Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Όχλος











The New Collosus
Not like the brazen giant of Greek fame,
With conquering limbs astride from land to land;
Here at our sea-washed, sunset gates shall stand
A mighty woman with a torch, whose flame
Is the imprisoned lightning, and her name
Mother of Exiles. From her beacon-hand
Glows world-wide welcome; her mild eyes command
The air-bridged harbor that twin cities frame.
"Keep, ancient lands, your storied pomp!" cries she
With silent lips. "Give me your tired, your poor,
Your huddled masses yearning to breathe free,
The wretched refuse of your teeming shore.
Send these, the homeless, tempest-tost to me,
I lift my lamp beside the golden door!"

Emma Lazarus, 1883


Ο Νέος Κολοσσός

Αντίθετα από τον φημισμένο Ελληνικό θρασύ γίγαντα
που τα πόδια του υπότασσαν την γη
Εδώ, στις πύλες μας της δύσης, δίπλα στην θάλασσα θα στέκεται
μια πανίσχυρη γυναίκα με ένα δαυλό, κι η φλόγα του
είναι η υποταγμένη αστραπή, και το όνομά της
Μάνα των εξόριστων. Από το χέρι-φάρο της
λάμπει παγκόσμιο καλωσόρισμα. Τα πράα μάτια της προστάζουν
από το λιμάνι που γεφυρώνει δίδυμες πόλεις
"Αρχαίες γαίες κρατήστε την χιλιοτραγουδισμένη σας χλιδή" φωνάζει
με βουβά χείλη: "Δώστε μου τους κουρασμένους σας, τους φτωχούς σας,
τους μαζωμένους όχλους σας, γεμάτους λαχτάρα να αναπνεύσουν ελεύθεροι,
Στείλτε αυτούς, που καταιγίδες ξεσπίτωσαν, σε εμένα,
Κρατώ την φλόγα μου δίπλα στην πόρτα την χρυσή."


Η μετάφραση είναι δύσκολη, χάλια, και δικιά μου. Το ποίημα το έγραψε μια γυναίκα ονόματι Έμα Λάζαρους το 1883 για ένα διαγωνισμό ποίησης εμπνευσμένο από το άγαλμα της Ελευθερίας που τρία χρόνια αργότερα άναψε για πρώτη φορά τον δαυλό της στο λιμάνι της Νέας Υόρκης. Σήμερα βρίσκεται γραμμένο σε μία πλάκα μέσα στην βάση του αγάλματος.

Η φράση "Give me your tired, your poor, Your huddled masses yearning to breathe free", με τα χρόνια έχει γίνει ένα σύμβολο του αγάλματος της Ελευθερίας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Μας διδάσκει ότι το πως θα φερθούν οι μετανάστες σε μια χώρα δεν εξαρτάται από την "ποιότητα" του μετανάστη αλλά από την ποιότητα της κοινωνίας που τον δέχεται.

Στρατόπεδα συγκεντρώσεως υπήρξαν και υπάρχουν πολλά στην Ευρώπη, και η Ελλάδα χτίζει τώρα καινούργια για τους μετανάστες της.

Και αυτό μας διδάσκει ότι χώρες σαν την Ελλάδα δεν έμαθαν ακόμη ότι, αν στα γονίδια της κοινωνίας τους βρισκόταν ο σπόρος της Ελευθερίας, οι μετανάστες θα γίνονταν παραγωγικά μέλη της κοινωνίας κάνοντας την χώρα δυνατότερη. Όταν όμως μια κοινωνία για γέλια και για κλάματα σαν την Ελληνική, βλέπει τους μετανάστες με ρατσισμό και εθνικισμό και φόβο, το είδωλο που τους φοβίζει είναι μόνο ο ίδιος ο δικός τους αντικατοπτρισμός, και καταδικάζουν τους μετανάστες στο να είναι οι κακούργοι που πιστεύουν οι δέκτες ότι είναι. Οι μετανάστες είναι το δώρο της Γης για την Ελληνική οικονομία, αλλά, ο καρκίνος της ψυχής και του μυαλού που σάπισε την Ελληνική κοινωνία εδώ και καιρό, το δώρο αυτό αδυνατεί να το γνωρίσει και το απωθεί, χτίζοντάς του στρατόπεδα συγκεντρώσεως...

