Τετάρτη 8 Ιουλίου 2015

Δράκων;












Λέγεται καμιά φορά, όταν κάποιος παίζει ένα υπερβολικά ριψοκίνδυνο παιγνίδι, ότι, ή είναι διάνοια, ή ανόητος. Το τι από τα δύο είναι, αποφασίζεται αφού κερδίσει, ή χάσει το παιγνίδι που έπαιξε.

Ο Αλέξης Τσίπρας ακολουθεί την τακτική του να προκαλεί τους άλλους 18 της Ευρωζώνης να αποβάλλουν την Ελλάδα. Σε αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία. Αφής και γδύσει κανείς την κατάσταση από τα λεγόμενα, την ρητορική, τους διπλωματικούς ελιγμούς, και όλα όσα τρώνε τα μήντια και τα σερβίρουν αναμασημένα στους ακροατές και αναγνώστες, ένα γεγονός παραμένει: Οι Ευρωπαίοι ζητούν αναλυτικές, συγκεκριμένες, εμπεριστατωμένες μακρήγορες προτάσεις, και ο Τσίπρας τους δίνει δυό τρεις σελίδες γενικοτήτων και αοριστιών. Δεν ακολουθεί τους κανόνες. Δίνει αρκετά για να φαίνεται (επίτηδες;) ανίκανος (ή, το λιγότερο, εκνευριστικός), αλλά όχι τόσο λίγα που να του κλείσουνε την πόρτα.

Άσχετα με το τι λένε ή τι καυχώνται, ή τι φαντασιώνονται οι Έλληνες, οι Ευρωπαίοι, πολιτικοί και πολίτες, έχουν τους Έλληνες για ανεύθυνους, πρόχειρους και αναξιόπιστους. Ο Τσίπρας το ξέρει αυτό, και επίσης ξέρει ότι δεν μπορεί να αλλάξει την εντύπωση, και ότι η εντύπωση βασίζεται στην αλήθεια. Ξέρει ότι στην Ελλάδα, όπως έχει, δεν αλλάζει τίποτα, ποτέ. Ίσως η διάνοιά του να έγκειται στο ότι αποφάσισε να χρησιμοποιήσει αυτή την αρνητική εντύπωση εις όφελός του.

Τελική διορία μετά από τελική διορία, τελεσίγραφο μετά από τελεσίγραφο, ακόμα και τώρα λέει στους Ευρωπαίους "ίσως" αυτό που θέλουνε να ακούσουνε αλλά δεν τους το λέει με τον τρόπο με τον οποίον μπορούν (λογικά και νόμιμα) να το δεχτούν.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει αρχίσει να μετατοπίζει, για τα φαινόμενα, το βάρος της άρνησης της Ευρώπης από το ότι η Ελλάδα πρέπει να βγει από το Ευρώ επειδή είναι αναξιόπιστη και δεν κάνει μεταρρυθμίσεις, στο ότι οι Ευρωπαίοι θα διώξουν την Ελλάδα επειδή δεν συνεννοήθηκε με τον τρόπο που ήθελαν.

Αυτό αλλάζει το κέντρο βάρους για να δημιουργήσει αρκετά μεγάλο πονοκέφαλο στον συγγραφέα των λόγων για ένα GRexit. Ο Τσίπρας έχει αφαιρέσει, στην προτεσταντική νοοτροπία, την αιτιολογία --ή μάλλον την έχει διαχύσει.

Εν τω μεταξύ, οι φωνές γύρω από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, και ιδιαίτερα από την παραδοσιακά φιλελληνική Γαλλία, γίνονται όλο και πιο δυνατές για να κρατηθεί η Ελλάδα στο Ευρώ.

Δεν θα με εκπλήξει, τελικά, αν πάρουμε άλλους 4 μήνες, αν όχι τρία χρόνια. Αν γίνει αυτό, θα έχει κερδίσει το παιγνίδι σαν διάνοια. Και θα έχει καιρό να χτίσει ένα Σταλινοφασιστκό κράτος, το μόνο είδος κράτους που είναι δυνατόν να περάσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα. Και από Καλιγούλας θα γίνει Δράκων.

Αν όμως οι Ευρωπαίοι βρουν την δύναμη και σιγουριά να πουν την Κυριακή "φτάνει!" τότε, η Ελλάδα θα έχει τόσα άλλα προβλήματα να κοιτάξει που το αν φέρθηκε ανόητα ή ανεύθυνα ο Τσίπρας θα είναι πολύ δευτερεύον.




