Δευτέρα 25 Μαΐου 2015

Παραμυθένια...





Εφτά μέρες αφού έφυγα από το Ντένβερ, ο Κώστας μου έστειλε αυτό το email που το μεταφράζω στα Ελληνικά:

Πραγματικά σαστισμένος σήμερα. Τελική Ευθεία. Τελευταίος έλεγχος στον εξομοιωτή την Κυριακή και μετά δύο εύκολοι έλεγχοι διαφορών του 757. Μετά, θα περιμένω τα πρώτα μου ταξίδια. όταν θα μιλάω με τον ασύρματο του Γκάντερ και του Σάνγουικ, για να περάσω την μεγάλη λίμνη, όπως έκαναν οι αδελφοί μου του επαγγέλματος πριν από εμένα σε πολλά αεροπλάνα... Μεγαλειώδη 747-100, 707, DC-10... Και τώρα θα δέχομαι ωκεάνιες εκκαθαρίσεις, ακόμα δεν έχει κάλυψη ραντάρ ο Ατλαντικός. Μόνοι μας, δύο πιλότοι σε ένα αμυδρά φωτισμένο πιλοτήριο, προσέχοντας τα όργανα και λέγοντας τις ιστορίες μας καθώς θα πετάμε μέσα στην νύχτα του Βόρειου Ατλαντικού στα 37.000 πόδια, με 250 κοιμισμένους ανθρώπους, που θα βλέπουν ταινίες, θα τρώνε, θα κοιτάνε από το παράθυρο και θα αναρωτιόνται πως να είναι εκεί κάτω...
Και ελπίζω, στο πίσω μέρος του αεροπλάνου... Ίσως ένα. Μόνο ένα. Ένα παιδάκι με το προσωπό του πιεσμένο πάνω στο πλέξιγκλας του παράθυρου κοιτώντας έξω τα άστρα, τα φώτα πορείας στην άκρη του φτερού, την αντανάκλαση του φεγγαριού στο φτερό, και θα ονειρεύεται ότι μια μέρα, εκείνο θα πιλοτάρει αυτό το θηρίο απέναντι από τον ωκεανό.
Και ελπίζω οι γονείς του να καλλιεργήσουν το όνειρό του, να του δώσουν ένα εξομοιωτή, να τον αφήσουν να κάνει μαθήματα σε ένα κοντινό αεροδρόμιο. Και ίσως, μια μέρα, να είναι ο συγκυβερνήτης μου όταν θα έχω γκριζάρει και θα του παραδίδω σοφία περασμένων υπερατλαντικών πτήσεων, δίνοντάς του τον έλεγχο του αεροπλάνου καθώς θα ξεκουράζομαι.









Έφτασα Παρασκευή 8 Μαΐου και ο Κώστας με περίμενε έξω από το αεροπλάνο με την ταυτότητά του ασφαλείας, στο αεροδρόμιο του Ντένβερ, το οποίο από μακριά φαίνεται σαν ένα χωριό από τίπι ινδιάνικά στις μεγάλες πεδιάδες, δίπλα στα βραχώδη όρη. Η Γιουνάιτεντ έχει κάμποσες ντουζίνες εξομοιωτές για διάφορους τύπους αεροπλάνων. Α320, Β757-200, Β767-400, Β747-400, Β777, Β747-200 της ΝΑΣΑ... Λειτουργούν όλοι οι εξομοιωτές για εκπαίδευση 22 ώρες το 24ωρο, με κόστος 1.400 δολάρια την ώρα. Ο καθένας κοστίζει όσο ένα αεροπλάνο: γύρω στα 25 εκατομμύρια δολάρια.

Ένας φίλος του Κώστα, εκπαιδευτής, έκανε δώρο στον μπαμπά του Κώστα ένα εξομοιωτή για μιά ώρα. Στο τέλος όμως ο χρόνος ήταν λάσκα και κάναμε μισή ώρα σε ένα Α320 και μία ώρα σε Β777.

Το ταξίδι αυτό, και η στιγμή εκείνη, ήταν σαν να ανεβήκαμε το βουνό μαζί, αλλά στο τελευταίο σκέλος μας ανέβασε και τους δύο ο Κώστας στην Κορυφή. Τόσα όνειρα πραγματοποιήθηκαν σε μιά στιγμή. Μόνο από εμάς. Από εκείνον, και από εκείνους που αναγνώρισαν ποιος είναι και τον έβαλαν στην Γιουνάιτεντ, κατά 4 χρόνια νεότερο από τους 12.500 πιλότους, και σε θέση μέσω του συνδικάτου να βοηθά στις προσλήψεις και μετεκπαιδεύσεις...

Για πρώτη φορά στην Αποθήκη Σκέψης, εγκεκριμένο από τον Κώστα για έκθεση στο μπλογκ, μια ταινιούλα 13 λεπτών. Το Βουνό στο λογότυπό μας στην αρχή είναι η κορφή του Άγιου Σταυρού, 30 χιλιόμετρα νότια από το χιονοδρομικό κέντρο του Βέηλ.




