tag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post2589747622784592146..comments2024-02-23T00:12:07.993+01:00Comments on Thoughts, Warehouse / Αποθήκη Σκέψης: Φαντασίαthinkshttp://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-45610916577788844362015-12-10T23:59:56.258+01:002015-12-10T23:59:56.258+01:00Αγαπητή μου Roadartist, η ανάρτηση είναι η πρώτη μ...Αγαπητή μου Roadartist, η ανάρτηση είναι η πρώτη μιας τριλογίας, μια ερώτηση με τρομερές προοπτικές για το πως μπορεί να εξερευνηθεί. <br /><br />Το "Κάνω τέχνη γιατί ο κόσμος δεν είναι τέλειος" είναι μια πολύ καλή πόρτα για την χρήση του να οδηγήσει στην ερώτηση: "Γιατί βρίσκουμε καταφύγιο, ή διέξοδο, στην δημιουργία του φαντασιακού σαν απάντηση στην ατέλεια που εμείς εκτιμούμε ότι βλέπουμε γύρω μας". Δηλαδή... τι είναι αυτό που μας κάνει να προσφέρουμε την υποκειμενική κρίση ότι ο κόσμος δεν είναι "τέλειος" <i>("τέλειος" ή "ατελής" με τι κριτήρια;)</i><br /><br />Κι εγώ πιστεύω ότι η φαντασία είναι πιο σημαντική από την γνώση, επειδή η φαντασία είναι το σκάφος δια του οποίου ανακαλύπτουμε γνώση --γεγονός που εκλιπαρεί την ερώτηση του αν η γνώση που ανακαλύπτουμε δεν είναι παρά εκείνη που θέλουμε να ανακαλύψουμε, ή, πιο συγκεκριμένα, της δίνουμε την εικονογράφηση που μπορούμε να κατανοήσουμε <i>(αυτό θα πρότεινε και το ότι η γνώση και τα γεγονότα τα ίδια που αντιλαμβανόμαστε έχουν χροιά υποκειμενική στο είδος του ανθρώπου)</i>.<br /><br />Οι μηχανές είναι αυτά που κατασκευάζουμε άρα ανήκουν στο δικό μας φαντασιακό σύμπαν και λειτουργούν τοπικά για την δική μας εμπειρία. Αλλά τα ζώα είναι κάτι το εντελώς ξεχωριστό από αυτό το παράδειγμα: Τι είναι αυτό που μας κάνει να πιστεύουμε ότι άλλα είδη ζωής δεν έχουν το καθένα τον δικό τους τρόπο να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα, ακόμα και να επικοινωνούν; Εγώ προτείνω ότι δεν έχουμε καμία διαφορά από τα ζώα <i>(είμαστε ζώα)</i>, πέρα του ότι εκφραζόμαστε και λειτουργούμε διαφορετικά από όλα τα υπόλοιπα είδη ζωής --όμως όλα τα είδη ζωής λειτουργούν διαφορετικά από το κάθε άλλο είδος. Πάντως, μέρος του DNA μας είναι ακριβώς πανομοιότυπο με το DNA άλλων ειδών ζωής, παραδείγματος χάριν των δέντρων <i>(ναι, μοιραζόμαστε σημαντικό μέρος του κώδικα του DNA μας με τα δέντρα)</i><br /><br />Αν η τάση του σύμπαντος και της φύσης είναι η δημιουργία αυτόνομων οργανισμών αυτοσυνείδησης του ίδιου του σύμπαντος <i>(είμαστε αυτό που συμβαίνει σε άτομα υδρογόνου με 13,5 δις χρόνια εξέλιξης --είμαστε γαλαξίες ατόμων που συλλογίζονται την φύση των ατόμων --είμαστε η αυτοσυνείδηση του σύμπαντος)</i>, τι είναι αυτό που μας λέει ότι, όσον αφορά το σύμπαν, ο δικός μας τρόπος αυτοσυνείδησης είναι πιο σημαντικός από οποιουδήποτε άλλου είδους στο σύνολο της ζωής στην πληρότητα του σύμπαντος;<br />thinkshttps://www.blogger.com/profile/04607903704748951871noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-6069630900503167948.post-69286141842443474262015-12-10T22:07:23.858+01:002015-12-10T22:07:23.858+01:00Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση Δημήτρη. Μου θύμισες τη...Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση Δημήτρη. Μου θύμισες την απάντηση σε μια ανάλογη ερώτηση που έδωσε ο Paul Auster σε συνεντεύξεις του, όταν είχε έρθει την προηγούμενη άνοιξη στην Αθήνα.<br /><br />Η φράση που τον εκφράζει διαχρονικά, την έχει κλέψει από τον μεγάλο Αντρέι Ταρκόφσκι: «Κάνω τέχνη γιατί ο κόσμος δεν είναι τέλειος».<br /><br /> Ο Αϊνστάιν υποστήριζε ότι η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση. Τι θα ήμασταν δίχως τις τέχνες; Δίχως το "πέταγμα" του μυαλού και της ψυχής; Ίσως να μην είχαμε καμία διαφορά από τα ζώα και τις μηχανές. Roadartisthttps://www.blogger.com/profile/09334925655127362813noreply@blogger.com