Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

28











Η 28η Οκτωβρίου έχει περισσότερους συμβολισμούς από όσους αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι Έλληνες.

Στις 28 Οκτωβρίου του 1922, οι φασίστες οδηγούμενοι από τον Μουσολίνι έκαναν την περίφημη πορεία προς την Ρώμη. Η 28η Οκτωβρίου ήταν γιορτή του φασισμού --γι' αυτό πέρασαν τα σύνορα της Ελλάδας εκείνη την μέρα.

Στις 28 Οκτωβρίου του 1944, οι σύμμαχοι απελευθέρωσαν το χωριό της Εμίλια-Ρομάνια στο οποίο είχε γεννηθεί ο Μουσολίνι, το Πρεντάπιο.

Κάθε 28 Οκτωβρίου, οι φασίστες κάνουν εκδηλώσεις στο Πρεντάπιο εις ανάμνηση του Μουσολίνι στην γενέτειρά του, όπου βρίσκεται και το μαυσωλείο του, στο νεκροταφείο του χωριού, με αιώνια φλόγα, βιβλίο επισκεπτών, φρέσκα λουλούδια κλπ.

Κάθε 28 Οκτωβρίου, οι μη φασίστες θέλουν να κάνουν εκδηλώσεις στο Πρεντάπιο εις ανάμνηση της απελευθέρωσης από τους συμμάχους. Αλλά οι φασίστες δεν τους επιτρέπουν να έρθουν και να τους χαλάσουν την ημέρα. Και ως συνήθως γίνανε και φέτος επισόδεια.

Εν τω μεταξύ, φέτος στις 28 Οκτωβρίου η Μαργαρίτα δημοσίευσε σε μια σελίδα του φέησμπουκ βίντεο από το γιουτουμπ με τραγούδια της Σοφίας Βέμπο, και ένα καταπληκτικό μαυρόασπρο, κινούμενα σχέδια, που γελοιοποιούσε την επίθεση του Μουσολίνι κατά της Ελλάδας, φτιαγμένο την δεκαετία του '40. Πέσανε βέβαια οι φασίστες να την φάνε.

Ένας φασίστας μάλιστα προσπάθησε να ...ξεκαθαρίσει όλη την βρώμα που περιτυλίγει τους φασίστες εξηγώντας ότι οι φασίστες είναι αγνοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Εθνικό Σοσιαλισμό. Τόσο αγράμματος που δεν συνειδητοποιούσε καν ότι ταυτοποιούσε τον φασισμό με τον ναζισμό --τρέχα γύρευε.

Σήμερα, η Γερμανία απαγορεύει τις εκδηλώσεις ναζισμού και η Ιταλία επιτρέπει τον φασισμό. Στην Γερμανία ο ναζισμός είναι παράνομος, στην Ιταλία ο φασισμός δεν είναι. Ποιά από τος δύο χώρες είναι υποκρίτρια; ή και οι δύο;

Παρεμπιπτόντως, έχουμε εδώ στο χωριό έναν κύριο 101 χρονών που ακόμα βόσκει τα πρόβατά του στις πλαγιές, και να τα βόσκει ο άνθρωπος άλλα 20 χρόνια, καλά να είναι. Το 1940 ήταν με τον στρατό τον οποίον κυνήγησαν οι Έλληνες, πίσω, στα σύνορα της Αλβανίας και πίσω στην θάλασσα. Οι ντόπιοι του "τότε" που έχω γνωρίσει δεν καταλαβαίνουν μέχρι σήμερα γιατί έπρεπε να επιτεθούνε στην Ελλάδα και ανησυχούν για το πως τους βλέπουν οι Έλληνες.

Ένας δεδηλωμένος φασίστας, ο Μάριο Ριγκόνι Στερν, είχε πάει περήφανα με τον στρατό στην Αλβανία να μπει στην Ελλάδα. Όταν γύρισε έπαψε να είναι φασίστας και αργότερα έγινε συγγραφέας και εξέδωσε ένα βιβλίο, "Ψηλά στην Αλβανία" όπου έγραφε ότι η Ιταλία δεν έπρεπε να είχε επιτεθεί στην Ελλάδα, ότι ήταν μεγάλη ντροπή --η θλίψη του να πολεμάς χωρίς να ξέρεις γιατί. Ότι επιτέθηκαν στους αδελφούς τους (τους Έλληνες).

Οι ντόπιοι που δεν ζούσαν τότε, οι νέοι άνθρωποι ούτε που έχουν ιδέα τι είχε γίνει τότε. Απλά δεν ξέρουν.

Και όσο οι νεότεροι ξεχνάνε, τόσο αυτά που ξεχνάνε επαναλαμβάνονται...

Τελικά η μαλακία δεν είναι κοπυράιτ μόνο μερικών Ελλήνων --είναι διαδεδομένη και αλλού. Ένα είναι πάντως σίγουρο, ότι για να ανήκεις στα άκρα, οποιαδήποτε άκρα (πάνω, κάτω, δεξιά ή αριστερά), πρέπει να είσαι αμόρφωτος. Αλλιώς, πως θα χάψεις τις μπούρδες που σου πουλάνε για "εθνική περηφάνια" (ή οποιαδήποτε "περηφάνια" ή "ελευθερία") οι διάφοροι, τώρα μάλιστα από μέσα από τον Κορυδαλλό... (Άλλο σχολείο και άλλο μόρφωση. Έχω γνωρίσει και διδάκτορες αμόρφωτους, και δάσκαλους αμόρφωτους)




(δεν το δημοσίευσα αυτό την 28η Οκτωβρίου για να μην μαγαρίσω την ημέρα)









2 σχόλια:

  1. Ενδιαφέρουσα ιστορία. Μακάρι να φτάσει στα μάτια κάποιου έλληνα εκδότη για να μάθουμε κι εμείς (οι έλληνες) ακόμα περισσότερα.

    Ευχαριστούμε!

    υγ: Έψαξα στο Google το όνομα Μάριο Ριγκόνι Στερν και μου έβγαλε έναν ιταλό συγγραφέα που πέθανε το 2008. Το πρώτο αποτέλεσμα ήταν στα ιταλικά, το δεύτερο στα αγγλικά.
    http://en.wikipedia.org/wiki/Mario_Rigoni_Stern

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλησπέρα Emily!

      Ναι, αυτός είναι ο συγγραφέας που βρήκες. Το βιβλίο στο οποίο αναφέρεται η ανάρτηση είναι το Quota Albania (1971).

      Είναι τρομερά ενδιαφέρον να γνωρίζει κανείς τον κόσμο και την ιστορία του από διαφορετικές κουλτούρες, απόψεις και γωνίες. Αυτό βοηθά και στην αντικειμενικότερη τοποθέτηση των γεγονότων κι αισθημάτων, και στην καλύτερη κατανόηση της θέσης μας στο "σύμπαν"...

      Από τα 17 μου όταν πρωτοέφυγα από την Ελλάδα άρχισα να συνειδητοποιώ πόσο μονόπλευρα και εθνοκεντρικά "υπάρχουμε" μέσα στην γενέτειρά μας... Όχι απαραίτητα "λάθος" αλλά σίγουρα "αφαιρετικά".

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.