Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Ιδανικά






Ο Φράνκο, μετά το ετήσιο καθιερωμένο δείπνο στο σπίτι τους λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, όπου πηγαίνουμε με τον Κώστα, και είναι εκεί και ο γιος τους ο Ενρίκο, που τώρα κάνει το διδακτορικό του στην Σορβόννη, όταν ανεβήκαμε επάνω κοντά στο δέντρο για τα δώρα, έβγαλε και μας έδειξε ένα δίπλωμα του προπάππου του, και μας είπε την ιστορία...

Το 1897, ο προπάππους του ήταν 17 χρονών, και ο πατέρας του τον πείρε μαζί του να πάνε στην Ελλάδα να πολεμήσουν σαν εθελοντές με τους Έλληνες στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο.

Στην Ανκόνα, καθώς μπαίναν στο μικρό καράβι, τον ρώτησε κάποιος: "Γιατί σε τραβάει ο πατέρας σου μαζί του, 17 χρονών παιδί;" Και ο μικρός Φράνκο απήντησε: "Πάμε να πολεμήσουμε κι εμείς για την ελευθερία".

Έχει μείνει αυτή η απάντηση στην οικογένεια. Ο δισέγγονός του, ο Φράνκο, και η γυναίκα του η Πάολα, ήταν καθηγητές της Μαργαρίτας στο γυμνάσιο -Φιλοσοφία και Φιλολογία. Και είμαστε πολύ καλοί φίλοι, όλοι, και τα παιδιά. Εκείνο το βράδυ μιλήσαμε λίγο για την Ελλάδα. Του 1897, και του 2012...

Πότε ήταν άραγε ποτέ ελεύθερη η Ελλάδα, από τους δαίμονές της;















17 σχόλια:

  1. Χμμμμ..ίσως και στην πραγματικότητα να μην ελευθερωθήκαμε ποτέ!

    Καλημέρα, Καλήβδομάδα, χρόνια πολλά για τις γιορτές που πέρασαν και δεν ευχηθήκαμε.:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια πολλά και σε σένα Καρυάτιδα. Χριστός Ανέστη.

      Όταν καταλάβει ο Έλληνας τι σημαίνει πραγματική ελευθερία, ίσως να την αποκτήσει... Ευχής έργον.

      Διαγραφή
  2. Κακά τα ψέματα, κάτι τέτοιοι άνθρωποι είναι η περιουσία μας στη ζωή. Αναρωτιέμαι τι αξία έχει η ζωή αν δεν παλέψεις για τα ιδανικά σου, και την αμέσως επόμενη στιγμή συνειδητοποιώ τελικά πόσο εκτός πραγματικότητας θα φαίνονταν αυτές οι σκέψεις σε κάποιους. Μα ίσως πάντα αυτό να ίσχυε.
    Αυτή η χώρα έχει βεβηλωθεί πολύ και δυστυχώς πολλές φορές από το ίδιο το αίμα της.
    Η ελευθερία τελικά είναι μια πολυσήμαντη και υποκειμενική έννοια, που ίσως όταν την έχεις σε αφθονία δεν την εκτιμάς όσο της αξίζει.


    Δε πρόλαβα να σχολιάσω το προηγ. ποστ, ως προς την άνοδο της χ.α. , δυστυχώς είναι αυτονόητο, αλλά ξεχνάμε. Όταν καταστρέφεται το κοινωνικό κέντρο, τότε νομοτελειακά θα καταρρεύσει και το πολιτικό, αυτό έχει ως άμεση συνέπεια την άνοδο των ακραίων κομμάτων. Πάμε σε περίεργα μονοπάτια.
    Το άλλο τρομερό; Ότι εμφανίζονται καθημερινά υποστηρικτές του Νορβηγού Μπρέιβικ, τον έβλεπα να κάνει ...ναζιστικό χαιρετισμό στο δικαστήριο και σκεφτόμουν πως ίσως ακόμη χειρότερο από τα εγκλήματα που έκανε είναι ότι αυτό το (...) "μυαλό" βρίσκει υποστηρικτές. Είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει.
    Δεν εύχομαι από τώρα "καλό ταξίδι" :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή μου Roadartist έχω μάθει ότι η πραγματική ελευθερία δεν είναι το να μπορεί κανείς να κάνει ότι θέλει, όπως νομίζουν πολλοί, αλλά το να επωμίζεται την ευθύνη των πράξεών του και την ευθύνη της λειτουργικότητας της κοινωνίας της οποίας είναι μέρος. Το κλειδί είναι ο ορισμός της κοινωνίας. Ανθρώπινη κοινωνία του πλανήτη; κοινωνία γειτονιάς και μόνο ομοϊδεατών; Όσο μικρότερη η κοινωνία της οποίας κάποιος αισθάνεται μέρος, τόσο λιγότερες οι ευθύνες. Και ο κόσμος σήμερα γενικά είναι όλοι εξπέρ όσον αφορά τα δικαιώματά τους αλλά χάνουν λίγο στο σημείο της ευθύνης που τα δικαιώματα συνεπάγονται. Από αυτή την άποψη, η άνοδος της ακροδεξιάς δεν είναι έκπληξη, μια που προς τα εκεί πηγαίνουν εκείνοι που δέχονται την λιγότερη προσωπική ευθύνη μια που φταίνε για όλα όλοι οι άλλοι εκτός από εκείνους. Το κωμικοτραγικό είναι ότι ακόμα δεν έχει γίνει αντιληπτό ότι το πρόβλημα δεν είναι η Χρυσή Αυγή -αυτή είναι μόνο ένα σύμπτωμα του προβλήματος, και σαν σπυράκι που βγάζει πύον, την Χρυσή Αυγή και τα φασιστόμουτρα είναι εύκολο να τα ξεχωρίσει κανείς. Τα δύσκολα είναι να αναγνωρίσει κανείς εκείνους που αποποιούνται την αίσθηση ευθύνης πολύ πιο έξυπνα, μασκαρεμένοι ως αριστεροί και διανοούμενοι με μεγάλες λέξεις και μικρά μυαλά.