Τα παραπάνω τα έγραψα κινούμενος από μια ανάρτηση του Δείμου του Πολίτη, και τα σχόλια της, που την βρήκα, για μένα, πολύ σωστή και καλογραμμένη (από όπου και κατέβασα την φωτογραφία χωρίς να ζητήσω άδεια -σόρυ Δήμο, ελπίζω ότι δεν πειράζει).








14 σχόλια:

  1. Ο μετανάστης θα προσαρμοστεί σε ό,τι κοινωνία βρεθεί, όπως ο άνθρωπος θα προσαρμοστεί σε όποιο περιβάλλον βρει (εξελικτική βιολογία/κοινωνιολογία). Όποιος δεν προσαρμόζεται αναχωρεί μόνος ή καταφεύγει σε παραβάσεις οπότε και τιμωρείται. Όμως ο μετανάστης (και δεν είναι τα περιστατικά που ακούς στις ΗΠΑ) είναι ο εύκολος στόχος, ο πιο φτωχός, ο πιο αμόρφωτος και κατά συνέπεια ο πιο επιρρεπής στην παραβατικότητα. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι οι μετανάστες μπορούν να συλλαμβάνονται ή να κλείνονται σε στρατόπεδα ούτε προληπτικά (sic) ούτε οι εγκληματίες (μαζί με άλλους αθώους και νομοταγείς). Ας βρούμε τις αιτίες της κρίσης, της φτώχειας τους και ας ξανασυζητήσουμε το θέμα. Θα έχουμε πια άλλη άποψη.

    Στις ΗΠΑ οι Έλληνες μετανάστες του '10 συλλαμβάνονταν απλά επειδή μιλούσαν δυνατόφωνα πολιτικά τα καφενεία με τις ώρες... Ας μην το ξεχνάμε. Στη Γερμανία απέτρεπαν με πολλούς τρόπους τις γυναίκες να συναντιούνται με αρραβωνιαστικούς ( ο μόνος τρόπος κοινωνικά αποδεκτού τρόπου για σεξ στην Ελλάδα). Ας μην το ξεχνάμε...

    Καλά ούτε κι εγώ ζήτησα άδεια πριν κλέψω τη φωτογραφία που τη βρήκα κάπου σκόρπια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα βρε Δήμο :-)
      Την μια φορά που συμφωνούμε απόλυτα και θαυμάζω τον τρόπο που έγραψες, μη πας να το χαλάσεις...

      Απ' ότι βλέπω το θέμα είναι αν:
      "Ο μετανάστης θα προσαρμοστεί σε ό,τι κοινωνία βρεθεί," ή αν
      "το πως θα φερθούν οι μετανάστες σε μια χώρα δεν εξαρτάται από την 'ποιότητα' του μετανάστη αλλά από την ποιότητα της κοινωνίας που τον δέχεται"¨

      Μα... το ίδιο πράγμα είναι αν το καλοσκεφτείς. Και δεν νομίζω ότι θα διαφωνήσει κανείς με το δεύτερο, και κατ' επέκταση ως προς την ποιότητα της Ελληνικής κοινωνίας. Άλλωστε εσύ ο ίδιος πρότεινες στο κείμενό σου θετικές οικονομικές προεκτάσεις στο θέμα αν το Ελληνικό κράτος φερόταν διαφορετικά, και εσύ ο ίδιος έγραψες: Πολυπολιτισμικότητα & Ξενοφοβία, Διαφορετικότητα & Νεορατσισμός και στα με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα για τους Μετανάστες, ή Ο "φράχτης του αίσχους" και ο μετανεωτερικός εθνικισμός (κυρίως στα σχόλια) και στο άκρως επίκαιρο Η οικονομική κρίση ενισχύει τις ακροδεξιές αντιλήψεις.

      Όσο για την Αμερική, πραγματικά Δήμο δεν με πειράζει καθόλου, γράψε ότι θέλεις. Άλλωστε ο Αίσωπος είχε αφουγκραστεί τα περί των αλεπούδων από αρχαιοτάτων χρόνων :-)
      Μην ξεχνάς όμως ότι άνθρωποι σαν εσένα και εμένα την χτίσανε, όταν σταμάτησαν να μιλάνε και άρχισαν να πράττουν.

      Καλό σου απόγευμα.