Πάντως, μπορώ επιτέλους με κάποια σιγουριά να πιστοποιήσω τι σήμαινε το ΟΧΙ του 61,36%. Όπως σχολίασα και στο υπέροχο μπλογκ του φίλου μας του Φάνη: Νομίζω ότι το ΟΧΙ σήμαινε ότι δεν θέλουμε άλλα δανεικά αν δεν είναι σε κολλαριστά, και μεγάλα χαρτονομίσματα. Αυτά τα τσαλακωμένα εικοσάρικα που μας δίνουν είναι πολύ εκνευριστικά.






















4 σχόλια:

  1. Απορείς τι ακριβώς θέλουμε;
    Είναι απλό.
    Θέλουμε τα ευρώ του 2004, αλλά είναι κάτι να αλλάξουμε και να ζοριστούμε προτιμάμε δραχμές!
    Το ευρώ είναι η παιδική μας χαρά.

    Δεν μπορεί ο κάθε Γκι να μας λέει τι θα κάνουμε κι εμείς από κάτω να τον κοιτάμε να μας κουνάει το δάχτυλο, άντε μην τα πάρουμε τώρα και κάνουμε κατάληψη στο Ευρωκοινοβούλιο (με αξιοπρέπεια πάντα) !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρέπει να το δώσεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Ανάμεσα στους "Μνημονιακούς vs. Αντιμνημονιακούς", την "Ελπίδα", την "Αξιοπρέπεια" , την "Διαπραγμάτευση" και την "Δημιουργική ασάφεια", παραδίδουν μαθήματα σε διαφημιστικές εταιρίες marketing και branding του πως να χειραγωγούν την αγορά τους και να νομίζουν οι πελάτες ότι είναι δικές τους ιδέες. Masterful strategy...

      Τι λες για το σκεπτικό που παρουσιάζω σήμερα περί εντυπώσεων και game-of-chicken; :-)

      Διαγραφή
  2. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα του doublespeak. Που τα περισσότερα στελέχη του βλέπουν τη πραγματικότητα με το δικό τους τρόπο. Στο όνομα της διαπραγμάτευσης κατέστρεψαν την οικονομία. Στο όνομα της σταθερότητας κλείνουν τις τράπεζες. Στο όνομα της υπερηφάνειας βάζουν τους γέροντες στις ουρές. Στο όνομα της ελευθερίας επαναφέρουν τη λογοκρισία. Πραγματικότητα είναι ό,τι τους συμφέρει.

    Γράφει πολύ εύστοχα ο Κώστας Γιαννακίδης: "Υπάρχει περίπτωση να υλοποιήσει ο Λαφαζάνης το κομμάτι που τον αφορά; Θα βάλει την υπογραφή του σε αποκρατικοποιήσεις και στην απελευθέρωση αγορών; Δύσκολο. Αν το κάνει, θα εισπράξει τη χλεύη των συντρόφων του, την μομφή από τον ίδιο του τον εαυτό. Αλλά ο Λαφαζάνης δεν είναι ο μόνος. Είναι το παράδειγμα, για να συνεννοηθούμε. Στην κυβέρνηση και στην Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ οι άνθρωποι που θα μπορούσαν (και θα γνώριζαν πώς) να υπηρετήσουν ένα μνημόνιο, είναι ελάχιστοι. Θα υπογράψει ο Βούτσης απολύσεις; Θα κόψει ο Στρατούλης συντάξεις;". Πώς λοιπόν θα εφαρμοστεί μνημόνιο; Δεν είναι δυνατό να επιλύσουν προβλήματα που δεν αποδέχονται άρα και να κυβερνήσουν.

    Αν γίνει τελικά ένα νέο μνημόνιο, πρέπει οπωσδήποτε να ορισθεί κάποιος θεσμικός εγγυητής της αυστηρής εκτέλεσης της συμφωνίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και τα κάνουν όλα αυτά παίρνοντας τον λαό με το μέρος τους. Αξιοπρόσεκτο!

      Στο τι χειρισμούς θα κάνει μέσα στις συνιστώσες και το κόμμα του, έγκειται η αποκάλυψη του νέου ταλινικού μας κράτους.

      Θεσμικός εγγυητής. Ναι. Η Ζωή!

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.