      Έχουμε καιρό για "καλό ταξίδι" :-) Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  3. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που πίστεψαν και πολέμησαν υπό το πρίσμα του φιλελευθερισμού της εποχής. Όπως δεν ήταν λίγοι κι κείνοι που θυσιάστηκαν στον Ισπανικό Εμφύλιο. Δυστυχώς σήμερα τέτοιες άμυνες από τους δημοκρατικούς πολίτες έχουν μειωθεί τρομακτικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δήμο, αμφιβάλω αν στα Ιταλικά χωριά του 1897 ξέραν τι σημαίνει "πρίσμα του φιλελευθερισμού" μια που δεν είχαν ίντερνετ ούτε ξέραν να διαβάσουν εφημερίδα αν έφερνε τίποτα σκισμένες σελίδες ο αέρας. Ξέραν μόνο την λέξη ελευθερία, αλλά τότε επίσης ήξεραν ότι η ελευθερία συνεπάγεται τεράστιες προσωπικές ευθύνες, κάτι που οι διανοούμενοι απόγονοί τους στην Μεσόγειο φαίνεται να το έχουν αποσιωπήσει από τα δικά τους τα παιδιά. Αν διερωτάσαι γιατί αυτός που αποκαλείς ¨δημοκρατικός πολίτης έχει μειώσει τρομακτικά τέτοιες άμυνες", κοίτα απλά που βρίσκεται το αίσθημα προσωπικής του ευθύνης. Νομίζω έχουμε ξανασυζητήσει για ευθύνη...

      Διαγραφή
    2. Μην το βάζεις έτσι ακριβώς, γιατί η Ιταλία είχε ήδη ένα ισχυρό καρμποναρικό κλίμα δεκαετίες πριν όπως και τις ειδήσεις για τον προηγούμενο ελληνοτουρκικό αγώνα. Αυτά τα δύο έφταναν για να θελήσουν κι εκείνοι να πολεμήσουν για την ελευθερία του άλλου. Αυτός ακριβώς ήταν ο φιλελευθερισμός της εποχής (κι ας μην τον είχαν ιδεολογικοποιήσει, όπως λες κι εσύ), αρκούσε η είδηση και η αγάπη για ελευθερία.

      Διαγραφή
    3. Αλήθεια, τα Ιταλικά χωριά εκτός από το 1897, το ήξεραν και αργότερα; Δηλαδή, ας πούμε το 1940 "ξέραν μόνο την λέξη ελευθερία, αλλά τότε επίσης ήξεραν ότι η ελευθερία συνεπάγεται τεράστιες προσωπικές ευθύνες";;;

      Ή είχαν γίνει πλέον "διανοούμενοι" και το είχαν ξεχάσει; Δεν το δίδαξαν στα παιδιά τους;

      Ή μήπως το 1940 τα χωριά το θυμόταν ... αλλά το ξέχασαν στις πόλεις;;;

      Διαγραφή
    4. Χριστάκη, σου είπα προ καιρού να πάρεις τα προβλήματά σου και να πας να βγάλεις τ' απωθημένα σου αλλού, και ότι εδώ τελειώσαμε.
      Από εδώ και πέρα κάθε σου σχόλιο θα διαγράφεται.

      Διαγραφή
    5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

      Διαγραφή
  4. !!!Εντυπωσιαστηκα, μιας και δεν είχα ιδέα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες Zaphod! Η πλάκα είναι ότι ούτε εγώ είχα ιδέα! Μου έδειχναν το δίπλωμα και αναρωτιόμουνα ποιό 1897, που; και μετά βγάλαμε τις εγκυκλοπαίδειες...
      Στην πλάκα των πεσόντων στον Δομοκό πρόσεξες την λέξη "Φιλέλληνες" γραμμένη ανορθόγραφα;

      Διαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Απαντήσεις
    1. Πράγματι... δεν ξέρω αν ο καιρός ξεπλένει τις λεπτομέρειες και αφήνει μόνο τα συναισθήματα, αλλά θα δυσκολευτούμε νομίζω τώρα να βρούμε τέτοια...

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.