Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Μέση










Διαβάζω πολλά για την μέση αυτές τις μέρες. Συγκεκριμένα για την λεγόμενη μεσαία τάξη. Ξέρεται πια εννοώ: Αυτήν που δυό γενιές είχαν γεννηθεί πιστεύοντας ότι είναι δικαιωματικά και κληρονομικά μέλη της.

Τι είναι όμως η μεσαία τάξη; Για να το πούμε απλά, ας ρίξουμε μια ματιά στο παρακάτω παράδειγμα:

Πέστε ότι η Ζωή είναι ένα εστιατόριο.

Υπάρχουν εκείνοι οι άνθρωποι οι οποίοι μπαίνουν χωρίς να κοιτάξουν τις τιμές στο μενού, παραγγέλνουν, τρώνε, και όταν έρθει ο λογαριασμός δίνουν μια κάρτα χωρίς να κοιτάξουν τον λογαριασμό, και όταν έρθει η απόδειξη την υπογράφουν χωρίς να κοιτάζουν το σύνολο. Φεύγοντας δε, πετάνε στο τραπέζι με τα αποφάγια ότι ψηλά έτυχε να έχουν στην τσέπη τους.

Αυτή λέγεται "Ανώτερη Τάξη".

Υπάρχουν εκείνοι οι άνθρωποι που δεν κοιτάζουν το μενού στο παράθυρο του εστιατορίου, και προσπερνάνε το εστιατόριο χωρίς να μπούνε μέσα, γιατί ξέρουν, ότι όσο χαμηλές και να ήταν οι τιμές, δεν έχουνε να τις πληρώσουνε.

Αυτή λέγεται "Εργατική Τάξη".

Υπάρχουνε και όλοι οι υπόλοιποι που κοιτάνε το μενού, ψειρίζουνε τις τιμές, τσακώνονται για τον λογαριασμό, και παραπονιούνται για το φαγητό και το γεγονός ότι δεν αξίζει τις τιμές που πληρώνουν.

Αυτοί, αποτελούν την "Μεσαία Τάξη".

Βασικά, η Μεσαία Τάξη αποτελείται από δύο ομάδες οι οποίες την χρησιμοποιούν σαν οδό διπλής κατευθύνσεως. Υπάρχει η ομάδα εκείνων που βγαίνουν από την Εργατική Τάξη να πάνε στην Ανώτερη Τάξη, αν τα καταφέρουνε, και η ομάδα εκείνων που πέφτουν από την Ανώτερη Τάξη κατρακυλώντας προς την Εργατική.

Λιανά, η Μεσαία Τάξη είναι το γήπεδο στο οποίο παίζεται επ' αόριστον το παιγνίδι της Δαρβινικής εξέλιξης.

Προσωπικά, την Μεσαία Τάξη την έχω γραμμένη ...σε κατάστιχα που σε κάποιο συρτάρι τά 'βαλα και ξέχασα που. Η μόνη τάξη πού μ' ενδιαφέρει και της δίνω όλον τον σεβασμό, είναι η Εργατική Τάξη. Η Ανώτερη Τάξη είναι ωραία, αλλά δεν είναι αληθινή: δεν έχει ίχνος ουσίας για μένα. Ποσώς με ενδιαφέρει το κλαψ-κλάψ εκείνων που ξαφνικά συνειδητοποίησαν ότι η Μεσαία Τάξη δεν ήταν γενετικό τους προνόμιο, και φωνάζουν "μανούλα! μου παίρνουνε την Μεσαία Τάξη! μα δε φταίω εγώωωω! Αυτός ο κακός φταίει που δεν με παίζει πια"

Έτσι είναι η ζωή. Κερδίζεις μερικά, χάνεις μερικά. Πότε ο διπλός δρόμος της Μεσαίας Τάξης έχει συνωστισμό, πότε είναι άδειος. Όπως κάθε δρόμος. Κι αν ο δρόμος αδειάζει, ή άδειασε, επειδή βρέχει νεροποντή, ή χιονίζει, ή έπεσε πάγος και γλιστράει, ή βρες τρόπο να βγεις εσύ μόνος σου με τα σωστά λάστιχα, ομπρέλα, πατίνια, οτιδήποτε σκαρφιστείς, ή περίμενε την φυσική εξέλιξη να σε αφήσει στην στάση ενός λεωφορείου που δεν πρόκειται να έρθει ποτέ. Δεν έχει λεωφορεία η Δαρβινική πραγματικότητα.

Κι εγώ έχω χάσει πολλά. Αλλά δεν κάθομαι να κλαίγομαι και να σκαρφίζομαι επιθέσεις κατά της Μεσαίας μου Τάξης για να ρίψω τις ευθύνες στον μπαμπούλα, σε οποιονδήποτε εκτός από εμένα. Κάθε μέρα είναι μια καινούργια μέρα, και ότι έχω κάθε μέρα είναι αυτό που υπάρχει και αυτό που έφτιαξα μόνος μου και είμαι ευγνώμων και χαρούμενος που το έχω ότι κι αν είναι. Κι αν δεν έχω τίποτα, έχω την ζωή. Και με αυτήν μπορώ να τα φτιάξω όλα. Δική μου ευθύνη είναι, και πρωτοβουλία.





31 σχόλια:

  1. όσον άφορά γιά τήν μεσαία τάξη συμφωνώ κι΄εγώ δημήτρη , άλλά όσον άφορά τήν άνώτερη τάξη δέν μπορείς νά μήν τής άναγνωρίσεις τήν μεγάλη προσφορά της στόν πολιτισμό .Λέγοντας άνώτερη τάξη δέν έννοώ βέβαια τήν έλληνική , τούς πρώην κλεφτοκοτάδες πού έγιναν "αστική τάξη"
    καλό βράδυ γιώργος -λευκαδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και βέβαια αναγνωρίζω τη μεγάλη προσφορά της Ανώτερης Τάξης στον πολιτισμό, Γιώργο, όπως επίσης της αναγνωρίζω και όλα τα άλλα για τα οποία είναι υπεύθυνη, συμπεριλαμβανομένων των δεινών δια των οποίων οι άλλες τάξεις την συντηρούν. Προσφορές στον πολιτισμό πάντως, έχουν κάνει όλες οι τάξεις. Αυτό που είπα είναι ότι δεν βλέπω ουσία, υποκειμενικά, στην τάξη αυτή, και έχω κοιτάξει λίγο από κοντά. Είπα ότι είναι όμορφη, αλλά όχι αληθινή -και το το εννοεί κανείς με την λέξη "αληθινή" είναι υποκειμενικό.

      Και βέβαια δεν εννοούμε καμιά Ελληνική "Ανώτερη" Τάξη, ούτε εκείνη των πρώην κλεφτοκοτάδων... Στην Ελλάδα άλλωστε υπάρχει μόνο μία Τάξη, αλλά με πολλά και διαφέροντα, και ενδιαφέροντα επίπεδα παραισθήσεων.

      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Που να δω βίντεο Λάκωνα με 56Κ μόντεμ στο χωριό! :-P

      Διαγραφή
    2. 56k; Τι λες τώρα!! Ούτε ISDN ; dial-up ;;

      Ελπίζω τουλάχιστον να κατάλαβες το τραγούδι!

