Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Γλύκα











Είμαι τόσο γλυκούλης που αποφασίσανε να με βάλουνε στο νοσοκομείο και να κάνουν ότι τεστ υπάρχει να ανακαλύψουνε που την βρίσκω τόση γλύκα. Οι κακές γλώσσες λένε ότι απλά έχω ζάχαρο αλλά αφήστε τες να λένε. Μπήκα λοιπόν χτες Πέμπτη και θα με στείλουνε σπίτι την άλλη Τετάρτη. Δεν έγινε τίποτα το ιδιαίτερο για να χρειαστεί να μπω: απλά πήγαμε σε μια ενδοκρινολόγο να δούμε πως πάει το ζάχαρο, γενικά, το οποίο το κοντρολάρω μόνος μου με χάπια και προσοχή στο τι τρώω από το 2004, και εκείνη είπε «δεν μπαίνεις στο νοσοκομείο να κάνουμε ότι τεστ υπάρχει να ενημερωθούμε;»

Κι έτσι, από χτες, μου κάνουνε καρδιογραφήματα, υπερηχογραφήματα για αρτηρίες, υπερηχογραφήματα για πάγκρεας και συκώτι, τεστ αίματος όλων των ειδών, ούρων, νευρολογικές εξετάσεις, εξετάσεις οφθαλμολογικές, ακτίνες θώρακα και πνευμονιών, και όλα τα καλά. Και μετά θα μου δώσουνε καινούργια φάρμακα. Μέχρι στιγμής φαίνεται ότι τα μάτια μου και τα πόδια μου την έχουν γλυτώσει από τις επήρειες του διαβήτη, το οποίο είναι καλό.

Το νοσοκομείο μας, στο οποίο είχα ξανακάτσει πριν δύο χρόνια για να μου φτιάξουνε την μύτη ώστε να αναπνεύσω για πρώτη φορά στη ζωή μου σαν άνθρωπος, είναι σαν ξενοδοχείο. Ο «θάλαμος» είναι δωμάτιο δύο κρεβατιών, με δικό μας μπάνιο, ντους, καμπινέ, με τηλεόραση… και στο κρεβάτι μου έχω το λαπτοπ με γρήγορο ίντερνετ. Όταν κατέφθασα μου δώσανε 7 σελίδες με μενού ξεχωριστών εκλογών για κάθε μέρα τις εβδομάδας και μου είπανε να σημειώσω τι θέλω να φάω κάθε μέρα. Μέχρι στιγμής την βγάζω με μοσχαρίσιο ψητό, χάμπουργκερ, ψητό κοτόπουλο, και περιέργως μου επιτρέπουν και μακαρονάδα σαν πρώτο πιάτο. Οι νοσηλεύτριες και οι γιατροί συμπεριφέρονται μάλιστα σαν άνθρωποι, και σε κάνουν να νοιώθεις ότι είσαι ο μόνος ασθενής του νοσοκομείου.

Αυτό που με εξοργίζει είναι ότι όλα αυτά, τα πάντα και όλα τα φάρμακα που θα παίρνω δια παντός, είναι δωρεάν. Όχι επειδή εδώ είναι δωρεάν, αλλά επειδή αλλού ΔΕΝ είναι. Το νοσοκομείο μου είναι πολύ καλύτερο περιβάλλον από εκείνο το ιδιωτικό στην Αθήνα όπου ρουφήξανε τις τελευταίες 25.000 Ευρώ των γωνιών μου για δυό βδομάδες, πριν δολοφονήσουν την μητέρα μου με καταπραϋντικά που την έριξαν σε κώμα όταν της τα έδωσε ένας ηλίθιος (ο οποίος ζήτησε συγγνώμη μετά). Και στην Αμερική χρειάζεσαι ασφάλεια 12.000 δολάρια τον χρόνο για τέτοια περίπτωση, ή αν δεν έχεις μόνιμη ασφάλεια, πληρώνεις κάπου 20-40.000 δολάρια για αυτά που κάνω εδώ.

Τελικά, το σύστημα υγείας μας εδώ στην επαρχία Emilia-Romagna είναι το καλύτερο από το οποίο έχω εμπειρία στην Ελλάδα, Αγγλία και Μασαχουσέτη. Δεν μιλάμε για Ιταλία. Μιλάμε για την επαρχία μας. Κάθε επαρχία έχει δική της κυβέρνηση τοπική και συστήματα υγείας, κλπ. Το δικό μας είναι από τα καλύτερα της Ευρώπης και μας ζηλεύουνε Ιταλοί από άλλες επαρχίες, ιδίως από την Πούλια και την Σικελία. Και η επαρχία μας κατά σύμπτωση είναι μάλλον η πιο «Αριστερή» της Ιταλίας.

Πράγματι, από τις χώρες που έχω ζήσει, έχω μάθει ότι για να πηγαίνει μπροστά μια κοινωνία χρειάζεται να διοικείται και να αποφασίζει και να πράττει για θέματα σημαντικά, όπως για την υγεία, σε τοπικό επίπεδο. 

Το να έχεις ζήσει σε κάμποσα μέρη σου επιτρέπει την σύγκριση και την σπουδή και ανάλυση του τι είναι καλύτερο, ή σωστότερο ή αποτελεσματικότερο που και γιατί. Τέλειο μέρος δεν υπάρχει αλλά όλοι θα μπορούσαμε να μάθουμε από τα καλά παραδείγματα. Δεν μαθαίνουμε όμως, γιατί δεν είναι θέμα απόφασης όσο είναι θέμα φύσης. Και πράγματι, εδώ στην Romagna ζω ανάμεσα σε ανθρώπους που είναι πραγματικά και από την φύση τους φτιαγμένοι να δίνουν στον διπλανό τους και να μοιράζονται το τι έχουν. Δεν είναι τίποτα τέλειο, αλλά σε αυτά ξεπερνούν όλα τα άλλα των οποίων έχω εμπειρία.

