Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Δύο!












Ήρθε πάλι εκείν' η ώρα! Εις έτη πολλά, με αναρτήσεις άφθονες, και σχόλια καλύτερα των αναρτήσεων οι οποίες τα προσκαλούν!

Μάλιστα κυρίες δεσποινίδες και κύριοι, και εσείς κακομοίρηδες στα υπόγεια του Google και τα πίσω δωμάτια των υπουργείων δικαιοσύνης, ιντερπόλ και λοιπά, σήμερα το μπλογκ έχει τα γενέθλια του! Η Αποθήκη Σκέψης κλείνει τα 2! Άρχισε να μπουσουλάει και να περπατά εδώ και κάμποσο καιρό, και άρχισε να λέει και τις πρώτες της λεξούλες! Ένα λεπτό μετά τα μεσάνυχτα, στα settings, το μπλογκ είχε γράψει από μόνο του: "τθάο ντάντα!" Υποθέτω ότι ήθελε να πει "τσάο ντάντυ", αλλά σιγά-σιγά! να βγάλουμε πρώτα και κανένα δοντάκι, ε;

Μετά από το πρώτο επετειακό, "Το τέρας", της 7ης Φεβρουαρίου 2011, φτάσαμε, ένα χρόνο αργότερα σε άλλο ένα ορόσημο:



Και ο μέχρι στιγμής απολογισμός;
282 Αναρτήσεις,
μία ανάρτηση κάθε 2,6 μέρες (2,3 μέρες στον δεύτερο μόνο χρόνο),
119 επισκέπτες ανά ανάρτηση (92 επισκέπτες ανά ανάρτηση τον πρώτο χρόνο, 148 επισκέπτες ανά ανάρτηση τον δεύτερο χρόνο)

33.471 επισκέψεις σε 24 μήνες (εκτός των δικών μου επισκέψεων).
9.145 επισκέψεις τον πρώτο χρόνο και 24.326 τον δεύτερο, δηλαδή 25 επισκέπτες την ημέρα τον πρώτο χρόνο, μέσο όρο, και 66 επισκέψεις την ημέρα τον δεύτερο,

1.879 σχόλια δικά σας και 1.465 απαντήσεις δικές μου, αλλά πολλές απαντήσεις δικές μου περιείχαν απαντήσεις σε περισσότερο από ένα σχόλια.

6,7 σχόλια δικά σας μέσο όρο ανάρτησης:
7,3 μέσος όρος για τον δεύτερο μόνο χρόνο.
Περίπου 3 σχόλια την ημέρα,

1 σχόλιο για κάθε 18 επισκέψεις,

57 σχολιαστές,



Και εδώ, σε εσάς τους 57 φίλους και σχολιαστές που πήρατε την ώρα και την φροντίδα να γράψετε τα 1.879 σχόλια, αλλά και τους περίπου 975 αναγνώστες που δεν σχολιάζουν, βρίσκεται για μένα η οποιαδήποτε αξία, και η χαρά, των περίπου 1.700 ωρών που έχω περάσει στο μπλογκ αυτό. 

Η αξία κάθε ιδέας βρίσκεται στην ποιότητα της συζήτησης και η ποιότητα αυτή καθορίζεται όχι από τι προτείνει ο συγγραφέας αλλά από το τι και πως απαντούν οι σχολιαστές, οι συζητητές του προκειμένου.

Κάποιος κάποτε είχε γράψει, έξω από αυτό το μπλογκ, ότι "...εμείς (γράφουμε) για το δικό μας κέφι και σε όποιον αρέσουμε!" Ποτέ δεν θα έδινα ένα λεπτό της ζωής μου για να ανακοινώσω τις σκέψεις μου ντεφάκτο, και σε όποιον αρέσω. 


Διαλέγω να ζω σε μία κοινωνία και να επιζητώ την γνώμη εκείνων που ενδιαφέρονται για τα πράγματα για τα οποία ενδιαφέρομαι και εγώ, και, να μάθω από τους γύρω μου για άλλα θέματα τα οποία δεν γνώριζα, ή να δω καινούργιες οπτικές για ένα θέμα, από εκείνες τις οπτικές που δεν είχα δει εγώ.

Γι αυτό και η Αποθήκη Σκέψης, για μένα, δεν είναι "δικιά μου", αλλά δική σας, ή, στην καλύτερη περίπτωση, δικιά μας.