Τα παραμύθια μπορούν να γίνουν αλήθεια
αν είσαι νέος, στην καρδιά...
Γιατί θα το βρεις δύσκολο νά 'σαι ξεροκέφαλος
αν είσαι νέος, στην καρδιά...
Μπορείς και φτάνεις στα άκρα με απίθανα όνειρα.
Και η ζωή γίνεται πιο καταπληκτική με κάθε μέρα που περνάει.
Δεν το ξέρεις ότι αξίζει όλους τους θησαυρούς της Γης
να είσαι νέος στην καρδιά;
Γιατί όσο πλούσιος και νά 'σαι, είναι κατά πολύ καλύτερο
να είσαι νέος στην καρδιά...
Κι' αν επιζήσεις να φτάσεις τα 105,
Κοίτα πόσα θα αποκτήσεις από το να είσαι ζωντανός!
Και αυτό είναι το καλύτερο απ' όλα: θα είσαι μπροστά από τους άλλους
αν είσαι μαζί με τους πολύ νέους στην καρδιά.
Fairy tales can come true, it can happen to you
If you're young at heart.
For it's hard, you will find, to be narrow of mind
If you're young at heart.
You can go to extremes with impossible schemes.
And life gets more exciting with each passing day.
Don't you know that it's worth every treasure on earth
To be young at heart.
For as rich as you are, it's much better by far
To be young at heart.
And if you should survive to 105,
Look at all you'll derive out of being alive!
And here is the best part, you have a head start
If you are among the very young at heart.




Βίντεο εξομοιωτές Α320 και Β777
έχει καλή ανάλυση για full screen





































































Δεν υπάρχουν λόγια για τόση πολύπλευρη ευτυχία...













8 σχόλια:

  1. and the oscar goes to... :)
    πολύ όμορφο το κείμενο του Κώστα (Χρόνια Πολλά κιόλας έστω ετεροχρονισμένα), εξαιρετικό και το βιντεάκι
    μα πιο πολύ μου άρεσε η συγκίνηση που βγαίνει από το σύνολο αυτής της ανάρτησης, η ευτυχία όταν φτάνεις στους στόχους σου και όταν μοιράζεσαι μοναδικές εμπειρίες
    πάντα τέτοια !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ohhhhh... I've been writing my acceptance speech since the 19-70ies... :-)

      Πραγματικά δεν έχω πια λόγια αγαπητή μου Scarlett, μόνο την αίσθηση που ένοιωσες από την ανάρτηση... Μακάρι όλοι οι άνθρωποι να έχουν τέτοιες στιγμές... αφίξεις... σε όνειρα που ποτέ να μην τελειώνουν... και σαν άνθρωποι, και σαν γονείς, και σαν παιδιά. Προ παντός σαν παιδιά, γιατί παιδιά θα έπρεπε να μπορούμε να μείνουμε όλοι πάντα. Αν όχι σε ηλικία, σίγουρα στην ψυχή. Αν εύρισκα λόγια θα έλεγα πως το μόνο που αισθάνομαι είναι η ευχή όλοι οι άνθρωποι να έχουν τέτοιες στιγμές που να κρατάνε για πάντα.

      Νά 'σαι καλά :-)

      Διαγραφή
  2. Περήφανε πατέρα! Μπράβο Δημήτρη, πάντα ευτυχίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. :-)
      Στα γραφεία στην Αμερική έχει "bring-your-kid-to-work day", όπου μιά μητέρα ή ένας πατέρας πάνε το παιδί τους στην δουλειά τους μιά μέρα να δουν τα παιδιά που και πως εργάζονται οι γονείς. Τον είχα πάρει τον Κώστα όταν ήταν 4 και 5 και 6 χρονών (Μετά έκανα δική μου εταιρεία και ερχόταν όποτε ήθελε). Αυτή τη φορά ο Κώστας brought his dad to work :-)))

      Σ' ευχαριστώ Roadartist μου, νά 'σαι καλά!

      Διαγραφή
  3. Απόλαυσα όλη την ανάρτηση και κυρίως χάρηκα με την χαρά σου να βρίσκεσαι με τον αγαπημένο και άξιο γιο σου στον χώρο εργασίας του και να μοιράζεσαι συγκινήσεις που βιώνει εκείνος.
    Συγκλονιστική εμπειρία που σπάνια μπορεί να ζήσει γονιός παρέα με το παιδί του.
    Τις φιλούρες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ xristin :-)

      Είναι πραγματικά υπέροχο να βλέπει κανείς το παιδί του ανεξάρτητο, με την δική του ζωή, επιτυχημένο, και να θέλει να σε πάει και στην δουλειά του :-) Από την στιγμή που έκοψα τον ομφάλιο λώρο στο μαιευτήριο, τον έκοψα πραγματικά, και του φέρθηκα σαν ίσο και ανεξάρτητο από μωρό. Για να γίνει ένας άνθρωπος υπεύθυνος, πρέπει να του δώσει κάποιος υπευθυνότητα :-)

      Το πιό ωραίο ήταν πως όλα αυτά η αεροπορική εταιρία, οι διευθυντές πουμας κάναν το τραπέζι κάθε βράδυ... δεν το έκαναν για μένα --που με ξέρανε εμένα; Τα έκαναν, σε μένα, για τον Κώστα. Αυτό δεν μου διέφυγε...

      Και σε σένα εύχομαι την ίδια χαρά!

      κις-κις :-)

      Διαγραφή
  4. Όποτε διαβάζω ανάρτηση για το γιο σου, τι να πω...
    Έχει τις χάρες όλες ;)

    Να τον χαίρεσαι ( και λόγω εορτής! )
    Το κείμενό του δείχνει άπειρη ευαισθησία.........................

    Είδα και το βίντεο, τα λόγια είναι περιττά!!!

    Φιλιά πολλά ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλγσπέρα αγαπητή marron :-) Σ' ευχαριστώ!

      Όταν διαβάσαμε το email του δακρύσαμε και η Μαργαρίτα και εγώ... Δεν ήθελαάλλο από την ζωή από το να σκέφτεται τους άλλους ο Κώστας, να βλέπει τον εαυτό του σαν μ΄ρος ενός συνόλου και να κυνηγάει τα όνειρά του όχι ως άπιαστα αλλά σαν να εξαρτ'ωνται από εκείνον, και την θέση του στη Γη...

      Φιλιά κι από εμάς :-)

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.