Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2013

Δρόμος












Σίγουρα ποιητής δεν είμαι --αλλά ότι αγαπώ θέλω αυθόρμητα να το μεταφράσω σε μια άλλη γλώσσα στην οποία δεν γράφτηκε. Και θά 'θελα να το δω γραμμένο να το καταλάβουν εκείνοι που στην γλώσσα τους και στην ψυχή τους δεν γράφτηκε. Ίσως τώρα να περιέγραψα την αφορμή ύπαρξης αυτού του μπλογκ.



Ο δρόμος που δεν πάρθηκε
Ρόμπερτ Φροστ


Δυό μονοπάτια χώρισαν σε δάσος φθινοπωρινό
Και, λυπημένος που δεν μπορούσα να τα περπατήσω και τα δυό,
Και να παραμείνω οδοιπόρος ένας,
Κοίταξα ένα, κάτω όσο μπορούσα μακριά
Μέχρι εκεί όπου έστριβε και στη βλάστηση χανόταν.

Μετά πήρα το άλλο, που ήταν το ίδιο όμορφο
Και που ίσως άξιζε περισσότερο
Γιατί ήταν χορταριασμένο και ήθελε να περπατηθεί
Αν και το πέρασμα από 'κεί
Τα είχε πατήσει το ίδιο και τα δυό,

Και βρίσκονταν εκεί και τα δύο εκείνο το πρωινό
με φύλλα πάνω τους όπου βήμα δεν είχε επιστρέψει
Άφησα το πρώτο για άλλη μέρα!
Αλλά, ξέροντας πως ένα μονοπάτι οδηγεί σε άλλο,
Αμφέβαλα αν θα ξαναγύριζα ποτέ εδώ.

Θα το λέω με έναν αναστεναγμό,
Κάπου, πολύ καιρό από τώρα:
Δυό μονοπάτια χώρισαν σε ένα δάσος, κι εγώ,
Πήρα το λιγότερο περπατημένο,
Και αυτό ήταν η διαφορά στην ζωή



Two roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;

Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim
Because it was grassy and wanted wear,
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,

And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I kept the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way
I doubted if I should ever come back.

I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I,
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.












We live in an age of apologies. Apologies, false or true, are expected from the descendants of empire builders, slave owners, persecutors of heretics and from men who, in our eyes, just got it all wrong. So, with the age of 85 coming up shortly, I want to make an apology. It appears I must apologize for being male, white and European.
~Sir Alec Guinness, 1998



I like to see a man proud of the place in which he lives.  I like to see a man live so that his place will be proud of him.
~Abraham Lincoln



This country will not be a good place for any of us to live in unless we make it a good place for all of us to live in. 
~Theodore Roosevelt



Some Americans need hyphens in their names, because only part of them has come over; but when the whole man has come over, heart and thought and all, the hyphen drops of its own weight out of his name. 
~Woodrow Wilson



We hold these truths to be self-evident, that all men are created equal, that they are endowed by their Creator with certain unalienable Rights, that among these are Life, Liberty and the pursuit of Happiness.

~Declaration of Independence, July Fourth, 1776
And some of us catch-up with Happiness, after single-minded pursuit, and never let go of her. Ever.
~Dimitris, Thinks, 2008



~Princess Leia: "I love you"
~Han Solo: "I know"












12 σχόλια:

  1. πολύ ωραίο ποίημα δημήτρη. ευχαριστώ που μας το γνώρισες.
    και πολυ ωραίες οι σκέψεις σου.

    που είναι αυτή η απέραντη παραλία;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή σου μλερα Ρία :-)
      Είναι η Ντεητόνα Μπητς, στην Φλώριδα, και το ποίημα είναι από τα πολύ αγαπημένα μου, στην καρδιά μου.
      Καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  2. It appears I must apologize for being male, white and European.
    Privileged με δυο λόγια. Τεράστια κουβέντα. Κρύβει μέσα της αιώνες ρατσισμού και καταπίεσης μιας μικρής ομάδας πληθυσμού προς άλλες πολλές πολυπληθέστερες και ποικιλόχρωμες ομάδες.

    Οι φωτογραφίες είναι από τις πιο ωραίες που έχω δει στο ιστολόγιό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Emily :-)

      Είναι από τις λίγες φωτογραφίες που σημαίνουν κάτι και για 'μένα και από μόνες τους.

      Η αλλαγή έρχεται πολύ γρήγορα, τώρα πια. Σε μια-δυό γενιές το πολύ οι περισσότεροι νόμοι θα δέχονται πλήρη ισότητα των πάντων, και αυτό θα είναι και αυτονόητο και φυσικό στα μυαλά και στις καρδιές, βοηθώντας έτσι να γίνει ακόμα φανερότερο, άμεσα, όταν κάποιος ---που τότε θα είναι πια παρειά, δεν θα το ασπάζεται ή δεν θα το αισθάνεται.

      Διαγραφή
  3. Νομίζω πως μπορώ να καταλάβω γιατί το αγαπάς τόσο. Είναι οι τελευταίοι στίχοι είναι και
    οι φωτογραφίες.. είναι που αυτός ο δρόμος που διάλεξες τελικά σε οδήγησε εκεί που πραγματικά ήθελες. Να σαι καλά Δημήτρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ γι' αυτά τα λόγια Margo. Νά 'σαι καλά.
      Να είμαστε όλοι καλά, πάντα, να διαλέγουμε μονοπάτια...
      Και να αγαπάμε.

      Διαγραφή
  4. Κι εμείς εδώ το άλλο , το λάθος; μονοπάτι πήραμε. Αραγε που θα μας βγάλει;

    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ από καρδιάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστούμε φίλε Φάνη, και σε σας όλα τα καλά, υγεία και χαρά, πάντα!

      Διαγραφή
  5. Καλά Χριστούγεννα Δημήτρη, σε σένα και στην όμορφη οικογένεια σου! Υγεία, αγάπη και δημιουργία, να είστε όλοι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστούμε αγαπητή μου Roadartist! Και για σας, υγεία και χαρά το 2014! Νά 'στε καλά!

      Διαγραφή
  6. Χρόνια πολλά!!!
    Δεν προλαβα να ευχηθώ για τα χριστούγεννα!
    Ι miei migliori auguri per il nuovo anno, felicità, amore, salute, gioia!!!
    tanti baci ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρόνια σας πολλά κι ευτυχισμένα! Μακάρι το 2014 να επιστρέψει λίγα απ' όσα πήραν τα τελευταία τέσσερα... Αλλά πάνω απ' όλα, υγεία! Tanti baci!!

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.