Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

Συνέχεια









...και προχωράμε. Το πρόβλημα του Σόιμπλε είναι ότι δεν παρουσιάσαμε συγκεκριμένο πρόγραμμα-με-λεπτομέρειες προς έγκριση. Αλλά το δικό μας πρόγραμμα ήταν να σηκώσουμε την αυλαία, να ανεβούμε επί σκηνής για την γνωριμία, και να ψαρέψουμε --ή μάλλον να δούμε πόσα και τι ψάρια υπάρχουν αν αποφασίσουμε να ψαρέψουμε.

Τα μέχρι τώρα μη-αποτελέσματα, αποτελέσματα, είναι λογικά. Το σασπένς μπαίνει στο ότι έχουμε λίγες βδομάδες πριν μας βάλουνε στον θάλαμο αερίων.

Αλλά δεν ήταν δυνατόν, και το ξέρουνε όλοι αυτό, να πηγαίναμε με συγκεκριμένο πρόγραμμα πριν καν κάνει προγραμματικές δηλώσεις ο καινούργιος πρωθυπουργός στην Βουλή, πριν καν ξεκινήσει και παραλάβει πλήρως και στην ουσία η κυβέρνηση. Άρα, το "πρόβλημα" αυτό του Σόιμπλε δεν είναι πραγματικό ή ουσιαστικό. Είναι δικαιολογία η οποία δεν είναι απαραίτητα κακός οιωνός. Είναι του στυλ "βιαστείτε-και-περιμένετε" (hurry-up and wait) και περιμένει να δει τι είδους σάλτο μορτάλε θα επιχειρηθεί και αν θα είναι σοβαρό, σε επίπεδο το οποίο ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχει επιδείξει, ή επιχειρήσει, Ελληνική κυβέρνηση.

Μην ξεχνάμε πως ότι και να ζητήσουμε, στην ουσία θα ζητάμε να παραδεχτούνε όλοι ότι κάνανε λάθος τόσα χρόνια. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν κάνανε λάθος γιατί δεν υπήρχε κυβέρνηση στην Ελλάδα με όρχεις και δεν μπορούσανε να περιμένουνε τίποτα άλλο παρά λιτότητα από τις παλιές κυβερνήσεις. Αλλά, δεν μπορούν να παραδεχτούν οτιδήποτε το ανατρεπτικό (σαν την προηγούμενη πρόταση που έγραψα). Ό'τι προτείνουμε σαν εμπεριστατωμένο καινούργιο πρόγραμμα πρέπει να παρουσιαστεί σαν εξελιγμένη συνέχεια του παλιού και όχι σαν αντικατάσταση (ή κριτική). 

Σε αυτό ακριβώς το σημείο (στην παρουσίαση της ουσίας ενός καινούργιου σκεπτικού) είναι που χρειάζεται γλώσσα, πείρα και διπλωματία η οποία είναι πολύ πέρα και πάνω από την σφαίρα οποιουδήποτε καθηγητή οικονομίας...

Μέχρι τώρα τα πάμε καλά σ' αυτά. Το ότι δεν μας έχει μείνει σχεδόν καθόλου χρόνος ανεβάζει τα στοιχήματα αλλά δεν είναι απαραίτητα εναντίων μας. Ίσως μάλιστα να μας βοηθήσει κιόλας, ανάλογα με το πως θα το παίξουμε (ή θα την παίξουμε). 










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.