτέ πάπια! Όπως είπε και ο Ρούζβελτ: "το μόνο που πρέπει να φοβόμαστε είναι τον ίδιο τον φόβο!"



    Saq, καλως ήρθες. Το CSI ποτέ δεν μ' άρεσε, ούτε όταν ζούσα στην Αμερική. Εγώ προτιμώ το Law & Order SVU, και το ίδιο και η Ka Thinks. Στο βουνό και στο χωριό σπάνια συμβαίνει τίποτα, οπότε όταν έχουμε τέτοια είναι να τα λέμε και να τα ξαναλέμε. Τρία χρόνια εδώ, πρώτη φορά είχαμε τόση διασκέδαση όλη σε ένα μήνα. Τώρα έχουμε αφήσει υπέρυθρη κάμερα κοντά στο ελάφι να βλέπουμε τους λύκους, τα αγριογούρουνα και τις αλεπούδες που πάνε το βράδυ να φάνε. Η περισσότερη ζωή περνάει προσέχοντας την φύση. Αλλά κάπου-κάπου πρέπει να βλέπει και ο κόσμος ότι δεν είναι ξέφραγο αμπέλι το Εθνικό Πάρκο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω βίντεο και θα δείτε πως (περίπου) λύνονται τέτοια θέματα στη Ελλάδα

    http://ecolarissa.blogspot.com/2011/02/3.html?spref=bl

    Δείτε και αυτό...

    http://www.youtube.com/watch?v=50Wh72SVnFs


    (thinks σου ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων... Γνωρίζω πως σου είναι δύσκολο να δεις τα videos με τη σύνδεση σου...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Με το κυνήγι γενικά κάτι παθαίνω. Είναι μία συμμετοχή του κράτους σε εκ προμελέτης δολοφονία και τούτο χωρίς να λάβουμε υπόψη ότι έχεις όπλα που συχνά -από ατύχημα ή δόλο- στρέφονται κατά ανθρώπων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Υπέροχο αν είναι και αληθινό. Πάντως στα βουνά δίπλα στον Αρνο δεν αντελήφθην τέτοιες στολές αν και ένοιωθες την τάξη και το νόμο του βουνού παντού, ιδίως στις άδειες ψαρέματος και τους πανταχού παρόντες ποδηλάτες ακόμα και στα 900 μέτρα υψόμετρο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ Δείμο: Το κυνήγι κι εμένα δε μου αρέσει. Εκ της ειδικότητάς μου - δασολόγος γαρ - στα Δασαρχεία που έχω εργαστεί κατά την επαφή μου με τους κυνηγούς έχω διαπιστώσει εκ μέρους τους μια πώρωση, για να μη χρησιμοποιήσω άλλους χαρακτηρισμούς. Όμως, παρά τη μεγάλη και έντονη διαφωνία μου, ποτέ δε θα έκανα κάτι που να εναντιώνεται στο κυνήγι. Άλλωστε, από παλιά ο άνθρωπος επιδιδόταν σ' αυτό το "σπορ" (ατυχής ο χαρακτηρισμός αλλά έτσι έχει καταντήσει πια...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δήμο, κι εγώ αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο και θα χρησιμοποιούσα και τα ίδια λόγια. Εφ' όσον στη σημερινή κοινωνία και πολιτισμό δεν υπάρχει προσωπική ανάγκη για κυνήγι για να φάμε, το κυνήγι σαν σπορ είναι μια άσκοπη δολοφονία για διασκέδαση. Και η Μαργαρίτα παρόμοια αισθάνεται για το θέμα. Γι αυτό και έγινε πυρ και μανία όταν βρέθηκε το ελάφι.



