Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Φάμε











Επί τέλους, σε παγκόσμια αποκλειστικότητα, η Αποθήκη Σκέψης παρουσιάζει την (σχεδόν) τελική λίστα των αγαπημένων μου εδεσμάτων, και ποιά είναι η καλύτερη μνήμη από το καθένα. Συγγνώμη που πήρε τόσον καιρό, ξέρω ότι είχατε αρχίσει να φοβάστε πως δεν θα την δημοσίευα ποτέ. Ιδού όμως που η υπομονή πάντα ανταμείβεται.

Ο κόκκινος αστερίσκος (*) σημαίνει ότι το συγκεκριμένο είναι απαραίτητο συστατικό της ζωής.


Ψωμί:
Ο Φούρνος στην Βάρκιζα.
Φούρνοι στην Μονμάρτρ στο Παρίσι...
Ένας φούρνος στα Πίσια πάνω από το Λουτράκι που έκλεισε όταν πέθανε ο γέρος.
Πούλιας.
Αφράτα ψωμάκια Αμερικανικών εστιατορίων.
Το δικό μου
*.

Κρουασάν:
Γαλλικά, στο Παρίσι.

Κορν Φλέηκς:
Κέλλογκ'ς ορίτζιναλ με ολόπαχο γάλα κρύο και λίγη κρέμα γάλακτος από πάνω.

Γιαούρτι
*:
Στραγγιστό ΜΕΒΓΑΛ, ή χωριάτικο σπιτικό.
...ίσως και με μέλι και καρύδια.

Αυγά:
Τηγανιτά της μάνας μου...
Τηγανιτά και γυρισμένα ανάποδα στο τέλος, αλά-Αμερικανικά
Βραστά...
Βραστά σαλάτα με μαγιονέζα.
Και, τηγανιτά με μπέηκντ μπηνς πάνω σε τόστ (λευκό Αγγλικό ψωμί) και μπέηκον!!!
Σάμτουιτς αυγοσαλάτα με κάρδαμο, έξω από τον σταθμό της Βικτώρια...
Τηγανιτά δικά μου από το μπακάλικο του Φράνκο
*.

Χταπόδι στα κάρβουνα
*:
Αίγινα, φυσικά.
Οπουδήποτε, αρκεί να είναι καλό
.

Γαρίδες σαγανάκι:
Τουρκολίμανο, περασμένες δεκαετίες.

Καλαμαράκια τηγανιτά:
Κάπου στον Σαρωνικό προς Βουλιαγμένη.

Σαλάτα Χωριάτικη:
Η δικιά μου.

Τζατζίκι:
Το δικό μου.

Μελιτζανοσαλάτα:
Η δικιά μου, Πολίτικη.

Χόρτα!
Με λάδι και λεμόνι.

Φασόλια:
Γίγαντες, γιαχνί.

Στρείδια ωμά
*:
Οπουδήποτε στις ΗΠΑ.

Μύδια αχνιστά σε λευκό κρασί
*:
Μασαχουσέτη.
Στο σπίτι μου δίπλα στον ωκεανό.

Γιάμς:
Γλυκοπατάτες, Νέας Αγγλίας, με βούτυρο και καφέ ζάχαρη.

Πουρές:

Με τα παλιά "μπάνγκερς" στην Αγγλία που δεν τα βρίσκεις πιά...

Ζαμπόν:
Γαλλικό από την Γαλλία.

Προσούτο:
Πάρμας

Σουβλάκι καλαμάκι σε πίτα
*:
1966-1972, Ένας γερούλης που σερβίριζε από ένα τρίκυκλο παρκαρισμένο Ναϊάδων και Ήβης στο Παλιό Φάληρο, τα σπιτικά του καλαμάκια και μια καταπληκτική κόκκινη σάλτσα, και πιπέρι...
1984-1990, Μια μικρή "τρύπα" ανάμεσα σε μαγαζιά κάτω από ένα φροντιστήριο που δίδασκα Αγγλικά στην Πλατεία Νέας Σμύρνης (την πάνω με τα νερά).

Σουβλάκι καλαμάκι:
Ισθμός, μέχρι το 1980-κάτι, ιδίως γύρω στο 1972. Μετά χάλασε.
Μια φορά κι ένα καιρό, στο πέτρινο περίπτερο στην Φιλοθέη.
Τα δικά μου, στον κήπο.

Σπανακόπιτα:
Της μάνας μου.
Και χωριάτικη.