      Διαγραφή
    3. Μετά από 56Κ Λάκωνα, η επόμενη επιλογή είναι ταχυδρομικά περιστέρια. Κυνηγάω τον Δήμαρχο 2 χρόνια από την ιστοσελίδα του χωριού που έφτιαξα. Βάλε την στο google translator! http://www.sanbenedettoinalpe.com

      Άντε, τώρα που το είπες, έκανα το κλικ με την ελπίδα ότι στην σελίδα του βίντεο θα γράφει κάτι για το τραγούδι. Βέβαια τα δακτυλογράφησα αυτά και ακόμα γεμίζει η σελίδα... γεμίζει...

      Α! ΔΗΜΟΣ ΜΟΥΤΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΓΚΟΜΕΝΕΣ
      Καλός ο Δήμος Μούτσης αλλά δυστυχώς το άσμα δεν το έχω ακούσει. Υπομονή! Τα παράπονά μας στον δήμαρχο!

      Διαγραφή
    4. "το άσμα δεν το έχω ακούσει"

      Εδώ οι στίχοι.

      Πάνω κάτω, όσα περιγράφεις.

      Διαγραφή
    5. Χμμμ!!! Τά λέω εγώ! δεν τα λέω; Αξίζει αναδημοσίευση!!!

      Γκόμενες

      Στίχοι: Δήμος Μούτσης
      Μουσική: Δήμος Μούτσης
      Πρώτη εκτέλεση: Δήμος Μούτσης


      Εμείς η μεσαία τάξη
      είμεθα η μόνη τάξη
      με έντιμη συνείδηση εθνική.
      Παρασυρόμενοι όμως απʼ τις άλλες τάξεις
      στα νοήματα και στις πράξεις
      δίνουμε χροιά πολιτική.
      Ε, για όλα φταίνε οι γκόμενες,
      οι πρώην και οι επόμενες,
      ανώνυμες και επώνυμες και γενικώς!

      Και όπως είναι φυσικό η μεσαία τάξη
      θέλει και εκείνη λιγάκι να διατάξει,
      να γίνει άρχουσα δηλαδή!
      Στην κλειδαρότρυπα σκυμμένη
      και το χέρι στην τσέπη,
      χρόνια τώρα περιμένει και βλέπει,
      όμως την εμποδίζει ένα κλειδί!
      Και τούτο εδώ είναι ένα μικρό παιδί
      που τρυπάει το μπαλόνι του με δυο καρφιά,
      για να τρομάξει αυτό τον κύριο
      που καπνίζει το τσιμπούκι του και ''γκούχου γκουχ''
      και που ρωτάει το μηχάνημα
      που μας λέει την αλήθεια εκατό φορές:
      ότι για όλα φταίνε οι γκόμενες,
      οι πρώην και οι επόμενες,
      ανώνυμες και επώνυμες γενικώς!

      Και τον δικό μου τον καημό τώρα ποιος να τον μάθει
      που έχω κάτσει πάνω σε ένα αγκάθι
      και τη βρίσκω κάπως μαζοχιστικά;
      Όλα ωραία και στο βάθος κήπος
      πληροφορίες; Κίτρινος ο τύπος
      και νομίζω πως τη βάψαμε κανονικά!
      Και τούτη δω η εφημερίδα
      μοιάζει τέντα στην αυλόπορτα
      που σκιάζει το μικρό παιδί
      που τρυπάει το μπαλόνι του με δυο καρφιά,
      για να τρομάξει αυτό τον κύριο
      που καπνίζει το τσιμπούκι του και ''γκούχου γκουχ''
      και που ρωτάει το μηχάνημα
      που μας λέει την αλήθεια εκατό φορές:
      ότι για όλα φταίνε οι γκόμενες,
      οι πρώην και οι επόμενες,
      ανώνυμες και επώνυμες γενικώς!

      Το να λέει όμως κανένας την αλήθεια
      είναι μια πολύ κακή συνήθεια
      που αν την έχεις την πληρώνεις κάπως ακριβά...
      Αλλά από δω παιδιά αρχίζει άλλη ιστορία,
      άλλο κεφαλαίο και στην ουσία
      κάτι τέτοια δε λέγονται τραγουδιστά.
      Και ιδού εγώ μονάχος,
      αγκαλιά με την κιθάρα μου
      να τραγουδάω για την εφημερίδα,
      τέντα στην αυλόπορτα
      που σκιάζει το μικρό παιδί
      που τρυπάει το μπαλόνι του με δυο καρφιά
      για να τρομάξει αυτό τον κύριο
      που καπνίζει το τσιμπούκι του και ''γκούχου γκουχ''
      και που ρωτάει το μηχάνημα
      που μας λέει την αλήθεια εκατό φορές:
      ότι για όλα φταίνε οι γκόμενες,
      οι πρώην και οι επόμενες,
      ανώνυμες και επώνυμες γενικώς...

      Διαγραφή
    6. Το τραγούδι ΓΙΑ ΟΛΑ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΓΚΟΜΕΝΕΣ, είναι στο άλμπουμ ΕΝΕΧΥΡΟ το 1983, έναν από τους καλύτερους δίσκους της Μεταπολίτευσης.

      υ.γ. Φυσικά και ΔΕΝ αναφέρεται στις γυναίκες.

      Διαγραφή
    7. Μα βέβαια και δεν αναφέρεται στις γυναίκες! Θα έλεγα ότι αναφέρεται σε εκείνους που δεν "πιάνουν" ότι δεν αναφέρεται στις γυναίκες :-)

      Διαγραφή
  3. Δεν κατάλαβα γιατί στρέφεσαι αποκλειστικά στην εργατική τάξη (μια και εσύ τουλάχιστον δεν ανήκεις σε αυτήν ή κάπως έτσι το εννοώ). Γιατί την εργατική τάξη κι όχι την αγροτική που είναι σε χειρότερη οικονομικά μοίρα; Αν ήσουν μαρξιστής θα το καταλάβαινα.

    Μία διαφορά μου εντοπίζεται στην τελευταία παράγραφο. Προσωπικά τουλάχιστον (ο καθρέπτης είναι θολός και δεν είμαι βέβαιος τι βλέπω) δεν επιρρίπτω ευθύνες σε άλλους υπό την έννοια της ευθυνοφοβίας ή της αδυναμίας αυτοκριτικής. Αντίθετα. Ωστόσο, η επίρριψη ευθυνών και η ψύχραιμη διεξοδική ανάλυση βοηθάει στη συνειδητοποίηση -ταξική, υπάρχουν κατάστασης κι ίσως και κάποιων λύσεων- και στην καλύτερη προοπτική την ανάπτυξη μιας κινηματικής δημοκρατίας, αντί του αστικού συνονθυλεύματος που ονομάζουν κάποιοι απατηλά "δημοκρατία".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ανήκω δυστυχώς στην εργατική τάξη Δήμο, αλλά έχω ένα ταλέντο να νοιώθω ειλικρίνεια κα αξία σε ανθρώπους. Και οι μόνοι οι οποίοι με έκαναν ποτέ να νοιώσω ότι άξιζαν κάτι δεν ήταν ούτε άρχοντες της Ανώτερης ούτε υποκριτές της Μεσαίας. Δεν "στρέφομαι" άλλωστε στην Εργατική. Απλά εκτιμώ τους Ανθρώπους της.

