Αν κοιτάξτε πολύ προσεκτικά τον έναστρο ουρανό στην παραπάνω φωτογραφία θα δείτε ότι ένα από τα άστρα κινείται.
Δεν είναι άστρο. Είναι μια μηχανή κατασκευασμένη από εμάς τους ανθρώπους -ίσως ο δορυφόρος μέσω του οποίου παραδίδω το παρόν γραπτό στο διαδίκτυο. Ίσως ο Διαστημικός Σταθμός. Ίσως το Διαστημικό Λεωφορείο, ή ένα απομεινάρι φάσης πυραύλου από κάποια εκτόξευση του προγράμματος Απόλλων το οποίο πήγε το 99% του ανθρωπίνου είδους στον δορυφόρο μας την σελήνη. Μόνο 99%, γιατί κάποιο 1% της ανθρωπότητας αποτελείται από δυστυχισμένα πλάσματα που δεν έχουν την δύναμη να πιστέψουν ότι πήγαμε.
Αν κοιτάξτε πολύ προσεκτικά την παραπάνω φωτογραφία θα δείτε ότι ένα άστρο κινείται. Αν δεν το βλέπετε, αυτό δεν είναι επειδή η φωτογραφία είναι στατική. Είναι γιατί δεν κλείσατε τα μάτια σας για να το δείτε με τα μάτια της ελπίδας που ελπίζω να υπάρχει στην ψυχή όλων μας: την ελπίδα που καίει μόνο με την φωτιά του ονείρου.
Εκείνη η φωτιά που έκαιγε στα σωθικά όλων εκείνων που έχτισαν την Αναγέννηση και έφτασαν στο φεγγάρι, και που ξέρω ότι μια μέρα θα καίει ξανά μέσα στους απογόνους μας, αιώνες από τώρα όταν ο καινούργιος Μεσαίωνας, η καινούργια Εποχή Σκοταδισμού, που ξεκίνησε πριν λίγες δεκαετίες, εκτελέσει το έργο της, την τροχιά της, και επιστρέψει το φως που κλέβει τώρα από την Γη μας.
Είμαστε μια πολύ τυχερή γενιά, με τον τρόπο μας, γιατί έτυχε να είμαστε αυτόπτες μάρτυρες στην αλλαγή κατεύθυνσης της ασταμάτητης παλίρροιας της εξέλιξης της ανθρωπότητας. Έχουμε ακόμη πάνω επό 163.000.000 χρόνια μπροστά μας αν ειναι να επιζήσουμε περισσότερο από τους δεινοσαύρους.
Ήταν Οκτώβριος του 1957 όταν όλοι κοίταξαν ψηλά στα άστρα και είδαν ένα από αυτά να κινείται, για πρώτη φορά. Το έλεγαν Σπούτνικ.
Ήταν Οκτώβριος του 1957 όταν όλοι κοίταξαν ψηλά στα άστρα και είδαν ένα από αυτά να κινείται, για πρώτη φορά. Το έλεγαν Σπούτνικ.
Καλημέρα Δημήτρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοβαρά τώρα, είμαστε όντως μια πολύ τυχερή γενιά, αλλά όχι περισσότερο από εκείνη που έρχεται και επίσης από εκείνη που θα διαδεχτεί την προηγούμενη...
Ότι γεννιέται όμως είναι «καταδικασμένο» να κουβαλάει μέσα του και το παρελθόν. Ακούγεται εγωιστικό, αλλά εμείς εδώ που μιλάμε τώρα, θα υπάρχουμε κι αύριο και μετά από 163 εκ. χρόνια, δεν έχει σημασία αν θα βλέπουμε, εμείς από κάπου αλλού τη Γη ως αστέρι, ο Στήβεν Χόκινγκ μας δίνει μόνο χίλια ακόμα χρόνια πάνω σε τούτο τον πλανήτη άλλωστε, μετά μας προτείνει μετακόμιση.
Άρα ποιος είναι τυχερότερος; Εμείς ή εκείνοι που θα κάνουν το μεγάλο άλμα σε εκείνα τα αστέρια που σήμερα απλά κοιτάμε στον ουρανό;
Αν και για μερικούς αυτό το ταξίδι θα είναι οικείο, καθώς ήδη εδώ και εκατομμύρια χρόνια πηγαινοέρχονται με τη δύναμη του μυαλού τους από εδώ εκεί και τούμπαλιν.
Καλή Ανάσταση να έχετε!
Καλή σου μέρα Τζων Μπόη, σ' ευχαριστώ, και καλή σας Ανάσταση, με χαρά και Άνοιξη, τώρα που η παράδοσή μας γιορτάζει την ζωή, με τον πιo όμορφο τρόπο! Κι εμείς μέσα, πάντα!!
ΔιαγραφήΗ κάθε γενιά βέβαια είναι τυχερή για του δικούς τους λόγους, για όσους μπορούν να τους δουν σαν τύχη και όχι σαν ατυχία. Η ζωή και μόνο είναι αρκετός λόγος για να θεωρεί κανείς τον εαυτό του τυχερό (βλ. πρώτη φράση).
Πράγματι, ότι γεννιέται είναι "καταδικασμένο", ή "τυχερό" στο να είναι ένα αχώριστο σύνολο με το παρελθόν του. Ένα παρελθόν που εκτείνεται σε χρόνο και σε εμβαδόν ανάλογα με το σύνολο στο οποίο το θεωρούμε να ανήκει... Η ζωή, όπως την γνωρίζουμε είναι το σύμπαν και πάει 12,5 δις χρόνια πίσω...