Σας ευχαριστώ όλους, τον κάθε ένα ξεχωριστά.


Έχω διαλέξει να είμαι επώνυμος με αληθινά ονόματα της οικογένειάς μου και φωτογραφίες, και επειδή θέλω να με "βλέπουν" και να ξέρουν με ποιόν μιλάνε όλοι όσοι έρχονται εδώ στο μπλογκ, αλλά και επειδή ξέρω ότι αν κάποιος κρατικός φορέας ήθελε να με βρει για να μου προσφέρει καφεδάκι, η ανωνυμία δεν θα τον εμπόδιζε να με βρει. Και, μια και ζω σε ένα βουνό της Ιταλίας, δεν κινδυνεύω να με δει κανένας στην Σταδίου και να μου πει "εσύ είσαι ρε μαλάκα που έγραψες εκείνο ή το άλλο;!" Και αν κάποιος αποφασίσει να έρθει απρόσκλητος στο χωριό να μου πετάξει κανένα κλούβιο αυγό, έχουμε και την τοπική οπλοφορούσα αστυνομία... και τους συγχωριανούς με τα αγροτικά εργαλεία και εκείνα του κυνηγιού.

Η λίστα των δέκα πιο διαβασμένων αναρτήσεων, που βρίσκεται στην αριστερή κολόνα, μου δίνει μεγάλη χαρά γιατί λέει πως οι αναγνώστες διαβάζουν αναρτήσεις οι οποίες είναι στην καρδιά μου:

Πρώτη-πρώτη στη λίστα, νούμερο 1 επί 11 μήνες τώρα, η ανάρτηση της πρώτης πρωτοχρονιάς που έζησε το μπλογκ, "Τι Άθεος είμαι", με 71 σχόλια. Η ανάρτηση "ά-Θεος", για το ίδιο θέμα, για το οποίο θα γράφω κάθε πρωτοχρονιά, πήδησε στο νούμερο 2 μέσα σε 10 μέρες μετά την 1η Ιανουαρίου 2012.

Ακολουθούνται από τις αναρτήσεις για το Ελληνικό Δημόσιο και Διεθνές Χρέος, και για τα Ελβετικά Στεγαστικά Δάνεια, "Πλούσιοι και Φτωχοί", και "Μπαμ!".

Μετά, η ανάρτηση "Φως" που προσκάλεσε τον εκ ζώσης πλέον καλό μου φίλο Κώστα να γνωρίσει την Αποθήκη Σκέψης, και η ανάρτηση για την "Ιτάλια", και το περσινο επετειακό: "Το τέρας".

Η ανάρτηση της περασμένης Πέμπτης, "ΛογοΚρίση" πήδηξε στα Top 10 μέσα σε 3 μόνο μέρες.

Οι αναρτήσεις "Σαλόμ!" και "marianaonice", μετά από ένα χρόνο στα Top 10 αρχίζουν πιά να βγαίνουν από την λίστα. Αυτές τις δύο αναρτήσεις τις είχα γράψει τον Δεκέμβριο του 2010 σχετικά με έναν, ή μία, μπλόγκερ που είτε είναι γυναίκα είτε άντρας, όποιο πρόσωπο και να κρύβεται πίσω από το ψευδώνυμο και την φωτογραφία, απέδειξε με τα λεγόμενά του ότι είναι ένα απλοϊκό άτομο, μειωμένης μόρφωσης και γνώσης Ιστορίας,  και κρίσης: ένα άτομο του οποίου ο γυμνός και στυγνός ρατσισμός αποδεικνύει πως όλη η παιδεία και οι εργασιακές θέσεις του κόσμου δεν ανεβάζουν το ποιόν του ανθρώπου αν ο άνθρωπος δεν αφήσει αυτά τα οποία αποστηθίζει να ευρύνουν την κατανόηση για τον αδελφό μας, είτε ο αδελφός μας είναι Ελληνικής καταγωγής ή Εβραϊκής, μαύρος, άσπρος, μελαμψός, κόκκινος ή πράσινος, πίθηκος ή φυτό.