      Όσο για την Αγροτική Τάξη, σε αυτήν την ανάρτηση για συντομία κολλάει στον πάτο της σκάλας του εισοδήματος με την εργατική. Κράτα τα απλά τα πράγματα Δήμο! Έτσι αρχίζουν οι Ρωμιοί να διυλίζουν τον κώνωπα στις συζητήσεις, και καταλήγετε με την Ελλάδα που χτίσατε, και με "ΜΛ", και με "μλ" και άλλα 53 κομμάτια της Αριστεράς, τρομάρα σας. Μπορεί να μην είναι 53. Μπορεί να είναι 168, ή 20, αλλά με εννοείς :-)

      Όσο για το αν ήμουν (ή είμαι) Μαρξιστής, αν είχες διαβάσει την ανάρτηση και τα σχόλια "Μαρξ" http://dimitristhinks.blogspot.com/2011/11/blog-post_18.html ίσως να έχεις δει ότι είμαι από τους λίγους Μαρξιστές που σκέφτονται τον πραγματικό Μαρξ και όχι το κατασκευασμένο είδωλό του στο οποίο διαλέγουν να πιστεύουν οι ...έντεχνοι (συμπεριλαμβανομένου, κατά παραδοχή σου σε σχόλιό σου σε άλλη ανάρτηση, εσού -που προτιμάς την διαδεδομένη και edited version του Μαρξ που συμφέρει κάποιους του 20ου αιώνα) Εγώ είμαι πιο αγνός Μαρξιστής από εσένα! Ορίστε!

      Κινηματική Δημοκρατία, έ; Μάλιστα. Κοίτα. Πρώτα φτιάξτε μία αντί για δύο ουρές στην εφορία για να πληρώσει ένα ποσό κανείς, κάντε την εφορία να δέχεται πάνω από €500 μετρητά όταν σου ζητάνε €525, σταματήστε να δίνετε φακελάκια στους γιατρούς σαν να ήταν παπάδες, και μετά μιλάμε για την κινηματική πωστηνείπες.

      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
    2. Μάλλον δεν εκφράστηκα καλά. Απορούσα γιατί μόνο την εργατική τάξη. Η δε απάντηση ότι έχει αξιόλογους ανθρώπους και με αξία και ειλικρίνεια δεν κατάλαβα τι σημαίνει. Αλλού δεν υπάρχουν τέτοιοι; Αλίμονο. Άλλο το να μιλάμε για υπεράσπιση των αδυνάτων μου θυμίζει ελιτίστικη αντίληψη όμως (εμείς οι κάπως καλύτερα βοηθάμε τους αδύνατους, όπως οι ευγενείς/noblesse της Ευρώπης τον απολίτιστικο κόσμο της Αμερικής ή της Αφρικής, όπως οι ΜΚΟ τους φτωχούς κλπ) και δεν είσαι έτσι.

      Όταν βλέπεις δε τις διαφωνίες, μάλλον κάπου χάνεσαι. Τα 53 σχήματα που λες (κι εγώ έχασα το μέτρημα) δε συσπειρώνουν ούτε το 1% των Ελλήνων ψηφοφόρων -πλην ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ- άρα αμελητέο και μόνο για το θεαθήναι είναι οι διαφωνίες, αλλά μην ξεχνάς όλοι μιλούν μόνο για την εργατική τάξη. By the way όμως τέτοια σχήματα υπάρχουν σε όλο τον κόσμο με μικρές ή μεγαλύτερες διαφωνίες στο δόγμα.

      Την τελευταία παράγραφο την προσπερνώ επειδή συμφωνώ και εδώ και χρόνια αγωνίζομαι για κάτι τέτοιο.

      Διαγραφή
    3. Δήμο, συχνά καταλήγεις σε thread σχολίων να λες "μάλλον δεν εκφράστηκα καλά", ή κάτι παρόμοιο. Μια φορά μάλιστα είχες εξηγήσει ότι ήσουν πολύ κουρασμένος και ήθελες να πας τουαλέτα και για αυτό δεν μπορούσες να παρακολουθήσεις τα σχόλια.

      Αυτό μόνο δύο ερμηνείες μπορεί να έχει: ή πράγματι πιστεύεις ότι υστερείς στην παρακολούθηση και έκφραση απόψεων, ή το λες "ευγενικά" (ειρωνικά) για να πεις ότι ο άλλος (εγώ) δεν καταλαβαίνει τι λες.

      Αλλά, πέρα από τις δύο αυτές πιθανότητες, η στάση σου λέει κάτι πολύ σταθερό: Είτε πρόκειται για δική σου ανεπάρκεια εκφράσεως, είτε του συνομιλητή σου, αποκλείεις την περίπτωση να κάνεις λάθος σε αυτά που προσπαθείς να εκφράσεις, διότι αποφεύγεις την ουσία των απαντήσεων που σου δίνονται λέγοντας ότι είτε εσύ δεν εξέφρασες καλά εκείνα που εννοούσες, ή ο άλλος δεν σε κατάλαβε. Άρα εκείνα που ήθελες να εννοήσεις στέκονται εκτός κριτικής, στο μυαλό σου.

      Και, ΑΥΤΟ ακριβώς είναι αυτό το οποίο μονίμως καυτηριάζουν οι αναρτήσεις μου. Εκείνους που δεν διανοούνται καν ότι μπορεί να είναι μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης.

      Τώρα,

      Λες ότι και να υπάρχουνε 48 σχήματα της αριστεράς, αυτά είναι μόνο το 1% γιατί η αριστερά στην Βουλή αποτελείται από ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ. Σοβαρολογείς; Πόσες αυτόνομες δυνάμεις αποτελούν τον Συνασπισμό του ΣΥΡΙΖΑ; Τι επιτυγχάνει το ΚΚΕ εκτός από το να κάνει τον ψωριάρη χώρια; Τι έχει επιτύχει ποτέ η λεγόμενη Ελληνική Αριστερά εκτός από το να λέει Όχι χωρίς να προτείνει τίποτα; Με δουλεύεις;

      Πράγματι υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι παντού, αλλά, ειλικρινείς ανθρώπους, ποσοστιαία, εγώ από την δική μου εμπειρία έχω βρει και έχω εκτιμήσει σε πολύ-πολύ μεγαλύτερα ποσοστά στα στρώματα που υποβαστάζουν με τον ιδρώτα τους τα άλλα στρώματα από πάνω τους, και, ανάμεσά τους αισθάνομαι πολύ πιο ασφαλής και σα-στο-σπίτι-μου από όσο αισθάνομαι στο σκύλος-τρώει-σκύλο της "μεσαίας τάξης" ή στην Φελινική ταινία της "ανώτερης τάξης". Μπορεί να ανήκω στην Μεσαία Τάξη ακλουθώντας πότε ανοδική και πότε καθοδική πορεία, αλλά δεν τυφλώνωμαι ως προς το τι έχει αξία και τι όχι.

      Ούτε αδειάζω τις ανεπάρκειές μου και της "τάξης" μου σε κάποια επίθεση των κακών εναντίων της ...τάξης μου χρησιμοποιώντας στάνταρ φρασεολογία από προκατασκευασμένο καλούπι...

      Διαγραφή
    4. Η επίθεση είναι υπερβολικά ανοίκεια. Σίγουρα βέβαια δε θα δεχτώ καμία κατηγορία ότι αποτελώ μέρος του προβλήματος από όσους δεν ανακατεύτηκαν ποτέ στο δικό μου 'πρόβλημα' και βλέπουν μόνο το πρόβλημα των άλλων. Βλέπεις είναι υπερβολικά εύκολο να κρίνεις εκ του ασφαλούς και αφοριστικά. Ποια εργατική τάξη αποδέχεσαι ακόμα δεν κατάλαβα, γιατί μαρξιστής είσαι όσο εγώ κομμουνιστής.

