Δευτέρα 5 Μαρτίου 2018

Ιταλικά




Από την γενέτειρα του φασισμού, καλημέρα σας, καλησπέρα σας και καληνύχτα!

Είχαμε εκλογές και ιδού τα αποτελέσματα: Αν αφού διαβάσετε αισθάνεστε μπερδεμένοι και δεν καταλαβαίνετε, μην ανησυχείτε, το ίδιο αισθάνονται και οι Ιταλοί.

Στους παρακάτω χάρτες της Ιταλίας, το μπλε αποδίδει το σύνολο των κομμάτων από κεντροδεξιά έως ακροδεξιά. Το κόκκινο συμβολίζει τα κόμματα της κεντροαριστεράς και της αριστεράς. Το κίτρινο συμβολίζει το κόμμα των Πέντε Αστέρων το οποίο είναι εναντίων των πάντων χωρίς να έχει ενοχληθεί να μας πληροφορήσει τι υποστηρίζει, αν βέβαια υποθέσουμε πως υπάρχει κάτι στο οποίο να μην αντιτίθεται. 

Γιατί τρεις χάρτες, θα ρωτήσετε.
Λοιπόν…
Ο χάρτης αριστερά είναι αποτελέσματα ανά διοικητική περιοχή.
Ο χάρτης στη μέση είναι τα αποτελέσματα όπου κερδίζει ένας αριθμός υποψηφίων ανάμεσα από μια μεγάλη ομάδα υποψηφίων.
Ο χάρτης στα δεξιά είναι τα αποτελέσματα όπου κερδίζει ένας υποψήφιος ανάμεσα από μια ομάδα υποψηφίων.

Και πάλι, αν αυτό σας μπερδεύει μην ανησυχείτε. Έτσι είναι και εδώ.





Ο μεγάλος χαμένος είναι το Δημοκρατικό κόμμα που έπεσε στο 18,8% και ο Ρέντσι ο οποίος ανακοίνωσε ότι θα ξαναπαραιτηθεί.

Ο μεγάλος κερδισμένος είναι το κόμμα των Πέντε Αστέρων το οποίο το είχε ιδρύσει ο κωμικός Μπέπε Γκρίλο ο οποίος τις ημέρες των συλλαλητηρίων του τις ονόμαζε «Ημέρα του Άντε και Γαμήσου!» (Ημέρα Βα Φανκούλο) αλλά τώρα του κόμματος ηγείται ένα παιδί 31 ετών. Οι πέντε αστέρες έφτασαν ψηλότερα από όλους με 32,4%.

Άλλος χαμένος είναι ο Μπερλουσκόνι (που θα τον θυμάστε από τα πάρτι οργίων Μπούγκα-Μπούγκα όταν πλήρωνε για σεξ με ανήλικες τα Σαββατοκύριακα καθώς φοροδιέφευγε τις εργάσιμες μέρες) και πήρε 14,1%.

Άλλος κερδισμένος η Λέγκα του Βορά με 17,6%, το κόμμα που θέλει να αφήσει τους πρόσφυγες να πνιγούν, να δολοφονήσει όσους δεν πνιγούν, και να κόψει την Ιταλία στα δύο αφήνοντας τον Νότο να μοιάζει με την Ελλάδα.

Πιθανή συνεργασία μπορεί να γίνει μεταξύ Πέντε Αστέρων και Λέγκας μια που μαζί φτάνουν το 50%. Αν και είναι δύσκολο να συνεργαστεί με οποιονδήποτε το Πέντε Αστέρες μια και είναι δεδηλωμένα εναντίων όλων. Πάντως, το πρόσωπο κλειδί σε οποιαδήποτε συνεργασία θα είναι μάλλον ο Μπερλουσκόνι.

Θα μπορούσαν να συνεργαστούν η κεντροαριστερά, κεντροδεξιά και Λέγκα εναντίων των Πέντε Αστέρων, αλλά ούτε αυτό το βλέπουν πολλοί.




Είναι πάρα πολύ δύσκολο να κατανοήσει κανείς πραγματικά την πολιτική κατάσταση στην Ιταλία διαχρονικά, ας πούμε από τον Β’ Παγκόσμιο ως σήμερα.

Εδώ, πολλοί περισσότεροι άνθρωποι από όσο φαντάζεστε θυμούνται τον Μουσολίνι θετικά. Ο Φασισμός εδώ δεν έχει την έννοια που του δίνει ο υπόλοιπος κόσμος μπερδεύοντάς τον με τον Ναζισμό. Εδώ ο Φασισμός, όπως εννοεί και η ονομασία στα Ιταλικά, βρίσκεται πιο κοντά στην έννοια της αναβίωσης της δόξας των Λεγεώνων και του Ιταλικού εθνικισμού.