Η εμπειρία στην αρχή του δεύτερου χρόνου του μπλογκ με δίδαξε επίσης ότι οι καλές θελήσεις, και οι δισδιάστατοι καλοθελητές, μέσα στο κοινωνικό σύνολο και νομοθετικό έργο ένός κράτους, μπορούν να καταπατήσουν κάθε αντικειμενική έννοια ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ελευθεριών και δημοκρατίας, όπως και ότι η ειρωνεία, στον διπλό μονόλογο, και η μονόπλευρη οπτική, δεν είναι τρόπος να ζει κανείς. 


 

Κι έτσι κοιτάμε προς το μέλλον, αβέβαιο όπως είναι, ένα μέλλον που θα φέρει αλλαγές στην ζωή μας τόσες, και τέτοιας φύσης, που ποτέ δεν τις είχαμε φανταστεί. Η ζωή θα αλλάξει περισσότερο από το όσο ήδη έχει αλλάξει και τα μπλογκ μας, οι συζητήσεις μας, θα αρχίσουν να αποτελούν, περισσότερο παρά ποτέ πριν, όχι μόνο ένα τρόπο διοχέτευσης των ανησυχιών μας, αλλά ένα εργαλείο κοινωνικού συνδέσμου και οργάνωσης σκέψεων αν όχι αντίδρασης. Ένα εργαλείο το οποίο ήδη προσπαθούν να το εξουδετερώσουν από το Χόλυγουντ, τα Υπουργεία Δικαιοσύνης και τις πολυεθνικές εταιρείες.

Προσπάθησα να κάνω το μπλογκ αυτό κάτι σαν περιοδικό, με εναλλασσόμενα θέματα, φιλοσοφίας, πολιτικής, κοινωνιολογικού περιεχομένου, επιστημονικών σκέψεων, τουρισμού, φωτογραφίας, προσωπικά θέματα-αλά-"αγαπητό ημερολόγιο", έτσι ώστε και να καθαρίζω την ατμόσφαιρα και να δίνω μια ευρύτερη θεματολογία -μια που η θεματολογία που προσφέρει καθημερινά η ζωή είναι αυτή η ίδια τόσο ποικίλη, παντού, μέσα στο φάσμα του θαύματος που λέγεται συνειδητοποιημένη Ύπαρξη.

 Δύο ένστικτα μόνο κινούν την ύπαρξή μας, ένστικτα φυσικά και βιολογικά, πέρα του ελέγχου μας ή της κατανόησής μας: η αναζήτηση του σεξ, και ο φόβος του θανάτου, όπως είχε πει και πριν πολλά χρόνια ο Γούντυ Άλλεν.

Τον φόβο του θανάτου τον έχουμε καλύψει ποικιλοτρόπως ήδη και θα συνεχίσουμε να τον καλύπτουμε, εδώ στην Αποθήκη Σκέψης, με αναρτήσεις για θρησκεία, φιλοσοφία, επιστήμη, τέχνη, αλλά δεν θα ξεπέσουμε στις τράπουλες ταρό και την χειρομαντεία. Αυτά τα αφήνουμε στο Υπουργικό Συμβούλιο και τον Γιωργάκη.

Και, για το σεξ μιλάμε συνέχεια, από την δημιουργική του πλευρά: τις προσωπική έκφραση, τέχνη: φωτογραφία... αλλά και από την μηχανική και αρχιτεκτονική πλευρά του που είναι η οικονομία. Όταν τελειώσουνε όλοι πό τις διαπραγματεύσεις τους, και κάτσουν εξουθενωμένοι να κάνουν ένα τσιγάρο (με 10 Ευρώ το πακέτο), δεν θα γίνει ούτε καν διάλλειμα! Θα προχωρήσουμε στην κυρίως ατραξιόν. Τι θα γίνει η πατρίδα μας;

Αν όχι σεξ, τότε, θάνατος; Ποιός θα σώσει την Ελλαδίτσα από τα θέλγητρα της Ευρώπης; Ίσως τα Τούρκικα σήριαλ;



Εχουμε ακόμα την Γη μας. Γιατί ντομάτες Ολλανδίας και γάλα Δέλτα ή Φάγε 100% Γερμανικό. Κάλιο μόνοι μας. Το ξανακαταφέραμε μια-δυό φορές στο παρελθόν -αλλά τότε τα πράγματα ήταν πιο εύκολα.