      Αλλά αν όλα τούτα ευθύνονται για την ελληνική χρεοκοπία, δε μας είπες πώς βλέπεις την ιταλική χρεοκοπία και την ισπανική (μην παραβλέπεις ότι μιλάμε για χώρες του G20, ενώ η Ελλάδα ήταν στις G30, αν θυμάμαι καλά) ή για την πορτογαλική.

      Μία θεωρία που αποδεικνύεται με πλήθος κειμένων, εσύ βρίσκεις ευκολότερο να την ειρωνευτείς μέσα σε λίγες σειρές, χωρίς ούτε ένα στοιχείο (βιβλιογραφικό ή οικονομικό ή πολιτικό). Προσπαθώ να είμαι ευγενικός με έναν σκεπτόμενο άνθρωπο που αφοριστικά ειρωνεύεται. Δεν κρίνω εξ ιδίων. Είμαι φύσει και θέσει ευγενικός μέχρι να δω ένα πόδι στον κάλο μου. Όταν γράφω δεν έχω καθρέφτη.

      Ως ενεργός πολίτης για πάνω 20 χρόνια έμαθα να αγωνίζομαι με άλλους κι όχι από ένα σπίτι, έναν καναπέ, ένα καφενείο κλπ. Οι ειρωνείες δεν αποτελούν λόγο πολιτικό ή σκέψη, αλλά μόνο απέχθεια κι αδυναμία να μιλήσουμε σοβαρά... Λυπάμαι. Θεώρησα κάποτε ότι έφταιξα, εγώ. Σήμερα επιβεβαιώνω ότι δεν ήμουν εγώ η αιτία. Δύο φορές (4 στην πραγματικότητα) δεν είναι τυχαίο.

      Διαγραφή
    5. Δήμο,

      "Η επίθεση είναι υπερβολικά ανοίκεια":
      Ποιά επίθεση; Σου επιτέθηκε κανείς, ή αυτή είναι η απάντησή σου στις πρώτες τρεις παραγράφους του παραπάνω μου σχολίου; Αν κάνω λάθος στο συμπέρασμα μου της τρίτης παραγράφου μου, πες μου ότι κάνω λάθος και απόδειξέ το.

      Αν όμως δεν είναι λανθασμένο το συμπέρασμα της τρίτης παραγράφου, τότε η υπόθεση της τετάρτης παραγράφου στέκει -χωρίς να απευθύνεται απαραίτητα σε συγκεκριμένο άτομο.

      Συνεχίζεις πάντως να "αντιδράς" χωρίς να συζητάς.

      Παρεμπιπτόντως: "ανοίκεια" σημαίνει "unfamiliar", δηλαδή, κάτι το οποίο δεν συναντάς συνήθως και δεν είναι "οικείο".
      Ως εκ τούτου, το συντακτικό της φράσης σου είναι πιστεύω λανθασμένο, γιατί η λέξη "υπερβολικό" είναι υπερθετικό το οποίο κολλάει σε κάτι που υφίσταται. Αλλά, αν είναι "ανοίκειο" δεν υφίσταται στην πείρα σου. Άρα, θα έπρεπε να γράψεις ή ότι "Η επίθεση είναι υπερβολικά δυνατή" (ή κάτι τέτοιο), ή ότι "Η επίθεση είναι ανοίκεια" (ή πολύ ανοίκεια)-(βλέπεις την διαφορά;)

      Τα αίτια και η υφή της κρίσης στην Ελλάδα είναι πολύ διαφορετικά από τα αίτια και την υφή της κρίσης στην Ιταλία και την Ισπανία ή την Πορτογαλία. Μπορούμε να πούμε ότι αυτές οι διαφορετικές εκφράσεις της κρίσης υποδηλώνουν μια γενικότερη αποτυχία του καπιταλισμού, ή/και αποτυχία στην αρχιτεκτονική της ΕΕ. Αλλά δεν μπορούμε να τις συγκρίνουμε ευθέως. Έχω βέβαια την προσωπική μου άποψη για το πως βλέπω τα αίτια και την υφή της κρίσης στην Ιταλία και της κρίσης στην Ισπανία, αλλά, τώρα μιλάμε για την κρίση στην Ελλάδα. Το να μπερδέψω μήλα, πορτοκάλια και μπανάνες θα ήταν η κλασσική Ρωμαίικη στρατηγική του να θολώνουμε τα νερά για να αποποιούμαστε την προσωπική μας ευθύνη, και γι αυτό τον λόγο δεν το κάνω σε αυτήν την ανάρτηση και σχόλια. Αν θες να κάνω άλλη ανάρτηση για αυτό το θέμα και τις διαφορές μεταξύ των ανά κοινωνία τοπικών εκφράσεων της γενικότερης κρίσης.

      "Μία θεωρία που αποδεικνύεται με πλήθος κειμένων, εσύ βρίσκεις ευκολότερο να την ειρωνευτείς μέσα σε λίγες σειρές"
      Μα και βέβαια! Οποιαδήποτε θεωρία "αποδεικνύει" ότι το κάθε άτομο δεν έχει ευθύνη προς αντιμετώπιση και λύση, ενός προβλήματος, δια της οδού του να παίρνει η θεωρία το πρόβλημα και να το αναγάγει στις πράξεις του κακού μπαμπούλα που επιτίθεται στην μεσαία τάξη, είναι για μένα γελοία σαν θεωρία, και την ειρωνεύομαι σε όσο λιγότερες φράσεις μπορώ. Αυτό βέβαια είναι δική μου άποψη. Απόδειξέ μου ότι σφάλω.

      Αν μου έλεγες, όπως προείπε και ο Μαρξ, ότι η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης είναι πορεία προδιαγεγραμμένη μέσα στην λειτουργία του καπιταλισμού ως φυσική εξέλιξη, θα συμφωνούσα απόλυτα. Αλλά το να λέει κανείς ότι ο μπαμπούλας επιτίθεται με συνειδητό καταχθόνιο σχέδιο στην μεσαία τάξη έχει τρομερή διαφορά, προωθεί την αποποίηση ευθύνης, και είναι κατά την γνώμη μου γελοίο.

      Παρεμπιπτόντως, και πάλι, ποιό είναι το "πλήθος κειμένων", και ποιοί τα γράψανε;

      Ενεργοί πολίτες, Δήμο, είμαστε όλοι, είτε για ένα χρόνο είτε για 60. Καταλαβαίνω ότι δεν σου αρέσουν εκείνοι που "αγωνίζονται" από ένα σπίτι και ένα καναπέ, αλλά, από τα πεπραγμένα του Μαρξ, αυτά που τον άφησαν στην Ιστορία δεν τα έπραξε όταν δίδασκε ή όταν οργάνωνε τα φτωχά και ανεκπαίδευτα στρώματα, αλλά όταν καθόταν στην καρέκλα του στο σπίτι του και έγραφε.

