tag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post4183929371334680880..comments2024-02-23T00:12:07.993+01:00Comments on Thoughts, Warehouse / Αποθήκη Σκέψης: Στρατόπεδαthinkshttp://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-74928855936815020462015-06-24T13:40:57.067+02:002015-06-24T13:40:57.067+02:00Καλή σου σπέρα αγαπητέ spacefreak.
Εξυπακούεται. ...Καλή σου σπέρα αγαπητέ spacefreak.<br /><br />Εξυπακούεται. Η ΕΕ αποτυγχάνει γιατί δεν έφτασε εκεί που έπρεπε, σαν μίνιμουμ, να φτάσει για να λειτουργήσει. Φοβάμαι ότι μέχρι το 2025 θα είναι αργά... Αλλά ελπίζουμε.<br /><br />Η δεύτερή σου παράγραφος, επίσης, Ναι, απόλυτα έτσι. Και είναι ενδιαφέρον ότι τώρα η δεξιά παρουσιάζεται διεθνιστική και η Αριστερά εθνικιστική, έχοντας αντιστρέψει τους όρους και εκλιπαρώντας την ερώτηση-παρατήρηση του ότι τα παλιά σκεπτικά ανήκουν στο Μουσείο και η κοινωνική-οικονομική-τεχνολογική εξέλιξη είναι γεγονός χωρίς όμως να υπάρχει αρκετή κατανόησή της για να εξηγηθεί με καινούργια σκεπτικά --άρα, κομφούζιο.<br /><br />Ο εθνικός ρομαντισμός το 2004 ήταν πολύ, πολύ διαφορετικός από τον εθνικό ρομαντισμό του 2015. Φοβάμαι μήπως υπάρχει τόση ασυμβατότητα που να μην είναι δυνατή στην μακρά πνοή η παραμονή στο ανομοιογενές σύνολο...<br />thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-57078549487112647712015-06-24T13:40:44.186+02:002015-06-24T13:40:44.186+02:00Καλησπέρα σου :-)
Θά 'λεγα...
Ένας μύθος είνα...Καλησπέρα σου :-)<br /><br />Θά 'λεγα...<br />Ένας μύθος είναι υγιής, και ίσως απαραίτητος, όταν εκλαμβάνεται ως μύθος (στόχος), με συνειδητά αντίβαρα πραγματικότητας. Όταν εκλαμβάνεται σαν πραγματικότητα είναι που τα χάνουμε...<br />Χρειάζεται κατανόηση του όταν/αν πρόκειται για Σύνδρομο της Στοκχόλμης, ή προτίμηση για το κακό που ξέρουμε αντί για το κακό που δεν γνωρίζουμε. Η διαφορά είναι το να πιστεύει κανείς ότι ένα κακό είναι καλό, ή να δέχεται το κακό φοβούμενος, ή γνωρίζοντας, ότι η άλλη επιλογή είναι χειρότερη...<br /><br />Σαφώς και δεν πρέπει να σταματήσουμε ποτέ να εναποθέτουμε ελπίδες στα ανθρωπιστικά. Είναι το ζύγι που προτείνει το ανθρώπινο πνεύμα σαν αντίβαρο στην Δαρβινική εξέλιξη και υπερίσχυση του ισχυρότερου. Απλά μιλάω για μέτρα και σταθμά. Ρήσεις πάντα θα υπάρχουν και από τα δύο στρατόπεδα (βλ. λινκ σου). Ευχή, να λειτουργεί η ζυγαριά...<br /><br />Όσο για τους οικονομολόγους... don't get me started! Η μόνιμη θέση του μπλογκ είναι ότι οι όλοι οι οικονομολόγοι στον βυθό της θάλασσας θα είναι μιά καλή αρχή. Από τους οικονομολόγους, τα κομπιουτεράκια τους και τις γυάλινές τους σφαίρες λείπει η προηγούμενη παράγραφος. :-)))<br />thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-28008924958894305382015-06-24T09:10:29.581+02:002015-06-24T09:10:29.581+02:00Αγαπητέ Δημήτρη καλημέρα,
