tag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post8597850869836514906..comments2024-02-23T00:12:07.993+01:00Comments on Thoughts, Warehouse / Αποθήκη Σκέψης: Κουδουνάκιαthinkshttp://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-69338827663437367932015-01-29T18:22:17.019+01:002015-01-29T18:22:17.019+01:00Συμφωνώ Ρία, και λογικά, πράγματι άμαθοι είναι. Μα...Συμφωνώ Ρία, και λογικά, πράγματι άμαθοι είναι. Μαλακίες θα κάνουνε, αλλά δεν είναι απίθανο κάτι να πιάσει έστω και λόγω σωστής στιγμής ή ακόμα και καλής τύχης. Άλλωστε, η ιστορία είναι σπαρμένη με επιτεύγματα, ή κάποια πρόοδο, που έγιναν από αμαθείς ακριβώς επειδή δενείχαν γίνει μέρος του κατεστημένου... Πάντως στην συγκεκριμένη πραγματικότητα... δύσκολα τα πράματα... μπαστούνια Ρία μου!thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-2266653003481994842015-01-29T17:41:45.926+01:002015-01-29T17:41:45.926+01:00άμαθοι είναι, μαλακίες θα κάνουνε. πάντως μέχρι τώ...άμαθοι είναι, μαλακίες θα κάνουνε. πάντως μέχρι τώρα έχουν ανακοινώσει τρια και πράξει ενα που εγώ τα βρίσκω πολύ πολύ καλά. για να δούμε πως θα παέι το πράγμα. έπειτα, το να λένε, δεν πειράζει, το να πράττουν πάλι, είναι άλλο πράγμα και έχει και συνέπειες. θα φανεί τι θα γίνει. <br />ας είμαστε υπομονετικοί... και ανεκτικοί!riahttps://www.blogger.com/profile/17728807235321927265noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-50434552915545738282015-01-29T16:45:17.085+01:002015-01-29T16:45:17.085+01:00Χι-χι-χι! Σ' ευχαριστώ αγαπητή μου Roadartist ...Χι-χι-χι! Σ' ευχαριστώ αγαπητή μου Roadartist :-) Πράγματι γράφω και αισθάνομαι με ειλικρινές πάθος... και φέρνει και σε εμένα ένα χαμόγελο, το ότι το είδες. Πρέπει πάντως, εντελώς <strong><em>αναίσχυντα</em></strong> να παραδεχτώ ότι την <a href="http://dimitristhinks.blogspot.it/2015/01/blog-post_51.html" rel="nofollow">ανάρτηση των αποτελεσμάτων</a>, με το μοντάζ από το Psycho του μεγάλου δασκάλου (Χίτσκοκ) την θεωρώ εξαίσια :-)))) και δένει με την δήλωση ικανοποίησης του Νόρμαν Μπέητς (Άντονυ Πέρκινς) στον ρόλο του ψηφοφόρου στο φωτομοντάζ-αφίσα :-) Η κλασσική κραυγή της Τζάνετ Λη ως Μάριον Κρέην στην σκηνή στο ντους, δεν θα μπορούσε νομίζω καλύτερα να απεικονίσει το αίσθημα του ότι ... <em>"βγήκε ο Τσίπρας"</em> :-)<br /><br />Το πιο σημαντικό, για μένα, και εκεί που βρίσκεται η πραγματική ελπίδα, είναι ότι μπορέσαμε όλοι μας να "κάνουμε κέφι με το χάος". Εκεί βρίσκεται το τελικό μας στοίχημα, γιατί περί χάους πρόκειται, και δεν το δημιούργησε η Ελλάδα μόνη της --αν και έχει κεντρικό ρόλο στην σκηνή. Αν το χάος συνεχιστεί και κορυφωθεί για μας, τουλάχιστον θα γίνει ίσως με αυτογνωσία αντί άρνηση και υστερία...<br /><br />Ο ΣΥΡΙΖΑ είπε, έκανε, και δρομολόγησε ορισμένα πράγματα σε 72 ώρες, τα οποία είναι σημαντικότατα και έχουν ήδη φέρουν αποτέλεσμα: για πρώτη φορά στην νεότερη ιστορία του, ο Ελληνικός λαός άκουσε τις ενδόμυχες σκέψεις λογικής να βγαίνουν από μία κυβέρνηση και όχι μόνο από τα πεζοδρόμια. Κάτι που ποτέ πριν δεν είχε γίνει σε επίπεδο κυβέρνησης, ούτε επί Ανδρέα. Η κυβέρνηση ήταν πάντα το διαστημόπλοιο και ο λαός ήταν ο Καραγκιόζης. Ξαφνικά τώρα ο λαός ξέρει ότι, και αν ακόμα δεν επιτευχθούν, τα πράγματα αυτά και οι σκέψεις αυτές είναι δυνατόν να λεχθούν από κυβερνώντες. Η κυβέρνηση ίσως να πλησιάσει περισσότερο την πραγματική της εστία και πηγή: τους ψηφοφόρους. Ενδυναμώνοντάς τους.<br /><br />Σ' ευχαριστώ για το λινκ!<br /><br />Καλό σου απόγευμα :-)<br />thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-51277133738103660782015-01-29T15:04:26.102+01:002015-01-29T15:04:26.102+01:00Πέρασα χτες το βράδυ και διάβασα τις τελευταίες αν...Πέρασα χτες το βράδυ και διάβασα τις τελευταίες αναρτήσεις σου, και έφυγα με ένα χαμόγελο. Βλέπω την ανησυχία σου αλλά και το πάθος με το οποίο μοιράζεσαι σκέψεις σου. Ήταν απολαυστικές. Καλά η δε αφίσα με το ουρλιαχτό απλά τα σπάει :) Τη μέρα των εκλογών κυκλοφορούσα στο δρόμο και άκουγα παντού τους ανθρώπους να λένε (άγνωστοι εννοώ) "άντε ας βγούμε σήμερα για ένα καφέ γιατί από αύριο ίσως να μην έχουμε να ξαναπιούμε" και αυτά με γέλιο, με καλαμπούρι. Είναι σωτήριο το πως αυτός ο λαός που ακροβατεί σε ένα σκοινί μπορεί να κάνει κέφι και με το χάος... που δε ξέρει τι του ξημερώνει. Και εγώ το ίδιο έκανα δηλαδή. Ένα κρασί το ήπια. :) Όπως και να έχει, εδώ που έχουμε φτάσει... δεν νομίζω να υπήρχε άλλη επιλογή. Θα δείξει. <br /><br />Σίγουρα έχουμε ζήσει πάρα πολλά, δύσκολα... και όλα πλέον είναι ανοικτά. Διάβασε και αυτό : http://mignatiou.com/2015/01/ena-megafono-pagkosmias-emvelias-to-spoudeotero-oplo-tou-alexi-tsipra/Roadartisthttps://www.blogger.com/profile/09334925655127362813noreply@blogger.com