Τυρόπιτα
*:
Σφολιάτα, στρογγυλή, στο χέρι, απο τον φούρνο στο Φάληρο.

Πεϊνιρλί:
Στου Ελευθεριάδη στην Δροσιά (Ελευθεριάδη δεν τον λένε;) αλλά χάλασε από χρόνια τώρα...
Αυγό, παστουρμά!

Πίτσα:
Μπερτούτσι'ς, Μασαχουσέτη
...με πεπερόνι, ή με αντζούγιες!

Τσηζμπέργκερ:
Μακντόναλντ'ς Μπιγκ Μακ
*.
Μέργκερ Κινγκ Μπρόιλερ ντάμπλ.
Τα δικά μου.

Χοτ Ντογκ:

Στο Φένγουαιη Παρκ βλέπωντας μπεησμπωλ.
Οπουδήποτε στους δρόμους της Νέας Υόρκης
*.

Ζυμαρικά:
Τα δικά μας, φτιαγμένα στο χέρι από αλεύρι και αυγά, με κοματάκια καπνιστού σολωμού σε κράμα γάλακτος
*.
Τα καπελέτι της μαμάς μας με βούτυρο
*.

Λουκάνικα:
Καρδίτσας φτιαγμένα σπιτικά σε ένα μπακάλικο της Μασαχουσέτης.
Τα παλιά "μπάνγκερς" στην Αγγλία που δεν τα βρίσκεις πιά...

Τυριά:
Μαλακιά φέτα,
Ελβετικό εμεντάλ από την Ελβετία,
Μπρι,
Ροκφόρ,
Τσένταρ Αγγλίας, Βερμόντ και Γουισκόνσιν,
Κόκκινο Λέστερ Βόρειας Αγγλίας,
Ανθότυρο,
Κασέρι μαλακό,
Παρμεζιάνο Ρετζιάνο...
Το κατσικίσιο της Ελίζας

Σουφλέ τυριά (ή κάτι τέτοιο):

Στης ξαδέλφης μου.

Ελιές:
Καλαμάτας.
Μυτηλίνης.

Αρακάς:
Μούσι πίης, Αγγλία.
Την μάνας μου με άνηθο.

Κουλούρια
*:
Στο Σύνταγμα...
Οπουδήποτε στην Νέα Υόρκη αλλά τα λένε Πρέτζελς και έχουνε χοντρό αλάτι αντί σουσάμι και είναι πιο παχιά και αφράτα...

Μπέηγκελ
*:
Με τυρί φιλαδέλφια και καπνιστό σολομό στην Νέα Υόρκη.

Ροστ Μπηφ και Γιόρκσιαρ Πούτινγκ:
Αγγλία

Μπριζόλα:
Πόρτερχάους στο Κολοράντο, ή στο Σικάγο. Μήντιουμ ρέαρ (σενιάν)
*.
Ραμπ στέηκ από το σούπερμάρκετ (σενιάν).
...και φέτες μοσχαρίσιου, τερυάκι, σε καλαμάκι, στον δρόμο.
Τσίκεν-φράιντ στέηκ (μπριζόλα τηγανιτή του Νότου).
Λεπτές φέτες φιλέτου, ωμές, με λίγο φρεσκοτρυμένο μαύρο πιπέρι.
Μασχαράκι γάλακτος, λεμονάτο.
Απαραίτητα:
Ελληνική ρίγανη.
Μπαχαρικά Κέητζαν από την Νέα Ορλεάνη.
Πιπέρι καγιέν.
Σκόρδο σκόνη.
Πιπερόριζα σκόνη.
Ρούμι.
Κονιάκ.

Οβελίας:
Μέχρι τα 1970-κάτι: Στην Κάζα στον δρόμο για την Θήβα από τον Ασπρόπυργο, στην μεγάλη ανηφόρα αριστερά.
Στην ταράτσα του ξάδελφου και της ξαδέλφης, Πάσχα
*.

Παϊδάκια αρνίσια:
Κουβαράδες Αττικής, μέχρι τα 1990...
Και, ταβέρνες προς την Βαρυμπόμπη, όπως και προς το Τατόι, τα '70.
Και τα δικά μου
*.

Αρνί φούρνου με σάλτσα δυόσμο (μέντα):
Αγγλία.

Κρύο αρνί βραστό, προχθεσινό με μουστάρδα:
Ελλάδα.

Αρνί φούρνου με πατάτες:

Ελλάδα.

Αρνάκι φρικασέ:
Ελλάδα.

