Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Άλλη μια μέρα στον Παράδεισο




Χιονίζει τρείς μέρες τώρα




Το πρωί παίρνουμε μπρέκφαστ πάντα μαζί. Η Μαργαρίτα επιμένει πάντα να μου φτιάχνει το καπουτσίνο μου, και όταν πρέπει να φύγει για υπηρεσία 7 το πρωί, το αφήνει έτοιμο ώστε εγώ να χρειάζεται απλά να το ζεστάνω όταν ξυπνήσω. Μεσημεριανό και βραδινό πότε μαγειρεύουμε μαζί, πότε εκείνη, πότε εγώ. Το μεσημέρι τρώμε στο τραπέζι της κουζίνας, που είναι και η μόνη μας τραπεζαρία, και το βράδυ όταν ετοιμάσουμε τα πάντα, τα φέρνουμε στον καναπέ, δίπλα στο τζάκι, και τρώμε βλέποντας κάποια ταινία στην πλάσμα 50 ιντσών με το καλό στέρεο. Δεν μπορεί να μας ακούσει κανείς, οπότε και ο ήχος είναι στα σωστά επίπεδα!

Έχουμε πολλές συνταγές, και όλα μας τα κρέατα είναι πάντα από φίλους κτηνοτρόφους, φρέσκα, όπως και τα αυγά. Ταλιατέλες φτιάχνουμε μαζί από την αρχή με αλεύρι και αυγά, και ψωμί ζυμώνουμε μαζί. Έχω διάφορες συνταγές για ψωμί, και η σπέσιαλ έχει μέσα γλυκάνισο, γάλα, και μέλι, με σουσάμι από πάνω!

Ήμουνα πάντα σπιτόγατος, και από τότε που πήρα το διαζύγιο το 2001 είχα φτιάξει δικό μου νορμάλ, επί τέλους, σπίτι δίπλα στον Ατλαντικό Ωκεανό στη Μασαχουσέτη, μαγείρευα, καθάριζα, το κράταγα κουκλάκι, μέχρι που φιλενάδες που ερχόντουσαν για κανένα Σαββατοκύριακο το ζήλευαν γιατί ήταν πιο πολύ "σπίτι" από το δικό τους.

Και τώρα, η Μαργαρίτα εργάζεται 6 ώρες την ημέρα, 6-7 μέρες την εβδομάδα, και εργάζομαι κι εγώ τις ίδιες ώρες στο κομπιούτερ. Πότε βάζει ηλεκτρική σκούπα εκείνη, πότε εγώ, και το ίδιο με το ξεσκόνισμα, το πλύσιμο πιάτων, όλες τις δουλειές, όποιος την πιάσει να την κάνει, χωρίς πρόγραμμα, είτε εκείνη είτε εγώ.
 
Ο Κώστας με τον Πρόεδρο του Πανεπιστημίου
και τον Πρόεδρο της Σέσνα
Για μετά το μπρέκφαστ σήμερα, είχαμε email από τον Κώστα τον γιό μου, ο οποίος προχτές γνώρισε τον Πρόεδρο της εταιρείας κατασκευής αεροπλάνων Σέσνα, ο οποίος και του ζήτησε, ως Συντάκτη Νέων της εφημερίδας Avion να δοκιμάσει το καινούργιο Σέσνα 162, δύο δείγματα των οποίων έφερε μαζί του για το Πανεπιστήμιο, και να γράψει ένα άρθρο για την εφημερίδα, και να το στείλει και στο τμήμα δημοσίων σχέσεων της Σέσνα. Ο Κώστας, που παίρνει μπρέκφαστ με τον Πρόεδρο του Πανεπιστημίου στο γραφείο του κάθε βδομάδα, φεύγει σήμερα για το Λος Άντζελες, όπου θα μείνει στο Χόλυγουντ, στο ξενοδοχείο Ρενεσανς δίπλα στο Θέατρο Κόντακ όπου απονέμονται τα Όσκαρ, για μια κονφερανς Συντακτών. Την άλλη βδομάδα είναι να πάει σε ένα σεμινάριο στο Μπατόν Ρουζ, νότια της Νέας Ορλέανης.

Σήμερα το πρωί λοιπόν, μετά από το μπρέκφαστ μας, η Μαργαρίτα τηλεφώνησε στον Αντρέα και τον Νικόλα να μην ρισκάρουν να έρθουν στη δουλειά μέσα στο χιόνι, και η ίδια ...εργάζεται εδώ από πίσω μου στον καναπέ με τις πυτζάμες. Και εγώ θα εργαστώ αν έχουμε ακόμη ηλεκτρικό όταν δημοσιεύσω αυτή την ανάρτηση!