Για όσους δεν ξέρουν ήδη αυτήν την ιστορία, να θυμηθώ ότι το 2007 όταν γύρισα στην Αθήνα από την Μασαχουσέτη έψαξα να βρω πώς να καλύψω τον εαυτό μου για περίθαλψη. Το ΙΚΑ δεν με ήθελε γιατί εργαζόμουνα για Αμερικανική εταιρεία (την δικιά μου) και δεν πλήρωνα ένσημα. Στην Ελλάδα υπάρχει περίθαλψη κρατική για όσους εργάζονται. Οι άλλοι να φουντάρουνε; Πήγα σε ιδιωτικές ασφαλιστικές αλλά δεν με παίρνανε λόγω ζαχάρου. Μια αντιπρόσωπος μάλιστα, από παλιά μεγάλη και γνωστή ιδιωτική ασφαλιστική της Ελλάδας, μου πρότεινε να πάρω την ασφάλεια, να την πληρώνω δυο τρία χρόνια χωρίς να την χρησιμοποιήσω, και να ανακαλύψουμε τον διαβήτη μετά. Μάλιστα! Κι έπειτα ρωτάμε γιατί τα κάναμε σκατά στην Ελλάδα και θα τα αφήσουμε μόνη κληρονομιά στα παιδιά και τα εγγόνια.

Η Romagna μου έδωσε την δωρεάν υγεία επειδή απλά είμαι μόνιμος κάτοικος (επειδή είμαι μόνιμος κάτοικος –όχι επειδή παντρεύτηκα), και, η κάρτα μου ισχύει για δωρεάν κάλυψη και στην Ελλάδα, αν βρεθώ ποτέ εκεί και την χρειαστώ. Μάλιστα κυρίες, δεσποινίδες  και κύριοι…






Το καπνηστήριο, δυό μέτρα από το γωνιακό μου δωμάτιο.
Εδώ έρχονται να με βρουν για τα τεστ...








38 σχόλια:

  1. Δημήτρη, γι' αυτό είσαι όλο γλύκες έ; χα, χα, χα...

    Θα διαφωνήσω με τα λεγόμενά σου. Εκεί τα έχεις όλα, ακόμα και καπνιστήριο! Που είναι το σασπένς; Με ποιόν να τσακωθείς εκεί; Που θα δώσεις φακελάκι; Άκου και γρήγορο ίντερνετ! Δημήτρη μου, συγνώμη που το λέω, αλλά σήκω και φύγε από εκεί, θα πάθεις τίποτα από την ανία. Να είσαι σε νοσοκομείο και να μην συγχυστείς; Μα πως θα ανέβει το ζάχαρο για να σου το βρούνε; Εδώ από τα νεύρα και τις φωνές από την πρώτη μέρα θα είχε φτάσει στο ταβάνι και θα το έβλεπαν οι γιατροί μας, όσο στραβοί κι αν είναι! Εκεί τι να δουν; Γι' αυτό σου λέω, το σύστημα εκεί είναι λάθος, γι' αυτό είναι και τσάμπα! Δεν έχεις ακούσει το "ότι πληρώσεις παίρνεις;"... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κώστα μου, πλήξη και ανία, ίντερνετ, ταινίες και τεστ! Σίγουρα κάτι δεν πάει καλά όπως λες. Ούτε καν δέχονται φακελάκια εδώ! Τι να κάνω!

      Διαγραφή
  2. τα νεφρα να ελέγξεις πολύ καλά. και να πίνεις πολλά υγρά.

    όσο για το σύστημα υγείας, δεν καταλαβαίνω τι εννοεις ότι το νοσοκομείο είναι έτσι. και εδώ έτσι είναι. οι θάλαμοι μόνο με οκτώ ασθενείς. κοινόχρηστο μπάνιο και τηλεόραση για όλον τον όροφο με τους εξήντα ασθενείς. και μενού τέλειο. νερόσουπα με ένα φιδέ να κολυμπά μέσα σαν το τέρας του λοχ νες!
    δεν καταλαβαίνω που βρίσκεις τη διαφορά!

    φιλιά στη μαργαρίτα και περαστικά.

    ααααα, κάνε και ένα τεςτ για τον προστάτη σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρία μου, όλα μου τα ελέγχουν (να μη μπω σε λεπτομέρειες τώρα)! ¨ώστε 8 κρεβάτια! Θυμάμαι στο ΕΣΥ με τη μάνα μου πριν την πάρουμε διασωληνομένη σε ιδιωτικό ήταν 6 κρεβάτια και το ράντζο της μάνας μου 7 (με φορητά μηχανήματα για την διασωλήνοση ακουμπισμένα σε καρέκλα δίπλα στο ράντζο. Με τόσα δισεκατομμύρια που φάγανε οι αγαπητοί σας συμπολίτες δεν έμεινε τίποτα για υγεία;

      Διαγραφή
    2. δεν έχουμε ούτε κωλοπέιπερ. όχι κονδύλια...

      άσε μη μιλήσω. θα βρεθώ στο σουφλί!

      Διαγραφή
    3. Ααααχ, κάποιος πρέπει κάποτε να μιλήσει για κείνους πο΄θναι για σούβλισμα!