      Διαγραφή
    2. Όχι, συμφωνούμε. Το ίδιο πράγμα υπό το συμπλήρωμα ότι ο ένας πρέπει να έχει υπόψη του σε τι κοινωνία πηγαίνει και ο άλλος ότι η διαφορετικότητα δεν είναι κακή, αλλά μπόλι θετικό. Είναι καλό για το μετανάστη ώστε να προστατεύετε ατομικά και προϋπόθεση ευημερίας για κάθε κοινωνία ώστε να αποφύγει το μαρασμόν και το πισωγύρισμα.

      Για δε τις ΗΠΑ (δεν ήταν μομφή, κάθε άλλο) το κατέθεσα για όποιον τυχόν ελληναρά περάσει κι ενοχληθεί με τη θέση σου...

      Διαγραφή
    3. Απολύτως έτσι. Πράγματι και ο μετανάστης πρέπει να έχει κάποια αντίληψη του σε τι κοινωνία πηγαίνει, και οι μετανάστες που έρχονται τώρα σε εμάς από Αφγανιστάν έως Αφρική, οι περισσότεροι έχουν ...πλήρη αντίληψη του που έρχονται (από στόμα-σε-στόμα), γι αυτό και μας βλέπουν μόνο σαν μια πύλη προς την Ευρώπη και τίποτα άλλο.

      Η Ελλάδα από 1974-80 είχε την ευκαιρία να γίνει η Φλώριδα της Ευρώπης (όσον αφορά τον τουρισμό) και απέτυχε οικτρά. Από το 1990 και μέχρι τώρα είχε την ευκαιρία να γίνει η Γη της ελευθερίας των κουρασμένων, των φτωχών, των μαζωμένων όχλων, με την λαχτάρα να αναπνεύσουν ελεύθεροι, και να δυναμώσει την οικονομία της και την δομή της κοινωνίας της, προσφέροντας ισότητα και ελευθερία με ματιά μπροστά αντί για πίσω, και αποτυγχάνει και πάλι οικτρά.

      Μου αρέσει πολύ η φράση σου: "η διαφορετικότητα δεν είναι κακή, αλλά μπόλι θετικό. Είναι καλό για το μετανάστη ώστε να προστατεύετε ατομικά και προϋπόθεση ευημερίας για κάθε κοινωνία ώστε να αποφύγει το μαρασμόν και το πισωγύρισμα."

      Και, σωστά ομίλησες: πράγματι, υπάρχουν Ελληναράδες που δεν είναι απλά αλεπούδες του Αισώπου, αλλά υπερμεγέθεις, υπερτροφικές αλεπούδες του Αισώπου!

      Διαγραφή
    4. Αυτό με τον Αίσωπο είναι πολύ πετυχημένο. Κράτη τη συμφωνία μέχρι την επόμενη διαφωνία :)

      Διαγραφή
  2. OΚ, ωραία όλα αυτά, όμως πολλοί λαθρομετανάστες περνούν καθημερινά τα σύνορα, πιάνονται, αφήνονται, καταλήγουν στην Ομόνοια, καταλήγουν οπουδήποτε, πέφτουν θύματα κάποιων αετονύχηδων.
    Εμείς μέχρι να αποφασίσουμε τι θα απογίνουν, τι κάνουμε ακριβώς;
    διαλογισμό;
    φιλοσοφούμε και μιλάμε για τις πανανθρώπινες αξίες και για την ανάγκη σεβασμού της διαφορετικότητας;
    Έχω κουραστεί να μιλάμε, να προβάλουμε θέσεις, αλλά να κάνουμε το τίποτα.
    Είμαστε κατά των στρατοπέδων συγκέντρωσης, αν τα πούμε όμως Μονάδες Φιλοξενίας θα ικανοποιήσουμε τις αριστερές μας ευαισθησίες;
    Έχουμε κάποια έστω λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος, άμεσα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ μου Τζων Μπόη, σωστές οι παρατηρήσεις, αλλά δεν αντιτίθενται με την σκέψη του κειμένου ούτε του παραπάνω διαλόγου. Το κείμενο απλά εξερευνά τι ΔΕΝ είναι η Ελλάδα, και δεν προτείνει άμεσες λύσεις, κάτι που συνήθως το αποφεύγω αλλά σήμερα είμαι ένοχος αυτού.

      Αυτή την στιγμή, άμεσα, δεν νομίζω πως υπάρχει κάτι ρεαλιστικά διαφορετικό που μπορεί να κάνει η κοινωνία και το κράτος της Ελλάδας από αυτό που κάνει. Είναι κρίμα, διαφωνώ επί της αρχής, αλλά παραδέχομαι ότι ούτε η πλειοψηφία των ανθρώπων, όσον αφορά ψυχοσύνθεση και αντιμετώπιση, ούτε το κράτος, όσον αφορά χρήματα και νομοθετικό και αστυνομία, έχουν την δυνατότητα να κάνουν τίποτα διαφορετικό.

