Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Απίστευτο










Περίεργες μέρες. Είναι περασμένα μεσάνυχτα, Τρίτη προς Τετάρτη, και ακόμα δεν έχουν καταφέρει να φτιάξουν κυβέρνηση. Το πιστεύετε;

Είναι δυνατόν να επιτρέπει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ στον Καρατζαφέρη να ακούγεται σαν τον συνετό μπαμπά δύο μειωμένης διανοητικής ικανότητας μικρών παιδιών;

Ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς είναι στο τέλος εντελώς ανίκανοι;

Νομίζω πλέον ότι ο Σαμαράς χρειάζεται μια ολόκληρη ομάδα ψυχαναλυτών. Και ο Παπανδρέου, αστρολόγων. Εμείς χρειαζόμαστε βοήθεια. Τώρα.

Οι Έλληνες πρέπει πλέον να έχουν ξεπεράσει τα όρια της απόγνωσης και να έχουν φτάσει στο ολοκληρωτικό μούδιασμα.

Και σε αυτό ακριβώς το σημείο, ο άνθρωπος αρχίζει να έχει παραισθήσεις: Συνομωσίες. Σκοτεινοί σκοποί. Θέλουν να μας εξολοθρεύσουν. Σε τέτοιες στιγμές είναι που γίνονται ερωτήσεις όπως: "Ετοιμαζόμαστε να καταστρέψουμε την παγκόσμια οικονομία. Έτσι μας λένε. Όμως η Ελλάδα που είναι λιγότερο από το ένα χιλιοστό της παγκόσμιας οικονομίας θα καταστρέψει όλη την υφήλιο; Δεν είναι γελοίο αυτό; "

Όχι. Δεν είναι καθόλου γελοίο. Η Ελλάδα μπορεί να είναι ένα μόνο σπίρτο, και τι μετρά ένα σπίρτο μπροστά σε ντουφέκια, μπαζούκας, τανκς, και βόμβες; Από το σπίρτο μπορεί να φύγει η σπίθα που θα ξεκινήσει την φωτιά που θα ανατινάξει ολόκληρη την πυριταποθήκη. Η Ελλάδα είναι το πούπουλο που πέφτοντας σιγά-σιγά με το αεράκι θα ρίξει το πρώτο ντόμινο.

Τώρα βέβαια η Ευρώπη είχε τον χρόνο να έχει αρχίσει να προετοιμάζεται και η ζημιά που θα κάνει το μικρό σπίρτο θα μειωθεί γιατί την περιμένουν πλέον. Και έχουν τρέξει να κρατήσουν τα ντόμινο να μην πέσουν όλα.

Μην πιστεύετε τις θεωρίες συνομωσίας που οι άγνωστοι "φημισμένοι" Αμερικάνοι "καθηγητές" και "συγγραφείς" πουλάνε. Αυτό είναι το βιός τους, στις φυλλάδες και τα "ντοκιμαντέρ" στις 3 η ώρα το πρωί στα καλωδιακά κανάλια, αμέσως μετά από το "X Files". Πουλάνε αληθοφανείς μύθους σε αυτούς που χρειάζονται μύθους γιατί δεν μπορούν να δεχτούν το χάος και έλλειψη νοήματος της πραγματικότητας.

Κανείς δεν έχει βαλθεί να μας εξοντώσει. Αυτό το καταφέραμε θαυμάσια μόνοι μας. Το ξέρω ότι για μας αυτό είναι όλη μας η ζωή, η ύπαρξη, η πατρίδα μας, το σύμπαν μας, αλλά πιστέψτε με, κανείς από κόσμους πολύ μεγαλύτερους απ' τον δικό μας δεν ξύπνησε ένα πρωί αποφασισμένος να πάει να κατατρέξει την δίκαιη και λευκοντυμένη Ελλαδίτσα.

Είμαστε θύματα της κοινωνίας που χτίσαμε. Κανενός άλλου.

Η πιο αληθινή στιγμή της ημέρας ήταν όταν ο Παπανδρέου πήγε για λίγο στο καφενείο του Εθνικού Κήπου μετά από 72 ώρες διαπραγματεύσεις. Τον χάρηκα. Ήταν η πρώτη φορά που τον είδα σαν αληθινό άνθρωπο, απλό. Ζούσε ο κακομοίρης μια στιγμή καθαρού αέρα και "σβησίματος" του μυαλού από τις τόσο γνώριμες για όποιον έχει τρέξει μαραθώνια meetings. Τι να σκέφτεται... Αυτό που θα ήθελα όμως πραγματικά να ξέρω είναι τι να σκέφτεται ο Σαμαράς.