Συνεχίζει να χιονίζει, τρίτη μέρα. Οι συγχωριανοί με τα τρακτέρ και τις μπουλντόζες καθαρίζουν τον δρόμο συνέχεια, αλλά έχει πέσει κοντά ένα μέτρο. Από την Φλωρεντία έχουμε κοπεί. Μόνο στο Φορλί μπορούμε να πάμε αν χρειαστεί.
 
Και θα χρειαστεί να πάμε Παρασκευή να πάρουμε τον φίλο μου τον Τομ που έρχεται να μας δει από το Όρεγκον! Έχω να τον δω 14 χρόνια από την Βοστώνη, όταν έφυγε για καινούργια δουλειά στο Όρεγκον. Είχαμε γνωριστεί το 1994 σε μια διαφημιστική εταιρία όπου ήταν Καλλιτεχνικός Διευθυντής και εγώ ήμουνα Διευθυντής Παραγωγής. Είναι καταπληκτικός φωτογράφος, συγγραφέας, και έχει υπέροχο αστέρευτο χιούμορ. Σήμερα το πρωί καθώς προσγειωνόταν στη Ρώμη του έστειλα με SMS "Ο Άγιος Πατέρας σε καλωσορίζει στη Ρώμη, και, για σήμερα μόνο, δεχόμαστε και Εβραίους!"

Στη Ρώμη θα είναι με τις αδελφές του, και την Παρασκευή θα έρθει σε εμάς μόνος του με τραίνο. Ήταν να τον πάρουμε από την Φλωρεντία, μιάμιση ώρα κορδέλες δυτικά, αλλά τώρα που το πέρασμα έκλεισε από το χιόνι, πρέπει να πάει Μπολόνια, να αλλάξει για Φορλί και θα τον πάρουμε από το Φορλί που είναι 40 λεπτά ανατολικά. Μου ζήτησε οδηγίες τι να δει στην Ρώμη και του έστειλα ότι μπορούσα, συμπεριλαμβανομένου και την Trevi Fountain, αλλά δεν ήμουν σίγουρος αν πρέπει να ρίξει μέσα 20 σεντς και να κάνει ευχή, ή να ρίξει μέσα την αδελφή του και να ζητήσει 20 σεντς από τον φύλακα.

Ο Τομ έγραψε και το καταπληκτικό "Η Εκκλησία του Έλβις -Ανοικτή όλο το 24ωρο!" του οποίου αποσπάσματα σας είχα μεταφράσει πέρσι σε αυτή την ανάρτηση! Θα τον ρωτήσω αν επιτρέπεται, και αν συμφωνήσει θα σας δείξω κάμποσες από τις καταπληκτικές του φωτογραφίες, τρείς των οποίων, μια τεράστια ζωγραφιά σε ένα τοίχο κάπου, ένα άγαλμα σε μια πλατεία, και την πινακίδα ενός καφενείου στο Νέο Μεξικό, βάζω ήδη εδώ στο τέλος της ανάρτησης.



Τομ Γκλασμαν, "ΙΧ-Γκοντζίλα"

Τομ Γκλασμαν, "Η Σκιά"

Τομ Γκλασμαν, "Ζαχαρωτά"





12 σχόλια:

  1. Μπράβο ρε Δημήτρη, έχετε βρει πραγματικά το νόημα της ζωής. Αν πω "Μακάρι να μπορούσα να είμαι κι εγώ έτσι" θα έλεγα ψέματα, γιατί παρόλο που το θέλω δεν κάνω τίποτα γι' αυτό. Αντίθετα έχω εγκλωβιστεί σε ένα απρόσωπο γραφείο τα πρωινά. Βέβαια την υπόλοιπη μέρα την περνάω με την οικογένειά μου, οπότε δεν έχω παράπονο.

    Χαιρετισμούς στη συνάδερφο και να καλοδεχτείτε το φίλο σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. .. όλες τις δουλειές, όποιος την πιάσει να την κάνει, χωρίς πρόγραμμα, είτε εκείνη είτε εγώ.

    Εάν εφάρμοζα αυτή την τακτική κατά περίεργο τρόπο θα κατέληγε όλες τις δουλειές να τις κάνω εγώ!
    Γι΄αυτό και εφαρμόζω τον σαφή καταμερισμό των εργασιών ώστε να μπορώ να διαθετω και ελεύθερο χρόνο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κώστα μου, αν και πολλές συμπτώσεις και "ατυχήματα" συνηγόρησαν -τόσα πολλά και απίθανα, που ο νους δεν μπορεί να τα συλλάβει σαν τύχη, και πάλι, και οι δυό, όλη τη ζωή στοχεύαμε σε εκείνο που θέλαμε, σε εκείνο που είμαστε, άρα, και τύχη να ήταν, μπορέσαμε να την αναγνωρίσουμε επειδή και οι δύο είχαμε μια αντιμετώπιση προς την ζωή που δεν άφηνε ποτέ χώρο για αναποφασιστικότητα ή κομφορμισμό.