Πολλοί άλλοι ταυτίζονται ως «Κομουνιστές» αλλά ο Ιταλικός Κομουνισμός δεν έχει καμία σχέση με τον Κομουνισμό όπως τον γνωρίζει όλος ο υπόλοιπος κόσμος --και κανονικά θα έπρεπε να λέγονται Ουμανιστές και όχι Κομουνιστές, αλλά, στην Ιταλία ο Ουμανισμός είναι αυτό που θεωρούνε «Κομουνισμό».

Η σημερινή κατάσταση είναι απ’ ευθείας απόρροια του προβλήματος των περισσοτέρων από 600.000 προσφύγων που έφτασαν στην Ιταλία και τώρα χρησιμοποιούνται από συνεταιρισμούς σαν αγελάδες για άρμεγμα Ευρώ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά πέρα του να προσφέρουν μια εντελώς καινούργια διάσταση στην δόξα της Ιταλικής διαφθοράς, οι πρόσφυγες δυστυχώς φαίνονται και είναι ορατοί στους δρόμους και τα πεζοδρόμια, γεγονός απαράδεκτο για πολλούς.

Επίσης η σημερινή κατάσταση είναι απόρροια της συνειδητοποίησης ότι το κόμμα που κυβερνούσε μέχρι σήμερα, το Δημοκρατικό, πρώην σοσιαλιστές, πρώην Κομουνιστές, έφεραν στην καθημερινότητα, εκτός από τους πρόσφυγες, και μνημειώδη διαφθορά.


Πιθανότατα πηγαίνουμε για χάος, εδώ στην χώρα που είχε 65 κυβερνήσεις τα τελευταία 70 χρόνια. Ποιο εξειδικευμένα, αυτό εννοεί ότι για το εγγύς μέλλον η απέραντη γραφειοκρατία και βαθιά συστημική διαφθορά ίσως να διακοπεί προσωρινά για μια περίοδο χάους.


Εμείς, αυτά. Εσείς πως τα πάτε;














4 σχόλια:

  1. Καλησπέρα,

    Η πανωλεθρία των ευρωπαϊστών τύπου Ρέντσι είναι ήδη καταγραμμένη, όπως καταγραμμένος είναι και ο θρίαμβος των λαϊκιστών του Γκρίλο, που σάρωσαν στο φτωχό νότο και στα νησιά. Ο κόσμος δείχνει να πιστεύει ότι η Ιταλία χρειάζεται, πάνω απ’ όλα, μία αντι-γερμανική κυβέρνηση. Αν θα την αποκτήσει, ποιας κατεύθυνσης ακριβώς και σε τι βάθος θα φτάνει αυτή θα φανεί τις επόμενες μέρες ή μήνες.

    Και η χώρα είναι βαθιά διχασμένη, όπως δείχνουν τα χρώματα στους χάρτες. North vs South, εντελώς δύο διακριτά "κράτη"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώσ’τονε! Τι γίνεστε;

      Για πρώτη φορά, και νομίζω είναι η πρώτη τόσα χρόνια, και μόνο επειδή ζω στην Ιταλία 10 χρόνια, δεν θα συμφωνήσω απόλυτα όσον αφορά το «αντι-γερμανική».

      Για να σιγουρευτώ πριν σου απαντήσω (αν και ήξερα την απάντηση) ρώτησα την Μαργαρίτα. Την ρώτησα τι θα έλεγε στην υπόθεση ότι «Ο κόσμος δείχνει να πιστεύει ότι η Ιταλία χρειάζεται, πάνω απ’ όλα, μία αντι-γερμανική κυβέρνηση.» και η Μαργαρίτα απάντησε αμέσως γελώντας Άμπσολούτλη νοτ! Ποια είναι η Γερμανία?? Χάσανε τον πόλεμο! Εμείς τον κερδίσαμε!» Και μετά μου ζήτησε να σου ξεκαθαρίσω ότι ειρωνεύεται τους συμπατριώτες της. Πράγματι, οι Ιταλοί πιστεύουν ότι αφού διώξανε τον Μουσολίνι στις 8 Σεπτεμβρίου του 1943, συνέχισαν και τέλειωσαν τον πόλεμο με τους συμμάχους. Η μεγάλη πλειοψηφία των Ιταλών πράγματι αισθάνεται ότι η Ιταλία κέρδισε τον πόλεμο (και ότι οι Έλληνες δεν σκέφτονται ότι το ’40 τους επιτέθηκαν οι Ιταλοί αλλά πως οι Έλληνες γνωρίζουν ότι ήταν οι φασίστες και όχι οι Ιταλοί, και δεν κρατάνε κακία στους Ιταλούς).

