Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Μονόλογοι










Ο περισσότερος κόσμος, υποθέτω, συζητά (προσφέρει δηλαδή διάφορους μονόλογους) για το αν μπορεί η Ελλάδα να πάει σε κυβέρνηση συνεργασίας τσίπρα στις 25 Ιανουαρίου 2015, ή αν δέχεται να περιμένει μέχρι τον Μάιο του 2016 με την Πολιτική Άνοιξη και το κουφάρι των καινούργιων τζακιών.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, η συζήτηση θα έπρεπε να είναι αν πρέπει να γίνονται εκλογές όποτε είμαστε τσαντισμένοι με την κυβέρνηση. Αλλά αυτό είναι γράμματα υψηλά και Αγγλοσαξονικά. Δε βαριέσαι αδερφέ... Το πρόβλημα είναι ότι τα λεφτά τα χρωστάτε σε αγγλοσάξονες και Γερμανούς. Και Γάλλους. Δανούς, Σουηδούς. Ολλανδούς. Βέλγους. Χωνέφτε το.

Αν θέλετε να γίνετε Ιταλία των '70 και να αλλάζετε κυβέρνηση κάθε εξάμηνο είναι δικό σας θέμα, αλλά πρέπει πλέον να το κάνετε μόνοι σας. Τι υποχρέωση έχει η υπόλοιπη Ευρώπη να δικαιολογεί τα μεσανατολικά σας;

Υπάρχει βέβαια και η εκδοχή ότι πρόκειται απλά για μουλάρωμα. Διότι, αν περιμένετε μέχρι το τέλος της θητείας την κυβέρνησης που εκλέξατε, τότε, τα εύσημα για το τέλος των μνημονίων και της κρίσης θα τα πάρει εκείνη η κυβέρνηση που "δεν το αξίζει" --θέλετε να αποδείξετε ότι ο τσαμπουκάς είχε δίκιο. Κανένα πρόβλημα. Εκτός του ότι το τι γίνεται στην Ελλάδα ούτε η τωρινή κυβέρνηση το καθόρισε ούτε η επόμενη θα μπορεί να το καθορίσει σε πλαίσιο Ευρώπης και Ευρώ. Το μόνο που μπορεί να καθορίσει μιά Ελληνική κυβέρνηση είναι το αν η Ελλάδα θα παραμείνει ταπεινά υπάκουα, ή αν θα γίνει περήφανα Αλβανία (άντε, Πακιστάν).

Στην τελική δεν νομίζω να έχει η Ελλάδα την ικανότητα να ενωθεί πριν φτάσει στο ναδίρ. Άντε λοιπόν να δούμε...












7 σχόλια:

  1. Νομίζω ότι τα πράγματα είναι πιο απλά: όλα είναι σικέ. Τίποτα δεν μπορεί να επηρεάσει την πορεία των γεγονότων, τουλάχιστον τίποτα από το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Δε νομίζω να ήταν και μεγάλη είδηση η χτεσινή ψηφοφορία στα κανάλια του εξωτερικού. Εγώ ούτε καν άνοιξα την τηλεόραση. Έχω πλέον συνειδητοποιήσει πλήρως, πως η δημοκρατία μας είναι σικέ, δυστυχώς και οι συγκεκριμένοι ηθοποιοί (ωχ! σόρυ πολιτικοί) μόνο πιόνια. Μην αγχώνεσαι όλα βαίνουν όπως θέλουν, όλα καταστρέφονται, η χρεοκοπία έχει συμβεί, απλώς δεν έχει ανακοινωθεί, η πλειοψηφία ζει για να πληρώνει ασταμάτητους φόρους, φόρους δίχως λογική, ενώ παράλληλα καταστρέφεται η υγεία και παιδεία. Δεν έχω ιδέα που θα οδηγηθεί η Ελλάδα. Γενικότερα ο κόσμος πάει από το κακό στο χειρότερο, το κρίμα είναι ότι η χώρα μου αντί να πάει ένα βήμα παρακάτω, συνεχώς καταστρέφεται. Ένα απέραντο φρενοκομείο που χρειάζεται να έχεις ένα τρομερό φίλτρο και παιδεία για να μη βυθιστείς μαζί του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απόλυτα, μα απόλυτα συμφωνώ αγαπητή μου Roadartist... Ότι είναι στημένα (σικέ) όλα, είναι γεγονός. Όχι μόνο των μεν, αλλά και των δε. Και έχεις δίκιο, μιλάμε για φαινόμενο παγκοσμίου εμβέλειας... ο επόμενος Μεσαίωνας έχει αφιχθεί. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το πως είναι δυνατόν τόσο πολλοί άνθρωποι να χάβουν τόσο πολύ λαρδί και να το περνάνε για βούτυρο. Πως είναι δυνατόν τόσο μεγάλος αριθμός να χάβει τους μπουλουκοτυχοδιωκτισμούς...

