tag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post3362099099845223807..comments2024-02-23T00:12:07.993+01:00Comments on Thoughts, Warehouse / Αποθήκη Σκέψης: Απ' την Καρδίτσα με αγάπη.thinkshttp://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comBlogger21125tag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-7719756946620921432014-01-27T14:30:53.710+01:002014-01-27T14:30:53.710+01:00Βέβαια, Emily, ούτε από ηρωισμό ούτε από βαθύ σκεπ...Βέβαια, Emily, ούτε από ηρωισμό ούτε από βαθύ σκεπτικό έκανε ότι έκανε στην ζωή του ο πατέρας μου παρά μόνο έκανε κάθε μέρα απλά ότι θεωρούσε σωστό...thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-17245815531827052572014-01-27T11:18:16.452+01:002014-01-27T11:18:16.452+01:00Κι εκεί που ετοιμάζομαι να αφήσω σχόλια σε διαφορε...Κι εκεί που ετοιμάζομαι να αφήσω σχόλια σε διαφορετικά πόστ, διαβάζω αυτό και φεύγει κάθε επιθυμία να πω το οτιδήποτε.<br /><br />Βαθιά υπόκλιση στους γονείς όλου του κόσμου (γιατί είναι ό,τι πιο δύσκολο μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος στη ζωή του), σιωπή και περισυλλογή. :'(Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/07713611991129247653noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-27811339537011982082012-12-10T22:50:10.446+01:002012-12-10T22:50:10.446+01:00Χάρηκα που το διάβασες φίλε Λάκωνα. Τελικά, εκείνο...Χάρηκα που το διάβασες φίλε Λάκωνα. Τελικά, εκείνοι που δεν έχουν κάνει τίποτα άλλο από το να θέλουν να έχουν καθαρό κούτελο την πληρώνουν πάντα. Αλλά χωρίς τους μικρούς, πως θα υπήρχανοι μεγάλοι, που τραγουδούσε και ο Χατζής. Μόνο που στο τέλος, στο μυαλό μας και στην καρδιά μας, είναι οι μικροί που καταλήγουν μεγαλύτεροι -αν μόνο τους θυμόμαστε και τους καταλαβαίνουμε... Ήταν περίεργα χρόνια εκείνα. Εγώ ήμουν από 9 έως 16 χρονών... thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-673910123115001842012-12-08T01:11:32.811+01:002012-12-08T01:11:32.811+01:00Κατά τύχη βρέθηκα εδώ!
Διαβάζοντας αυτό:
"...Κατά τύχη βρέθηκα εδώ! <br /><br />Διαβάζοντας αυτό:<br /><br />"τους εξήγησε ότι για τον εαυτό του να τους πει ότι θέλανε αλλά για άλλους δεν είχε δουλειά να μιλάει. <br />Κι έτσι ο πατέρας μου πήρε δυσμενή μετάθεση στην Καρδίτσα."<br /><br />Θέλω να πω πως το ίδιο συνέβη και με τον Παππού μου. Επιθεωρητής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης τότε, ούτε αριστερός ούτε δεξιός ούτε τίποτα. Του ζήτησαν λοιπόν από τα κεντρικά του Ηρακλείου, στις αναφορές που παραδίδει για τον κάθε δάσκαλο, να γράφει στην αναφορά και "τας πολιτικάς του πεποιθήσεις". Ο παππούς μου τους απάντησε τότε πως η δουλειά του είναι δάσκαλος, όχι αστυνομικός, και την επομένη βρέθηκε, με δυσμενή μετάθεση, στο Βόλο.CsLaKoNaShttps://www.blogger.com/profile/05822269005637426816noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-49758408712063714342011-05-19T23:34:32.214+02:002011-05-19T23:34:32.214+02:00Σημασία όμως Λευκή, έχει το μέλλον που χτίζουμε μα...Σημασία όμως <b>Λευκή</b>, έχει το μέλλον που χτίζουμε μαθαίνοντας από το παρελθόν.<br /><br />Καλό σου Σαββατοκύριακο.thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-36616939404388532422011-05-19T21:12:32.599+02:002011-05-19T21:12:32.599+02:00"... είμαστε ο καθρέπτης τους και όπως λέει κ..."