9 σχόλια:

  1. Δημήτρη μου καλημέρα.

    Παρόλο που θα συμφωνήσω με τα λεγόμενά σου 100%, ίσως μάλιστα λες και λίγα, έχω μια πολύ μεγάλη διαφωνία. Ναι, Δημήτρη, έχεις κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος, αλλά συγχωρείσαι γιατί ζεις εκτός Ελλάδας. Ο τίτλος της ανάρτησης είναι πέρα για πέρα λανθασμένος. Σε τούτη τη χώρα ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ, ακόμα και τα πιο απίστευτα σενάρια επιστημονικής φαντασίας... Τα τεκταινόμενα των τελευταίων ημερών είναι απλώς μέσα στην καθημερινότητά μας, εκεί έχουμε φτάσει!!! Να θεωρούμε δεδομένα τα απίθανα και τα κεκτημένα φαντασία...

    Εγώ θα άλλαζα τον τίτλο και θα έβαζα: "Καθημερινότητα", χα, χα, χα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ακριβώς τα ίδια λέω και εγώ στην ανάρτησή μου!
    χαμός. τρεις μέρες και τίποτα.
    δεν πάμε καλά όχι μονο από μυαλό αλλά και ηθικά. ντιπ τσίπα οι πολιτικοί μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλε μου Κώστα, το σπίτι με τους καθρέφτες στο Λούνα Παρκ! Και, βάση των τελευταίων νέων, 11:30 πμ Τετάρτης, μπορούμε να πούμε ότι ο Παπανδρέου έφτιαξε το φέρετρό μας 18 μήνες, ο Σαμαράς μας έβαλε μέσα σε 48 ώρες και ο Βενιζέλος κάρφωσε το σκέπασμα σε 6 ώρες. Είμαστε πραγματικά άξιοι της τύχης μας, και η τύχη μας είναι πλέον ένα γεγονός τετελεσμένο. Απλά στην βιασύνη και αδιαφορία τους μας θάψαν ζωντανούς χωρίς καν να ενδιαφερθούν να εικάσουνε να μας πάρουνε τα ...όργανα.



    Ρία μου, τρεις μέρες. Μόνο που αντί για ανάσταση, οι λεγεωνάριοι πήγαν να φυλάξουν τον τάφο ερμητικά κλειστό λέγοντας στις μυροφόρες να πάνε στα σπίτια τους -"δεν έχει να δείτε τίποτα εδώ! άντε σπίτια σας και μη μπλοκάρετε την κυκλοφορία!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να παλέψω για να αλλάξει η χώρα μου, να δουλέψω (αν θα υπάρξουν βέβαια δουλειές) με λιγότερα χρήματα, να πληρώσω περισσότερους φόρους (πάρ' ολο που η οικογένεια μου – όπως πάρα μα πάρα πολλές άλλες οικογένειες στην Ελλάδα – πάντα υπήρξε νομοταγής και πλήρωνε φόρους), να δεχθώ όλη αυτή την απαξίωση και υποτίμηση (αυτό είναι ότι πιο φασιστικό μπορεί να κάνει κάποιος, να κατηγορεί το σύνολο μιας χώρας για τεμπελιά και ανικανότητα… η αλήθεια δεν ήταν ποτέ αυτή και δεν είναι ούτε σήμερα), να δεχτώ (;;) να χάσω κάθε εργασιακό μου δικαίωμα, κάθε μέλλον, μα με όλα αυτά θα υπάρξει αποτέλεσμα και κάποια ανάπτυξη; Θα έρθει η αλλαγή της νοοτροπίας μέσα από έναν τέτοιο αργό θάνατο της χώρας;
    Ο Τσόμσκι είπε κάποιες μεγάλες αλήθειες. Σίγουρα η Ελλάδα έχει εσωτερικά προβλήματα και αυτά πρώτα έπρεπε να πολεμηθούν. Δε χρειάζεται να είσαι οικονομολόγος για να συμφωνήσεις πως όντως «αυτά που προτείνει η τρόικα, όμως, κάνει αυτά τα προβλήματα πολύ χειρότερα και αδύνατον να λυθούν. Σχεδιάζουν και προτείνουν πολιτικές οι οποίες δεν οδηγούν στην οικονομική ανάπτυξη και στη λύση του προβλήματος και γι’ αυτό όσο προχωρούν τα μέτρα θα φέρνουν λιγότερη ελπίδα και άρα μεγαλύτερη απελπισία στον κόσμο»!
    Με την πολιτική που εφαρμόζεται είμαστε ήδη χαμένοι, έως σήμερα δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα. Οι περικοπές που έχουν επιβάλει είναι μεγαλύτερες απ' ό,τι έχει κατορθώσει να κάνει οποιαδήποτε ανεπτυγμένη οικονομία. Είναι εγκληματικό όταν η συγκεκριμένη πολιτική έχει αποτύχει και έχει αποδειχθεί πλήρως αντιπαραγωγική, να ζητάνε μεγαλύτερες περικοπές και επιπλέον φορολογίες! Μαζί δεν συζητούσαμε τα λάθη αυτής της πολιτικής; Δεν είναι συνωμοσία, είναι λάθος αντιμετώπιση και καταστροφή μιας χώρας. Προσωπικά πάντως το όνειρο μου δεν είναι να ζω σε μια Ευρώπη, σε έναν κόσμο που κυβερνιέται από τις μεγάλες παγκόσμιες τράπεζες. Οι τράπεζες θα έπρεπε να δώσουν κάτι οι ίδιες στον απλό κόσμο! Το αυτονόητο δράμα των ημερών περικλείεται στην εξής φράση του : «Είναι το οικονομικό σύστημα “στυγνή ληστεία”». Ο Γιωργάκης θα ήθελα να χαλαρώνει πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, όχι στον εθνικό κήπο. Και όχι Δημήτρη δεν τα φάγαμε όλοι μαζί, δεν ευθυνόμαστε και τα 11,000,000 των Ελλήνων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητή μου Roadartist, οπωσδήποτε, δεν έχω πει κι εγώ ποτέ τίποτα άλλο από το ότι ΔΕΝ τα φάγαμε μαζί! Μάλιστα και σε μια από τις φορές που το αρνήθηκα, το γελοιοποίησα με τον τρόπο μου στον διάλογο που έγραψα εδώ: http://dimitristhinks.blogspot.com/2011/10/blog-post_23.html