Ό,τι και να λέμε ένα κο...Αγαπητέ Δημήτρη καλημέρα,<br /><br />Ό,τι και να λέμε ένα κοινό νόμισμα απαιτεί κοινή πολιτική και όχι μόνο δημοσιονομική προσαρμογή. Δεν είναι δυνατό να πάμε-όλοι- μπροστά με το ευρώ χωρίς Ομοσπονδιακή Ευρώπη και νομοτελειακά θα ξεκινήσει η πορεία προς τα εκεί. Ήδη είδε το φως της δημοσιότητας η έκθεση των «πέντε Προέδρων» (Γιούνκερ, Τουσκ, Ντράγκι, Σουλτς και Ντάισελμπλουμ) που προβλέπει την περαιτέρω εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης με αφετηρία την 1η Ιουλίου και τερματισμό «το αργότερο» ως το 2025.<br /><br />Ζουμε σε μια εποχή που τα σύνορα πέφτουν με πάταγο. Η διακίνηση κεφαλαίων, πληροφορίας, γνώσης, τεχνολογίας, ανθρώπων, αγαθών, είναι όλο και πιο εύκολη, παγκοςμίως και υπόκειται σε συνεχώς λιγότερους περιορισμούς, ενώ στη Δύση ειναι πρακτικά απολύτως ελεύθερη. Ήδη υπάρχουν παγκόσμια νομίσματα που δεν εκδιδονται από κράτη και ετοιμάζονται νέα. Να σκέφτεται μια χώρα σήμερα την εθελουσία απομόνωση της από αυτή την κοσμογονία, χωρίς να διαθέτει οτιδήποτε μοναδικό και περιζήτητο, και χωρίς να ειναι αυτάρκης σε στρατιωτική ισχύ, τροφή, ενέργεια, πρώτες ύλες και τεχνολογία, ειναι αδιανόητο. <br /><br />Ένας εθνικός ρομαντισμός, μιας άλλης, παρωχημένης εποχής που συνάδει με φαντασιώσεις "ανεξαρτησίας", δεν αντέχει σε κριτική με ρεαλιστικούς όρους: αν αναπνέεις για να κρατηθείς στη ζωή, είσαι εξαρτημένος από το οξυγόνο. Αν χρειάζεται να εισάγεις ενέργεια, μηχανήματα, τρόφιμα, ταινίες κινηματογράφου, καρφίτσες, όπλα και κινητά τηλέφωνα, δεν μπορείς να είσαι ανεξάρτητος κι ας νομίζεις ό,τι θέλεις για να κοιμάσαι καλά το βράδυ. Όποτε, καλύτερα να είσαι μέλος του μεγάλου, ισχυρού οργανισμού των 500.000.000 κατοίκων, παρά τσόντα ή ξένο σώμα, με χαρακτηριστικά ασυμβατότητας, να κινδυνεύεις να απορριφθείς και να ζεις μέσα στην ένδεια, ακόμα και να γίνεις έρμαιο αυτών που επιβουλεύονται την ακεραιότητά σου. spacefreakhttps://www.blogger.com/profile/00315987091677142847noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-3798226817750473402015-06-24T07:44:42.803+02:002015-06-24T07:44:42.803+02:00Από τη μια υπάρχει η ανάγκη για έναν μύθο, κ από τ...Από τη μια υπάρχει η ανάγκη για έναν μύθο, κ από την άλλη μεριά υπάρχει το "σύνδρομο της Στοκχόλμης" και τα δυο εξίσου άρρωστα. <br /><br />Εγώ πάλι δε θα σταματήσω να εναποθέτω τις (όποιες) ελπίδες μου στα ανθρωπιστικά και στη σκέψη που έχουμε εξοβελίσει από άκρη σε άκρη αυτή τη στιγμή στον πλανήτη : http://www.lifo.gr/now/politics/69009 και όχι στους οικονομολόγους, που θα έπρεπε να είχανε σκίσει τα πτυχία τους ένας ένας, πριν το κάνουν οι ...ιστορικοί του μέλλοντος χα χα γελάμε ακόμη πάντως, όσο γίνεται, να δούμε βέβαια για πόσο, καλημέρα :)))<br />Roadartisthttps://www.blogger.com/profile/09334925655127362813noreply@blogger.com