... είμαστε ο καθρέπτης τους και όπως λέει και ο Θερβάντες τα παιδιά είναι τα μνημεία των γονιών."<br /><br />Δυστυχώς ο δικός μου ο καθρέφτης είναι μουντός και το μνημείο κουτσουλισμένο...<br /><br />Ό γέγονε, γέγονε... Μαθαίνουμε και πάμε μπροστά...<br /><br />Εγώ σε ευχαριστώ.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-67308799012416130262011-05-19T19:42:49.933+02:002011-05-19T19:42:49.933+02:00Λευκή, σ' ευχαριστώ γι αυτά σου τα καλά λόγια....<b>Λευκή</b>, σ' ευχαριστώ γι αυτά σου τα καλά λόγια. Η πατρίδα και οι θύμησες είναι πάντα πιο καθαρές όταν βρισκόμαστε μακριά της -γιατί πόσοι άνθρωποι σήμερα μέσα στην Ελλάδα θυμούνται εκείνα τα χρόνια χωρίς την ομίχλη της σημερινής τραγικής πραγματικότητας -η οποία δημιουργήθηκε τούβλο-τούβλο από την κοινωνία που γέννησε η δικτατορία. Οι γονείς μας πάντα ζουν μέσα μας, είμαστε ο καθρέπτης τους και όπως λέει και ο Θερβάντες τα παιδιά είναι τα μνημεία των γονιών. Ελπίζω οι δικοί μου να ξέρουν πόσο θα τους αγαπώ πάντα.thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-23448883335308902432011-05-19T18:42:33.094+02:002011-05-19T18:42:33.094+02:00Σ' ευχαριστώ, Δημήτρη, που με παρέπεμψες σε αυ...Σ' ευχαριστώ, Δημήτρη, που με παρέπεμψες σε αυτή σου την ανάρτηση. Τιμή μου να γνωρίσω μέσα από αυτή τους γονείς σου. Είναι δυνατόν να μη συγκινεί το ήθος και η αξιοπρέπειά τους; Σοκάρουν οι αναμνήσεις εκείνων των χρόνων ακόμα πιο πολύ μέσα από το πρίσμα τής παιδικής ματιάς... Είμαι λίγο μικρότερή σου και δε θυμάμαι πολλά από την επταετία. Θυμάμαι όμως (ακατανόητα για μένα) συνθήματα στους τοίχους... πυροβολισμούς... τη μόνιμη αγωνία μου πως θα πάθει κάτι ο μπαμπάς μου όταν έβγαινε να ψωνίσει στο κέντρο τής Αθήνας... και κάποια στιγμή τους γονείς να ψιθυρίζουν "ήρθε η αρχή τού τέλους" (θα ΄τανε κατά το ΄73).<br /><br />Να ζεις, να ΄σαι καλά, να θυμάσαι τον πατέρα και τη μητέρα σου. Το ήθος και η αξιοπρέπειά σου είναι το πιο πολύτιμο μνημόσυνο στη θύμησή τους.<br /><br />Καλό σου απόγευμα!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-88450739548157149772010-11-21T00:49:47.080+01:002010-11-21T00:49:47.080+01:00Βάσσια, μου, σ' ευχαριστώ. Όταν φεύγουν οι άνθ...<strong>Βάσσια</strong>, μου, σ' ευχαριστώ. Όταν φεύγουν οι άνθρωποι αφήνουν πίσω το ποιοί ήταν και τι έπραξαν, στο νου των ανθρώπων που τους θυμούνται. Είναι όμορφο να σκέφτονται οι φίλοι μου έτσι για τον πατέρα μου. Νά 'σαι καλά. Καλησπέρα σου :-)thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-40061975746575696102010-11-20T17:49:59.580+01:002010-11-20T17:49:59.580+01:00Δημήτρη, πιστεύω ότι ο πατέρας σου ήταν ένας περήφ...Δημήτρη, πιστεύω ότι ο πατέρας σου ήταν ένας περήφανος έλληνας, και ένας έντμος άνθρωπος, κι αυτά μετά τα όσα διάβασα.<br /><br />Καλησπέρα<br />:-)Βάσσιαhttps://www.blogger.com/profile/07870089360977856711noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-15388326662481564942010-11-19T23:58:47.802+01:002010-11-19T23:58:47.802+01:00glam, κάποια φορά θα έρθουμε από Ιταλία μέσω Ηγουμ...<strong>glam</strong>, κάποια φορά θα έρθουμε από Ιταλία μέσω Ηγουμενίτσας αντί Πάτρας, για Μέτσοβο-Μετέορα-Καρδίτσα-Αθήμα, και επιφυλάσομαι να το βρώ τότε και να σου πω πιό ήταν το γλυκό! Νομίζω απ' ότι μου λες ότι τα λουκάνικα είναι ιδιαίτερη αποστολή για την ξαδέλφη μου που συχνάζει και Α-Β και κεντρική αγορά!thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-14549056089867836892010-11-19T20:59:50.093+01:002010-11-19T20:59:50.093+01:00Για "σκαλτσούνια" δεν μου έρχεται κάτι σ...