      Διαγραφή
  4. Δημήτρη η ουσία της ανάρτησης σου με βρίσκει απολύτως σύμφωνο. Σύμφωνο με βρίσκουν και οι παρατηρήσεις σου στις προηγούμενες 2-3 αναρτήσεις τις οποίες διάβασα προσεκτικά αλλά δεν βρήκα το χρόνο να τους αφήσω μήνυμα. Ούτε εγώ μπορώ να χύσω δάκρυα για την Ελληνική μεσαία τάξη η οποία απόλαυσε πάμπολλα καλούδια (εις βάρος μάλιστα των παιδιών - όχι μόνο των δικών της αλλά και της κατώτερης τάξης) τα οποία ουσιαστικά δεν άξιζε. Το να είσαι μέλος της είχε φτάσει σε σημείο να θεωρείται από κάποιους αυτονόητο δικαίωμα. Αυτοί οι κάποιοι ήταν διατεθειμένοι να μεταχειριστούν οποιοδήποτε θεμιτό να αθέμιτο τρόπο προκειμένου να παραμείνουν στις τάξεις της. Για αυτό και με εκφράζει απόλυτα το παρακάτω

    "Ποσώς με ενδιαφέρει το κλαψ-κλάψ εκείνων που ξαφνικά συνειδητοποίησαν ότι η Μεσαία Τάξη δεν ήταν γενετικό τους προνόμιο, και φωνάζουν "μανούλα! μου παίρνουνε την Μεσαία Τάξη!"

    Είναι λυπηρό να βλέπεις αυτή τη στάση κατά σε μια κρίση που απειλεί σοβαρά το είναι των περισσότερο αδύνατων. Είναι απαράδεκτο αυτό να χρησιμοποιείται και ως άλλοθι για την ευνοϊκότερη μεταχείριση εκείνων που ανήκουν στη μέση εις βάρος πάντα εκείνων που έχουν πολύ μεγαλύτερη ανάγκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ μου Epanechnikov, με κατάλαβες απόλυτα, νομίζω, όπως πάντα, και στις τρεις αναρτήσεις, και πέρα από αυτό χαίρομαι πραγματικά που σκέφτεσαι και συ πάνω στις ίδιες γραμμές από την οπτική η οποία ώθησε και μένα να γράψω...

      Η Ελληνική "μεσαία τάξη" (αν την ονομάσουμε έτσι) επί 30 χρόνια αντέγραφε αυτά που έβλεπε στα σήριαλ και τις κινηματογραφικές ταινίες από άλλες χώρες. Η Ελλάδα σνομπάρισε την ευκαιρία να χτίσει κάτι δικό της. Ίσως επειδή δεν είχε κάτι ομοιογενές δικό της απ' άκρη σ' άκρη ούτως ή άλλως. Ήταν "αυτονόητο δικαίωμα", γιατί αυτή την ταινία έβλεπαν και δεν θέλαν να αλλάξουν σινεμά, ή να βγουν έξω από το σινεμά στην πραγματικότητά τους η οποία τώρα τους πρόλαβε πια και τους γράπωσε -όταν δε το εισιτήριο τους τελείωσε, απεφάσισαν πολλοί ότι τίθενται υπό οργανωμένης ...επιθέσεως κατά της μεσαίας τάξης. Ήμαρτον! Είναι λυπηρό, γιατί στο τέλος μιλάει αυτό στην παντελή αποποίηση προσωπικής ευθύνης. "Δεν φταίω εγώ μανούλα! Ο μπόμπος με τσίμπησε πρώτος!"

      Και αυτό που με οργίζει είναι πράγματι η διαπίστωση που κάνεις στην τελευταία σου παράγραφο, γιατί, πράγματι είναι οι πραγματικά αδύναμοι οι οποίοι την πληρώνουν χειρότερα, και πρέπει από πάνω να ακούνε και τα κλαψουρίσματα της Ελληνικής λεγόμενης "μεσαίας τάξης"... και να καλούνται να επωμιστούν τις αυταπάτες της Ελληνικής λεγόμενης "μεσαίας τάξης" γιατί εκείνοι που την αποτελούν την ...Ελληνική "μεσαία τάξη" δεν πρόκειται ποτέ να παραδεχτούν ευθύνη ή να σηκωθούν από τα οπίσθιά τους να φερθούν σαν μέλη κοινωνίας, και δη κοινωνίας εν κρίση.

      Διαγραφή
  5. Καλημέρα Δημήτρη,

    Νομίζω ότι μπήκαν πολλά αυγά στο ίδιο καλάθι.
    Αν υποστηρίζουμε ότι για τα δεινά του τόπου φταίει η μεσαία τάξη που ήθελε κι αυτή να νιώσει άρχουσα δηλαδή, που λέει και το άσμα, τότε αναπαράγουμε στερότυπα τα οποία αναπτύσσονται στην αλλοδαπή και ημεδαπή με σκοπό την δημιουργία βαθιών συλλογικών ενοχικών συνδρόμων που αποπροσανατολίζουν και εγκλωβίζουν τη σκέψη και τη δράση. Αυτό βέβαια ακούγεται σαν αριστερίστικη φανφάρα και ήδη μου έχει έρθει αναγούλα, αλλά δεν παύει να είναι μια πικρή αλήθεια.
    Επίσης, για να συμβαίνουν αυτά που υποστηρίζεις θα πρέπει να υπάρχει συνειδητοποίηση από την πλευρά του κόσμου ότι όντως ανήκει σε κάποια τάξη, αλλά ο καθένας εδώ αισθάνεται να ανήκει πλέον στον εαυτό του, στον απόλυτο μικρόκοσμό του, στην καλύτερη περίπτωση βέβαια, ίσως και πάντα έτσι να ένιωθε.
    Η Ελληνική κοινωνία είναι αταξική στη συνειδητοποίηση του ρόλου της, ήταν μια χλιαρή σούπα και παραμένει έτσι. Η συνειδητοποίηση προϋποθέτει σύγκρουση κι αυτό η ελληνική κοινωνία, πονεμένη από τους πολέμους και τις εμφύλιες διαμάχες, δεν το θέλησε, ήθελε ειρήνη, ήθελε γαλήνη...από αυτή την άποψη η ύπαρξη της μεσαίας τάξης λειτούργησε κατευναστικά στα πάθη, απορρόφησε κραδασμούς, λείανε τις αιχμές, έσβησε φλόγες.
    Δεν αισθάνομαι ότι πρέπει να της φορτώσουμε τα βάρη και τις ενοχές αυτού του τόπου. Αν θες τη γνώμη μου, η αστική τάξη είναι εκείνη που κάνει τις ανατροπές σε μια κοινωνία, ούτε καν η εργατική ή η αγροτική (να με ακούσουν οι σύγχρονοι μπολσεβίκοι να με σουβλίσουν) αλλά δυστυχώς ούτε αυτό καταφέραμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρόσεξε, άλλο να λες ότι είναι αταξική στη συνειδητοποίηση του ρόλου της κι άλλο ότι δεν έχει ταξική συνείδηση (αν και αυτό δεν είναι αμιγώς ελληνικό φαινόμενο, αλλά παγκόσμιο). Κατά τα άλλα συμφωνούμε σε όλα τα άλλα.