Γαρδούμπα:
Ελλάδα.

Μπιφτέκια:
Γλυφάδα
*.
Σουηδία ) κεφτεδάκια, με σάλτσα.
Κεφτεδάκια τηγανιτά.

Στιφάδο:
Το δικό μου.

Γιαουρτλού Κεμπάμπ:
Στου Σουλτάν Αχμέντ στο Ίσλινγκτον στο Λονδίνο.

Σουζουκάκια:

Ελλάδα.

Κοτόπουλο:
Ψητό, ολόκληρο, Κυριακή μεσημέρι.
Τσίκεν Κιέβ.
Σάδερν φράιντ τσίκεν.
Κεντάκυ φράντ τσίκεν
*.
Λεμονάτο, φέτες στήθους.

Γαλοπούλα:
Των Ευχαριστιών, Νέας Αγγλίας.
Γέμιση παραδοσιακή Νέας Αγγλίας.
Γέμιση της γιαγιάς μου και της μάνας μου με κάστανα (μας τελείωσε)

Κοκορέτσι
*:
Βάρη.

Κινέζικο:
Οτιδήποτε (σχεδόν) από το μενού.
Δυό-τρία στην Τσάινατάουν του Λονδίνου
*.
Το μικρό (όχι το μεγάλο) Λη-Χο-Φουκ στην Τσάινατάουν του Λονδίνου που έκλεισε κάτι χρόνια τώρα.

Σούσι (και Σασίμι)
*:
Ένα μικρό οικογενειακό εστιατοριάκι, δυό-τρία χιλιόμετρα δυτικά του Μπόστον Κόλετζ στο Νιούτον προς το Νήνταμ, δεξιά, δίπλα στο Κινέζικο.

Τάι:
Με σουσάμι... :-) Στη Νέα Υόρκη και την Μασαχουσέτη.

Βιετναμήζ:
Στη Νέα Υόρκη και την Μασαχουσέτη.

Ινδική κουζίνα:
Μπασμάτι ρύζι.
Κοτόπουλο κάρυ.
Κοτόπουλο τίκα.
Ταντούρι.
Το κάρυ που αναμιγνύω εγώ από τα συνιστώντα μπαχαρικά... σαν ΣΥΡΙΖΑ με γεύση.
Ψωμί πααν.
Μαγείρεμα με γάλα καρύδας

Αεροπλάνο
*:
Οτιδήποτε σε αεροπλάνο, σε θέση παράθυρο ή στην βοηθητική θέση στο πιλοτήριο.
Και στην πρώτη θέση της Γιου Ες Αίργουαίης, ή Σουίς.

Αγριογούρουνο:

Σαν του Οβελίξ.

Οτιδήποτε Κέητζαν:ΗΠΑ.

Οτιδήποτε (σχεδόν) στην ταράτσα:
Της Ροζίτας.

Ψάρι:
Μπακαλιάρος και πατάτες τηγανιτές με αλάτι και ξύδι τυλιγμένα σε εφημερίδα στο Ήστ Έντ το Λονδίνου.
Στον Λάμπρο στην Βουλιαγμένη.
Οπουδήποτε, μπακαλιάρος, στην Μασαχουσέτη.
Μπαρμπούνια.
Φαγκρί.
Βακαλάος σκορδαλιά.

Αχινούς:
Όταν τους βγάζω από την θάλασσα εγώ
*.
Και σασίμι!

Καβούρια:
Στην Μαίρηλαντ.
Σχάρας στην Ελλάδα.

Αστακός
*:
Στο Γιούνιον Όυστερ Χάους στην Βοστώνη.
Στο σπίτι μου δίπλα στον ωκεανό.
Στού Άντονυ'ς Πίερ Φόρ (έκλεισε)

Τσίλι:
Το καυτό τσίλι στα σαλέ στις κορφές στα Βραχώδη Όρη με τα σκι απ' έξω απ' την πόρτα.

Πατσά:
Ούτε ζωγραφιστή! Ούτε γι' αστείο!

Χάγκις:
Ούτε ζωγραφιστό! Ούτε γι' αστείο!

Τσουρέκι:
Πολίτικο.
Το δικό μου.

Ποπ κορν
*:
Με βούτυρο σινεμά, σε σινεμά στις ΗΠΑ.
Το δικό μας.

Κρεμμυδάκια κομπόστα:
Στης άλλης ξαδέλφης μου.

Φράουλες:

Με κρέμα γάλακτος Ντέβον και Σαμπάνια, στο Γουίμπλεντον (φυσικά).

