Ο ένοχος ήταν λύκος, και το θύμα αγριογούρουνο. Αυτές οι πατημασιές είναι από αγριόγατα που φαίνεται ήρθε δεύτερη και καταιδρωμένη για αποφάγια. |
Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013
Περιπολία
8 σχόλια:
Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:
Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.
Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.
Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.
Κάποιο άγριο ζώο είχε κατασπαράξει το θυμα του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΛύκος;
Τι υπέροχες φωτογραφίες... μου θυμίζουν την Οίτη που ζούσα Καλοκαίρια και Χειμώνες σε κάθε ευκαιρία απόδρασης.... προ κρίσης βεβαίως βεβαίως :-)
Καλό Δεκέμβρη εύχομαι....
Καλό μήνα Levina! καλό Δεκέμβρη!
ΔιαγραφήΤο να ζει κανείς εδώ σ' αυτήν την υπέροχη φύση ε΄ναι ευλογία! Ευλογία, άλλωστε είναι και το όνομα του χωριού μας: Σαν Μπενεντέτο.
Νάσαι καλά.
Φοβερές φωτογραφίες βγάζετε και εσύ και η Μαργαρίτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωτογραφίζουμε ότι βλέπουν τα μάτια μας!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστούμε Γεωργία...
Καλό σου μήνα
Χιόνια βλέπω, όχι μόνο στο καμπαναριό! Ωραία η ζωή δίπλα σε δάσος με άγρια πλάσματα που διατηρούν την ελευθερία τους. Μ' αρέσει η φωτογραφική ιστορία του αγριογούρουνου, του λύκου που δεν πεινάει τόσο σήμερα και της αγριόγατας που κάτι τσίμπησε. Καλό μήνα
ΑπάντησηΔιαγραφή...και δίπλα. και μέσα! (στο δάσος --να ζει κανείς)
ΔιαγραφήΌπου κοιτάς βλέπεις μια ιστορία που ποτέ δεν σταματά...
Κι απ' τα παράθυρά μας δεν βλέπουμε που τελειώνει το δάσος, ούτε η ζωή.
Καλό μήνα, Μαρίνα!
Απίθανες φωτογραφίες, απίθανα μέρη και πολύυυυυ αγαπημένα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένα μέρη :-)
ΔιαγραφήΑπίθανα, όμορφα, αληθινά...
Οι φωτογραφίες προσπαθούν αλλά τα μάτια της ψυχής βλέπουν :-)
Καλή Κυριακή Margo!