      Διαγραφή
    2. Αγαπητέ μου Τζων Μπόη, καλή σου μέρα! Ούτε στο σκεπτικό μου, ούτε στην διατύπωσή μου, την οποία ξαναδιάβασα τώρα, λέω ότι φταίει η μεσαία τάξη για τα δεινά του τόπου, ούτε πιστεύω ότι θα έπρεπε να δημιουργηθούν βαθειά συλλογικά σύνδρομα ενοχών. Δεν μιλάω για την αιτία αλλά για το αποτέλεσμα και για το αύριο και με αυτό καυτηριάζω το γεγονός ότι ο Έλληνας παραδοσιακά αποποιείται της προσωπικής ευθύνης του αδειάζοντάς την σε άλλους -άρα η λύση δεν εξαρτάται από τον ίδιο προσωπικά. Η σκανδάλη δε, για την ανάρτηση, ήταν αυτό που φέρνει σε μένα αναγούλα: όταν ακούω και διαβάζω την στάνταρ φρασεολογία περί επίθεσης κατά της μεσαίας τάξης προς αφανισμό της (σκεπτικό το οποίο στέλνει κάθε ευθύνη, πριν-κατά-και κατόπιν του γεγονότος, μακριά από "εμάς").

      Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου το ότι "ο καθένας εδώ αισθάνεται να ανήκει πλέον στον εαυτό του, στον απόλυτο μικρόκοσμό του, στην καλύτερη περίπτωση βέβαια, ίσως και πάντα έτσι να ένιωθε - Η Ελληνική κοινωνία είναι αταξική στη συνειδητοποίηση του ρόλου της, ήταν μια χλιαρή σούπα και παραμένει έτσι. ". Το ίδιο γράφω και εγώ με άλλα λόγια στην απάντησή μου στον Γιώργο (Ανώνυμο), πάνω-πάνω στο τέλος της δεύτερης παραγράφου μου.

      Πράγματι, μια ταξική συνειδητοποίηση προϋποθέτει σύγκρουση των τάξεων -α το καλοσκεφτείς όμως, για τους λόγους που ο ίδιος αναφέρεις, στην Ελληνική κοινωνία η "σύγκρουση" δεν ενεργοποιείται από τάξη προς τάξη, αλλά, από άτομο σε άτομο (ή έστω μικρή πυρηνική ομάδα).

      Νομίζω ότι υπάρχει μια λεπτομερειακή, ίσως, αλλά βασική διαφορά, στο να πει κανείς να φορτώσουμε τα βάρη και τις ενοχές του τόπου σε μια "τάξη" ή ομάδα, από το να πει κανείς ότι όλοι πρέπει να αναλαμβάνουν την ευθύνη όχι τόσο του προβλήματος αλλά και της λύσης. Και εγώ λέω το δεύτερο.

      Αν διαβάσεις τα περί Μαρξ που έγραψα εδώ http://dimitristhinks.blogspot.com/2011/11/blog-post_18.html θα δεις ότι οι Μπολσεβίκοι θα μας σουβλίσουνε και τους δύο!

      Διαγραφή
    3. Δήμο, μεταξύ μιας τάξης που είναι αταξική, και μιας τάξης που δεν έχει ταξική συνείδηση, εγώ προτιμώ την τάξη που βλέπει την ευθύνη της προς εξεύρεση και υλοποίηση λύσης, και δεν την αποποιείται την ευθύνη αδειάζοντάς την σε άλλους.

      Διαγραφή
    4. Για να υπάρχει ταξική συνείδηση θα πρέπει να υπάρχουν τάξεις, εγώ υποστηρίζω τη θεωρία της σούπας για την ελληνική κοινωνία και την ανάγκη για κοινωνική ειρήνη.
      Πάντως Δημήτρη, η φράση περί επίθεσης στη μεσαία τάξη δεν είναι άνευ περιεχομένου, αν ο πλούτος μετατοπίστηκε σε αυτή τη χλιαρή μάζα, πρέπει - σύμφωνα με την νέα τάξη πραγμάτων - να επιστραφεί στην πηγή του. Αυτό είναι το βασικό concept, για να το πούμε και ελληνικά.
      Κατά τα άλλα, άρχισα να μιλάω όπως μιλούσαν κάποτε κάποιοι φίλοι στην Πανσπουδαστική κι από τη μια θυμήθηκα τα νιάτα μου και αναθάρρησα, αλλά από την άλλη τρέχω να πάρω δραμαμίνες για να μην ξεράσω...

      Καλό σ.κ. να έχουμε όλοι

      Διαγραφή
    5. καλό σου Σαββατοκύριακο Τζων Μπόη!

      Να προσθέσω ότι δεν διαφωνούμε νομίζω στην ουσία, αλλά αναφέρομαι την σημαντική διαφορά, όσον αφορά την προσωπική ευθύνη, του να πει κανείς ότι υπάρχει προσχεδιασμένη καταχθόνια επίθεση, και του να πει κανείς ότι παρακολουθούμε την φυσική εξέλιξη ενός συστήματος. Και αν ακόμα ορισμένες πράξεις ατόμων υφίστανται ως άμεση αιτία, τα κίνητρα και η ουσία έχει πολύ σημασία, αν όχι μόνο για να ξεδιαλύνει το αν είμαστε ανεύθυνα θύματα ή αν έχουμε οποιαδήποτε ευθύνη για τις πράξεις της κοινωνίας μας και τις δικές μας.

      Συμφωνούμε και στην δραμαμίνη (και πάλι) -ευτυχώς ο αέρας του βουνού εδώ στο χωριό βοηθά :-)

      Διαγραφή
  6. δήμητρη μου, εσύ όμως ανήκεις στην ανώτερη τάξη. αγωνίστηκες να φτάσεις εκεί, αλλά δεν είσαι στην εργατική τάξη. έχεις δικό σου σπίτι, για την ακρίβεια σου ανήκουν περισσότερα από ένα σπίτια, έχεις καινούργιο αυτοκίνητο, έχεις εκτάσεις, δεν ξυπνάς χάραμα για το μεροκάματο, έχεις χρήματα για ταξίδια και επιπλέον, δουλεύεις κατ' οίκον όταν και όσο θες. αυτό και μόνο σε κάτατάσσει στην ανώτερη τάξη. δε σου χαρίστηκαν, αλλά δεν είσαι και από αυτούς που θα κοιτάξουν μόνο απ' έξω το εστιατόριο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρία μου, θαυμάσιο σχόλιο και είναι χαρά μου να απαντήσω:

      -Ανώτερη τάξη είναι εκείνη που έχει κότερα και ιδιωτικά τζετ: ίσως να ανήκω κάπου στην μέση ή πάνω από την μέσης της μεσαίας. Και ξέρω ότι σίγουρα κάποιες φορές βρέθηκα στο πολύ κάτω της μεσαίας...

      -Προσπάθησα να αγωνιστώ για να φτάσω και να φτιάξω αυτά που έκανα 30 χρόνια, και να δώσω στους γύρω μου, ακόμα και στους υπαλλήλους μου, αλλά, αν αγωνίστηκα πραγματικά και αν και τι κατάφερα θα το πουν οι γύρω μου, όχι εγώ, και σ' ευχαριστώ που το πιστεύεις.

      -Είχα δικό μου σπίτι που το αγόρασα μόνος μου στην Αμερική αλλά τώρα είναι του γιού μου. Τις αντιπαροχές στην Ελλάδα μου τις άφησαν οι γονείς μου. Δεν είναι δικές μου -απλά ελπίζω να με αφήσει ο Βενιζέλος να τις περάσω στην επόμενη γενιά.

