Σε αυτή την σειρά αναρτήσεων που θυμάται (η σειρά αναρτήσεων) λίγα από τα τραγούδια που δίνουν ήχο στο σάουντράκ της ζωής μου, ήρθε η στιγμή να σταθούμε σε έναν άνθρωπο του οποίου το στομάχι βρέθηκε κολλημένο στο δικό μου για μισό δευτερόλεπτο πριν κάνουμε γκελ ο ένας πάνω στον άλλο. Δεν θα επαναλάβω περισσότερα μια που όλη η ιστορία βρίσκεται ήδη σε αυτό το μπλογκ από τις 31 Οκτωβρίου του 2010, στην ανάρτηση "Άρλο!" (Το λινκ που έβαλα μόλις τώρα για την ανάρτηση "Άρλο!" ήταν ένας λεπτός τρόπος να προτείνω ότι πρέπει να πάτε να την [ξανα]διαβάσετε). Βέβαια είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς τον Άρλο χωρίς να θυμηθεί και τους μεγάλους Γούντυ Γκάθρυ και Πητ Σήγκερ. Γι αυτό άλλωστε ο Άρλο ονόμασε την εταιρία του Rising Son Records.
Εδώ, σ' αυτήν την ανάρτηση, μπορούμε να βάλουμε από το γιουτούμπ δύο από τις μεγάλες μου επιτυχίες (και του Άρλο):
Το Hobo's Lullaby, και το City of New Orleans.
If you guys don't already know who this is,
no point in my explaining it...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:
Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.
Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.
Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.