Σκόουνς και κρέμα γάλακτος Ντέβον:
Στα Ρωμαϊκά λουτρά στο Μπάθ, Κυριακή (λίγο ανατολικά του Μπρίστολ).

Σαμπάνια:
Βεβ Κλικώ
* (Το "ε" του "Βεβ" προφέρεται πολύ κλειστό, και "Βεβ Κλικό" σημαίνει "η χήρα του κυρίου Κλικώ")

Ποτά:
Μαργκαρίτα
* με αλάτι στο χείλος του ποτηριού σε θρύμματα πάγο.
Τζων (Τζακ Ντάνιελς νο.7)
Σάδερν Κόμφορτ
Το τσέρι της ξαδέλφης μου
Μαστίχα (Σκοίνος)
Κρασί κόκκινο Κανίνα
Μερλό
*
Πίνο Γκρίζιο
Μπορντώ
Μποζολέ Νουβώ
Κουμανταρία Κύπρου
Τεκίλα με αλάτι στο πάνω μέρος του χεριού και φέτες λεμόνι
Μπύρα Κορόνα με λεμόνι
Μπύρα Κουρς Ορίτζιναλ
*
Αγγλική Έηλ
*, Χάντσμαν 'Εηλς, Μπαθ: Ρόυαλ Οουκ (την σταμάτησαν)
Σαμ Σμίθ'ς σε μπουκάλι (Αγγλική)
Φιξ ή Άλφα
Κόκα Ζήρο
*
(Νερό δεν πίνω. Έχουν νερό όλα τα παραπάνω. Ίσως λίγο Πελεγκρίνο...)
Αγγλικό Παμπ
*, στην Αγγλία, με αληθινή έηλ...

Ροφήματα:

Οποιοσδήποτε Ιταλικός καφές
*.
Σοκολάτα Βιενουά.
Η δική μου σοκολάτα βιενουά.
Τσάι Ερλ Γκρέυ (Τουάινινγκς, φυσικά).
Τσάι Τέτλη, σακούλες (από την Αγγλία).
Κινέζικο τσάι γιασεμί.
Φρεσκοστημένο πορτοκάλι (αυτό, θεωρείται ρόφημα;)

Φρούτα:
Μπανάνες.
Μανταρίνια.
Μήλα.
Σταφύλια χωρίς κουκούτσια.