    Διόνυσε, εφ' όσον ξέρεις τα μέρη μας θα ξέρεις ότι τα βουνά δίπλα στον Άρνο, μισά Τοσκάνη, μισά Εμίλια-Ρομάνια, καλύπτονται από το Εθνικό Πάρκο των Κασσεντινών Δασών, τα "Ιερά Δάση". Εμείς είμαστε στην Βορειοανατολική γωνία του Εθνικού Πάρκου. Και πράγματι από Απρίλιο έως Οκτώβριο είναι γεμάτοι οι δρόμοι των βουνών με ποδηλάτες και μοτοσικλετιστές. Μια δυό φορές την εβδομάδα ακούμε το ασθενοφόρο ελικόπτερο που πάει σε κάποιον μοτοσικλετιστή. Το δικό μας πέρασμα, στα 990 μέτρα, είναι το Muraglione.

    Το Corpo Forestale Dello Stato (Σώμα Δασικής Υπηρεσίας του Κράτους), είναι μία από τις πέντε αστυνομικές δυνάμεις της Ιταλίας, και ο μέσος τουρίστας που μένει στους δρόμους και τα αξιοθέατα πολύ σπάνια θα δει στολή πουθενά, γιατί τα 80-90% της βάρδιας και της περιπολίας είναι μέσα στα δάση και τα μονοπάτια των βουνών. Αν πάντως αποφασίσεις να στήσεις ένα αντίσκηνο χωρίς άδεια στο δάσος κοντά στον καταρράκτη μας της Ακουακέτα, θα γνωρίσεις σίγουρα την γυναίκα μου καθώς θα σου κόβει ένα πρόστιμο 50 Ευρώ :-) Και δεν θα βοηθήσει να της πεις ότι διαβάζεις το μπλογκ του άντρα της. Από την άλλη μεριά αν έρθεις στο Σαν Μπενεντέτο ιν Άλπε και μας ζητήσεις με όνομα, όλοι ξέρουν να σου πουν που να μας βρείς!

    Κάθε μέρα είναι υπέροχη για μένα Διόνυσε. Είναι μια ευλογημένη ζωή σε ένα μέρος ξεχωριστό από οπουδήποτε είχα βρεθεί πριν φτάσω, και μείνω, εδώ.
    http://dimitristhinks.blogspot.com/2010/02/blog-post_21.html
    http://dimitristhinks.blogspot.com/2010/05/blog-post_28.html
    http://dimitristhinks.blogspot.com/2010/09/blog-post_16.html
    http://dimitristhinks.blogspot.com/2010/11/2010.html
    http://www.sanbenedettoinalpe.com
    http://www.acquacheta.org



    Τελευταίε, συμφωνούμε απόλυτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Από ότι διάβασα από πλευράς του νόμου καμία σχέση με Ελλάδα,αλλά από πλευράς κατοίκων πλήρης ομοιότης!
    Εδώ το ελαφάκι πάντως θα το τρώγανε μαζί κυνηγοί και δασοφύλακες και θα πίνανε στην υγεία των αγριογούρουνων για την επόμενη φορά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αθεόφοβε, η Μαργαρίτα δεν αστειεύεται όσον αφορά το βουνό και τους νόμους! Είναι αλήθεια ότι είμαστε ούνα φάτσα ούνα ράτσα σε πολλά, αλλά σε άλλα, ιδίως όσον αφορά την εφαρμογή των νόμων, τα ξαδελφάκια μας, από βορειοδυτικά, είναι πλέον Ευρωπαϊκά :-) Βέβαια όσο πιο νότια πας στην Ιταλία τόσο πιο Ελλάδα μυρίζει. Όταν πλησιάζαμε στην Πούλια για εκείνο τον γάμο πέρσι τον Αύγουστο είδαμε μια μικρή φωτιά και τηλεφώνησε στην υπηρεσία της στην περιοχή, αλλά βρήκε ανταπόκριση Ελληνική σε όλα εκτός από την γλώσσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. η Μαργαρίτα πάντως φέρνει λίγο προς Νικολ Κίντμαν!
    -)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αλλά ευτυχώς για την Νικόλ Κίντμαν, squarelogic, η Μαργαρίτα δεν ενδιαφέρεται για το Χόλυγουντ. Εδώ ζούμε πολύ ωραιότερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.