Και του χρόνου!
Δημήτρης











Τις φωτογραφίες τις τράβηξαν από ένας Κώστας την κάθε μία.
Την πάνω ο γιός μου και την κάτω ο Teleytaios



19 σχόλια:

  1. Άντε να είσαι δυνατός να απολαμβάνεις διαφωνίες, έριδες και χαρούμενα σχόλια. Μόνη σημείωση που θα κάνω, είναι να κάνεις κάπου κάπου διαλείμματα επειδή μερικές φορές η σκέψη στερεύει και το χέρι κουράζεται να παράγει. Οι ιστολογικές άδειες κάπου κάπου είναι αναγκαίες, προκειμένου να πάρουμε δυνάμεις. Έχεις τόσα να πεις και να εκθέσεις... Κουράγιο, καλή δύναμη και συνέχεια δυναμική...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δήμο, σ' ευχαριστώ! Το μπλογκ πράγματι το απολαμβάνω για τις debates που μου προσφέρουν οι φίλοι εδώ ... πωστολένε το debate... το Google translator το λέει συζήτηση, αλλά δεν είναι ακριβώς. Δεν νομίζω ότι η λέξη debate μπορεί ποτέ να μεταφραστεί πραγματικά στο νόημά της στην Ελληνική γλώσσα ή κουλτούρα. Αλλά κάθε λαός έχει τα χούγια του που μεταφράζονται στην γλώσσα του. Οι Γερμανοί πχ., έχουν καμιά εικοσαριά λέξεις για την λέξη "καθαριότητα". Όταν βγάλουμε μια Ελληνική λέξη για το debate, τότε μπορεί να αποκτήσουμε και κράτος!

      Διαφωνίες δεν θυμάμαι εκτός από εκείνη με τους καλοθελητές που θέλουν να φορέσουμε ένα σήμα στο σακάκι (σαν το κίτρινο άστρο του Δαυίδ που φορούσανε στην Γερμανία 10 χρόνια), όσοι θέλουμε να υπογράψουμε ότι δεν μας αρέσει ένας νόμος.

      Έριδες Δήμο μου μόνο με 'σένα απολαμβάνω, με τον φιλικότερο τρόπο βέβαια, μια και πιστεύω ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα για σένα. Κατά βάθος είσαι καλό παιδί και έχω χαρεί που τα ξαναλέμε.

      Χαρούμενα σχόλια έχω να δω από τότε που ο Γιωργάκης ο Παπανδρέου έκανε στην Ελλάδα αυτό που είχε κάνει ο μπαμπάς του στην μαμά του για να γεννηθεί.

      Άδεια παίρνω από το μπλογκ μου κάθε μέρα, 18 ώρες την ημέρα και βάλε! Και καμιά φορά μακρύτερες άδειες μέχρι 3-4 μέρες! Ιδίως όταν είμαι πολύ απασχολημένος με έριδες στο μπλογκ σου :-)))

      Σ' ευχαριστώ πραγματικά, και κράτα την πίστη ψηλά!

      Διαγραφή
  2. Δημήτρη μου, Χρόνια σου Πολλά! Εύχομαι η Αποθήκη Σκέψης να συνεχίσει να μας δίνει τους συλλογισμούς σου αλλά και όλες αυτές τις ενδιαφέρουσες συζητήσεις που ακολουθούν και που όπως λες κι εσύ πάνω αριστερά, είναι το ζουμί.

    Τα στατιστικά που παραθέτεις είναι εντυπωσιακά, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι είχες πολλά χρόνια να ασχοληθείς και να γράψεις στην Ελληνική γλώσσα.

    Λοιπόν, κοιτούσα την τελευταία φωτογραφία κι έλεγα μέσα μου: "Κάτι μου θυμίζει αυτή η εικόνα, βρε μπας και είναι από την Αγία Μαρίνα;". Δεν είχα διαβάσει παρακάτω... Μετά το διάβασα, χα, χα, χα... Ωραίες στιγμές... :)

    Λοιπόν, αφού η ανάρτηση είναι επετειακή, νομίζω ότι δικαιούμαι να κάνω μια παράκληση. Θα ήθελα να κάνει μια ανάρτηση και η Μαργαρίτα, αν είναι δυνατόν αυτό. Εκείνη θα γράψει κι εσύ θα μεταφράσεις. Έχει τόσο υπέροχη σκέψη που θα ήταν τιμή μας να διαβάσουμε κάτι δικό της.