Ο Χώκινγκ, πιστεύω, μίλησε για τα επόμενα εκατό χρόνια (για να επιζήσουμε έστω και σ αυτόν τον πλανήτη) --και η μετακόμιση (χωρίς πιθανότητα επιστροφής) θα χρειαστεί όχι μόνο την τεχνολογία για να γίνει --που θα πάρει άλλα 200-1.000 χρόνια, αλλά και δεκαετίες έως και αιώνες ταξιδιού... :-)
Όσο για το πεπρωμένο του άλματος προς τα αστέρια, προσπαθώ από καιρό να το κάνω ιδιαίτερη ανάρτηση, αλλά μέχρι τώρα μου βγαίνει ιδιαίτερο μπλογκ :-)
Be well, be happy, and watch the skies!
Α εμένα με ιντρίγκαρε πιο πολύ η αναφορά σου στο sputnik. Δεν ξέρω πόσος κόσμος έχει συνειδητοποιήσει την τεράστια ιστορική και γεωπολιτική σημασία της τότε εκτόξευσης του Σπούτνικ από τους Σοβιετικούς. Συνεχίζω να μαζεύω αναφορές στα μέσα της εποχής και το σοκ που προκάλεσε στους Αμερικανούς αυτό το γεγονός δε θα πρέπει να έχει άλλο ιστορικό ανάλογο. Οδήγησε στην ίδρυση όλης της NASA και του διαστημικού προγράμματος, έστειλε κόσμο στο φεγγάρι και οδήγησε στην ίδρυση της DARPA όπου ανάμεσα σε πολλά δημιούργησε την τεχνολογία TCP/IP της ARPANET και των υπολογιστικών δικτύων στην οποία βασίζεται η ροή πακέτων και το ίντερνετ. http://en.wikipedia.org/wiki/Sputnik_crisis
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι. Αυτά όλα ήταν η άμεση απάντηση της κυβέρνησης υπό τον τρόμο πώς ο Σπούτνικ ήταν η απόδειξη πώς οι Σοβιετικοί ήδη στέλνανε πυραύλους, χωρίς πυρηνικά για την ώρα, πάνω από το κεφάλι τους. Το όλο ιστορικό πλαίσιο θα έπρεπε να είναι αρκετό για να δώσει ικανοποιητική εξήγηση σε όλους τους δύσπιστους για το λόγο για τον οποίο οι αποστολές στη Σελήνη έγιναν τότε που έγιναν και γιατί μετά την κατάκτηση του αγώνα του διαστήματος από τους Αμερικανούς δεν υπήρχε κανένα άλλο σοβαρό κίνητρο να συνεχίσουν τις αποστολές. Οι λόγοι ήταν ξεκάθαρα γεωπολιτικοί και στρατιωτικοί. Το ίδιο και η χρηματοδότηση της NASA. Και για να το συνδέσουμε και με την κουβέντα που είχαμε πριν λίγο για τη φιλοσοφία του libertarianism και τη σημασία των κρατικών επενδύσεων σε μια οικονομία, καμία ιδιωτική πρωτοβουλία χωρίς κρατική παρέμβαση και στήριξη με τα χρήματα των φορολογουμένων δε θα μπορούσε ποτέ να αναλάβει τέτοιου είδους πρότζεκτ με τόσο ανυπολόγιστο ρίσκο και χωρίς να μπορεί να υπολογίσει το κέρδος.
Καλό Πάσχα στα βουνά της Emiglia Romagna και σε όλη την οικογένεια Δημήτρη!
Καλησπέρα σου Μάνο. Πολύ σωστός! Άφησα την νύξη αναφέροντας τον Σπούτνικ στο τέλος, το έπιασες σωστότατα και ανέλυσες την "ανάρτηση-πίσω-από-την-ανάρτηση" --μια σύνδεση ήταν και ο τίτλος της ανάρτησης ο οποίος λογικά συνδέεται μόνο με την φράση που αναφέρει τον Σπούτνικ.
Διαγραφή:-)
Είμαι σίγουρος ότι ελάχιστοι συνειδητοποιούν την πραγματική σημασία του Σπούτνικ και πως τα γεγονότα μετά την εκτόξευσή του, η γεωπολιτική και οικονομική μας ιστορία από εκείνη την στιγμή και μετά, οροθετήθηκε και πλάστηκε από το γεγονός αυτό.
Και φυσικά επίσης σωστός ότι δε θα είχε επιτευχθεί τίποτα τέτοιο από ιδιωτική πρωτοβουλία χωρίς κέρδη, και ότι μόνο η παρέμβαση και επένδυση των κρατών μας έφεραν την τεχνολογία και την πραγματικότητα του σήμερα.
Ένα απορρέον πρόβλημα είναι ότι η επιβίωση του είδους μας εξαρτάται από την ικανότητά μας να επεκταθούμε στο ηλιακό μας σύστημα, στο σύμπαν και να εφεύρουμε τεχνολογίες οι οποίες απλά δεν θα έχουν κέρδος για τον ιδιωτικό τομέα και δεν υπάρχουν πλέον γεωπολιτικά κίνητρα ή χρήματα για να κάνουν οι κυβερνήσεις κάτι που θα αποδώσει όχι αύριο αλλά σε δεκαετίες και αιώνες...
Καλό Πάσχα, Καλή Ανάσταση, και όλη μας την αγάπη, από τα ανοιξιάτικα βουνά μας :-)