Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Λύσεις









Είναι πλέον εμφανές ότι δεν είναι όλα ρόδινα στην εύθυμη Ελλάδα του Ζορμπά, και ο ήλιος που έλαμπε πάνω από τα νησιά-όνειρα της κάθε τουριστικής προσωπικής περιπέτειας κρύφτηκε πίσω από τα σύννεφα, ή δύει, ή κατι τέτοιο τέλος πάντων.

Θεωρώντας τον εαυτό μου πολίτη και της Ελλάδας, χωρίς όμως να μπορώ να αυτοαποκαλεστώ "υπεύθυνος πολίτης", όπως τόσο εύκολο το βρήκαν να αυτοαποκαλεστούν "υπεύθυνοι" οι των γραμμάτων και τεχνών της ακαδημαϊκής-επιστημονικής κοινότητας, σαν έγραψαν την διαθήκη τους την οποίαν εδημοσίευσε το ελληνάκι εδώ, το θεωρώ καθήκον μου να προσφέρω και εγώ μια λύση...

Σκέφτομαι λοιπόν,

Χρειαζόμαστε αρχηγό. Αυτό είναι το πρώτο. Χωρίς αρχηγό που πάμε 11.000.000 άνθρωποι δίχως χάρτη;

Λοιπόν. Πως να βρούμε τον αρχηγό.

1. Πάμε σε μια ουρά σε ταμείο μιας ΔΟΥ και παίρνουμε τον πρώτο άνθρωπο που βρίσκουμε να μην βρίζει.

2. Τον πάμε τον άνθρωπο σε ένα δωμάτιο όπου στον τοίχο έχει ένα μεγάλο χάρτη της Ελλάδας. Τον βάζουμε να γυρίσει την πλάτη του στον χάρτη και δένουμε ένα μαντήλι πάνω από τα μάτια του.

3. Του δίνουμε ένα βελάκι το οποίο του λέμε να ρίξει με δύναμη πίσω του.

4. Σε όποιο σημείο του χάρτη της Ελλάδας καρφωθεί το βελάκι, εκεί ρίχνουμε από αεροπλάνο με αλεξίπτωτο μια μαϊμού.

5. Αφού φτάσει στο έδαφος η μαϊμού, θα αρχίσει να περιφέρεται. Οποιανού το χέρι πιάσει η μαϊμού πρώτο, εκείνος, ή εκείνη, θα γίνει αρχηγός.










 


9 σχόλια:

  1. Α, πα, πα, πα... Διαφωνώ. Πρώτα απ' όλα ΔΕ χρειαζόμαστε αρχηγό διότι όλοι οι Έλληνες ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΗΓΟΙ. Ή έστω Πρόεδροι (κάπου). Δεύτερον, άμα πάρεις κάποιον που ΔΕ βρίζει στην ουρά της ΔΟΥ, αυτός είναι μόνο ο ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ. Οπότε το παιχνίδι θα είναι σικέ. Τρίτον, η μαϊμού θα πάει να πιάσει το χέρι κάποιου που είτε έχει μπανάνα, οπότε θα είναι μεσάζοντας, ξέρεις αυτός που παίρνει τα προϊόντα από τον αγρότη σε τιμές εξευτελιστικές και μετά τα πουλάει για χρυσό, ή κάποιου που θα φοράει κάτι γυαλιστερό για να τραβήξει την προσοχή της μαϊμούς. Και γυαλιστερά φοράνε μόνο οι κυβερνώντες, εμείς οι υπόλοιποι είμαστε με τα χιλιοφορεμένα...