Γλυκά:
Είμαι διαβητικός.
ΣΟΚΟΛΑΤΑ
*
ΡΑΒΑΝΙ
*
ΛΟΥΚΟΥΜΑΔΕΣ* (στην Τήνο)
ΑΜΥΓΔΑΛΩΤΑ
* κλπ στην Μύκονο (και στην Τήνο)
ΛΟΥΚΟΥΜΙΑ
* Σταματελάκη στην Σύρο
ΠΑΣΤΕΣ
* (σοκολάτα)
ΝΑΤΕΛΛΑ
*
ΜΕΡΕΝΤΑ
*
ΣΙΚΑΓΟ (παγωτό)
*
ΕΚΜΕΚ ΚΑΪΜΑΚΙ
*
ΠΑΓΩΤΟ ΒΑΝΙΛΙΑ με ΩΜΗ ΖΥΜΗ για ΚΟΥΚΙΣ
*(Μπεν & Τζέρυ)
ΧΟΤ ΦΑΤΖ
*
ΣΟΚΟΛΑΤΑΚΙΑ με ΚΑΡΥΔΑ
* (Ράσελ Στόβερ)
ΣΟΚΟΛΑΤΑ με ΦΥΣΤΙΚΟΒΟΥΤΥΡΟ!
* (Ρήσες)
Λιωμένη
* ΣΟΚΟΛΑΤΑ με κομμάτια ψωμί (σαν φοντύ αλλά με σοκολάτα αντί τυρί)
Ζεστή
* ΣΟΚΟΛΑΤΑ στα σαλέ στις κορφές στα Βραχώδη Όρη με τα σκι απ' έξω απ' την πόρτα.
ΖΑΧΑΡΟΥΧΟ ΓΑΛΑ
* με το κουτάλι της σούπας
ΚΟΥΚΙΣ
*!!! (σοφτ) τσόκολατ τσιπ ή/και μακαντέμια νατς: Ω-Μπον-Παιν, Ντάνκιν Ντόνατς
ΝΤΟΝΑΤΣ
*!!! Ντάνκιν Ντόνατς: τσόκολατ φρόστεντ, μπόστον κρημ...
ΤΡΑΦΛΣ
*!!!
ΡΟΥΜΠΑΜΠ και ΚΑΣΤΑΡΝΤ
*!
ΚΑΖΑΝ ΝΤΙΜΠΙ
*...
ΚΑΣΤΑΡΝΤ...ΜΠΛΑΚΜΠΕΡΙΣ και ΡΑΣΠΜΠΕΡΙΣ με χτυπημένη κρέμα γάλακτος
*...
ΕΞΩΤΙΚΑ ΦΡΟΥΤΑ με χτυπημένη κρέμα γάλακτος
*...
ΑΠΛ ΠΑΗ
*! (με χτυπημένη κρέμα γάλακτος) γιαμ!
ΚΗ ΛΑΗΜ ΠΑΗ
*!! (με χτυπημένη κρέμα γάλακτος) γιαμ-γιαμ!
ΠΕΚΑΝ ΠΑΗ
*!! (με χτυπημένη κρέμα γάλακτος) γιαμ-γιαμ-γιαμ!!
ΣΟΚΟΛΑΤA
*
ΣΟΚΟΛΑΤA
*
ΣΟΚΟΛΑΤΑ Ίον αμυγδάλου
*
ΕΚΛΑΙP
*
ΠΡΟΦΙΤΕΡΟΛ
(αν δεν υπάρχει εκλαίρ*)
ΚΩΚ (αν δεν υπάρχει προφιτερόλ
*)
ΚΑΝΟΛΙ
*!!!! (φτιαγμένα σε μοναστήρι στην Σικελία από μοναχές που έχουν παρει όρκο σιωπής [βλ. ο Νονός ΙΙΙ])
ΜΑΡΣ
*, ΚΙΤ-ΚΑΤ*, ΣΝΙΚΕΡΣ*... ΤΟΥΙΞ*!
ΤΗΓΑΝΙΣΜΕΝΗ ΖΥΜΗ με ΑΧΝΗ ΖΑΧΑΡΗ
* στα Αμερικανικά λούνα παρκ...
ΠΑΓΩΤΟ ΚΡΕΜΑ (κρέμα γάλακτος και κροκκοί αυγών) ΜΕ ΖΕΣΤΗ ΣΩΣ ΣΟΚΟΛΑΤΑ
*...




...ξέχασα τίποτα;













6 σχόλια:

  1. Να υποθέσω ότι είσαι σε δίαιτα, ε;
    Δεν εξηγείται αλλιώς τέτοιο φεστιβάλ χοληστερίνης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η πλάκα είναι ότι δεν κάνω την παραμικρή δίαιτα συνειδητά ούτε με κανένα πρόγραμμα! Για τον διαβήτη παίρνω μια ενεσούλα που κάνω μόνος μου και ούτε την αισθάνομαι. Δεν είναι ινσουλίνη αλλά μια χημική ουσία που βοηθάει το πάγκρεας να παράγει την δική του ινσουλίνη. Εφευρέθηκε στην Αμερική την τελευταία δεκαετία και κυκλοφορεί λίγα χρόνια τώρα. Η παρενέργεια είναι ότι δεν αισθάνεσαι πείνα και αισθάνεσαι ικανοποιημένος και "γεμάτος" τρώγοντας ελάχιστα (και χάνεις και βάρος). Σε ειδικές περιπτώσεις που θέλω σε κάποιο γεύμα, ή μια φορά που βρίσκομαι στην τσάινατάουν, να απολαύσω και ποιότητα και ποσότητα απλά δεν κάνω την ένεση. Ναι, παίρνω και χάπι για την χοληστερίνη το βράδυ :-)

      Απλά πρέπει να φέρνω από τις ΗΠΑ ποσότητες Σπλέντα (γλυκαντικό από αληθινή ζάχαρη που δεν πειράζει τον διαβήτη) και γλυκά με μηδέν ζάχαρη μια που στην Ευρώπη δεν υπάρχουν (Εδώ έχουν χωρίς ΠΡΟΣΘΕΤΗ ζάχαρη [το "πρόσθετη" με πολύυυυ μικρά γράμματα στις συσκευασίες])

      Εν τω μεταξύ είναι πράγματι ανεξήγητο, αλλά η πίεσή μου είναι μόνιμα 105 έως 125 πάνω από 80 έως 85 (νεανική τελειότητα). Όταν δεν του δίνω να καταλάβει στις ΗΠΑ ή στην Ελλάδα το ζάχαρο είναι γύρω στο 100-110, (με σωστό το 85-125), η χοληστερίνη πάντα κάτω από το ανώτατο όριο, σφυγμός γύρω στα 80-85, και ο πνευμονολόγος λέει πως δεν πιστεύει ότι καπνίζω 2-3 πακέτα 38 χρόνια. Η δε καρδιά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κίνηση ρολογιού. Αηδιαστικό σου λέω!!

