Μουλάρωμα

"Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών (Βούλφγκανγκ Σόιμπλε) είχε επισημάνει στον πρόεδρο του Eurogroup (Ντάισελμπλουμ, πριν έρθει στην Αθήνα να συναντηθεί με τον Βαρουφάκη, και τον Τσίπρα) ότι δεν έχει την εξουσιοδότηση του Eurogroup για την επίσκεψη και του είχε αντιπροτείνει να στείλει πρώτα στην Αθήνα ένα τεχνικό κλιμάκιο για συναντήσεις."

Άλλη μία απόδειξη του που βρίσκεται ο κόμπος. Αντί για συνομιλίες σε επίπεδο υπουργών οικονομικών και αρχηγών κυβερνήσεων, ο Σόιμπλε, και η Μέρκελ, θέλουν να στέλνουν στην Ελλάδα "τεχνικά κλιμάκια" (βλ. υπαλλήλους της Τρόικας).

Τα αποτελέσματα θα ήταν τα ίδια. Γιατί λοιπόν υπάρχει επιμονή στα φαινόμενα; Τα τεχνικά κλιμάκια εξευτελίζουν την θέση της Ελλάδας, ενώ ανώτερα επίπεδα θα την μεταχειριζόντουσαν ως "ίση".

Τελικά πρόκειται για μία καθαρά Γερμανική απειλή. Δεν θέλω να μιλήσω (τώρα) για στολές, μπότες, τρίτο ή τέταρτο ράιχ και λοιπά, γιατί το θέμα δεν είναι να υβρίσουμε. Άλλωστε και αυτά τα σύμβολα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν γεννήματα της βαθύτερης Γερμανικής νοοτροπίας και κουλτούρας ορθολογισμού ρομπότ. Το να μιλούσαμε για τους Γερμανούς αποκαλώντας τους όπως τους αξίζει θα ήταν αντίστροφος ρατσισμός (ουπς! νομίζω πως το έκανα ήδη κατά λάθος σε αυτήν την πρόταση).

Και εδώ ίσως να βρίσκεται το ατού νομιμότητας του ΣΥΡΙΖΑ:

Το να μας μιλάνε μόνο αφού πατήσουν στο Χώμα μας οι μπότες του τεχνικού κλιμακίου δεν είναι απαραίτητα "νόμιμο". Ίσως να ήταν καλύτερο και σωστότερο να συνομιλεί το τεχνικό κλιμάκιο με ομόλογούς τους την ίδια χρονική στιγμή και κατά την ίδια επίσκεψη καθώς θα συνομιλούσαν οι υπουργοί οικονομικών, ή και οι αρχηγοί κυβερνήσεων και κρατών.

Φυσικά δεν θα μπορούσε αυτό να γίνει στην Ελλάδα μόνο με τον υπουργό της Γερμανίας εφ' όσον η ΕΕ είναι πολλά κράτη και όχι μόνο η Γερμανία (στα χαρτιά τουλάχιστον).

Άρα, οι συναντήσεις σε επίπεδο υπουργών, ή και αρχηγών, έστω και καθώς τα τεχνικά κλιμάκια θα συναντιόντουσαν από κάτω, στο δικό τους επίπεδο, θα έπρεπε γεωγραφικά να γίνεται στις Βρυξέλες ή το Στρασβούργο (με την Ελλάδα να ορίζει δικό της τεχνικό κλιμάκιο αντίστοιχο του επιπέδου του κλιμακίου της Τρόικας). Θα ήταν οργανωτικά και λογικά αδύνατο να γίνονται συνέχεια στην Αθήνα.

Αυτό είναι η δικαιολογία αλλά και το λάθος του Σόιμπλε και της Μέρκελ.
Το ισχυρό και συνάμα αδύνατο σημείο τους.

Ο Σουλτς και ο Ντάισελμπλουμ με δηλώσεις, βγάζουν την ουρά τους εν αναμονή εξελίξεων, χωρίς όμως να αποκλείουν τίποτα επί της ουσίας. Τώρα είναι η σειρά της Γαλλίας και της Βρετανίας, με χορωδία Ισπανίας, Πορτογαλίας και Κύπρου. Θα είναι σημαντική η αντίδραση/τοποθέτηση της Ολλανδίας και της Φινλανδίας την επόμενη εβδομάδα (χωρίς να ξεχνάμε ότι δώσαμε την τέλεια δικαιολογία στην Γερμανική αντιπολίτευση να ψήνει την Μέρκελ και τον Σόιμπλε στα κάρβουνα).

Το γεγονός είναι ότι οι προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αδύνατον να πραγματοποιηθούν στο υπάρχον κλίμα και με την υπάρχουσα οργάνωση και υποδομή, αλλά, ξαφνικά, οι μετεκλογικοί χειρισμοί, χωρίς να εγγυώνται οποιοδήποτε θετικό αποτέλεσμα, είναι ιδιοφυείς! Τα παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν μάθημα, σε μερικούς-μερικούς, πως τα δέντρα πεθαίνουν όρθια, ή και πως μπορούν να επιζούν. Θα δείξει σύντομα. Και πάλι, Μπράβο τους!