tag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post9199348771106725759..comments2024-02-23T00:12:07.993+01:00Comments on Thoughts, Warehouse / Αποθήκη Σκέψης: Ταινίαthinkshttp://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-76043629551822848462012-10-23T12:46:02.635+02:002012-10-23T12:46:02.635+02:00Τον ηθοποιό που έπαιξε τον παππού τον έλεγαν Τσαρλ...Τον ηθοποιό που έπαιξε τον παππού τον έλεγαν Τσαρλς. Σε μία από τις λήψεις της στιγμής του θανάτου είχα την μηχανή να παίρνει από πάνω προς τα κάτω, γκρο-πλαν το πρόσωπό του, κι εγώ στα γόνατα δίπλα στην μηχανή. Ο Τσαρλς ήτανε να κοιτάει προς το άπειρο, μπροστά, μακριά, και είχαμε συζητήσει ότι μόνο η αναπνοή και η ζωή στα μάτια θα φαινόταν, και μόνο η ηθοποιία του Τσαρλς θα έδινε την στιγμή που τα μάτια θα σταματούσαν να έχουν μέσα τους ζωή. Ετοιμαστήκαμε και τον περιμέναμε να ετοιμαστεί ψυχολογικά για να ρολάρουμε το φιλμ όταν μας δώσει σινιάλο. Ο Άιρα περίμενε σκαρφαλωμένος στην μηχανή, εγώ περίμενα στα γόνατα, οι ηθοποιοί περιμένανε γύρω, και τα φωτιστικά αχνίζανε.<br />- Τσαρλς; ψιθυρίζω μετά από καμιά δεκαπενταριά λεπτά...<br />- Ναι; ρωτάει ο Τσαρλς: Είσαστε έτοιμοι; <br />- ...ναι. Απαντώ.<br /><br />Το πρόβλημα που αντιμετώπισα στο γύρισμα και στην μετέπειτα παραγωγή (η οποία δεν κατέληξε σε "καλή" ταινία) ήταν ότι ακόμα ήμουν πολύ άγουρος, στο ότι φρέσκος-φρέσκος, τέσσερα χρόνια μόνο μακριά από την Ελλάδα, δεν είχα μάθει ακόμα πως να συνεργάζομαι -πως να συνεργάζομαι με ίσους, όπου ο καθένας κάνει το δικό του μέρος της δουλειάς. Ο σκηνοθέτης είναι ένας διευθυντής ορχήστρας, αλλά η μουσική βγαίνει από τα όργανα που παίζουν οι μουσικοί. Δεν ήξερα ακόμα, τότε, πως να το κάνω αυτό σωστά. Έπασχα από τη ασθένεια "Σμαραγδή" όπου ο Έλληνας σκηνοθέτης λέει στους ηθοποιούς αλλά και στους τεχνικούς τι να κάνουν, δικτατορικά κωφεύων (όπως η πλειοψηφία των της καταγωγής μας), αντί να τους βοηθήσει να διοχετεύσουν την δική τους ικανότητα να κάνουν εκείνο που μπορούν εκείνοι.<br /><br />:-) Έπιασες ορισμένα πράγματα που τα είχα φτιάξει επί τούτου έτσι, στην σκηνή του θανάτου φερ' ειπείν!<br /><br />Σ' ευχαριστώ Τζων Μπόη μου! ποτέ δεν είναι αργά, για τίποτα!<br />thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-89804451109577328772012-10-23T12:20:49.989+02:002012-10-23T12:20:49.989+02:00Φωτιές μου άναψες, άνθρωπέ μου !
Στα νιάτα μου ήθε...Φωτιές μου άναψες, άνθρωπέ μου !<br />Στα νιάτα μου ήθελα να γίνω σκηνοθέτης.<br /><br />Μου άρεσε πάρα πολύ η στυλιζαρισμένη noir σκηνή με τον θάνατο του παππού! Κοντράστ στο θάνατο, η καπιτονέ robe de chambre της γιαγιάς και η περιποιημένη κουπ της πρωταγωνίστριας!<br /><br />Στην επόμενη ταινία σου, δέχομαι να κάνω ακόμα και το αμπαζούρ! <br /><br />Καλησπέρα Δημήτρη (υπέροχο ποστ!)Τζων Μπόηςhttps://www.blogger.com/profile/09820952438801531342noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-64715246808945968592012-10-23T09:25:40.907+02:002012-10-23T09:25:40.907+02:00Αχ, δυστυχώς η ταινία παρέμεινε στα αρχεία στο Λον...Αχ, δυστυχώς η ταινία παρέμεινε στα αρχεία στο Λονδίνο και τώρα μπορεί μάλλον να έχει καταστραφεί πια. Ποτέ δεν την είχα, άλλωστε έγινε πολύ-πολύ πριν τα ψηφιακά. Πάντως δεν χάνετε και πολλά! ήταν ολίγον άγουρη :-) Έχω μόνο την μουσική, η οποία είναι σε παλιά μπομπίνα μεγάλου μαγνητοφώνου στην Αθήνα και ακόμα δεν την έχω μεταγράψει σε κάτι που να ακούγεται σήμερα...thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-46780733312277759532012-10-23T08:41:11.874+02:002012-10-23T08:41:11.874+02:00εμείς την ταινία αυτή, που θα τη βρούμε για να τη ...εμείς την ταινία αυτή, που θα τη βρούμε για να τη δούμε; αν την εχεις, στειλτην με μέηλ.<br /><br />όντως, όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, κάθε μέρα είναι γιορτή!riahttps://www.blogger.com/profile/17728807235321927265noreply@blogger.com