      Θα χτίσουμε τα στρατόπεδα εξαθλίωσης μέχρι οι άνθρωποι να σταματήσουν να έρχονται ή μέχρι να επέμβει κάποιος οργανισμός ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

      Για μένα, είτε τα πει κανείς στρατόπεδα συγκεντρώσεως, είτε μονάδες φιλοξενίας, είτε κλαμπ-μετ (μετ, όχι μεντ) το ίδιο απάνθρωπο, ξενοφοβικό, εθνικιστικό, ρατσιστικό, κοινωνικά ανίκανο και κρατικά ασήμαντο στίγμα μου δίνει. Αλλά, δεν αλλάζει αυτή η γνώμη την πραγματικότητα η οποία είναι ότι αν πλημυρίσουν τους Ελληνικούς δρόμους οι άνθρωποι αυτοί, όπως υφίσταται οι "δρόμοι" τώρα και για καμιά δυό γενεές ακόμα, η Ελλάδα ως κράτος και κοινωνία θα γίνουν αυτά που ρεαλιστικά φοβάται το σχόλιό σου. Συμφωνώ.

      Αν όχι τίποτα άλλο, η ανάρτηση προσπάθησε με παράδειγμα να προτείνει ότι η ευθύνη δεν είναι μόνο των ανθρώπων αυτών -έστω και αν το μόνο που μπορεί να κάνει η ανάρτηση είναι να προτείνει σκέψη αντί για λύση.

      Δεν θα περίμενα ποτέ ότι μπορώ να πείσω τους περισσότερους κατοίκους του Μισισίπι και της Αλαμπάμα ότι ο Χριστός δεν ήταν ξανθός με γαλανά μάτια, ούτε θα μπορούσα να τους πείσω ότι ο Ιησούς από την Ναζαρέθ δεν ήταν ...Χριστιανός, αλλά Εβραίος. Έτσι και δεν μπορώ να πείσω τον Έλληνα ότι ο μετανάστης είναι άνθρωπος ακριβώς σαν κι εμάς, με τις ίδιες κοινωνικές και οικονομικές πιθανότητες και δυνατότητες σαν κι εμάς, και ότι μας φέρεται ο μετανάστης όπως του φερόμαστε. Και δεν απευθύνομαι σε εσένα τώρα Τζων Μπόη μου με τις προηγούμενες φράσεις -μιλώ γενικά αλλά δεικτικά.

      Στην Ελλάδα ζούσαμε δεκαετίες, αν όχι αιώνες, μέσα σε ένα αυγό. Τώρα θέλουμε δε θέλουμε το αυγό έσπασε.

      Κι έγινε ομελέτα...

      Διαγραφή
    2. Δεν φοβάμαι τους μετανάστες εξαιτίας τη μη "προσαρμογής" τους και είμαι ο τελευταίος που θα ζητούσε από αυτούς να "προσαρμοστούν" στις δικές μας συνήθειες, εγώ τους προτιμώ "απροσάρμοστους", πολύχρωμους, δεν θέλω όμως την ανομία και την εγκληματικότητα. Σε αυτό υπεύθυνη είναι η Ελληνική Πολιτεία κι όχι το DNA των μεταναστών.
      Αυτό που στοιγματίζω με το σχόλιό μου είναι ότι για μία ακόμη φορά σε τούτο τον τόπο, γυρνάμε γύρω από την ουρά μας, κάνουμε συζητήσεις, διαλογιζόμαστε, δημιουργούμε συγκρούσεις, αλλά δεν είμαστε αποτελεσματικοί, δεν κάνουμε το παραμικρό, αυτό είναι η αναπηρία του νεοέλληνα, να μην κάνει κάτι, απλά να το επεξεργάζεται διανοητικά, αν το κάνει κι αυτό φυσικά. Δεν αναφέρομαι φυσικά στη συζήτηση που γίνεται εδώ, αλλά στο γεγεονός ότι η Ελλάδα ως κράτος δεν έχει την παραμικρή στρατηγική σε πολλά θέματα, αν όχι σε όλα, πάμε σαν ακυβέρνητο καράβι στον ωκεανό χωρίς πυξίδα.
      Δυστυχώς, στην Ελλάδα, διαμορφώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες μια αλλοπρόσαλη εθνικοπατριωτικοαριστερίστικη, φοβική κι αγκυλωμένη στις ιδεοληψίες της κοινωνία, που δεν βλέπει πιο πέρα από τα μυωπικά γυαλιά της. Οι μετανάστες είναι κι αυτοί θύματά της.

