Τρίτη 3 Μαΐου 2011
12 σχόλια:
Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:
Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.
Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.
Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τα αγαπημένα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=dJ-BBR2r72I
http://www.youtube.com/watch?v=EypVV-zp7aQ
http://www.youtube.com/watch?v=PNfv4rTimB0
Φοβερός ηθοποιός και από ότι λένε όλοι θαυμάσιος άνθρωπος
ΑπάντησηΔιαγραφήrequiescat in pace
Γι ενα σπάνιο και δυσεύρετο ήθος συμπαθούσα αυτόν τον άνθρωπο. Ηταν η εικόνα της Ελλάδας, Καραγκιόζης και Αριστοφάνης μαζί, κωμωδία και τραγικότητα. Πιστεύω πράγματι πως τον αγαπούσε όλη η Ελλάδα. Ας τα βρεί τώρα με τον Θεό του. Καλό του ταξίδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντίο Θανασάκη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήANΘΡΩΠΟΣ!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΤΕ δεν πεθαίνπυν τέτοιες αξίες
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Γνώριζα εδώ και καιρό οτι δεν θα έβγαινε απ την εντατική του Ερυθρού,αλλά και πάλι,το σφίξιμο στο στομάχι και τη θλίψη δεν τα γλύτωσα...ας είναι,πέρασε οριστικά στο Αφθαρτο,στον χώρο των Θρύλων...και θα ζει πάντα μέσα απ τις ταινίες του,που θα λατρεύονται όσο υπάρχουν Ανθρωποι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλος εποχής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναμνήσεις παιδικής ηλικίας...
Το ανέμελο ξεκάρδισμα...
Το γέλιο των γονιών που έχασα. "Μα δε βάζουν κάνα Βέγγο να γελάσουμε, βρε παιδάκι μου," το παράπονο του πατέρα μου όταν η απώλεια της μάνας τού στέρησε σχεδόν κάθε άλλη πηγή γέλιου.
Ο κλαυσίγελως του μόχθου...
Ο εγγενής σουρρεαλισμός της ζωής και του πόνου...
Τελευταίο Αντίο σε μια από τις ελάχιστες εκφάνσεις τής πατρίδας που δε με κάνουν πια να ντρέπομαι.
RIP
.....
Την καλησπέρα μου, Δημήτρη, σε σένα και στην οικογένειά σου.
Λευκή
Συγγνώμη σε όλους για την καθυστέρηση αλλά δυό μέρες δεν υπήρχε χρόνος για κομπιούτερ μια και γιορτάζαμε τα γενέθλια του καλυτέρου ήμισυ μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήEpanechnikov, το πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης είναι από αυτά που ακόμα ψάχνω να βρω σε DVD. Το καρέ επάνω είναι από το Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση, ένα από τα καλύτερά του κατά τη γνώμη μου. Ένα άλλο αγαπημένο, δεν θυμάμαι πως το λέγανε, ήταν με τη Νόρα Βαλσάμη και δούλευε στη Λαχαναγορά ψάχνοντας να βρει κάποιον Θανάση που θα τον βοηθούσε να ζήσει, και στο τέλος βγαίνει ότι ο Θανάσης που έψαχνε, που θα τον βοηθούσε, ήταν ο ίδιος.
Locus, ήταν από όλους αγαπητός γιατί ήταν σε όλους προσιτός και σαν άνθρωπος και σαν καλλιτέχνης και σαν κινηματογραφική καρικατούρα του εαυτού μας, όπως είμαστε ή όπως θα θέλαμε να είμαστε. Χάσαμε ένα σημαντικό άνθρωπο και Έλληνα, αλλά μας άφησε όλα όσα έκανε.
Ύπνε, κάθε καλός άνθρωπος φεύγει. Και οι κακοί φεύγουν δηλαδή, αλλά άνθρωποι σαν τον Βέγγο μας αφήνουν πράγματα που δεν πεθαίνουν ποτέ.
Φύρδην-Μίγδην, πράγματι, οι αξίες του μένουν μαζί μας. Οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν, αλλά η ανθρωπιά μένει.
Squarelogic, διάβαζα ότι ήταν στο νοσοκομείο και φοβόμουν το ίδιο. Όσο περνάν τα χρόνια και αλλάζουν οι Έλληνες, η κοινωνία και οι εποχές, οι ταινίες του είμαι σίγουρος ότι θα μείνουν και θα στεριωθούν σαν μια ψυχή της κοινωνίας που πολύ θα θέλαμε να είναι και δική μας. Κα΄΄ως επέστρεψες. ΜΑς έλειψες για λίγο και δεν είδες ότι είχα κάνει μια ανάρτηση κατά παλαιότερη παραγγελία σου :-)
http://dimitristhinks.blogspot.com/2011/04/blog-post_18.html
Λευκή, κι εγώ Σαββατοκύριακα όποτε ήμουν στην Ελλάδα ήλπιζα κάποιο κανάλι να βάλει Βέγγο. Τον περασμένο χρόνο είχα αφήσει και παραγγελία και λεφτά σε ένα περίπτερο να μου κρατάνε έντυπα (που εσωκλείουν DVD) όποτε δίνανε ταινία του Βέγγου! Μου είχαν κρατήσει τέσσερεις!
Ο Βέγγος ήταν ένας Τσάπλιν της Ελλάδας, ίσως και καλύτερος, με την όπως λες συχνά σουρεαλιστική, κλαυσίγελη εικονογράφηση της ζωής και του μόχθου. Η τελευταία σου φράση είναι τόσο αληθινή... και την αισθάνομαι με λύπη και εγώ... "μια από τις ελάχιστες εκφάνσεις τής πατρίδας που δε με κάνουν πια να ντρέπομαι".
Καλή σου μέρα, εκεί στο Ιλλινόι! Καλό Σαββατοκύριακο!
Από τους λίγους που δεν έγινε βορά στα κανάλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήElf at bay, καλώς ήλθες! πράγματι από τους λίγους, αν όχι ο μόνος! Είχε έναν αέρα ταπεινότητας αλλά και δύναμης, αγάπης για όλους και την ανάγκη να μοιράζεται τον εαυτό του με όλους -και δεν πουλήθηκε ποτέ σε κανένα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κινηματογράφος και γενικά η ζωή μας δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι, Ύπνε ο Θανάσης πήρε μαζί του μια εποχή που κατά ένα βαθμό είχε βοηθήσει και ο ίδιος να προσδιοριστεί, και δεν θα ξαναέρθει...
ΑπάντησηΔιαγραφή