    Το θέμα "ευθύνης" όμως είναι διαφορετικό, κατά την γνώμη μου. ΠΡΕΠΕΙ όλοι οι πολίτες να έχουμε ευθύνη, πρέπει να το επιδιώκουμε, και είναι και αυτονόητο πως ότι έχει συμβεί ή επιτευχθεί σε μια κοινωνία έγινε με την συμμετοχή όλης της κοινωνίας (κατ' ορισμό). Είναι νομίζω γεγονός, χωρίς αμφιβολία ότι ευθυνόμαστε και τα 11.000.000 των Ελλήνων (είτε με τις πράξεις μας ή απραξία, είτε από ενδιαφέρον ή αδιαφορία) για ότι συμβαίνει και συνέβη, συμπεριλαμβανομένου του ότι επιτρέψαμε, ή αδιαφορήσαμε, ή θεωρήσαμε εαυτόν ανίκανό να επέμβει, ή είχαμε άγνοια, όσον αφορά το γεγονός ότι ΛΙΓΟΙ τα έφαγαν μεταξύ τους. Και αυτοί πρέπει κάποια μέρα να λογοδοτήσουν.

    Αγαπητή μου Roadartist δεν νομίζω ότι λέμε τίποτα διαφορετικό, αλλά είναι δύσκολες ώρες και αν ακόμα το κορμί μας έχει κοιμηθεί μερικές ώρες εδώ κι εκεί, το μυαλό μας κι η ψυχή μας είναι άγρυπνα μέρες τώρα...

    Όσον αφορά τον Νόαμ Τσομσκι, http://en.wikipedia.org/wiki/Noam_Chomsky , πιστεύω ότι η τοποθέτησή του εκτός του mainstream είναι απαραίτητη σε κάθε φάσμα απόψεων το οποίο επιχειρεί να αλλάξει την εστίαση από την κατευθυνόμενη στην ερευνητική ανάλυση ενός γρίφου όσο πολύπλοκος όσο η διεθνής οικονομία και κοινωνίες. Έρχομαι όμως από μια εμπειρία, στην χώρα από την οποία μιλάει ο Τσομσκι, συνεχούς βομβαρδισμού από κάθε είδους απόψεων, συνήθως από εξπέρ του μεταμεσονυκτίου, που με έχει μάθει, σωστά ή λάθος, να αρχειοθετώ τις προτάσεις αυτού του είδους υπό την ετικέτα του "μία υποκειμενική αντιμετώπιση κρυμμένη ανάμεσα σε δύο αντικειμενικά κοινότυπα".