      Καλημέρα κι από μένα

      Διαγραφή
    3. Και πράγματι τα λες σωστά, και η Ελληνική πολιτεία και κοινωνία έχουν το μεγάλο μέρος της ευθύνης. Αν, αντί να ξοδέψουνε τα δισεκατομμύρια που θα φυγαδεύσουν στην Ελβετία για να "χτίσουν" τα στρατόπεδα, δίνανε μια αλάνα και χίλια Ευρώ και λίγη περίθαλψη στον κάθε μετανάστη, και όταν έχτιζε το δωμάτιο του από πλίνθους ο μετανάστης στην αλάνα του οι Έλληνες γείτονες πηγαίνανε μια σπανακόπιτα ζεστή με ένα χαμόγελο και ένα καλωσόρισμα, να δεις για πότε οι αλάνες θα βγάζαν ντομάτς και μαρούλια και αυγά που θα τα αγόραζε φτηνά η γειτονιά, και να δεις τότε πως η οικονομία θα άρχιζε να παίρνει πάνω της, με το βουλκανιζατέρ του Μαχμούτ και το μπακαλικάκι του Ομάρ. Και αν τους βοηθούσαμε να χτίσουν και ένα μικρό τζαμί απέναντι από την εκκλησία της γειτονιάς, να δεις που θα ερχόντουσαν και στην ανάστασή μας να μας ευχηθούν.

      Ονειροπόλος είμαι; Αυτά τα όνειρα Τζων Μπόη μου τα έχω δει με τα μάτια μου πραγματικά μπροστά μου και δεν ονειρευόμουνα. Αλλά δεν ήμουνα και μέσα στην Ελλάδα που οι Έλληνες δεν θέλουν να βλέπουν τους μαυρούληδες με τις κελεμπίες τους στους δρόμους Τους.

      Αλλά, για να δουλέψει η συνταγή, δεν αρκεί η αλάνα το χιλιάρικο και η περίθαλψη. Χρειάζεται οι γείτονες να πάνε την ζεστή την σπανακόπιτα με το χαμόγελο, αλλιώς πέφτει το σουφλέ.

      Άμα δώσεις ένα χωρίς να περιμένεις αντίκρισμα στην ζωή, το ένα θα φυτρώσει δέκα. Αν όμως προσπαθήσεις να κρατήσεις σφιχτά τα εκατό, θα σου φύγουν από τα δάχτυλα και τις παλάμες και θα χαθούν.

      Όταν σκέπτομαι την Ελλάδα γιατην οποία μιλάμε και από την οποία ακόμη έρχονται φωνές που πιστεύουν ότι είναι ακόμα το παρελθόν και βρίσκονται ακόμα μέσα στο αυγό, δεν ξέρω γιατί, αλλά μου θυμίζει την εισαγωγή εκείνου του βιβλίου της Μίτσελ που μιλούσε για τον παλιό Νότο... και τον αποκαλούσε "ένα πολιτισμό που τον πήρε ο άνεμος"...

      Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  3. όχι ο μετανάστης δεν προσαρμόζεται.
    είδα με τα μάτια μου, ένα με άσπρη κελεμπία να κάθετε στη μέση της λεωφόρου λιοσίων να σηκώνει τη λευκή κελεμπία και να αφοδεύει στη μέση του δρόμου...

    το έχει κανει έλληνας αυτό;
    θα το έκανε στη βιέννη; θα το έκανε στο παρίσι; θα το έκανε στη νέα υόρκη;
    οι μετανάστες που έρχονται στην ελλάδα δεν έρχονται να αφομοιωθούν, έρχονται να μας αλλάξουν τον τρόπο ζωής. να γυρίσουν πίσω. δεν τους καλέσαμε, δεν τους θέλουμε, δεν τους έχουμε ανάγκη. να γυρίσουν πίσω.

    θέλω να περπατώ στους δρόμους και να βλέπω έλληνες όχι μουσουλμάνους με κελεμπίες και φερετζε.