Για "σκαλτσούνια" δεν μου έρχεται κάτι στο μυαλό....<br />Λουκάνικα παίρνω πάντα από κει, μια και πηγαίνω συχνά, έχω καμιά 10αρια διευθύνσεις αν θες....εδώ είχα ακούσει για τον Α-Β , αλλά δεν είμαι σίγουρος, πάντως, πάντα σε σοβαρό μαγαζί και κατόπιν δοκιμής...!glamhttps://www.blogger.com/profile/17830075181720906678noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-91831064925577781892010-11-19T18:58:15.265+01:002010-11-19T18:58:15.265+01:00glam, όχι-όχι, τα λουκούμια τα ξέρω καλά! Καθώς τα...<strong>glam</strong>, όχι-όχι, τα λουκούμια τα ξέρω καλά! Καθώς τα περιέγραφα εχτές και τώρα μού'ρχεται κάτι σαν ...σκαλτσούνια; σημαίνει τίποτα αυτό; Και, που βρίσκω λουκάνικα στην Αθήνα;;;thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-35037384084741937872010-11-19T18:50:35.257+01:002010-11-19T18:50:35.257+01:00Καλώς σε βρήκα.
Ωρε τα λουκούμια λες;
Παράγει ιδ...Καλώς σε βρήκα.<br /><br />Ωρε τα λουκούμια λες;<br /><br />Παράγει ιδιαίτερα νόστιμα και σε μεγάλη ποικιλία η πατρίδα.<br /><br />Μέσα μπορεί να έχουν αμύγδαλα, τριαντάφυλλο κλπ, όχι σιροπιαστά πάντως....<br /><br />Στο λουκάνικο απλά άπαιχτοι!glamhttps://www.blogger.com/profile/17830075181720906678noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-971951364040946412010-11-18T23:01:35.828+01:002010-11-18T23:01:35.828+01:00ria μου, η ζωή είναι γεμάτη με γλυκόπικρες αναμνήσ...<strong>ria</strong> μου, η ζωή είναι γεμάτη με γλυκόπικρες αναμνήσεις, και ο χρόνος αλλοιώνει την πίκρα και αφήνει την ειρήνη. Άλλαξαν βέβαια πολλά στη ζωή μας σαν οικογένεια, αλλά οι προσωπικές μου αναμνήσεις της Καρδίτσας δεν είχαν ποτέ πίκρα. Δεκαετίες αργότερα όταν πήγαινα εκδρομές στα Μετέορα και το Μέτσοβο με το αυτοκίνητό μου πια, πέρναγα σιγά-σιγά μέσα από την Καρδίτσα και σταμάταγα καμιά φορά με ένα χαμόγελο. Βεβαίως. Πάρα τόσο λίγο θά 'μασταν πατριωτάκια! Αλλά ήταν μεταξύ Καρδίτσας και σχολείου και το σχολείο κέρδισε. Όχι ότι το άξιζε δηλαδή... αλλά αυτό είναι για άλλη ανάρτηση! Καλό Βράδυ!<br /><br /><br /><br />Καλώς ήρθες <strong>glam</strong>! Έχω καλές αναμνήσεις. Κι όταν γευόμουνα τα Καρδιτσιώτικα λουκάνικα του κυρ Νίκου στην Αμερική τα απολάμβανα σαν να υπήρχε κάποια σχέση με τον τόπο. Που υπήρχε. Το γλυκό τό 'φερνε ο πατέρας μου καμιά φορά στο κουτί το Σάββατο που ερχόταν. Πάντα το είχα "δέσει" με την Καρδίτσα. Μάλλον άχνη ζάχαρη καλυμμένα; μέσα όχι τόσο σαν κουραμπιές όσο ίσως κάτι με ζαχαρωμένα κομμάτια φρούτων; όχι μεγάλα σαν κουραμπιέδες -το μισό. Η μνήμη είναι αχνή, αλλά του αρέσανε πολύ του πατέρα μου. Νά 'σαι καλά.thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-82630550793037728682010-11-18T22:49:45.814+01:002010-11-18T22:49:45.814+01:00Έπρεπε , μόνο για λίγο, να έρθεις, εμπειρία ζωής:)...Έπρεπε , μόνο για λίγο, να έρθεις, εμπειρία ζωής:))<br /><br />Περιέγραψε λίγο το γλυκό, κάτι θα βρούμε........glamhttps://www.blogger.com/profile/17830075181720906678noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-36312219806170674162010-11-18T22:08:36.037+01:002010-11-18T22:08:36.037+01:00άμα θυμάσαι το φραγμα, θυμάσαι και το χωριό μου.