    Δεν ξέρω αν θα έρθει θετική αλλαγή νοοτροπίας μέσα από τον αργό θάνατο. Θα έρθει μια αλλαγή νοοτροπίας, αλλά δεν ξέρω τι είδους. Όσον αφορά εμένα, ΠΟΤΕ δεν έχω πει, ή πιστέψει, ότι υπάρχει τεμπελιά στην Ελλάδα. Πάντα, προσεκτικά, έχω πει ότι στην Ελλάδα ο κόσμος δουλεύει τρεις δουλειές, αλλά δεν ξέρει πως να εργάζεται. Αυτή είναι η γνώμη μου η οποία έρχεται από αλλού. Όσο για "ανικανότητα", αυτή η λέξη είναι πολύ γενική και ως εκ τούτου παραπλανητική. Ο Έλληνας, είναι, πιστεύω, πολύ ευρηματικός και ικανός -η ικανότητα όμως αυτή περιορίζεται πολύ από τον βαθμό εκπαίδευσης και τα συστήματα μέσω των οποίων επιτρέπεται και διοχετεύεται η απόδοση (το οποίο και μιλά κατ' ευθείαν στο σκεπτικό της διαφοράς μεταξύ δουλειάς [δουλεία] και εργασίας [έργο]).

    Πιστεύω αγαπητή μου Roadartist ότι στην καρδιά του προβλήματος της πατρίδας μας είναι η νοοτροπία του πελατειακού κράτους, όπως είναι και η νοοτροπία ραγιάς-πασάς. Αυτός και μόνο ο όρος του πελατειακού κράτους, αυτή η έννοια, εξηγεί ίσως γιατί ποτέ το κράτος δεν ελέγχθηκε από τους πολίτες.

    Σ' ευχαριστώ από την καρδιά μου για το σχόλιό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είναι σαθρό το σύστημα και μάλλον όντως έχει τις βάσεις του από τη Τουρκοκρατία. Σήμερα υπάρχουν άνθρωποι άξιοι, αλλά εγκλωβίζονται και έχεις δίκιο για τους περιορισμούς που αναφέρεις. Θα ήθελα να δω να αλλάζει η κατάσταση. Δέχομαι (όχι με αίσθημα υποδούλωσης) να πληρώσω για όσα κληρονόμησα και να ξεπληρώσω όσα έφαγαν άλλοι, αλλά φοβάμαι πως με όλα όσα γίνονται απουσιάζει κάτι βασικό: το κίνητρο. Πλέον στόχος θα είναι η επιβίωση και όχι η ανάπτυξη και η αλλαγή κουλτούρας. Και όταν προσπαθήσεις να επιβιώσεις δε ξέρω κατά πόσο μπορείς να εργαστείς (και όχι να δουλέψεις). Πιστεύω πως για να αλλάξει κάτι, πρέπει να αλλάξει πρώτα η ηγεσία. Χρειάζεται καθολική αλλαγή στην πολιτική, μια άλλη προσέγγιση, υποδειγματική τιμωρία σε όσους έκλεψαν τα χρήματα του κόσμου (πως περιμένουμε να πληρώσει κάποιος χαράτσια, ασφαλιστικά ταμεία όταν όσοι τα έκλεψαν βρίσκονται ελεύθεροι) τιμωρία και σε πολιτικούς και σε ιδιώτες (μεγαλογιατρούς κ.α.), μια δικαιοσύνη. Αλλά ακόμη και εκεί δε πάσχουμε; Αν δεν γίνουν όλα αυτά πως να πιστέψω πως κάτι θα αλλάξει; Και το πλαίσιο της πολιτικής που ακολουθούμε, υπό την καθοδήγηση της ΕΕ και ΔΝΤ, είναι και πάλι άδικο; Ακούω ονόματα πιθανών "πρωθυπουργών", οι οποίοι υπήρξαν σύμβουλοι του Σημίτη και απορώ... Λογικά αυτός δε θα έπρεπε να ήταν φυλακή, δεν μας έβαλε στο ευρώ με πλαστά στοιχεία; Θα μας κυβερνήσουν σύμβουλοι του; Είναι παρανοϊκά όσα γίνονται πλέον, ή τουλάχιστον εγώ έτσι τα καταλαβαίνω. Σε κάθε περίπτωση η κατάσταση δεν είναι καλή και δεν είμαστε σε δρόμο που να προμηνύει ουσιαστικές αλλαγές. Η ιστορία θα δείξει. Και εγώ σε ευχαριστώ πολύ, καλό μας βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλό μας βράδυ αγαπητή μου Roadartist. Το βράδυ πριν από το επόμενο πρωί, όταν πρόκειται να συνεχισθεί η τραγοκωμική φάρσα, μια που πήγαμε να ανακοινώσουμε κυβέρνηση αλλά πάθαμε κι άλλη εμπλοκή.