      Η έμπνευση για την ανάρτηση ήρθε όταν αδειάσαμε το ψυγείο και μερικά ράφια, για απόψηξη και συμμάζεα, και συνειδητοποίησα πόσα πράγματα έχω για να μαγειρεύω από διάφορες χώρες, και πόσο μου αρέσει το φαΐ!!! Και θυμήθηκα τις κρεπάλες του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, του Σεπτεμβρίου και του Ιουνίου στην Ελλάδα και του Φεβρουαρίου πέρσι στο Λονδίνο! Και είπα πως είναι καιρός πλέον να κάνω ορισμένες αποκαλύψεις στο αναγνωστικό κοινό!

      Διαγραφή
  2. Τζίιιιιιιιιιιιιιιιιισους !!! Πείνασα διαβάζοντάς τα μόνο !!! Αν έπρεπε να τα καταγράψω - όπως έκανες εσύ - θα έπρεπε να φάω τον άμπακο πριν, κατά την διάρκεια και μετά την συγγραφή της ανάρτησης !!!

    Η δε Γιόρκσιαρ προφορά του "Μούσι πίης" με αποτελείωσε !!! Χαχαχαχαχαχαχαααα !!!

    Να 'σαι καλά, Δημήτρη !!!

    Υ.Γ. Το πόσο σας ζηλέυω για τα δικά σας ζυμαρικά δεν λέγεται !!! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Τζίζας Έητς Κράιστ" ιζ κορέκτ, αγαπητή μου Αγγελική! Και χαίρομαι ιδιαιτέρως που η προφορά επέζησε του Ελληνικού αλφαβηταρίου :-)))

      Η μεγάλη λύπη είναι πως δεν μπορείς πια να μπεις σε ένα πάμπ και να ζητήσεις "πάιντ ο'μπεστ ιν'ε θιν γκλας". Τα θιν γκλάσες καταγράφτηκαν πλέον στα αρχεία της ιστορίας. Πάνε τα παραδοσιακά ποτήρια στα παμπς... τώρα έχουν αυτά τα καινούργια χωρίς κανένα χαρακτήρα... Και νομίζω πάσχετε και από ρήαλ έηλ. Η γενιά μας προσπάθησε και τα κατάφερε να την επαναφέρει αλλά μου φαίνεται θέλεις πάλι έρευνα αυτές τις μέρες για να βρεις το ρήαλ θινγκ χωρίς τζιριτζάτζουλες!

      Σε ένα πάρτυ στην Αθήνα το 2008 έφτιαξα ένα ροστ μπηφ το οποίο είχα μπει στο ψηγείο του κροπόλη να του πω τι και πως να το κόψει, και είχε βγεί από τα πιο τέλεια και καταπληκτικά ροστ μπηφ που έχεις φάει... Οι καλεσμένοι, έμαθα, ότι δεν μου το είπαν κατά πρόσωπο λόγο ευγένειας, αλλά νόμιζαν ότι δεν ήταν καλό γιατί ήταν ροζ στην μέση.

      Τελικά κάθε χώρα έχει την δική της σπεσιαλιτέ που καμιά άλλη χώρα ή παλέτα δεν μπορεί να φτιάξει και να "πιάσει". Αισθάνομαι τυχερός να μου αρέσουν τόσα πράγματα ανάλογα με το που βρίσκομαι...

      Όσο για τα ζυμαρικά μας, άλλο πράγμα! Τώρα πια έμαθα κι εγώ να φτιάχνω και να απλώνω ζύμη κάτω από την επιδοκιμαστική ματιά της Μαργαρίτας!

      Κι' εσύ, κι εσείς νά'στε καλά :-)

      Διαγραφή
  3. Μόνο που διάβασα την λίστα, πρέπει να πήρα 2-3 κιλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άλλοι τα χάνουν, άλλοι τα παίρνουν... εγώ τα πήρα πάλι πρόσφατα, αλλά άρχισα να τα χάνω!Μια μπουκίτσα ακόμη καλέ πόσα κιλά να βάλει;;;

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.