      Διαγραφή
  3. Ζηλευω...όχι επειδη νοσηλευεσαι, αλλα επειδη αν χρειαστει (που να μην χρειαστει ποτέ) θα έχεις μονο τον δικο σου πονο, το δικο σου αγχος κι οχι και την αγωνια ενος δυσλειτουργικου και αναξιοπιστου συστηματος υγειας.

    Περαστικά ευχομαι και ολες οι εξετασεις να βγουν καλες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή μου Scarlett, και εγώ εξεπλάγην όταν πρωτοάρχισα να ζω εδώ. Από τόσα μέρη, το καλύτερο σύστημα υγείας το βρήκα στην Romagna της Ιταλίας… Σ’ ευχαριστώ για τις ευχές. Μέχρι στιγμής ευτυχώς δεν έχουμε εκπλήξεις…

      Διαγραφή
  4. Την επομενη φορα θα ερθω να νοσηλευτω στο χωριο σου ;-)
    Το μονο που δεν μας ειπες, το αν ειναι ομορφες οι νοσοκομες ;-)

    Με το καλο ολες οι εξετασεις.

    Προς ria: εμεις οι νεοι δεν χρειαζομαστε τεστ προστατη. Αυτα ειναι για τους γέρους.

    ΥΓ Αποφευγω να συγκρινω συστηματα υγειας, γιατι θα μου βγει σεντονι το σχολιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Jolly Roger, διακοπές, όχι αστεία! Βέβαια δεν ξέρω να σου πω για τις νοσοκόμες γιατί μόλις μπαίνει η Μαργαρίτα στο δωμάτιο είναι σαν να βγαίνει ο ήλιος! Και φυσικά έχεις δίκιο! Τα νιάτα δεν κρύβονται!

      Διαγραφή
  5. Απίστευτο! Συγχαρητήρια για τον ανθρωπισμό και την οργάνωση τους! Η υγεία και η παιδεία είναι τα σημαντικότερα στοιχεία ενός κράτους. Εμείς και στα δυο δυστυχώς είμαστε για κλάματα! Εδώ τα πράγματα είναι μεσαιωνικά, που παρακαλάς να μην αρρωστήσεις! Η μητέρα μου έχει ζάχαρο (διαβήτη) και ανησυχώ, γιατί δεν είναι να εμπιστευτείς κανέναν εδώ πέρα. Άσε που είναι όντως πανάκριβες όλες οι εξετάσεις, γιατροί κλπ. Είναι τραγική η περίθαλψη στην Ελλάδα και όλα πάνε προς το χειρότερο. Αφού και το ΙΚΑ είναι έτοιμο για διάλυση.
    Καλά αποτελέσματα στις εξετάσεις! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή μου Roadartist, η υγεία και η παιδεία είναι οι γνώμονες μιας κοινωνίας, και πράγματι τα πάντα, από δημοκρατία μέχρι υγεία και από οικονομία μέχρι παιδεία λειτουργούν καλύτερα και αποτελεσματικότερα σε τοπικό επίπεδο.
      Για την μητέρα σου, να σου πω ότι αν και ο διαβήτης είναι ύπουλο πράγμα μπορεί να κοντρολαριστεί αν ξέρει κανείς πως. Και από την εμπειρία μου στην Ελλάδα θα ήθελα να σου πω να έχεις υπ’ όψιν σου ορισμένα πράγματα που τα θεωρώ πολύ σημαντικά:
      - Δεν υπάρχει στον κόσμο ειδικότητα «Διαβητολόγου». Μόνο παθολόγοι ή ενδοκρινολόγοι με πείρα από πολλούς διαβητικούς ασθενείς: έχει μεγάλη διαφορά. Όσα λοφία και να έχει κάποιος Έλληνας καθηγητής που μπορεί να αποφανθεί ότι κάνω λάθος, δεν κάνω λάθος και να πάει να πνιγεί στα φακελάκια του.
      - Στη Ελλάδα λένε ότι διαβητικός μπορεί να τρώει φρουκτόζη αντί για ζάχαρη. Μπούρδες εγκληματικές: μακριά από φρουκτόζη.
      - Λένε ότι μπορεί διαβητικός να τρώει αλμυρά από τα ζαχαροπλαστεία: κι άλλες μπούρδες: μην τα ακούει η μητέρα σου αυτά.
      - Ο διαβητικός πρέπει να προσέχει τις τιμές των carbohydrates στα φαγητά κάθε γεύμα, και όχι μόνο της ζάχαρης αλλά όλως των ειδώς ζαχαρωδών ουσιών στα διάφορα φαγητά.
      - Το κλειδί είναι τρία γεύματα την ημέρα και αρκετό περπάτημα έξω.
      Ρίξε μια ματιά εδώ:
      http://dimitristhinks.blogspot.com/2010/09/blog-post_23.html

      Διαγραφή
  6. Αυτό το σύστημα με τις τοπικές επαρχίες είναι αξιοθαύμαστο. Μου θυμίζει τις "πόλεις-κράτη". Μόνο έτσι θα μπορούσε η Ελλάδα να προχωρούσε. Σε ένα προάστιο της Αττικής, ένας εφοπλιστής έδωσε χρήματα και έχτισε ένα μεγάλο νοσοκομείο, δωρεά στο χωριό του. Μέσα υπερσύγχρονα όλα, αλλά όμως παραμένει κλειστό και ανενεργό. Έχει κολλήσει στις γραφειοκρατίες και το σημαντικότερο δεν ανοίγει γιατί το κράτος 'δεν έχει να πληρώσει μισθούς' στο προσωπικό που θα αναγκαστεί να προσλάβει. Άι σιχτίρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από την κάθε πολιτεία της Αμερικής στην κάθε κομητεία της Αγγλίας και επαρχίες της Ιταλίας. Εμείς μόνο έχουμε μείνει με τους Χατζηαβάτηδες και τους βεζίρηδες και όλα στην Αθήνα ασφυκτικά και δυσλειτουργικά με το ποιός θα κλέψει περισσότερα… και την μια πρωτοβουλία που δεν τους επιτρέπειο να τρώνε αβέρτα την κουκουλώνουνε!
      Εκατό Άι Σιχτίρ!!!!