    με ρώτησε κανείς αν τους ήθελα; όχι. τώρα γιατί μου τους φορτώνουν; δεν έχω δικαίωμα να διεκδικήσω τη χώρα μου για τα δικά μου παιδιά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρία μου, με την πρόταση του ότι "όχι ο μετανάστης δεν προσαρμόζεται" και κατ' επέκταση του αν ο μετανάστης μπορεί να γίνει δημιουργικό, οικονομικά και πολιτιστικά, μέρος και μέλος μιας κοινωνίας, δεν χρειάζεται να διαφωνήσω εγώ: διαφωνεί η ιστορία και τα γεγονότα στην ιστορία σε διαφορετικά κράτη και κοινωνίες. Οι ΗΠΑ έτσι χτίστηκαν. Και τώρα έχουν μερικά αεροπλανοφόρα περισσότερα από την Ελλάδα.

      Τώρα, αν ήμουν άστεγος, δεν είχα λεφτά για καφέ, κατουριόμουνα, και δεν υπήρχε δημόσιο ουρητήριο πουθενά, θα κατουρούσα κι εγώ μπροστά στο Χάροντς. Ευτυχώς στο Λονδίνο, Βιέννη, Παρίσι, Νέα Υόρκη υπάρχουν δημόσια ουρητήρια και τα έχω χρησιμοποιήσει σε όλες αυτές τις πρωτεύουσες. Αν μάλιστα δεν είχα άλλη εκλογή από το να αφοδεύσω στον δρόμο, και εκείνοι στους οποίους ανήκε ο δρόμος μου είχαν φερθεί σαν να ήμουνα γουρούνι, θα κατούραγα κι επάνω τους, με κελεμπία ή χωρίς...

      Σχετικά με το ότι "θέλεις να βλέπεις Έλληνες, όχι μουσουλμάνους", οι μουσουλμάνοι και πολλοί άλλοι πολλών και διαφορετικών φυλών, θρησκευτικών πιστεύω και χωρών, θα σου έλεγαν ότι έχεις την ελευθερία του λόγου, και το δικαίωμα να πιστεύεις και να εκφράζεις ότι θέλεις. Αυτό είναι γραμμένο πρώτο-πρώτο στο σύνταγμα της χώρας που δημιουργήθηκε από μετανάστες. Στη Ελλάδα, που άραγε τα έχουνε γραμμένα αυτά τα περί ισότητας και ελευθερίας του λόγου και ελευθερίας του πιστεύω;

      Ότι και να ήταν ο κόσμος του Έλληνα Ρία μου, έχει πεθάνει. Υπάρχει ένας καινούργιος κόσμος σήμερα είτε αρέσει είτε όχι...