      -Το αυτοκίνητό μου είναι 17 ετών και 6 μηνών. Τον Σεπτέμβριο θα γίνει 18 και θα μπορεί να παραγγείλει βενζίνη μόνο του χωρίς τον κηδεμόνα του. Πριν τρείς μέρες χτύπησε το κοντέρ 200.000 μίλια, δηλαδή 330.000 χιλιόμετρα.

      -Δεν έχω εκτάσεις. Ούτε αλάνα καν.

      -Δεν ξυπνάω χαράματα για μεροκάματο, αλλά κοιμάμαι χαράματα γιατί στην Ιταλία εργάζομαι με του πελάτες μου ώρα Νέας Υόρκης και Σαν Φρανσίσκο. Είναι μεροκάματο γιατί πληρώνομαι με την ώρα. Και μια και έχω και πελάτες στην Στοκχόλμη και στην Βαρκελώνη, καμιά φορά εργάζομαι από 9-10 πμ έως 1-3 πμ, με διαλειμματα.

      -Δουλεύω στο γραφείο μου, που ευτυχώς είναι στο σπίτι, κι έτσι γλυτώνω από φρακάρισμα μεταξύ κρεβατοκάμαρας και λίβινγκ ρουμ-γραφείου.

      -Έχεις δίκιο ότι δουλεύω όταν και όσο, αλλά όχι επειδή θέλω ή δε θέλω, μα επειδή πολύ από την δουλειά είναι δημιουργική και αυτό δεν έρχεται κατά παραγγελία -τις emergencies των πελατών μου πάντως δεν τις διαλέγω ούτε μπορώ να τις αποφύγω.

      -Πράγματι δεν μου χαρίστηκαν, και ελπίζω ότι το γεγονός ότι δεν μου χαρίστηκε η ζωή μου να δίνει και κίνητρο σε κάποιον να πει ότι αγωνίστηκα, όχι μόνο για μένα αλλά και για άλλους, και να δώσει κάποια υφή σε οποιαδήποτε γνώμη ή κριτική μπορεί να έχω ή να κάνω...

      -Για το εστιατόριο, πράγματι μπαίνω μέσα αλλά μόνο όταν ξέρω γενικά το επίπεδο των τιμών και το επίπεδο του τι έχω ώστε αφού μπω να μπορέσω να παραγγείλω και να πληρώσω χωρίς να κοιτάξω τις τιμές :-)

      Σ' ευχαριστώ Ρία μου και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  7. Δημήτρη, εγώ βλέπω τα πράγματα λίγο διαφορετικά. Η Μεσαία τάξη δε δημιουργήθηκε επειδή κάποιος κούνησε ένα μαγικό ραβδί και την έκανε πραγματικότητα! Κάποιοι άνθρωποι δούλεψαν, μόχθησαν, αποταμίευσαν, έχτισαν κι έφτιαξαν. Υπό το πρίσμα αυτό λοιπόν, σίγουρα κάποιος που εργάζεται και κάνει καλό κουμάντο, μπορεί να ανέβει μερικά από τα σκαλοπάτια της κοινωνικής ιεραρχίας και να μπορεί να αποκτήσει πέντε πράγματα που θα κάνουν τη ζωή του λίγο καλύτερη. Η Μεσαία τάξη βεβαίως ευνοήθηκε από μια σειρά συγκυριών, ειδικά από τον περασμένο αιώνα μέχρι σήμερα και αντρώθηκε κι έφτασε εκεί που έφτασε. Τώρα, αν το διεθνές κατεστημένο δε θέλει να υπάρχει Μεσαία τάξη αλλά μόνο πλούσιοι και φτωχοί, αυτό είναι κάτι το οποίο δύσκολα μπορεί να το πολεμήσει κανείς. Μεμονωμένα εννοώ. Από την άλλη μεριά, όσο κι αν η τάξη των Πλουσίων εγείρει, ασυνείδητα πολλές φορές, άσχημα αισθήματα και συναισθήματα, όσο κι αν είναι η τάξη η οποία έχει ως κύριο χαρακτηριστικό της την εκμετάλλευση, δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι, καλώς ή κακώς, είναι εκείνη που διαθέτει τα μέσα για να εξελιχθεί το σύστημα. Ακούω μερικές φορές να μιλάνε για τον καπιταλισμό σαν να είναι η προσωποποίηση του κακού, αλλά οι ομιλούντες ξεχνάνε ότι ο καπιταλισμός είναι αυτός που έφτιαξε τα αυτοκίνητά τους, τα φάρμακά τους, τα τηλέφωνά τους κλπ. Εκεί δηλαδή που θέλω να καταλήξω είναι το γεγονός ότι κάθετι, ακόμα και η Μεσαία τάξη, έχει τη συνεισφορά της στην κοινωνία. Η έλλειψή της, κατά τη γνώμη μου, μόνο άσχημα πράγματα θα φέρει καθόσον θα κλονιστεί η ισορροπία που έχουν δημιουργήσει οι άνθρωποι τα τελευταία χρόνια. Άλλωστε, ο πλουραλισμός σε κάθε έκφανση και μορφή του, μόνο καλό μπορεί να κάνει.

    Η κλάψα από την άλλη μεριά, ότι μου παίρνουν την τάξη μου και τα κεκτημένα μου χωρίς να φταίω, νομίζω ότι είναι αδικαιολόγητη. Κάθε ένας όταν μπορεί να αφαιρέσει από τον άλλον και να τα πάρει ο ίδιος (δικαιώματα, χρήματα κλπ.) θα το κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη, ας μη δαιμονοποιούμε την πλούσια τάξη. Άλλωστε αυτοί ήταν που δάνειζαν και τώρα θέλουν να τα πάρουν πίσω και μάλιστα με τον τόκο! Το ζητούμενο είναι το τι μπορεί να κάνει ο καθένας μας για να διατηρήσει έστω κι ένα στοιχειωδώς καλό επίπεδο ζωής. Το κατηγορητέο είναι ότι οι πολιτικοί μας στερούν τις ευκαιρίες για να μπορέσουμε να δράσουμε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Θέλω να στείλω στην Αγγλία ένα δέμα μερικών γραμμαρίων και πρέπει να πληρώσω 25€ στο ταχυδρομείο! Ο Άγγλος στέλνει σε εμένα το ίδιο αντικείμενο μόλις με 1€! (Οι τιμές είναι αληθινές και μου στέρησαν μια επιχειρηματική δραστηριότητα!) Πόσο ανταγωνιστικός μπορεί να είμαι απέναντί του; Ποια ανάπτυξη να έχει η Ελλάδα όταν οι στοιχειώδεις υποδομές είναι ΠΑΝΑΚΡΙΒΕΣ και οι πολιτικοί μας σφυρίζουν αδιάφορα, προσπαθώντας βεβαίως να μας σώσουν κάθε μέρα που περνάει…

    Την καλησπέρα μου Δημήτρη και να δώσεις τα χαιρετίσματά μου στο Δήμαρχό σας…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κώστα μου, σ' ευχαριστώ, και συμφωνώ με όλη σου την δεύτερη παράγραφο. Μόνο εκεί που λες "αυτοί ήταν που δάνειζαν και τώρα θέλουν να τα πάρουν πίσω και μάλιστα με τον τόκο", να προσθέσω ότι η δουλειά τους είναι να δανείζουνε σε όποιους ζητάνε και το κέρδος τους είναι οι τόκοι από όποιους τους δεχτούνε για να δανειστούνε ταλεφτά. Αν κάποιος δεν πληρώνει τους τόκους ή καν το κεφάλαιο, και βέβαια θα τα ζητήσουνε πίσω όπως τα πάρουνε και δεν θα ξαναδανείσουνε σε αυτόν. Τι το περίεργο ή κακό;

      Με την πρώτη σου παράγραφο, βέβαια συμφωνώ κι εγώ, αλλά αυτό που έκανα στο κείμενο ήταν να απλοποιήσω τρία σημεία. Την κορυφή από όπου μπορεί να υπάρχει μόνο καθοδική κατεύθυνση, τον πάτο από όπου μπορεί να υπάρχει μόνο ανοδική κατεύθυνση, και την μέση όπου υπάρχει και ανοδική και καθοδική κατεύθυνση, τίποτα δεν είναι στάσιμο, και τα πάντα ρει.