    Προτείνω το εξής: Να πάρουμε για αρχηγό έναν από κάποιο νοσοκομείο που να είναι σε κώμα. Έχω την εντύπωση ότι το μυαλό του θα λειτουργεί καλύτερα από ορισμένους άλλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φοβάμαι πως αργήσαμε να καταλάβουμε πως κατευθυνόμαστε προς το γκρεμό πατώντας τέρμα το γκάζι. Δε ξέρω αν θα λάβουν κάποια απάντηση, μάλλον σίγουρα σε λίγο θα κατέβουν κ οι ίδιοι στο δρόμο. Στάθηκα σε μια φράση σου από το σχόλιο σου στο ellinaki : "Ο θάνατος δεν πρέπει να είναι μακριά..." Το θέμα είναι πως θα είναι, φοβάμαι αργός και βασανιστικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλη προταση για την εκλογη αρχηγου.

    Την συνδεση της φωτογραφιας με το κειμενο δεν μπορω να καταλαβω μοναχα ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κώστα, πρέπει να παραδεχτώ ότι με 10.999.999 αρχηγούς, η παραπάνω άσκηση θα χρησίμευε μόνο για να βρούμε ποιός θα εκτελεί αυτά που αποφασίζουν οι αρχηγοί. Έπειτα, θα ήταν ενδιαφέρον να παρακολουθούμε μια σκηνή όπου χιλιάδες κόσμος κυνηγάνε μια μαϊμού οι μισοί με γυαλιστερά ρούχα και οι άλλοι μισοί κρατώντας μπανάνες! Ίσως τελικά η λύση του Ελληνικού προβλήματος να είναι απλούστερη. Να δεχτούμε όλοι ότι αυτό δεν είναι "πρόβλημα", αλλά, η φύση μας. Κι έτσι, αλλάζοντας μια υποκειμενική έννοια αμέσως τα δύσκολα γίνονται λόγος εθνικής περηφάνιας. Γιατί, ποιό κράτος μπορεί να καυχηθεί την δική μας πορεία και κοινωνική και πολιτική ιστορία των τελευταίων 30 ετών; Κανένα!



    Roadartist, φοβάμαι πως, είμαι σίγουρος ότι, έχεις δίκιο: θα είναι αργός και βασανιστικός, αλλά όταν είναι να βγει μια ψυχή, ας βγει, και η φύση πάντα βρίσκει κάποιο τρόπο για να συνεχιστεί η ζωή μετά. Απλά πιστεύω ότι είμαστε πολύ πέρα του συνόρου όπου θα μπορούσε να είχε βρεθεί λύση. Το κρύσταλλο δεν πάει να σπάσει αλλά έσπασε ήδη. Το πόσο αργό θα είναι το βάσανο θα καθοριστεί πια από το πόσο γρήγορα μπορούν όλοι να κοιτάξουν την πραγματικότητα κατάματα, να πληρώσουν τον βαρκάρη, και να ξεκινήσουν από την αρχή.



    Jolly Roger, Καλώς ήλθες! Κι εγώ νομίζω ότι η πρόταση είναι πλήρης νοήματος, δημοκρατικών αρχών και συμπεριλαμβάνει και το απαραίτητο συστατικό της του τυχαίου! Είναι δε δύσκολο να αποδείξει κανείς πως οποιαδήποτε άλλη μέθοδος ευρέσεως αρχηγού στην Ελλάδα θα μπορούσε να φέρει καλύτερα αποτελέσματα. Όσο για την εικονογράφηση, έχει τον εξής παράγοντα αφηρημένης έκφρασης: Όταν προσπαθώ να αποφασίσω ποιές φωτογραφίες να βάλω σε κάποια ανάρτηση, θυμάμαι όλες τις φωτογραφίες που έχω πάρει και που έχω μέσα στο κομπιούτερ, και χρησιμοποιώ αυτήν που μου ήρθε πρώτη στο μυαλό, καθώς είμαι εκείνη τη στιγμή στο πνεύμα της ανάρτησης. Αυτές οι φωτογραφίες είναι οι μόνες που μου ήρθαν στο μυαλό αυτή τη φορά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. οι αρχαίοι αθηναίοι όριζαν!