...άμα θυμάσαι το φραγμα, θυμάσαι και το χωριό μου. <br /><br />δηλαδή, από σπόντα δεν είμαστε τώρα πατριωτάκια!!!<br /><br />αναμνήσεις γλυκόπικρες. αλλά τι άλλο είναι οι αναμνήσεις;riahttps://www.blogger.com/profile/17728807235321927265noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-85721755495265183452010-11-17T12:43:43.285+01:002010-11-17T12:43:43.285+01:00Αμ πως, ellinaki, τι να βρούνε να ξεψαχνίσουνε να ...Αμ πως, <strong>ellinaki</strong>, τι να βρούνε να ξεψαχνίσουνε να φάνε οι γράφοντες την ιστορία από μια διήγηση τέτοια της καθημερινότητας των ανώνυμων... τι σημασία να έχουν εκείνοι μπροστά στα έπη αντίστασης (κατά προτίμηση εκ Παρισίων) των μεγάλων πατριωτών...thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-11770029896292377322010-11-17T11:06:43.454+01:002010-11-17T11:06:43.454+01:00Είναι κρίμα όταν διαβάζουμε ιστορικά βιβλία και δε...Είναι κρίμα όταν διαβάζουμε ιστορικά βιβλία και δεν βλέπουμε τέτοιες περιγραφές. Κοινώς όταν η ιστορία καταγράφεται οριζόντια και όχι κάθετα... (Τί λέω τώρα...)ellinakihttps://www.blogger.com/profile/17961483505998229930noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-25194228946849641272010-11-16T21:19:18.771+01:002010-11-16T21:19:18.771+01:00Αθεόφοβε, του πατέρα μου του άρεσε πολύ ένα γλυκό ...<strong>Αθεόφοβε</strong>, του πατέρα μου του άρεσε πολύ ένα γλυκό εκεί της περιοχής που δεν θυμάμαι ούτε πως το λένε ούτε τι είναι. Αν έχεις ιδέα περί τίνος πρόκειται, αυτοκεράσου ένα κομμάτι, και θυμήσου το σχόλιό σου για το οποίο σ' ευχαριστώ.thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-30309814090293114882010-11-16T19:51:53.897+01:002010-11-16T19:51:53.897+01:00..τους εξήγησε ότι για τον εαυτό του να τους πει ό.....τους εξήγησε ότι για τον εαυτό του να τους πει ότι θέλανε αλλά για άλλους δεν είχε δουλειά να μιλάει.<br /><br />Ο πατέρας σου ήταν ένας από τους πολλούς ανώνυμους Ελληνες που η προσωπική τους αξιοπρέπεια ήταν σημαντικότερη από το προσωπικό τους βόλεμα.<br />Αυτοί οι άνθρωποι είναι εκείνοι που με κάνουν να διατηρώ την ελπίδα μου γι΄αυτή την χώρα.<br />Παρεμπιπτόντως την άλλη βδομάδα θα πάω στην Καρδίτσα, ευτυχώς χωρίς δυσμενή μετάθεση!αθεόφοβοςhttps://www.blogger.com/profile/14424878695358190737noreply@blogger.com