      Διαγραφή
  7. Καλά αποτελέσματα από το 5* νοσοκομείο.Που σίγουρα θα είναι από το κέφι που διακρίνω και τον προσωπικό "ήλιο" που έχεις στη ζωή σου.
    Εδώ στην Ελλάδα ότι λειτουργεί είναι μόνο από το φιλότιμο κάποιων.Εκανα πρόσφατα έναν έλεγχο σε ιδιωτικό παρακαλώ κέντρο.Ενα σκασμό λεφτά για ψηφιακή μαστογραφία υπέρηχο κ.λ.π.Ελειπε ο αρμόδιος γιατρός για την γνωμάτευση και μου είπαν σε τρεις μέρες.
    Τις παίρνω επιτέλους και διαβάζω στην μαστογραφία ότι συστήνεται υπέρηχογραφικός έλεγχος για τα ακτινοσκιερά τμήματα.Διαβάζω την γνωμάτευση του ηπέρηχου άλλα ευρήματα.Ούτε καν είδε τον ηπέρηχο ούτε καν με ενημέρωσαν ότι πρέπει να συμβουλευτώ ογκολόγο.Τηλεφώνησα στον γυναικολόγο μου στην Αθήνα για βοήθεια.Να μην ανησυχώ μου είπε αλλά μια επίσκεψη σε ογκολόγο είναι η σωστή κίνηση.Πάλι από το διαδύκτιο να μάθω να βρω ογκολόγο στην Κρήτη.Δεν ανησυχώ ιδιαίτερα, όμως είναι απαράδεκτο για τον οποιδήποτε λειτουργό γιατρό αυτή η αδιαφορία και επίσης για ένα ιδιωτικό κέντρο που πληρώνεται αδρά.Περίμενα να φύγουν και τα παιδιά για Σαλόνικα να μην θορυβηθούν πέρασε ενας μήνας σχεδόν.
    Ζηλεύω την όμορφη επάρχία σας,από την κερκυραική μου καταγωγή έχω γενικά συμπάθεια στη Ιταλία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και επίμαι αισιόδοξος ότι δεν θα έχουμε ανησυχητικά νέα με τις εξετάσεις. Με το ζάχαρο καλά νέα είναι μόνο η έλλειψη κακών νέων… Ήμουνα τυχερός πάντως, γιατί η διάγνωση έγινε όταν ζούσα στην Βοστώνη από το ίδρυμα που θεωρείται το κέντρο των ερευνών για διαβήτη στον κόσμο, και τώρα έτυχε να ζω με ένα σύστημα υγείας που είναι αξιοθαύμαστο… Έχω πολύ πείρα και σαν ασθενής και σαν συγγενής κάτοικος τεσσάρων χωρών, και, χωρίς να θέλω να εξασκήσω το συνηθισμένο σπορ ραπισμάτων κατά της Ελλάδας μας, είμαι υποχρεωμένος να πω ότι το χειρότερο σύστημα και χειρότεροι γιατροί, από τους οποίους έχω πείρα είναι της Ελλάδας.

      Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι αν λειτουργεί τίποτα στην Ελλάδα είναι μόνο από το φιλότιμο κάποιων. Αλλά πρέπει να επιστήσω την προσοχή σε κάτι: Πραγματικό και ειλικρινές φιλότιμο ενός σωστού ανθρώπου ΔΕΝ συνεπάγεται απαραίτητα και επαγγελματική ικανότητα. Στην Ελλάδα από ότι καταλαβαίνω, η χαρά του να συναντήσουμε την όαση του φιλότιμου στην έρημο της ελληναρωσύνης, μπορεί να κάνει τα μάτια μας να κλείνουν όσον αφορά το πόσο ΙΚΑΝΟ είναι το φιλότιμο πρόσωπο.

      Στις ΗΠΑ και στην Ιταλία (που τις γνωρίζω εκ πείρας) υπάρχει προγραμματισμένη ρουτίνα μιας επίσκεψης τον χρόνο για μαστογραφία και για τεστ Παπανικολάου. Τόσο σημαντικά θεωρούνται και τα δύο που όλοι οι οργανισμοί περίθαλψης είτε ιδιωτικοί είτε κρατικοί, τα προγραμματίζουν για κάθε θήλυ μέλος κάθε χρόνο, ή σε κάποιες περιπτώσεις κάθε 2 χρόνια.

      Η περίπτωση που περιγράψατε μου μυρίζει ανικανότητα εκ μέρους περισσότερων του ενός ατόμου και θα πρότεινα να το κάνετε πρώτη σας προτεραιότητα να πάρετε ικανές και επαγγελματικές απαντήσεις ΑΜΕΣΩΣ.

      Μην ξεχνάτε ότι οι γιατροί είναι ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ του ασθενούς, είτε μέσω ευθείας πληρωμής, είτε αν είναι κρατικοί, μέσω των φόρων μας. Δεν είναι άρχοντες με λοφία (εκτός από μερικούς που τους πάει καλύτερα η περικεφαλαία…) Ο τρόπος που εξελίχτηκε το περιστατικό που περιγράψατε είναι εξοργιστικός!