    η διά ψήφου εκλογή καλείται ολιγαρχία.
    η διά κλήρου εκλογή καλείται δημοκρατία.

    άρα εμείς έχουμε σήμερα ολιγαρχία.

    ακόμα και στην τύχη να εκλέγαμε 300, καλύτερα θα ήταν τα οικονομικά της χώρας μας.

    που πάμε έντεκα εκατομμύρια μόνοι μας;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητή μου Ρία, αυτό το λογοπαίγνιο έχει πράγματι γίνει της μόδας τώρα που ο "λαός" αποποιούμενος τις ευθύνες του πάει να τα ρίξει στους ανίκανους που ήδη εξέλεξε.

    Αλλά, πουθενά στην υφήλιο δεν αποφασίζουν τα εκατομμύρια του λαού δια βοής ή δια κλήρου. παντού το ίδιο σύστημα υπάρχει στο δυτικό κόσμο. Άρα, συγκρίνοντας το πως τα καταφέρνουν διαφορετικές χώρες και λαοί, θα πρέπει επί τέλους να σταματήσουμε να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και πίσω από λογοπαίγνια, και να κοιτάξουμε στον καθρέπτη και να πούμε ότι δεν φταίουν οι ηλίθιοι ακαμάτηδες και κλέφτες που εκλέξαμε, αλλά εμείς που τους εκλέξαμε για να κλέβουν από τους δε που δε τους ψήφισαν και να τα δίνουν σε εκείνους που τους ψήφησαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η ανάρτησή σου Δημήτρη, πολύ ανάγλυφα θέλει να πει ότι πολύ δύσκολα θα βρεθεί κάποιος άξιος για να κυβερνήσει αυτή τη χώρα και τούτο το λαό. Δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα και πουθενά στον ορίζοντα δε φαίνεται κάτι διαφορετικό. Η μόνη μας ελπίδα φαίνεται να είναι αυτή η δυναμική που έχει αρχίσει να αναπτύσσεται από τους "αγανακτισμένους" πολίτες, αλλά ακόμα κι αυτό δεν έχει κάποιο σχέδιο ή πρόταση για το μέλλον.

    Μόνο μια ευχή κάνω κάθε βράδυ πριν πέσω για ύπνο: Μακάρι να μην έχουμε ταραχές κι ακόμα χειρότερα πόλεμο. Τα παιδιά μου να ζήσουν με αξιοπρέπεια και ειρηνικά. Αν με ακούει ο Σέργιος κι ο Βάκχος που τόσο έχουν σταθεί σε 'σένα Δημήτρη, ας ακούσουν κι εμένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κώστα μου, εκ πρώτης ακροάσεως ακούγεται πράγματι ότι η δυναμική που αναπτύσσεται από τους "αγανακτισμένους" πολίτες μπορεί κάτι καλό να φέρει. Το κλειδί όμως για να ανοίξουμε το καπάκι και να δούμε τι έχει μέσα αυτό το κιβώτιο φρούτων το δίνεις εσύ παρακάτω: "δεν έχει κάποιο σχέδιο ή πρόταση για το μέλλον". Για να μην πω και το άλλο, ότι συνήθως αυτοί που ξεσηκώνονται τελευταίοι είναι αυτοί που φταίνε περισσότερο. Διότι φυσικά, δεν φταίει η κυβέρνηση που εκλέξανε για να κλέβει και να δινει στους ψηφοφόρους. Οι ψηφοφόροι και η κοινωνία που δημιουργήσανε αυτοί φταίει. Θα δούμε. Κάτι μου λέει πάντως ότι γελάει καλύτερα εκείνος που γελάει ...τελευταίος. Να δούμε ποιός θα είναι ο τελευταίος σε αυτή την περίπτωση :-)


    Elf at bay, πράγματι! γι αυτό και σκέφτηκα να την μοιραστώ μαζί σας. Τώρα βέβαια, μαϊμού που θα βρούμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.