Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016

Τέρμα












Η Ευρωπαϊκή Ένωση κλείνει λίαν προσεχώς. 

Για τον καθημερινό άνθρωπο η ΕΕ σήμαινε ότι μπορούσε να κινηθεί χωρίς διαβατήριο στην Ευρώπη, και χωρίς σύνορα. Και αυτό ήταν η Συνθήκη της Σέγκεν. Ενώ αυτό δεν σήμαινε τίποτα για τους βοριεοευρωπαίους που πηγαίνανε διακοπές στη Μεσόγειο όποτε ήθελαν και πριν (ντου γιου λάηκ μαμαζέλ δε γκρης;), σήμαινε τα πάντα για τους μεσογειακούς που ξαφνικά από τζουτζέδες-σερβιτόροι είχαν γίνει ευρο-πέη κι ας πλήρωναν το κόστος της ζωής τους με μισθούς από μισούς ως έν-τέταρτο των πραγματικών "ευρωπαίων" από το 2002. Μια τέτοια αυταπάτη άξιζε όσο-όσο. Τουλάχιστον δεν χρειαζόντουσαν διαβατήριο να πάνε τον χειμώνα στο Παρίσι να σκοτώσουν τα πουρμπουαρ που είχαν βγάλει το καλοκαίρι στην ταβέρνα.

Τι κοινό έχουν αφ' ενός το "προσωρινό" κλείσιμο της Σέγκεν (που έρχεται συντομότερα από όσο νομίζετε) το οποίο "επιβάλλεται" από το "προσφυγικό πρόβλημα", και αφ' εταίρου η "προσωρινή" έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ που είχε προταθεί πέρσι το καλοκαίρι ως "επιβαλλόμενη" από το "Ελληνικό πρόβλημα"; Ένα κοινό έχουν οι δύο αυτές ιστορίες. Από χρόνια τώρα οι μεγάλοι προσπαθούν να βρουν δικαιολογία να κατεβάσουν τα ρολά της Ένωσης και να επιστρέψει η Ευρώπη σε κράτη. Και ψάχνουν την σκανδάλη που θα το ξεκινήσει.

Επί 3-4 χρόνια ήταν σχεδόν σίγουροι ότι η δικαιολογία θα ήταν ο Νότος γενικά, και μετά, όταν η Ιταλοί, οι Ισπανοί, και οι Πορτογάλοι (και οι Ιρλανδοί) δεν τσίμπησαν, το σενάριο εστίασε στην Ελλάδα. Χρειαζόντουσαν μια γελοία κυβέρνηση που θα τα έκανε θάλασσα, γι' αυτό βάλανε πάγο στο ΝΔΣΟΚ ώστε να προωθήσουνε το μπουλούκι του Τσίπρα. Οι ρωμιοί τσιμπήσανε σαν χάνοι και βγάλανε το ΣΥΡΙΖΑ. Οι Ευρωπαίοι ήταν έτοιμοι να δουν το ΣΥΡΙΖΑ να βγάζει την Ελλάδα από την Ευρώπη, πράγμα το οποίο θα ξεκίναγε την επιστροφή σε κράτη και το "αντίο" στην Ένωση που από χρόνια ήταν βαρίδι για τους μεγάλους. Αλλά τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμεναν: αντί για απλώς γελοία, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βγήκανε ανίδεοι χωρίς σπονδυλική στήλη, και, αντί να βγάλει την Ελλάδα από το Ευρώ απλά έστησε κώλο και προσέφερε βαζελίνη.

Πάει αυτό.

Κι έτσι τώρα βρήκανε το "προσφυγικό πρόβλημα" και την ανάγκη να ανασταλεί η συνθήκη της Σέγκεν και να λειτουργήσουν ξανά τα σύνορα των κρατών. Στην πραγματικότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ήδη παρελθόν.