      Και στην Κέρκυρα και στην Κρήτη έχω πάει πολλές φορές, περισσότερες στην Κέρκυρα, την δεκαετία του ’80 σαν φωτογράφος για τουριστικό οργανισμό… Πολύ διαφορετικό βέβαια το ένα μέρος από το άλλο αλλά και τα δύο υπέροχα με τον τρόπο τους, και με τους ανθρώπους τους!

      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  8. Δημήτρη, περαστικά από καρδιάς!

    Πριν λίγο καιρό είχαμε μια κουβέντα για μια full fat γαλοπούλα, αν θυμάσαι.
    Πρόσεξέ το λίγο...
    Να το φάμε, μη μας φάει!

    Όσο για το νοσοκομείο, μόλις πήγε το μυαλό μου στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα καλά θα πάνε johnnie Boy! σ' ευχαριστώ! Η Γαλοπολύλα η κακομοίρα μόνο χολιστερίνη μπορει να ανεβάσει και από χοίστερίμη πάμε πολύ καλά! Πάντως και στο Γενικό Κρατικο Νίκαιας μπορώ να πάω τζάμπα επειδή είμαι κάτοικος Ιταλ'ιας. Το ότι είμαι Έλληνας δεν πιάνει για τίποτα!
      ΞΚαλό βράδυ!

      Διαγραφή
  9. Φίλε Δημήτρη, ελπίζω να είναι άριστα τα αποτελέσματα των εξετάσεων και ό,τι άσχημο, να είναι περαστικό κι αγύριστο.

    Επιστημονική φαντασία μού φαντάζει το πανεπιστήμιο που περιγράφεις! Ήμουνα 11 χρονώ όταν ξεκίνησε το χρόνιο (και τελικά μοιραίο) πρόβλημα υγείας της μητέρας μου και 35 όταν έληξε το τελευταίο πρόβλημα υγείας του πατέρα μου. Στα 24 αυτά χρόνια, μέσα από τις περιπέτειες υγείας των γονιών, βίωσα όλη τη σαπίλα του ελληνικού συστήματος υγείας. Άσε, μόνο που τα σκέφτομαι, εξοργίζομαι... Η υπόθεση σηκώνει τσιγάρο, και δεν καπνίζω! :))))

    Χαιρετίσματα πολλά σε σένα και τη Μαργαρίτα σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή μου Λευκή, πράγματι, από Αγγλία και Μασαχουσέτη το σύστημα εδώ στην επαρχία μας είναι το καλύτερο… (και δεν βάζουμε την Ελλάδα καν στην σύγκριση). Αυτό που μου έχει κάνει την περισσότερη εντύπωση είναι ότι και οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό με κάνουν να αισθάνομαι σαν να είμαι ο μόνος ασθενής στο νοσοκομείο. Κανείς εδώ στην δική μου εμπειρία τουλάχιστον δεν νοιώθει την ανάγκη να φοράει λοφία και περικεφαλαίες και να παριστάνει ότι κάτι τρέχει στα γύφτικα.

      Λυπάμαι πραγματικά που διαβάζω για την εμπειρία των γωνιών σου, και είναι εξοργιστικό ότι στην Ελλάδα όχι μόνο είναι έτσι τα πράγματα, αλλά, αν τα συζητήσεις με γιατρούς προσπαθούν πάντα να βρουν κάποια δικαιολογία και ότι κάνουμε λάθος εμείς οι ασθενείς ή οι συγγενείς. Στις ΗΠΑ τα πράγματα είναι βέβαια καλύτερα και διαφορετικά, αλλά εκεί χρειαζόμαστε λεφτά. Όχι για φακελάκια, αλλά για την ιδιωτική ασφάλιση. Η δικαιολογία στην Αμερική είναι ότι ο κόσμος πιστεύει πως κρατική υγεία ισούται σοσιαλισμό ή κομουνισμό και την βλέπουνε σαν το δράκουλα. Και ο Κλίντον και ο Ομπάμα που προσπαθήσανε φάγανε τα μούτρα τους.

      Και του δικούς μου τους γονείς, και οι δύο 1934-2007, τους περιποιήθηκαν οι γιατροί και τα νοσοκομεία της Ελλάδας. Την ιστορία την έχω γράψει εδώ: http://dimitristhinks.blogspot.com/2010/05/blog-post_20.html

      Πράγματι σηκώνει τσιγάρο η υπόθεση! Καπνίζω εγώ και για τους δυό μας! :-)
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  10. Δημήτρη,μακάρι να μπορέσουν,εκεί στην Emiglia Romana,να κρατήσουν αυτό το επίπεδο παροχής υπηρεσιών υγείας...Το λέω αυτό γιατί τα κόστη αυξάνονται γεωμετρικά με την πρόοδο της τεχνολογίας και τις απίστευτες τιμές που παίρνουν-ανά τον κόσμο-τα "μοντέρνα",στοχευμένα σκευάσματα...Θα δαφωνήσω με τους σχολιαστές σου,το επίπεδο παροχής υπηρεσιών υγείας στην Ελλάδα ως τώρα δεν ήταν κακό:άνισο ναι,χωρίς ένα μίνιμουμ στάνταρ ναι(δυστυχώς μπορούσες να "πέσεις" από άριστους γιατρούς ως ανίκανους κι επικίνδυνους και δεν υπήρχε μηχανισμός αποβολής των δεύτερων...),αλλά με ένα ελληνικό τρόπο,σχεδόν όλοι έβρισκαν μια καλή άκρη.Η διαφορά θα φανεί τώρα που γκρεμίζεται χωρίς να στήνεται τίποτε στη θέση του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Squarelogic, το συζήτησα με την Μαργαρίτα και τους γιατρούς εδώ και πιστεύουν ότι πολύ δύσκολα θα χάσει ποσοστό από χρηματοδότηση το νοσοκομείο μας μια και έχει περάσει και χειρότερα, τοπικά, αλλά η επαρχεία ποτέ δεν έβγαλε την υγεία από την πρώτη προτεραιότητα –και εδώ όπως είπα και παραπάνω είναι τοπική υπόθεση που χρηματοδοτείται από τοπικούς φόρους. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, ότι και να είναι να έρθει, πιστεύουνε ότι θα παραμείνει, συγκριτικά τουλάχιστον με την υπόλοιπη Ιταλία ή άλλες χώρες, στην θέση της η περίθαλψή μας.