      Διαγραφή
  4. Στο σύντομο διάστημα που παρακολουθώ τα κείμενά σου, μου δίνουν την αίσθηση ζωγραφικού πίνακα αγαπητέ Δημήτρη. Δεν τελειώνουν ποτέ! Συνεχίζονται και στα σχόλια και τελεία δε μπαίνει. Προσωπικά το βρίσκω υπέροχο και φαντάζομαι όλοι οι παρευρισκόμενοι εδώ.
    Η ξενοφοβία του Ελληνα δε διαφέρει σε κάτι από την ξενοφοβία οποιουδήποτε Ευρωπαίου ή καλύτερα οποιοδήποτε έθνους με ομοιογένεια που δεν είχε κουλτούρα στην πολοπολιτισμικότητα. Απανταχού της γης συμβαίνει το ίδιο. Διαφέρει όμως πολύ η πολιτική που ακολουθεί κάθε χώρας υποδοχής.
    Εδώ δεν ξεπερνάμε δυστυχώς τα τραύματα που δημιουργήθηκαν σε ντόπιους και ξένους, από το βίαιο τρόπο με τον οποίο άνοιξε η χώρα τα σύνορα και μετά τα έκλεισε, για λόγους οικονομικούς και μικροκομματικούς και έφερε τους ντόπιους κακομοίρηδες, εμάς όλους ντόπιους και αλλοδαπούς σε μεγάλο αδιέξοδο.
    Πίσω στο χωριό μου δούλευα μεροκάματο στα καπνά επι 6 χρόνια. Ήμουν λίγο παράξενα εύθικτο νιάτο και νωρίς θέλησα να έχω το πορτοφόλι μου. Από το 1993 που ξεκίνησα ως 1999 που σταμάτησα, το μεροκάματο στα καπνά ήταν 6000 δραχμές για 10 ώρες σκληρής εργασίας. Οι Έλληνες παίρναμε τόσο επειδή ξέραμε τη δουλειά και ήμασταν παραγωγικοί. Οι μετανάστες που δεν μπορούσαν να αποδώσουν τόσο, δούλευαν για 1000 δραχμές όλη την ημέρα, άπλυτοι και ρακένδυτοι για μήνες, κοιμόταν σε αποθήκες δίπλα στα σκυλιά, έτρωγαν ένα καρβέλι ψωμί και ένα κιλό τυρί 4 άτομα και ντομάτες από τους μπαξέδες που φρόντιζαν τις ελεύθερες ώρες τους, πολλούς τους βρίσκαμε πνιγμένους στο ποτάμι στην προσπάθειά τους να μπουν ή να βγουν από τη χώρα ή γιατί μπορεί να είχαν διαπληκτιστεί με τα αφεντικά τους. Η ζωή τους δεν άξιζε περισσότερο από του σκύλου που έφαγε τις κότες του γείτονα και μας έβαλε σε μπελάδες.
    Όλα αυτά μοιάζουν σαν να βγήκαν από βιβλίο του Τζάκ Λόντον ή του Χεμινγουέϊ σε 'μενα. Έγιναν όμως στην Ελλάδα την ψωριάρα που κάποιοι την ήθελαν Ευρωπαία. Μην παρεξηγηθώ κι εγώ τη θέλω. Αλλά γιατί πάντα να αρχίζουμε έτσι βίαια κάθε μας προσπάθεια για εκσυγχρονισμό σε αυτόν τον τόπο δεν το έχω καταλάβει. Αρχίζω να πιστεύω, πως είναι ο μόνος τρόπος για το λαό αυτού του τόπου, που στο μεγαλύτερο μέρος του έχει ξεκοπεί από τη νόηση του και τα συναισθήματά του.
    Πολύ αργότερα όταν βγήκα για δουλειά είδα Έλληνες με μυαλά μικρού συνοικισμού, που κρατούσαν θέσεις ισχύος σε μεγαλοεταιρίες τις ψωροκώσταινας, αυτές ντε τις πλαστικοφλέεεξ οικογενειακές του άλλοτε, με υποκατάστημα στα Σκόπια, που κάθε Ελληνας που έχει σπουδάσει το παιδί του, ονειρεύεται να το δει εκεί αποκατεστημένο και να το καμαρώνει μεγαλοστέλεχος, να προωθούν μετανάστες στις δουλειές για να μην κινδυνεύει η θεσούλα τους από τον ανταγωνισμό. Το μόνο κριτήριο ήταν το πόσο διεφθαρμένος και έτοιμος για όλα ήταν ο μετανάστης και πόσο λίγο γόητρο και επιρροή είχε στους ανωτέρους.
    Ο Ελληνας δεν είναι δίκαιος άνθρωπος. Δεν ξέρει τι θα πει δίκαιο. Δίκαιος και άξιος για τον Ελληνα είναι ο λιγότερο ικανός ή ο ασυναγώνιστος. Δεν είναι θέμα διαφορετικότητας εθνικής. Δε μας μάθανε να παίζουμε ομαδικά και να κερδίζουμε ομαδικά. Μας έχουν μάθει να στήνουμε τα παιχνίδια μας και να παίζουμε μεταξύ μας και να μοιράζουμε τις νίκες, αυτή τη βδομάδα εσύ την άλλη εγώ. Βγαίνει ο καθένας να διαδηλώσει όταν του θίγονται τα μικροσυμφέροντα και βάζει μπροστά όλα τα ιερά και τα όσια και ζητάει δικαιοσύνη καταγκρεμίζοντας τα ιερά και τα όσια του άλλου. Για να κερδίσω εγώ πρέπει να ρημαχθεί ο δημόσιος, για να πέσει η τιμή της πατάτας πρέπει να ψοφήσει στην πείνα ο μεσάζων γιατί τόσα φάγανε και νισάφι... Αυτά πρέπει να τα αλλάξουμε. Ήρθε η ώρα είναι η ευκαιρία μας.Το κακό μας έχει ζώσει από παντού.
    Αυτά είχα κι εγώ να ξεσπαθώσω και πάω τώρα να σκαλίσω τα λουλούδια μου!
    ΅Ευχές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Γεωργίτσα, και πάλι χίλια συγγνώμη για την καθυστέρηση στην απάντηση και σ' ευχαριστώ γι αυτό το μεστό σχόλιο που με βρίσκει σύμφωνο. Σ' ευχαριστώ κατ' αρχάς για τα καλά σου λόγια.