    Αθεόφοβε, καταλαβαίνω απόλυτα το σκεπτικό και συμφωνώ. Πολύ σπάνια, τα πράγματα στον κόσμο έρχονται σε μια θέση σπάνια και κατ' εξαίρεση, γι αυτό και ο τίτλος της ανάρτησης :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δημήτρη, κοίτα να εκτιμάς την κάθε ημέρα σου στον παράδεισο που έχεις φτιάξει και ζεις... Λίγοι φτάνουν στο σημείο που είσαι εσύ με τη σύζυγό σου.

    Αν η πρώτη φωτογραφία με το πέτρινο χιονισμένο σπίτι και τα δέντρα γύρω γύρω, παίρνω το αυτοκίνητο και έρχομαι τώρα, μέσα στη νύχτα. Θα φέρω και το αλεύρι μου (από το σιτάρι του πεθερού μου, αλεσμένο σε νερόμυλο με πέτρα) να ζυμώσουμε μαζί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ύπνε, σ' ευχαριστώ!



    Κώστα, δεν ξεχνάω να λέω ευχαριστώ κάθε λίγη ώρα! Η πρώτη φωτογραφία είναι τι βλέπεις αν ανοίξεις το παράθυρο του καθιστικού και κοιτάξεις κάτω δεξιά. Είναι ο κήπος μας και το διπλανό σπίτι. Το δικό μας μοιάζει με αυτό που φαίνεται. και πέρα από τα δέντρα, ο γκρεμός, τα απέναντι βουνά, και το άπειρο! Η Μαργαρίτα φτιάχνει τορτέλι, κάτι σαν ραβιόλι με πολύ γέμιση από σπανάκι, παρμεζάνα, ρικότα και μπέηκον, για τον φίλο μας που έρχεται Παρασκευή, κι εγώ γλείφω τα μπώλ! Θα σε περιμένουμε, αλλά πρόσεχε τις στροφές με τα χιόνια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ μου αρέσει που με τη σύντροφό σου στην καθημερινότητά σας είστε και άριστοι συνεργάτες.
    Πιστεύω πως συντελεί στην αρμονική και ευτυχισμένη συμβίωση.
    Λεβέντης ο Κώστας σου, να είναι γερός και να τον καμαρώνεις!!!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλώς ήλθες ,ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ! Οπωσδήποτε, αν δυό άνθρωποι δεν μοιράζονται όλα στη ζωή, αργά ή γρήγορα τα σύννεφα μαζεύονται. Αλλά είναι κάτι που δεν αξίζει να γίνεται κατά παραγγελία και απαίτηση. Γι αυτό αισθανόμαστε τυχεροί που γίνεται φυσικά, και μάλιστα όχι σαν "δουλειές" αλλά σαν μέρος της ζωής για το σπίτι που αγαπάμε. Και τώρα το χειμώνα το τζάκι και η κουζίνα με τα ξύλα δεν είναι για εφέ, αλλά χρειάζονται για ζέστη, και δημιουργούν πραγματικά την ζεστασιά της "εστίας". Πάντα σκεφτόμουν γιατί στα νέα Ελληνικά να μην έχουμε λέξη που να μεταφράζει την αίσθηση του "Home". Ο Κώστας είναι το καμάρι όλων! σ' ευχαριστώ! Σε μια-δυό αναρτήσεις, προσεχώς, σου ετοιμάζω γλάρους -από τότε που είδα τους δικούς σου! Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. εγώ δε θα σχολιάσω τον παράδεισο του σπιτόγατου, αλλά τα μηνύματα που έστειλες στο φίλο σου. εκπληκτικό χιούμορ!

    μπράβο στον κώστα. συγχαρητηρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ria μου, ο Τομ είναι αυτός που έχει καταπληκτικό χιούμορ :-) ρίξε μια ματιά στο λινκ που έβαλα παραπάνω σε ιστορία του που μετέφρασα! και σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια για τον Κώστα. Είμαστε όλοι πολύ υπερήφανοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εναλλακτικός τίτλος

    "Ένα παράθυρο στη ζωή του thinks" ;)


    Δημήτρη είσαι τυχερός άνθρωπος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Epanechnikov, ένα παράθυρο με θέα! και δεν ξεχνάω να ψάχνω ποιός είναι ο ξενοδόχος να του πω ευχαριστώ, και να του δώσω ένα μπουκάλι καλό κρασί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.