    Βέβαια είμαι προκατειλημμένος -ή μήπως, περισσότερο, διεθνοποιημένος, εφ' όσον τα 28 από τα 35 μου ενήλικα χρόνια τα έχω ζήσει εκτός Ελλάδας. Πιστεύω όμως ότι ένας Έλληνας δεν χρειάζεται να βρίσκεται μέσα στην Ελλάδα για να την τιμήσει ή να την συνεχίσει.

    Επίσης πιστεύω ότι για να μπορέσει κανείς να παράγει πρέπει να έχει ακριβώς αυτό που είπες: ΚΙΝΗΤΡΟ. Και τέλος πιστεύω ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν έχουν το παραμικρό νόημα αν ένας άνθρωπος δεν έχει την δυνατότητα να είναι ευτυχισμένος με το έργο του και τις συνθήκες της ζωής του.

    Κοντολογίς, για μένα, το εξωτερικό δεν είναι περισσότερο ξενιτιά από όσο θα είναι ξενιτιά το να κατεβεί κανείς από ένα χωριό στην κωμόπολη ή από την κωμόπολη στην πρωτεύουσα. Τα σύνορα μεταξύ κρατών για μένα δεν έχουν σημασία. Σημασία έχει η ζωή και το ποιός είναι πραγματικά ο καθένας.

    Αυτή τη στιγμή, για μένα, είναι περισσότερο καθαρό από ποτέ ότι περισσότερο μπορεί να βοηθηθεί η Ελλάδα από έξω. Και οι πάμπολλοι άξιοι Έλληνες, ή τουλάχιστον πολλοί από αυτούς, μπορούν να είναι πιο ευτυχισμένοι σαν άνθρωποι, πιο παραγωγικοί σαν άνθρωποι, και Έλληνες με μεγαλύτερη συμβολή, βρίσκοντας την θέση τους κάπου έξω από την γεωγραφία της Ελλάδας.

    Το μυστικό είναι να μην το δει αυτό, ο άνθρωπος, σαν "ξενιτιά". Στην πραγματικότητα, τον 21ο αιώνα, ξενιτιά δεν υπάρχει. Μόνο τοποθέτηση.

    Και συμφωνώ απόλυτα με όλα στο τελευταίο σου σχόλιο. Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς είναι στο τέλος εντελώς ανίκανοι;"

    Οχι,νομίζουν ακόμα ότι τους παίρνει να παίζουν τα μικροκομματικά τους "παιχνιδακια",παίζουν chicken να δουν ποιός θα δειλιάσει πρώτος στην θέα του γκρεμού από κάτω μας...
    Το κακό για μας έίναι οτι μας κουβαλάνε πάνω τους...
    Ο μεν ΓΑΠ,μοιραίος ως το τέλος,θέλει εύσχημα να βάλει κάποιον που να τον ελέγχει πίσω απ τις κουίντες,ο δε ΣΑΜ φοβαται μήπως τον ξεγελάσει και πάλι ο παπατζής,και μήπως χρεωθεί περισσότερη δυσαρεσκεια απ οτι θάθελε.
    Στο τέλος θα διορίσει η Μέρκελ τον Ραίχενμπαχ και τυπικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το ενδιαφέρον, αγαπητέ Squarelogic είναι ότι, ενώ τα μικροκομματικά παιγνίδια παίζονται χωρίς οι περισσότεροι από μας να καταλαβαίνουν τίποτα, αυτοί οι δύο ηλίθιοι έχουν γίνει γελωτοποιοί του κόσμου, και γελάει και το παρδαλό κατσίκι -κι αυτοί τό 'χουν κρυφό καμάρι! Αύριο το πρωί ο Καρατζαφέρης θα τους βάλει τιμωρία στη γωνία. Εν τω μεταξύ, εκτός από τον Fozzy Bear, καλή εκλογή είναι και η Αλέκα! γιατί όχι! Έχει λέει διασυνδέσεις με το Ανατολικό Βερολίνο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.