      Όσο για την Ελλάδα, σέβομαι την άποψή σου, γιατί, στο τέλος, όλοι εδώ μιλάμε από ιδία πείρα και αντίληψη. Μπορώ μόνο να πω μακάρι πάντα να υπάρχουν άνθρωποι που να έχουν την τύχη της εμπειρίας που επικαλείσαι.

      Από την άλλη μεριά λες κάτι πολύ σημαντικό: ότι δεν υπάρχει ποιοτικός έλεγχος προς τα κάτω στην κλίμακα –άρα μπορούμε να πούμε και ότι οι εμπειρίες των άλλων σχολιαστών και οι δικές μου είναι πιθανότατο να υπάρχουν εφ’ όσον κάποιος τυχαίνει στο λαχείο των χαμηλότερων στρωμάτων ποιότητας, αλλά και ότι ένα σύστημα που δεν έχει κάποιο έλεγχο ποιότητας οπωσδήποτε είναι ανοιχτό στην κριτική που γίνεται εδώ.

      Όσο για το μέλλον, τώρα που δεν χτίζεται τίποτα στην θέση των ερειπίων… αυτό ίσως να είναι το ξυπνητήρι που χρειάζεται η Ελλάδα. Κρίμα μόνο που πρέπει να χτυπήσει τόσο δυνατά πριν το ακούσει κανείς!

      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  11. Αγαπητέ μου Δημήτρη, την τραγική ιστορία των γονιών σου τη διάβασα με οδύνη και σπαραγμό, επιπλέον επειδή μου θυμίζει εκφάνσεις των περιπετειών των δικών μου γονιών. Αν ποτέ μας φέρει η ζωή σε πρόσωπο-με-πρόσωπο συναπάντημα κι έχεις διάθεση για γκρίνια, βγάλε φτυάρια να θάψουμε ελληνική "υγεία", "σύστημα", "καθηγητάδες", "ανθρώπινη φροντίδα", βάλε καφέ, άναψε τσιγάρο--αν μου επιτρέπεις, αντί τσιγάρου, θα σπρώξω κάτω τα φαρμάκια με ό,τι σε σοκολάτα σου βρίσκεται :)))--κι έχεις να φρίττεις με όσα έχω μαζέψει από τα ελληνικά νοσοκομεία. Πάω να τσακίσω κάτι γλυκό γιατί αγριεύτηκα τώρα... Είναι τόσο νωπά μέσα μου αυτά, σα να αιμορραγούν ακόμα, αν κι έχουν περάσει τόσα πολλά χρόνια... Τόση αλητεία πια στον πόνο; Θέλει δικαίωση η ψυχή, αλλά πού να τη βρει;

    Καλό σου βράδυ και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Λευκή, τα πράγματα που εμένα με εξαγριώνουν είναι οι επαγγελματίες που μιλάνε εξ’ υψηλού, ιδίως όταν είναι γιατροί, και οι οποιουδήποτε είδους δικαιολογίες. Αυτά πάντα είναι και θα είναι νωπά… όταν έχει «χτυπήσει» τους γονείς μας ποτέ δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την αλητεία, τους καθηγητάδες και την εξαθλίωση. Ιδίως όταν έχουμε να την συγκρίνουμε με άλλα…

      Μακάρι να μπορούσα κι εγώ να κατεβάσω μερικές σοκολάτες!!

      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  12. Μα μαζί θα τις κατεβάσουμε τις σοκολάτες, τις ειδικές, με γλυκαντικές ουσίες ειδικές για ανθρώπους με υπερβολική γλύκα! Τι νόμιζες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, αγαπητή Λευκή, για μένα Dove Sugar Free chocolate and peanut butter! Ή Russell Stover Sugar Free Coconut chocolate!

      Διαγραφή
  13. Κάπως έτσι ήταν η κλινική που πήγα τη γυναίκα μου το θυρεοειδή. Μόνο που εκεί πληρώσαμε κανά δυο χιλιάρικα (πάνε οι παχιές αγελάδες τώρα)... Άντε πάντα δυνατός και ποτέ μην ξαναπάς σε νοσοκομείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ’ ευχαριστώ Δήμο: καλή η ευχή! Μην ξαναπατήσω όσο καλό και να είναι! Βέβαια επί πληρωμή βρίσκεις καλά και στην Ελλάδα και παντού… Το οδυνηρά και εγκληματικά κακό όμως στην Ελλάδα είναι η νοοτροπία που θεωρεί φυσικά τα φακελάκια. Κρέμασμα ανάποδο θέλουν εκείνοι που τα δέχονται και μούντζες εκείνοι που τα δίνουνε…

      Για μένα ο γνώμονας της κοινωνίας είναι η υγεία και η παιδεία. Και, η έκφραση «δωρεάν» είναι λάθος: όχι δωρεάν, αλλά από τους φόρους χωρίς να πληρώνει ο πολίτης, έξτρα πέραν των φόρων για αυτά…