      Η δική μου απάντηση είναι ότι, από όλη την Ευρώπη, οι Ιταλοί αισθάνονται κοντύτερα στους Γερμανούς και απωθούν τους Γάλλους και τους Άγγλους και τους άλλους Ιδίως τους Ρουμάνους που ήρθανε σαν οικονομικοί μετανάστες. Δεν βλέπουν την Γερμανία σαν την μηχανή της ΕΕ, αλλά βλέπουν τους εαυτούς τους, την Ιταλία, σαν μεγάλο «μέρος» της μηχανής της ΕΕ. Για το χρέος τους, άσχετο, άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Πολλοί Ιταλοί δεν θέλουν το Ευρώ, γιατί πιστεύουν ότι μέσα στην Ευρωζώνη βοηθάνε άλλες χώρες εις βάρος της Ιταλίας (!), αλλά μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι δεν συνδυάσουν την απέχθειά τους στο Ευρώ με την Γερμανία, σε καμία περίπτωση. Οι Γερμανοί τους θεωρούν δεύτερης κατηγορίας αλλά οι Ιταλοί αισθάνονται φιλαράκια με τους Γερμανούς. Η οπτική από την οποία βλέπουν οι Ιταλοί τους Γερμανούς απέχει σχεδόν διαμετρικά με το πως βλέπουν την Γερμανία από την Ελλάδα. Η οπτική των Ιταλών για το πως βλέπουν τον κόσμο γενικά είναι εκπληκτικά ανάποδη από όσο θα περίμενε οποιοσδήποτε μη-Ιταλός από εκτός Ιταλίας.

      Κατά τα άλλα, εκτός από το «αντι-γερμανικό» συμφωνούμε απόλυτα αγαπητέ!

      Και πράγματι, η Ιταλία είναι χωρισμένη σε Βορά και Νότο με σχεδόν «πραγματικά» και συγκεκριμένα σύνορα. Και η αλήθεια είναι ότι χωρίς την Βόρεια Ιταλία, η Νότια Ιταλία θα ήταν σε χειρότερη οικονομική κατάσταση από την Ελλάδα.

      Spacefreak μου, αυτό που έγινε την Κυριακή οφείλετο κατά 80% σε αντίδραση κατά των 600.000 μεταναστών, ρατσιστικά, αμέσως ή εμμέσως, πολύ περισσότερο από οικονομικά (άλλωστε «οικονομικά» τους πρόσφυγες τους αρμέγουν για πάνω από ένα δισεκατομμύριο Ευρώ τον χρόνο που εξαφανίζονται σε ντόπιες τσεπούλες από λεφτά που έπρεπε να πηγαίνουν στην φροντίδα για τους πρόσφυγες –κάπου 60% των πάνω από δύο δις που δίνονται για τους πρόσφυγες τα καταχράζονται οι ντόπιες μαφίες) Αμ και τους αρμέγουν, αμ και δεν τους θέλουν.

      Καλή βδομάδα!

      Διαγραφή
  2. "Οι Γερμανοί τους θεωρούν δεύτερης κατηγορίας αλλά οι Ιταλοί αισθάνονται φιλαράκια με τους Γερμανούς. Η οπτική από την οποία βλέπουν οι Ιταλοί τους Γερμανούς απέχει σχεδόν διαμετρικά με το πως βλέπουν την Γερμανία από την Ελλάδα. Η οπτική των Ιταλών για το πως βλέπουν τον κόσμο γενικά είναι εκπληκτικά ανάποδη από όσο θα περίμενε οποιοσδήποτε μη-Ιταλός από εκτός Ιταλίας."

    Θυμάμαι όταν είχα επισκεφτεί την Φλωρεντία (προ κρίσης), η ξεναγός (Ελληνίδα που έμενα χρόνια στη Φλωρεντία) μας είχε πει ότι οι Ιταλία είναι φοβερά ρατσιστές. Είχα απορήσει. Μας έλεγε ότι ήταν τρομερά κατά των "ξένων" στη χώρα και μας είχε δείξει έναν ειδικό χώρο στην πόλη όπου μπορούσα να πουλάνε κάποια πράγματα για να ζήσουν. Εμένα τότε όλ' αυτό μου είχε φανεί τρομερά ανοίκειο. Μιλάμε για μια εποχή που δεν φανταζόσουν τις σημερινές ανατροπές. Επίσης, όσο όμορφη ήταν αυτή η πόλη, τόσο αγενείς ήταν οι κάτοικοι της. Σαν να είχανε κουραστεί από τον τουρισμό, ή να τον είχανε πολύ δεδομένο. Θυμάμαι σε ένα εστιατόριο που καθίσαμε, παραγγείλαμε πίτσα, μας έφερε τελικά λάθος παραγγελία ο σερβιτόρος και όταν του το είπαμε, μόνο που δε μας την έφερε στο κεφάλι, ενώ την πέταξε σε ένα πάγκο και άρχισε να βρίζει στα ιταλικά. Εμείς γελάσαμε (μας φάνηκε πραγματικά αστεία η αντίδραση του), του είπαμε "οκ δεν τρέχει κάτι ηρέμησε..." μήπως και χαλάρωνε τα νεύρα του, μετέπειτα όμως που το ξανασκέφτηκα το βρήκα πολύ αγενές. Κανείς μαγαζάτορας π.χ. στην Πλάκα (που είναι άκρως τουριστική περιοχή) δε θα αντιδρούσε έτσι σε τουρίστα. Παρ' όλα αυτά αν ζούσα Ιταλία, δε θα ήθελα με τίποτα να μένω στο Νότο. Είναι άλλες χώρες. Θα θεωρούσα αδικία να μην είχα γεννηθεί στη Φλωρεντία, που είναι πανέμορφη. Αυτά. Χαιρετώ. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ βλέπει το μάτι του μυαλού σου αγαπητή μου Roadartist!

