Μικροί

Πολύ Μικροί. Όλοι.

Από τότε που το ΠΑΣΟΚ υποθήκευσε το μέλλον της Ελλάδας για να τα δώσει όλα τα '80, από τότε που μαγειρέψαμε τα λογιστικά μας βιβλία για να μπούμε στο Ευρώ... τι να τα απαριθμώ όλα... Από Ανδρέα, Σαμαρά των '90, Σημίτη, Καραμανλή τον μικρό, ΓΑΠ, Σαμαρά του 2012... Τσίπρα... Όλοι, μα όλοι, και πρώτοι οι πελάτες, σκεφτόντουσαν το μαγαζί τους. Αλλά κανείς δεν σκέφτηκε ποτέ ότι το μαγαζί βρισκόταν σε ένα μικρό προάστειο που λεγόταν Ελλάδα, στην οδό Ευθύνης.

Όλοι τους ήταν πολύ μικροί. Και οι πελάτες τους μικρότεροι.

Κάθε μέρα που περνάει μπαίνει στην συλλογική μνήμη της Ιστορίας, και, νομίζω, σήμερα, Πέμπτη, 25 Ιουνίου του 2015, μπορούμε να κοιτάξουμε πίσω, κοντά και μακριά, και να πούμε ότι, αν ένας από όλους αυτούς είναι περισσότερο υπεύθυνος από οποιονδήποτε άλλον, αυτός είναι ο Αντώνης Σαμαράς.

Ο Σαμαράς πρέπει να φύγει και να εξαφανιστεί άμεσα. Δεν φανταζόμουνα πως ήταν δυνατόν να γίνει μικρότερος από ότι ήταν, αλλά εχτές και σήμερα το κατάφερε και αυτό.

Όσο για τον Τσίπρα, η γνώμη μου που εκφράζεται πάντα σ' αυτό το μπλογκ είναι γνωστή και αμετάκλητη (μέχρι νεωτέρας). Αλλά, από το απόγευμα της Τετάρτης, 24 Ιουνίου, ως τα μεσάνυχτα της Τρίτης, 30 Ιουνίου, ο Αλέξης Τσίπρας, για μένα, παύει να είναι ο Τσίπρας. 

Είναι ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Δεν το κατέκτησαν αυτόν τον σεβασμό, αυτή τη στιγμή, ο Τσίπρας, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Το απαιτεί, από εμάς, η στάση των λεγομένων εταίρων μας στην υποτιθέμενη Ευρώπη. Μία Ευρώπη η οποία, μην έχοντας φτάσει θεσμικά στο μόνο σχήμα Ένωσης που θα μπορούσε να είχε λειτουργήσει, διασπασμένη πάντα από το βάρος των αποσκευών της Ιστορίας της, προσπαθώντας με σπασμωδικές κινήσεις επί χρόνια να ανταπεξέλθει στην διεθνή πραγματικότητα ενάντια στις ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία, απέδειξε όχι μόνο την αδυναμία της να αναγνωρίσει τον ανθρώπινο παράγοντα, αλλά φέρθηκε, εκείνη, με τρόπο που μπορεί να χαρακτηριστεί "ντελίριο εμπάθειας κατά της Ελλάδας". Όχι κατά του ΣΥΡΙΖΑ ή κατά του Τσίπρα, αλλά κατά της Ελλάδας και των ανθρώπων που ζουν στην Ελλάδα.

Πέρα από το τι λάθη, ή ερασιτεχνικές μαγκιές, προσπάθησε να κάνει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, και, πέρα από το κατά πόσον οι πελάτες του μαγαζιού του Ελληνικού Κοινοβουλίου, οι Έλληνες, μπορεί να είναι συνυπεύθυνοι με τις κυβερνήσεις που εξέλεξαν, στην τελική, είναι όλοι άνθρωποι. Η Ευρώπη υπάρχει από τους ανθρώπους της και για τους ανθρώπους της. Όταν ξεχαστούν οι άνθρωποι παύει να υπάρχει Ευρώπη.

Μπορεί οι Έλληνες να είναι το 2% της Ευρώπης και το 3% ή 4% της Ευρωζώνης, αλλά είναι και αυτοί άνθρωποι. Έρχεται μιά στιγμή που τα ρίσκα φτάνουν στο σημείο να απειλούν την ζωή ανθρώπων. Και, το ΔΝΤ και οι σκληροπυρηνικοί οικονομικοί τεχνικοί της Ευρώπης, απέτυχαν να το αναγνωρίσουν αυτό.

Απέτυχαν να το αναγνωρίσουν γιατί αν το αναγνωρίσουν για την Ελλάδα πρέπει να το αναγνωρίσουν για όλους. Απέτυχαν επειδή αν σώσουν τώρα τους ανθρώπους θα καταστραφεί η οικονομία και η θέση της Ευρώπης στην διεθνή αγορά. Μιά αγορά όπου οι άλλοι παίκτες, εκτός της Ευρώπης, συμπεριλαμβάνουν ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα και Τρίτο Κόσμο.

Δεν είναι εύκολο. Κανείς δεν είπε ότι είναι εύκολο. Κανείς δεν είπε ότι η ζωή είναι δίκαια. Αλλά βρισκόμαστε σε μιά στιγμή που η Ελλάδα πρέπει πλέον, μετά τις τελευταίες 48 ώρες, να συσπειρωθεί πίσω από την εκλεγμένη και νόμιμη κυβέρνησή της, όσα λάθη και να έκανε στο παρελθόν, όσες μπούρδες και να είπε η κυβέρνηση αυτή στο παρελθόν, γιατί τώρα πλέον δεν πρόκειται για το αν θα επιζήσει ένα κόμμα ή μια κυβέρνηση, αλλά, πρόκειται για την Ελλάδα.

Η φυλή μας δεν το έχει μέσα της να επιζήσει ένα GRexit. Δυστυχώς η Ρωμιοσύνη απέδειξε ότι τελικά είναι κι αυτή μικρή για τις περιστάσεις, και δεν μπορεί να αδειάσει την Αθήνα, να γεμίσει την ύπαιθρο, να παράγει αυτά που καταναλώνει, να σπείρει τα χωράφια, να χτίσει κτηνοτροφία, να δημιουργήσει σύγχρονη και βιώσιμη αλιεία, να χτίσει πραγματικό τουρισμό... Πάνω απ' όλα, να είναι ενωμένοι. Όχι. Πριν τα κάνουν όλα αυτά, πρώτα θα μεταναστεύσουν στις ΗΠΑ, Αυστραλία, Γερμανία, Ρωσία, όπου λάχει σε κοινωνία και οικονομία "έτοιμη" που να λειτουργεί ήδη από μόνη της, και όσοι μείνουν στην Ελλάδα θα αλληλοφαγωθούνε. Πάντα τα κάνουν και θα τα κάνουν έτσι πριν σκεφτούν να ενωθούνε και να χτίσουν πατρίδα και κράτος και οικονομία δική τους. Γι 'αυτό και μας φέρονται όπως μας φέρονται. Αλλά δεν μπορούν να μας γελοιοποιούνε καθώς τσακώνονται μεταξύ τους για το ποιός θα μας πηδήξει βαθύτερα. Μπορούν να μας κατηγορήσουν. Αλλά δεν επιτρέπεται να μας γελοιοποιούν. Οι Ευρωπαίοι κατάφεραν το αδύνατο: να με κάνουν εμένα να στέκομαι, αυτή τη στιγμή, δίπλα στον πρωθυπουργό μου.