      Διαγραφή
  14. Κάθε άποψη είναι σεβαστή και αυτές που εκπορεύονται από προσωπικα βιώματα ακόμα παραπάνω.Πήγα σήμερα στον ορθοπεδικό μου.Βάζω το κτητικό γιατί πάνω απ'όλα είναι άνθρωπος.Ιδιωτικός θα πει κάποιος σε χρειάζεται.Λάθος το έχω τσεκάρει όταν από κρατικό νοσοκομείο με έβαλαν να κάνω ότι υπάρχει για υποψία καρκίνου των οστών που είχαν.Εκείνος επέμενε ότι απλά χρειαζόμουν ένα αντιπηκτικό αίματος για 2 μήνες και είχε δίκιο.Ο όγκος που "έβλεπαν" και δεν έδειξε ποτέ το σπινθηρογράφημα με τεχνίτιο,εξαφανίστηκε.Σήμερα πήγα με πόνους σε κάθε άρθρωση του δεξιού χεριού μετά από ένα δίμηνο υπομονής μήπως περάσει."Λανθάνουσα εικόνα αυχενικού συνδρόμου" μου είπε και με ρώτησε αν σφίγγω τα δόντια μου γενικά αλλά και όταν κοιμάμαι.Ξέρω ότι το κάνω."Εχεις εξάρθρωση γνάθου".Μου ανέλυσε τι ακριβώς παθαίνουν μύες νεύρα οστά και με δύο κινήσεις επανέφερε την γνάθο σταμάτησε και αμέσως ο πόνος στον ώμο και τώρα μετά από 3 ώρες απλά δεν πονάω πουθενά.Το μόνο αρνητικό είναιτο μασκάκι που αρνιόμουν στην περιοδοντολόγο να φοράω τη νύχτα, αλλά τώρα κατάλαβα ότι και εκείνη είχε δίκιο.Το αναφέρω επειδή θα μπορούσε να με στείλει για ακτινογραφία μετά αξονική μετα μαγνητική μετά σπινθηρογράφημα στα ενδιάμεσα να γίνω φαρμακαποθήκη όπως παλιά και ένας ευρύς κύκλος συναδέλφων του να ζούσε ένα μήνα μόνο από μένα.Προτίμησε να είναι ο γιατρός μου.Την τετάρτη πάω στον ογκολόγο που βρήκα στο ιντερνετ.Ρώτησα αν τον ξέρει και μου είπε ότι είναι κορυφή στην δουλειά του.Νοιώθω καλά και άντε να τελειώσετε και σεις με το καλό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή φίλη από την Κρήτη, συγγνώμη για την καθυστέρηση στην απάντηση -βγήκα χθες από το νοσοκομείο και επί τέλους ξυπνήσαμε στο σπιτάκι μας. Πολύ καλά νέα έγραψες και χαίρομαι που όλα είναι καλά και που βρέθηκε ο λόγος για τις ενοχλήσεις! Καμιά φορά τα αίτια είναι απλά και χρειάζεται ο γιατρός να είναι και ικανός και τίμιος! Καταλαβαίνω ακριβώς τι συνέβη με τον πόνο στον ώμο. Στην Αμερική από το 1992 έως το 2006 κάθε 12 με 20 μήνες κάτι γινότανε στην μέση μου, σωριαζόμουνα, πήγαινα έκτακτο περιστατικό, ενέσεις, δεν κουνιόμουνα για μλερες, έκανε 2 μήνες να περάσει. Το 2006 το έπαθα 36 ώρες πριν ήταν να φύγουμε με αεροπλάνο διακοπές για σκι στα βραχώδη όρη. Αντί για νοσοκομείο πήγα σε χειροπρακτικό, ο οποίος έκανε ακτινογραφία, μου έδειξε το πρόβλημα, με τράβηξε από δω κι από κει, μου έκανε ηλεκτροθεραπεία και σε 30 ώρες έκανα σκι. Όταν έφυγα από την περιοχή αργότερα πήγα σε άλλους χειροπρακτικούς οι οποίοι δεν άξιζαν δεκάρα. Είναι ποιός σου τύχει.

      Διαγραφή
  15. Καλή επιστροφή στο σπίτι Δημήτρη! Καλός είναι ο περιοδικός έλεγχος και απ'ότι φαίνεται είσαι σε πολύ καλό μέρος γι'αυτό το σκοπό.
    Χαιρετίσματα πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ φίλε μου Μάνο, γυρίσαμε χτες το βράδυ! Πράγματι είμαστε τυχεροί με το σύστημά μας εδώ στην Emilia-Romagna! Για να φτάσω να πω εγώ ότι είναι καλύτερα από το Harvard-Pilgrim της Μασαχουσέτης, καταλαβαίνεις! Και τώρα με καινούργια φάρμακα προχωράμε και θα τσεκάρουμε συχνά... η υγεία ξεκινάει από μέσα μας! Καλή χρονιά και πάλι, με όλη μας την αγάπη και στους τρεις σας!

      Διαγραφή
  16. Δε σου λέω περαστικά, γιατί από ό,τι κατάλαβα πρόκειται για εξετάσεις ρουτίνας και είσαι σε καλά χέρια ή μάλλον σε καλό σύστημα. θα ήθελα όμως να μου πεις για την επέμβαση στη μύτη που έκανες πριν δυο χρόνια. Φαίνεται πως πήγε καλά αφού ανέπνευσες όπως λες σαν άνθρωπος, κάτι που τα τελευταία χρόνια δυσκολεύομαι να κάνω εγώ σε σημείο που έχω αρχίσει να σκέφτομαι πως δεν υπάρχει άλλη λύση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Θωμά. Πράγματι μόνο εξετάσεις ρουτίνας για να δοθούν καινούργια φάρμακα -και ο διαβήτης δυστυχώς δεν είναι ποτέ περαστικός, αλλά εξαρτάται από εκπαίδευση και σωστή αντιμετώπιση γιατρών και ζωής: δεν είναι τόσο "ασθένεια" όσο ένας τρόπος ζωής.