      Οι Γερμανοί μπορεί να βλέπουν τον ρατσισμό τους σαν «λογικό» και οι Αμερικανοί του Νότου να βλέπουν τον ρατσισμό τους σαν «φυσικό», και οι Έλληνες να είναι σε διαφορετικό στάδιο του ρατσισμού πιστεύοντας όχι ότι είναι οι ίδιοι ανώτεροι αλλά ότι όλοι οι άλλοι είναι βλάκες… όμως οι Ιταλοί είναι ρατσιστές και ΞΕΝΟΦΟΒΟΙ αλαζονικά με ένα τρόπο χυδαίο και ποταπό. Δεν έτρεχε τίποτα ιδιαίτερα με τον σερβιτόρο σας. Μου περιέγραψες φυσική και καθημερινή κατάσταση.

      Όσο για τον Νότο της Ιταλίας… Η φτώχια και η εκμετάλλευση από τον Βορά τους έχει κάνει Ιταλούς δεύτερης κατηγορίας.

      Πάντως οι Φλωρεντινοί είναι δική τους περίπτωση. Ως οι πλέον απ’ ευθείας απόγονοι των Ετρούσκων και οι κάτοχοι της πιο αγνής (καθαρεύουσας) έκδοσης της Ιταλικής γλώσσας και προφοράς, συν του ότι είναι η γενέτειρα της Αναγέννησης, του τραπεζικού συστήματος και του Δάντη, έχουνε καβαλήσει το καλάμι τόσο που και οι γείτονές τους στις γειτονικές περιφέρειες θέλουν να …πάρουν το καλάμι και…

      Εμείς στην Φλωρεντία δεν θέλουμε να πηγαίνουμε καν γιατί, πέρα από την ομορφιά των Μουσείων, η εμπειρία του να βρίσκεσαι στην Φλωρεντία, οι κανονισμοί τους, η αδιαφορία τους προς τους επισκέπτες, το σύστημα κυκλοφορίας, κλπ., κλπ., είναι εφιάλτης. Όλοι αισθάνονται περίπου όπως αισθάνθηκες και εσύ στην Φλωρεντία, οπότε, αποδέξου το τι πραγματικά αισθάνθηκες χωρίς ενοχή ή αμφιβολία.

      Θα μπορούσα να γράψω κατεβατά σε απάντηση στο σχόλιό σου, αλλά το μπλογκ το μεταφράζει και οικογένεια που και που… :-)

      Αρκεί να σου πω ότι πολύ καλά έπιασες αυτό που προσπάθησες να εκφράσεις στο σχόλιό σου.

      Εμείς πάντως ζούμε στον μικρό μας παράδεισο στο βουνό μακριά από όλα αυτά, κοντά στην αγαπημένη οικογένειά μας στην πόλη του Φορλί, πέρα από την Ανκόνα είναι το Παλιό Φάληρο, και πέρα από το αεροδρόμιο του Μιλάνου η Αμερική :-)

      Καλή σου Κυριακή!

      (υγ. πέρασα τα πρώτα 17 χρόνια της ζωής μου στην Αθήνα πιστεύοντας ότι είμαι abnormal, αλλά όταν έφτασα στο Λονδίνο και άρχισα να ζω εκεί, άρχισα να σκέφτομαι ότι ή και όλοι οι Άγγλοι ήταν abnormal ή ότι εγώ ήμουνα normal after all. Όταν ένας Έλληνας ανακαλύπτει άλλες κουλτούρες δεν αρκεί να ξέρει την γλώσσα. Όλοι οι Έλληνες που γνωρίζω μεταφράζουν την ξένη γλώσσα στα Ελληνικά. Όχι. Πρέπει να σκεφτείς στην ξένη γλώσσα, αντί απλά να την μεταφράσεις στην δικά σου, αλλιώς δεν καταλαβαίνεις τίποτα)

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.