    Να είσαι πάντα καλά,
    Με πολύ αγάπη,

    Κώστας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κώστα μου, σ' ευχαριστώ! Γράψαμε μαζί με την Μαργαρίτα το τέλος αυτής της ανάρτησης, στις 1 το πρωί, αλλά μετά από καμιά ώρα βάλαμε τα γέλια και το σβήσαμε, και το τέλειωσα διαφορετικά. Ευτυχώς δεν νομίζουμε να διάβασε κανείς το original τέλος! Κάποια μέρα ίσως να γράψει μια αναρτησούλα να σου κάνει το κέφι!

      Αυτό που λείπει από τα στατιστικά στοιχεία είναι το πόσο περήφανος είμαι που άνθρωποι ενός επιπέδου που το θαυμάζω διαλέγουν να απαντούν στις σκέψεις που κάνω εδώ.

      Η τελευταία φωτογραφία του teleytaios είναι από τις ποιό όμορφες στιγμές που θυμόμαστε!

      Νάστε καλά όλοι, και φιλιά!

      Διαγραφή
  3. Εγώ το δήλωσα: η διαφωνία είναι τροφή (από τότε που χάθηκα στο ιστολογείν (πάνε πια 7 έτη) έχω αδυνατίσει κιόλας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμ, φαίνεται! γι αυτό κι εγώ προσπαθώ να σου δώσω λίγη τροφή, το κατά δύναμη κι εγώ που μου περισσεύουν (τα κιλά)

      Διαγραφή
  4. Να ευχηθώ και γω νάχεις δύναμη και κουράγιο να μας χαρίζεις τις όμορφες σκέψεις σου στην Αποθήκη που έφτιαξες και μοιράζεσαι μ'εμάς?
    Να τις χιλιάσεις τις αναρτήσεις..και πάντα να διαβάζουμε ότι είσαι καλά και ευτυχής δίπλα στον άνθρωπό σου!
    Ειλικρινά χαίρομαι πάρα πολύ που σε γνώρισα!

    Υ.Γ. Αν ποτέ σε συναντήσω τυχαίως(ποτέ δεν ξέρεις) εγώ θα σ'αναγνωρίσω!!!
    Εσύ? Θα με μπερδέψεις με τις αδελφές μου....χαχαχαχαχαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Καρυάτιδά μου! Η ζωή εδώ στο χωριό είναι τέτοια, όμορφη, σίγουρη και απλή, που το μπλογκ είναι το καθημερινό μου ενδιαφέρον για καμιά δυό ώρες ανάμεσα στην δουλειά, κι έτσι δύσκολα θα το αφήσω! Και είναι γλυκιά η ζωή, και όλα συμβαίνουν για ένα λόγο. Ακόμη και το να φτάσω εδώ κατά τύχη οδηγώντας από την Στοκχόλμη στην Αθήνα και γνωρίζοντας τον άνθρωπο που έψαχνα μια ζωή και είχα σταματήσει πια να ψάχνω.

      Και 'γω χαίρομαι που γνωριστήκαμε. Είμαι όπως είπα και παραπάνω πολύ υπερήφανος για τους φίλους που διάλεξαν να έρθουν εδώ!

      Αλλά πόσες κυρίες θα δει κανείς στην Σταδίου με λευκή χλαμύδα και ένα κιονόκρανο για καπέλο! θα σε γνωρίσω που θα πάει!

      Διαγραφή
  5. Μπράβο στατιστική!

    Πάντα παραγωγικός Δημήτρη!

    Στα ελληνικά το "debate" αποδίδεται καλύτερα με τη λέξη "διαβούλευση" αν και η χρήση των δύο λέξεων στις δύο γλώσσες, τους έχει προσδώσει και μια άλλη διάσταση. Το μεν "debate" έχει και μια αίσθηση show, η δε "διαβούλευση" θυμίζει κενή νοήματος συζήτηση προς χάριν του show.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμ πως! όχι παίζουμε! εδώ οι αριθμοί είναι φίλοι μας! Τους βγάζουμε από δω, τους κάνουμε έτσι από κεί... μόνο της τρόικας τα νούμερα δεν έχω βγάλει ακόμα. Κάθε φορά που τα βάζω στον υπολογιστή αλλοιώνεται η βάση στοιχείων και στο τέλος παγώνει η οθόνη. Όχι ότι σταματά. Παγώνει. Κρύο σου λέω. Τις προάλλες σταμάτησα το πρόγραμμα και την ζέσταινα με το σεσουάρ να μη ραγίσει!