      Από γεννησιμιού είχα "κατασκευαστικά" προβλήματα στη μύτη μου: Στην Αθήνα 5 χρονών κάποιος είχε πει ότι έχω κρεατάκια κι ο χασάπης τα είχε κάνει χειρότερα με μια αποτυχημένη επεμβασούλα: Τα ρουθούνια ψηλά στη μύτη ήταν σε σχήμα "S" εσωτερικά, το ένα στενότερο από το άλλο και υπήρχε και υπερσαρκία που τα έκλεινε ακόμη περισσότερο. Όλη μου την ζωή ζούσα με σπρέι μύτης τρομερά δυνατό Αμερικάνικο. Ούτε το να φυσήξω τη μύτη μου για να καθαρίσει ήταν αποτελεσματικό. Αυτό προκάλεσε σε όλη μου την ζωή άπνοια ύπνου, όπου το αίμα δεν οξυγονώνεται σωστά και αρκετά κατά την διάρκεια του ύπνου, και εκτός του ροχαλητού, ξύπναγα κουρασμένος και δεν μπορούσα να ξυπνήσω. Η άπνοια επίσης διευκολύνει την παχυσαρκία και κάνει την δίαιτα πιο αναποτελεσματική.

      Στα 50 μου πήγαμε σε ένα ωτορινολαρυγγολόγο εδώ στην Emilia-Romagna, εκείνος έβαλε μικροκάμερες από μύτη έως λαρύγγι και βλέπαμε στην τηλεόραση την εικόνα. Στο τέλος είπε στην Μαργαρίτα στα Ιταλικά: "Αυτός ο άνθρωπος δεν έχει αναπνεύσει σε όλη του τη ζωή. Έχει δικαίωμα να αναπνέει. Θα κάνω επέμβαση". Και έγινε 6 μήνες μετά στο παραπάνω νοσοκομείο.

      Ήταν ολική, και όταν ξύπνησα είχα στα ρουθούνια μου δυο μεγάλες πλαστικές μπανάνες για δέκα μέρες (για να θρέψει η επέμβαση σωστά). Όταν τις τράβηξε και τις έβγαλε στο γραφείο του μετά δέκα μέρες πήρα την πρώτη μου αναπνοή και ήταν σαν να μην υπήρχε τίποτα μεταξύ του έξω αέρα και των πνευμονιών μου. Ήταν κάτι το απίστευτο. Δεν ροχαλίζω πολύ πια, φυσάω την μύτη μου και καθαρίζει και αναπνέω όπως ήθελε η φύση...

      Σημειωτέον ότι το είχα κυνηγήσει ανά καιρούς και στην Αθήνα και στο Λονδίνο και στις ΗΠΑ. Και στο τέλος διορθώθηκε δωρεάν από ένα συγκεκριμένο γιατρό εδώ στην Emilia-Romagna, και φυσικά εντελώς δωρεάν.

      Επίσης σημειωτέον ότι όλοι οι γνωστοί από την Αθήνα μου λέγανε "έρε πόνο που έχεις να τραβήξεις!", επικαλούμενοι δικές τους εμπειρίες. Δεν πόνεσα ούτε μια στιγμή ούτε κατά την διάρκεια, ούτε κατά την ανάρρωση, ούτε μετά.

      Διαγραφή
  17. Δημήτρη να είσαι πάντα καλά και να έχεις καλή επιστροφή στο σπίτι. Να προσέχεις τον εαυτό σου και να σε προσέχουν οι δικοί σου άνθρωποι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ μου Epanechnikov, σ' ευχαριστώ! Οι ευχές σου περιγράφουν ακριβώς τι σημαίνει διαβήτης: να προσέχουμε τον εαυτό μας και να μας προσέχουν εκείνοι που μας αγαπάνε... κι εγώ είμαι τυχερός και με τα δύο, αλλά περισσότερο με το δεύτερο... σ' ευχαριστώ!

      Διαγραφή
  18. Χαίρομαι πολύ που είστε σπίτι, καλά και χαρούμενοι.Οντως η υγεία ξεκινάει από μέσα μας και όχι μόνο από την διατροφή μας αλλά και από το πως νοιώθουμε.
    Η ευτυχία είναι το καλύτερο φάρμακο για να αποδώσουν όλα τα φάρμακα των γιατρών.Να είστε πάντα έτσι.
    Σήμερα είμαι κι εγώ καλά.Εχω έναν "ολοστρόγγυλο λαχταριστό λεμφαδένα" μου είπε ο ογκολόγος που δεν μας ανησυχεί καθόλου.
    Ευχαριστώ για κάθε σκέψη και λέξη που έχετε για μένα.Είναι ωραίο να έχεις αναπάντεχα καινούριους φίλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή φίλη από την Κρήτη και εγώ σας ευχαριστώ για την παρέα σας και το ενδιαφέρον σας, και για τα καλά σας λόγια με τα οποία συμφωνώ: το πάν ξεκινάει από τα μάτια της ψυχής και από αυτούς που αγαπάμε και μας αγαπούν. Και φυσικά χαίρομαι και με το καινούργιο νέο ου λάβατε σήμερα! Καλό σας βράδυ!

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.