Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

streetart











Είδα ξαφνικά μιά πόλη που δεν γνώριζα και που με εξέπληξε. Η Αθήνα, όπως την παρουσίασε το Χάφινγτον Ποστ... Μιά πόλη όπου η τέχνη της έκφρασης των δρόμων έχει ξεφύγει από το γκραφίτι, έχει περάσει σε ένα άλλο σύμπαν, και δεν την έχει παρουσιάσει αυτήν την εκπληκτική αλλαγή καμία ιστοσελίδα ΜΜΕ, καλλιτεχνική ή ιδιωτική στην Ελλάδα... που να την είδα εγώ τουλάχιστον. Όχι σε αυτήν την έκταση. Αλλά... κι εμείς ερχόμαστε δυό φορές τον χρόνο και δεν είχα δει τίποτα τέτοιο.




"Το γκραφίτι έιναι το εργαλείο που έχεις όταν δεν έχεις πια σχεδόν τίποτα άλλο".










9 σχόλια:

  1. Είναι που είσαι μακριά Δημητρη. Εμεις που μενουμε εδω- τα γνωριζουμε αυτα τα γκραφιτι εστω και μεσα απο εικονες.
    Ριξε μια ματια :
    http://www.lifo.gr/mag/features/3971

    Αλλα και για τον Λουκανικο ειχα διαβασει για το υπεροχο γκραφιτι που του κανανε:
    http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22945&subid=2&pubid=64081756

    Και καθημερινα στους δρομους βλεπω διαφορα γκραφιτι, άλλα πιο ωραια, άλλα λιγοτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχει πολλά γκράφιτι στο Νέο Κόσμο, Ψυρρή, Εξάρχεια κ.λ.π. έχει γίνει και σχετική έκθεση στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών: http://www.elculture.gr/exhibitions/graffiti_stegi-833121

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τα πιο πολλά γκράφιτι βρίσκονται στο κέντρο της πόλης.
    Είμαι μεγάλος φαν, φτάνει να έχουν ένα θέμα και να μην κάνουν τους τοίχους σκέτες κουρελούδες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ενδιαφέρον θέμα άνοιξες και ξεκουραστικό. :)
    http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=417756

    Παρεμφερές θέμα.
    http://www.nytimes.com/2014/02/27/arts/design/in-athens-the-last-man-painting.html

    Το μότο στο τέλος του σύντομου κειμένου σου είναι τόσο εύστοχο (to the point).
    Είναι και η απάντηση σε οσους αναρωτιούνται (καλοπροαίρετα) πώς ανθίζει αυτό το είδος τέχνης σε τόσο σκοτεινή περίοδο για τη χώρα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα σ' όλους, καλημέρα μάλλον, και ευχαριστώ για τα λινκ! Ήξερα ότι υπάρχει πολύ γκραφίτι από τα μπλογκ της Roadartist και του Τζων Μπόη, σε είδος φράσεων, και λέξεων, αλλά δεν είχα ιδέα για τα τεράστια έργα που καλύπτουν ολόκληρα κτήρια και χώρους.

    Αυτό το είδος τέχνης είναι περισσότερο από γκραφίτι και φτάνει να καθορίζει εποχές και να επεμβαίνει ενεργά στο τοπίο και την αίσθηση μιας πόλης.

    Όταν έρχεται μια εποχή που η πόλις καλύπτεται από τέτοια υπαίθρια τέχνη, είναι πλέον στο επίπεδο κοινωνιολογικού γεγονότος.

    Νομίζω ότι είναι πολύ θετικό αυτό για την Αθήνα! Και υποψηιάζομαι ότι η πλειοψηφία πρέπει να είναι αίσθησης "ανωδικής"/"θετικής", και εκείνα που απλά όπως λέει ο Τζων, κάνουν τους τοίχους κουρελούδες μεταφέρουν την κατάθλιψη αντί την δύναμη του δημιουργού.

    Θα πρέπει μια από τις επόμενες επισκέψεις να κάνω ένα φωτογραφικό τουρ της γενέτειρας :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. μερικά είναι πολύ ωραία, μερικά αστεία, κάποια δε βλέπονται...
    αλλά όλα είναι τέχνη. θα μου πεις τέχνη είναι και ο πόλοκ, άσχετα αν εμένα μου φαίνεται σα μουτζούρα.
    οπότε, εγώ δεν είμαι κριτής. απλά αν κάτι μου αρέσει το θαυμάζω. τα άλλα τα προσπερνώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βέβαια, το τι αρέσει στον καθένα είναι ξεχωριστό: σε ένα μουσείο, σε άλλους θα αρέσουν ¨εκείνα", σε άλλους τα "άλλα". Εδώ όμως η ίδια η πόλη γίνεται ένα ζωντανό μουσείο!

      Διαγραφή
  7. Ε υπάρχουν όλα αυτά τα γκράφιτι... Είναι σε αρκετά κεντρικά σημεία της πόλης, τα περισσότερα αποτελούν πλέον τόσο γνώριμα κομμάτια της καθημερινότητας που βλέποντας τα στο άρθρο δεν με εκπλήσσουν. Έτσι είναι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλές φορές έχω δει εποχές σε πόλεις που δένουν την τέχνη αυτή με την ταυτότητα της πόλης. Την επόμενη φορά στην Αθήνα πρέπει να τα ψάξω...

      Πάντως η ζωγραφική και οι συνθέσεις που πιάνουν τοίχους και ολόκληρα κττήρια λέγονατι murals. Γκραφίτι είναι οι λέξεις, οι φράσεις, που είναι μεμονομένα σε τοίχους. Αυτά τα μιούραλς είναι καταπληκτικά.

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.