      Ενδιαφέρουσα η αίσθηση της λέξης στα Ελληνικά. Debate, ιδιαίτερα στην Αγγλία αλλά και στην Αμερική είναι θεμελιωμένη και μεθοδευμένη, συνήθως Σωκρατικού χαρακτήρα προσπάθεια που οργανώνεται στα Πανεπιστήμια μεταξύ ομάδων. Φέρνει στον νου κάτι το μεστό και ενδιαφέρον σε επίπεδο τέχνης. Γι αυτό πήραν την λέξη και την κόλλησαν στα προεκλογικά show. Τώρα που το λες, Διαβούλευση μου θυμίζει μια αίσθηση μεταξύ καβγά και μακιαβελισμού. Είναι τι αίσθηση έχει πάρει ο καθένας από τις λέξεις στη ζωή του...

      Σ' ευχαριστώ αγαπητέ μου Τζων Μπόη!

      Διαγραφή
    2. Και μάλιστα, δεν θυμάμαι ποτέ να έχω δει δυό ταξιτζήδες μετά από φρακάρισμα να λένε ο ένας στον άλλον Έλα ρε φίλε να διαβουλευτούμε!

      Διαγραφή
  6. Xρονια πολλά "παραγωγικέ" και ακούραστε Δημήτρη,για την "Αποθήκη Σκέψης" σου!
    Είσαι πράγματι απ τις πιο ενδιαφερουσες,φιλοσοφημένες,και τακτικές φωνές του ελληνόφωνου διαδικτύου,με το πρόσθετο πλεονέκτημα της καποιας απόστασης απ τη νεοελληνική πραγματικότητα,που σου δίνει μια διαφορετική οπτική κι επιτρέπει και μια ευρύτερη θεματολογία σε σχεση με μας,τους ιθαγενείς,που γίναμε μονοθεματικοί απ την αγωνία μας για το ελληνικό μας δράμα.
    Παρότι δεν έχουμε ακόμα συναντηθεί απο κοντά,σε νιώθω φίλο καλό κι αγαπημένο,και πάντα διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον τις αναρτήσεις σου,γραμμένες μ'ενα μείγμα τεκμηριωμένης γνώσης,προσωπικής χροιάς,και χιούμορ...
    Το δικό μου μπλογκάκι βαδίζει στον 7ο χρόνο αισίως,αλλά σχεδόν κοντευεις να με φτάσεις σε αριθμό αναρτήσεων και σίγουρα με ξεπερνάς σε αριθμό λέξεων,απόδειξη της νεανικής σου..ορμής!Πάντα τέτοια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε μου Squarelogic, έγραψες λόγια που πήγαν γραμμή για την καρδιά μου και από την χαρά και το χαμόγελο ικανοποίησης ξέχασα να ντραπώ, συσταλμένο και σεμνό παιδί που είμαι κι εγώ, Νάσαι καλά! Και σοβαρά, δεν υπάρχει ωραιότερο δώρο από το να μου πει ένας αναγνώστης, και δει φίλος, ότι με θεωρεί έτσι, αλλά μια και το μπλογκ είναι δικό μας τότε σε όλους μας πάνε τα λόγια σου.

      Είναι δύσκολο να μιλάμε για τα τόσα που θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν μέσα στον κυκεώνα αυτόν που παίρναμε. Η τεχνική μας κυβέρνηση (τεχνική... καλά. αυτά. ότι την λένε) είναι το μάτι του κυκλώνα όπου έχει σχετική ησυχία, και δεν ξέρω πως θα βγούμε από την καταιγίδα τούτη. Αν θυσιάζαμε κάποιον στον Δία κάποιον με πολύ ψαχνό να φχαριστηθεί! ή στον Απόλωνα; να του πάμε τον Πάγκαλο! Παγκαλος εν Αυλίδοις! Και μετά θα σηκώσει αέρα. Να πάμε σ' άλλη γη σ' άλλα μέρη... που κανέναν δεν ξέρουμε... αλλά γαμώτο όλοι μας ξέρουν εμάς πια! Aπ' το CNN!