      Άρα, αν δεις το απλοποιημένο μου σχήμα και μετά την πρώτη σου παράγραφο, που είναι η διαφορά; μάλλον προσθετικά ταιριάζουνε. Ταυτιζόμαστε, νομίζω.

      Θα έδινα τους χαιρετισμούς σου στον δήμαρχο, αλλά κοιμάται μήνες τώρα και φοβάμαι να τον ξυπνήσω!

      Καλό σας βράδυ!

      Διαγραφή
    2. Φίλε μου Κώστα, ξέχασα να αντιγράψω μια παραγραφούλα που είχα γράψει στην παραπάνω απάντησή μου:

      Σχετικά με αυτό που γράφεις, ότι "Τώρα, αν το διεθνές κατεστημένο δε θέλει να υπάρχει Μεσαία τάξη αλλά μόνο πλούσιοι και φτωχοί, αυτό είναι κάτι το οποίο δύσκολα μπορεί να το πολεμήσει κανείς."

      Λέγεται βέβαια αυτό, ότι το διεθνές κατεστημένο δε θέλει να υπάρχει Μεσαία τάξη, αλλά όπως εννοώ τον τρόπο με τον οποίον το γράφεις, συμφωνείς νομίζω μαζί μου ότι το να το λέει κανείς αυτό σοβαρά και να το πιστεύει είναι γελοίο για να μην πω κανέναν άλλο χαρακτηρισμό, και όποιος το λέει απλά θέλει να ρίξει τις ευθύνες στον μπαμπούλα.

      Οι τάξεις στηρίζουν τις από πάνω τους. Η ανώτεροι τάξη μπορεί να είναι κακοί αλλά δεν είναι ηλίθιοι. Το να εξαφανίζανε τα θεμέλια τους είναι κάτι που ...δεν θα το κάνανε. Εκείνοι είναι πιο πανικοβλημένοι από εμάς για το τι γίνεται στην μεσαία τάξη.

      Αυτές τις ανεύθυνες μπαρούφες προσπαθώ να αφοπλίσω, ότι δήθεν "εμείς δεν έχουμε ευθύνη γιατί η άρχουσα τάξη μας κατατρέχει να μας εξαφανίσει", και αν σε διαβάζω σωστά, συμφωνούμε;

      Διαγραφή
    3. Δημήτρη, πρώτα απ' όλα βεβαίως και όταν λέω ότι οι δανειστές ζητάνε τους τόκους δεν το λέω με κακία, απλώς τονίζω ότι είναι η δουλειά τους να ζητάνε τους τόκους. Άλλωστε γι' αυτό το λόγο διέθεσαν και τα κεφάλαιά τους!

      Όσον αφορά τη Μεσαία τάξη και το κατεστημένο του κεφαλαίου που θέλει να την εξαφανίσει, δεν αναφέρομαι βεβαίως σε καμία σκοτεινή συνωμοσία! Πάντα η τάση ήταν να υπάρχουν όσο το δυνατόν λιγότεροι πλούσιοι και περισσότεροι φτωχοί! Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι έτσι είναι η φυσική ροή των πραγμάτων! Αν δεις και τη Φύση, θα παρατηρήσεις ότι πρώτα θα κατασπαράξουν το θήραμα τα ισχυρά αρσενικά λιοντάρια και ότι περισσέψει θα φάνε και τα υπόλοιπα. Και συνήθως οι αρχηγοί της αγέλης δεν κυνηγάνε καν! Εν προκειμένω τώρα, έχουμε να κάνουμε με μια τάξη, τη Μεσαία εννοώ, η οποία υπό την ανοχή της πλούσιας τάξης ανδρώθηκε γιατί της επέτρεψαν να ανδρωθεί καθόσον αποτέλεσε το στήριγμά της, όπως εύστοχα λες. Τώρα όμως το παιχνίδι έχει αλλάξει και μέσα από την εξαφάνιση κάθε κεκτημένου, κάθε στοιχειώδους κοινωνικής πολιτικής, οι πλούσιοι μπορούν κάλλιστα να επιβιώσουν αλλά και να αυξήσουν τις ήδη τεράστιες περιουσίες τους χωρίς το δεκανίκι που τους ήταν απαραίτητο όλα αυτά τα χρόνια και που ονομάζεται μεσαία τάξη. Αυτό είναι το σκεπτικό μου, απλά και ξεκάθαρα!

      Διαγραφή
    4. Σαφώς. Και συμφωνώ όσο δεν φαντάζεσαι με την ξεκάθαρη προσέγγιση φυσικής εξέλιξης που παρουσιάζεις.

      Η τάση που περιγράφεις δεν είναι παρά η φυσική εξέλιξη όπου η κορφή της πυραμίδας είναι πολύ μικρότερη από την βάση. Και, κυκλικά, με τον καιρό, όλο και περισσότερο η μέση αδυνατίζει. Και όταν αδυνατίσει αρκετά θα πέσει και η κορυφή γιατί τίποτα δεν θα την κρατάει.

      Στο παράδειγμά σου της αλυσίδας διατροφής (food chain), όταν εκλείψει η τροφή των θηρίων, τα θηρία θα πεινάσουν.

      Και το ξέρουν πολύ, πολύ καλά αυτό τα "θηρία". Αλλά δεν μπορούν να σταματήσουν τον κύκλο γιατί είναι πέραν των δυνατοτήτων τους.

      Μεσαία τάξη υπήρχε πάντα από την Μεσοποταμία μέχρι τον μεσαίωνα και μετά. Σε διαφορετικούς αριθμούς και ονομασίες κάθε εποχή.

      Τώρα ξεκίνησε ένας καινούργιος κύκλος.

      Το μόνο στο οποίο διαφωνώ είναι αυτό που λες ότι τώρα "οι πλούσιοι μπορούν κάλλιστα να επιβιώσουν αλλά και να αυξήσουν τις ήδη τεράστιες περιουσίες τους χωρίς το δεκανίκι που τους ήταν απαραίτητο όλα αυτά τα χρόνια και που ονομάζεται μεσαία τάξη"

      Όταν σπάσει η αλυσίδα τροφής, τα ανώτερα στρώματα υποφέρουν πρώτα. Και το ξέρουν. Και, το να λένε μερικοί ότι επί τούτου κατασπαράζουν την μεσαία τάξη είναι φαιδρό, κατά την γνώμη μου. Αυτό λέω μόνο...

      Μπροστά σ' αυτό που έρχεται, το κραχ του 1929-32 δεν πιάνει χαρτωσιά.

      The harder they come, the harder they fall

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.