      Ένα απέραντο φρενοκομείο, χωρίς πλέον παιδεία... και συνεπώς χωρίς φίλτρα. Και με άμεσα μέσα επικοινωνίας καταστρεπτικά όταν χρησιμοποιούνται χωρίς παιδεία και προσωπικά φίλτρα. Αλλά... να πάρει η ευχή, ορισμένα φίλτρα χρειάζονται απλή κοινή λογική! Μάτια και αυτιά. Και μνήμη.

      Διαγραφή
  2. Έτσι ακριβώς. Αφού ξεχνάμε τόσο εύκολα, τείνω να πιστέψω ότι μας αξίζει να ξαναζήσουμε όσα έζησαν οι πρόγονοι μας, αφού δεν έχουμε πάρει το μάθημα μας... Παρ' όλο που τα πληρώσαμε με τόσο αίμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υποτίθεται ότι μετά από μακρά Ιστορία ένας λαός μαθαίνει να έχει μνήμη... Και όμως βλέπουμε ότι δεν εξέλιξε μνήμη. Γιατί; Αν ο ορισμός είναι σωστός, ότι ένας λαός με μακρά Ιστορία χτίζει μνήμη, τότε αυτό ίσως να σημαίνει ή ότι ο λαός αυτός, το συγκεκριμένο συνονθύλευμα, δεν έχει μακρά Ιστορία, ή ότι έχει πάθει γεροντική άνοια...

      Διαγραφή
    2. Οταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μιλούσε για «το απέραντο φρενοκομείο» αμφιβάλλω αν θα μπορούσε να φανταστεί τη σημερινή κατάσταση της χώρας. Βρισκόμαστε στο ζενίθ μιας οικονομικής και πολιτικής κρίσης, με ένα καράβι που μπάζει από παντού νερά, πλέει σε φουρτουνιασμένη θάλασσα χωρίς χάρτες και πυξίδα, χωρίς καπετάνιο και με τους αξιωματικούς του πλοίου να παίζουν πόκερ (με μπλόφες) στο σαλόνι του πλοίου, οι δε επιβάτες να είναι ακόμα μεθυσμένοι από τα γλέντια της προηγούμενης νύχτας.
      Η Καθημερινή, 23/5/2012

      Διαγραφή
  3. Δε μπορώ να διαφωνήσω. Δεν έχω λόγια να περιγράψω όσα συμβαίνουν σήμερα. Το πόσο με απογοητεύουν. Αν ήταν μόνο η Ελλάδα όμως σε αυτή τη φάση, θα είχα περισσότερες ελπίδες, αλλά φοβάμαι με ότι βλέπω να συμβαίνει γενικότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό δυστυχώς είναι επίσης αλήθεια. Σε κάμποσα σημεία δεν αναγνωρίζω σήμερα την άλλη μου (επιλεγμένη) πατρίδα. Είναι οπωσδήποτε κάτι γενικότερο και παγκόσμιο. Ένα κοινωνιολογικό γεγονός ίσως; Και σε κάθε χώρα τα συμπτώματα είναι καθαρά διαφορετικά, αλλά προς την ίδια σκοτεινή, ομιχλώδη, τραγική κατεύθυνση...

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.