Οι κερδισμένοι απ' όλα αυτά; Τουρκία, Μακεδονία (Πρώην Γιουκοσλαβική Δημοκρατία της ...) και φυσικά ο Ασάντ.

Άντε τώρα στο κανάλι της Βουλής στην ΣΥΡΙΖΙΤ να δείτε την μονομαχία Αλέξη και Κυριάκου. Τι άλλο έχει η τηλεόραση;










4 σχόλια:


  1. Καλησπέρα Δημήτρη,
    Ε, ας κλείσει να μην κοροϊδευόμαστε για την Ευρώπη των λαών κ.λ.π.
    Όσο για την Ελλάδα, διάβασα ένα ευφυολόγημα που βρήκα εύστοχο: Μπανανία χωρίς μπανάνες. (Νομίζω το έγραψε ο Πιτσιρίκος)
    Το κακό μου προαίσθημα είναι πως δεν θα κλείσει μόνο η Ε.Ε.
    Αυτά κι αγάπη ολούθε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα σου Nefosis :-)

      Αμ, έτσι είναι... Η Ευρώπη των Πελατών (συγγνώμη, "λαών") δεν έπαιξε τελικά...
      Και δυστυχώς μπορεί να βγει ότι έχεις δίκιο και στ' άλλο: Αν βγει ο Τραμπ (βλ., Καμμένος) ή ο Σάντερς (βλ. Τσίπρας), ψάχνουμε για πλοίο της NASA για τον Άρη, αν και μπορεί να μην είναι αρκετά μακριά [ο Άρης] για τέτοιες περιπτώσεις.

      Διαγραφή
  2. Είσαι τόσο σίγουρος ότι έρχεται το κλείσιμο ε; Τι να σου πω Δημήτρη, ζούμε εποχές που η ηλιθιότητα έρχεται πρώτη. Φαίνεται τι "καλή" δουλειά έχει γίνει τις προηγούμενες δεκαετίες. Οι λαοί τώρα βρίσκονται αμήχανοι να κοιτάνε το τέλος να επέρχεται. Να μην αντιδρούν σε αποφάσεις που θίγουν την έννοια του ανθρωπισμού. Κουρασμένη ήπειρος, δυστυχώς αυτό είμαστε. Τι σημασία έχει μια Ευρώπη που έχει χάσει πια τη ταυτότητα της; Αν βγει όπως γράφεις παραπάνω και ο Τράμπ, τότε σηκώνω τα χέρια ψηλά... πραγματικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό σου απόγευμα Roadartist μου. Ότι προσπαθούνε να την "κλείσουνε" είναι σίγουρο. Τώρα, αν θα την κλείσουνε τύποις ή στην ουσία, αν το καταλάβουμε ή όχι, και πότε, θα το δούμε. Ιδιαίτερα για την Ελλάδα έχουνε οι μισοί λυσσάξει να βγει έξω είτε έτσι είτε αλλιώς (ζώνη ή Σεγκεν) και δυο τρεις μας υποστηρίζουν ακόμα.

      Μετά τις τελευταίες 2-3 μέτρες από την Iowa, τα πράγματα έχουν αναπνεύσει όσον αφορά τον εφιάλτη του να βγει ο Τραμπ --δες το επόμενο, Αμερικανιστί, "Iowa".

      Το θέμα είναι το πως "χτίζουμε" και πως προσδιορίζουμε το "κέντρο" μαε, ο καθένας, και τι θεωρούμε να έχει σημασία στην ΄θπαρξη --πόσο από αυτό βρίσκουμε μέσα μας, πόσο περιμένουμε από το περιβάλλον γενικά, και πόσο από άλλους ανθρώπους συγκεκριμένα. Και διάβασα πρόσφατα μια ενθαρυντική ανάρτηση που λέει ότι υπάρχουν ακόμα νέοι άνθρωποι που βρίσκου αρκετό από αυτό μέσα τους για να μην έχει τόση σημασία ποιον ψηφίζει ο όχλος...

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.