      Μια από αυτές τις μέρες θα έρθεις στο χωριό ή θα κατέβουμε στο Φάληρο και να είσαι σίγουρος ότι έτσι σε σκέφτομαι κι εγώ φίλε μου! Καλό πρωί!

      Διαγραφή
  7. να είσαι καλά, να χαίρεσαι τη μαργαρίτα και να μας αναρτείς τόσο όμορφα πράγματα.

    να τα εκατοστήσει το μπλογκ.

    ρε θηρίο, όλα αυτά τα στατιστικά που τα βρήκες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρία μου, σ' ευχαριστώ! Όσο για την στατιστική, την έχω συνηθίσει μια και είναι μέρος της δουλειάς :-)

      Διαγραφή
  8. Χαχαχαχα καταπληκτική χιουμοριστική ανάρτηση! Και με τις καλοπροαίρετες και σωστές αιχμές της!;) Όλα τα είχε λοιπόν το έτος που πέρασε, οπότε αξίζει να παραμείνεις εδώ κοντά, να γράφεις, να μοιράζεσαι όλα όσα έχεις στη ψυχή, στο νου και στην καρδιά. Δε χρειάζεται να σου πω πόσο χαίρομαι που σε διαβάζω, η επικοινωνία μας είναι πραγματικά χαρά για μένα, γιατί είσαι ένας συνομιλητής ανοικτός... έτοιμος να εξηγήσεις, να προβληματιστείς, να μοιραστείς όσα σε κερδίζουν ή σε εκνευρίζουν με τον άλλο, με σεβασμό σε όλες τις απόψεις, δίχως προσβλητικό ύφος, κάτι που εκτιμώ πολύ στη ζωή.

    Ως προς την Ελλάδα, μακάρι να ξέραμε τι μας ξημερώνει... Είναι αληθινά περίεργοι καιροί. Μακάρι να ήταν εύκολο και το να φύγει κάποιος σε καλύτερη χώρα. Τις καλύτερες ευχές μου, για πολλά ακόμη μοιράσματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή μου Roadartist, ήταν ακόμη πιο χιουμοριστική προς το τέλος, αλλά ήταν ίσως λίγο μπλακ χιούμορ αποχρώσεως αγγλικού δικαίου και δεν επέζησε πάνω από ώρα πριν αλλαχτεί! Ήταν κάτι σαν σκηνή από ταινία του Λινζι Άντερσον που ίσως και να είχε ταιριάξει στην ταινία του, O Lucky Man!

      Η χαρά της επικοινωνίας μας είναι σαφώς αμοιβαία, και για τους ίδιους λόγους και από την δική μου πλευρά. Εγώ βέβαια είμαι ο "νεώτερος" από όλους εδώ μέσα, αλλά μερικοί από εμάς ελπίζω να έχουμε να θυμόμαστε τι "περάσαμε μαζί" χρόνια από τώρα, όταν ξημερώσει μια καλύτερη μέρα -όπως πάντα γίνεται. Αυτή η νύχτα όμως θα είναι δύσκολη.

      Και το να φύγει κανείς δεν είναι εύκολο, ποτέ όμως δεν πρέπει να γίνει αν δεν γίνει με αγάπη και πραγματική κατανόηση προς την χώρα στην οποία πάει. Και δεν νομίζω να είναι σαν "εγκατάλειψη πλοίου" το να φύγει κανείς. Οι ήρωες είναι όλοι νεκροί -οι ζωντανοί πρέπει να επιβιώσουν γιατί μόνο αυτοί μπορούν να φέρουν την καινούργια μέρα.

      Καλό βράδυ Roadartist μου, και κουράγιο...

      Διαγραφή
  9. Χρόνια πολλά και από εμένα αν και καθυστερημένα. Καλή δύναμη και περιμένω καινούρια σου άρθρα γεμάτο έμπνευση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ αγαπητέ μου Epanechnikov, και ελπίζω για έμπνευση κι εγώ! Για την ώρα, έχουμε υπέροχο χιόνι! Κάπου δύο μέτρα! Ούτε στην Νέα Αγγλία να ήμουνα ακόμα! Καλό βράδυ.

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.