      Η ξενοφοβία του Έλληνα, πιστεύω διαφέρει από την ξενοφοβία άλλων Ευρωπαίων -όπως κάθε λαός έχει και ο Ελληνικός τις ιδιαιτερότητές του, βασισμένες στην γεωγραφία, την ιστορία, την πολιτιστική εξέλιξη και τόσα άλλα. Η πολιτική που ακολουθεί κάθε χώρα υποδοχής φυσικά κατά ένα βαθμό αντικατοπτρίζει την ξενοφοβία της κοινωνίας αλλά και την ικανότητα της κοινωνίας να αυτοκυβερνηθεί.

      Το κλειδί βρίσκεται στην ίδια την υφή της κατανόησης κάθε κοινωνίας της διαφορετικότητας των ανθρώπων. Στην Ελλάδα έχουμε συνυφασμένα στο λεξιλόγιό μας, το χιούμορ μας, την κριτικέ μας και τις περιγραφές μας όρους θεμελειωδώς ρατσιστικούς που δηλώνουν άμεση διαφορετικότητα. Αναφέρομαι σε ότι μπορείς να φανταστείς, από όρους όπως ¨μαυρούλης" και "αράπης", μέχρι χαρακτηρισμούς έως "Βλάχος" και "Πόντιος", και τι να πρωτοαναφέρω, μέρος της αντιμετώπισης στην καθημερινότητα... Ακόμα και η ίδια η λέξη "μετανάστης" έχει πλέον απόχρωση που δηλώνει ανωτερότητα και κατωτερότητα πέρα από οικονομική. Και να μην αρχίσω καν για την αντιμετώπιση των Εβραίων από τους Άραβες-Έλληνες. Όταν αυτά είναι στο DNA της ψυχής του Έλληνα, ως επί το πλείστον, που να φτάσουμε στις κοινωνικοπολιτιστικές αντιμετωπίσεις και νομοθετικό έργο. Είναι χαμένος αγώνας κατά την γνώμη μου. Οι περισσότεροι αδυνατούν και να συλλογιστούν ακόμα τι έγραψα στην παράγραφο αυτή και διαφωνούν.

      Χαρακτηριστική η παράγραφός σου όπου περιγράφεις την εμπειρία σου 1993-99, και η επόμενη όπου την σχολιάζεις. Όλοι θέλουμε να είμαστε Ευρωπαίοι στην Ελλάδα. Και δεν υπάρχει τίποτα το λάθος με αυτό. Αν όμως θέλοντας να είμαστε Ευρωπαίοι ξεχνάμε ή αποσιωπούμε στον εαυτό μας ότι είμαστε επίσης και ανατολίτες, τότε κοροϊδευόμαστε. Την φύση μας δεν μπορούμε να την αρνηθούμε, ούτε μπορούμε να χτίσουμε οτιδήποτε που να είναι βασισμένο σε μια τέτοια άρνηση.

      Λες ότι "Ο Έλληνας δεν είναι δίκαιος άνθρωπος. Δεν ξέρει τι θα πει δίκαιο." Με την επισήμανση των παντοτινών εξαιρέσεων σε κάθε κανόνα, δυστυχώς συμφωνώ μαζί σου απόλυτα. Ιδίως στο "δεν ξέρει", το οποίο εγώ το λέω "ιδέα δεν έχει". Αλλά, δεν έχει ιδέα γιατί κανείς δεν του το δίδαξε και πουθενά γύρω του δεν το είδε.

      Τα στημένα παιγνίδια, το ομαδικό ή όχι παίξιμο του παιγνιδιού, το να μοιράζεται κανείς κάτι ή όχι, τα μικροσυμφέροντα, που αναφέρεις στην τελευταία σου παράγραφο, στην ουσία παντού και σε κάθε χώρα γίνονται γιατί στο τέλος είναι ανθρώπινη φύση, αλλά, πρέπει να παραδεχτώ ότι στην Ελλάδα τα κάνουνε βλακωδώς και με σχετική ανικανότητα μια που τρώνε τα μούτρα τους συνέχεια και ατομικά και κοινωνικά και κρατικά...

      Καλή βδομάδα!

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.