Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Οικογένεια







Σ' ένα παλιό συρτάρι στην Αθήνα βρήκα ένα μικρό θησαυρό.

Η οικογένειά μου μέχρι τέσσερεις γενεές πίσω. Βάζω σήμερα εδώ μερικά δείγματα, που φαίνονται τόσο παλαιά, αντιπροσωπεύουν όμως μια μικρή στάλα στους αιώνες.

Έχω δύο γονείς...
τέσσερεις γονείς τους,
οχτώ γονείς τους,
δέκα έξι γονείς τους,
τριάντα δύο γονείς τους...
εξήντα τέσσερεις...

Μεταξύ της Μικρασιατικής καταστροφής, του κράχ του 1929 και 1932, τα έχασαν όλα πριν την κατοχή. Το μόνο που μένει στον καθένα μας είναι ότι σήμερα είμαστε ο λόγος για τον οποίον υπήρξαν όλοι εκείνοι (όπως λέει μια Αφρικανική φιλοσοφία).

Η καταγωγή μου, από τα μέσα του 19ου αιώνα, περιλαμβάνει Αθήνα, Πειραιά, Ύδρα, Τήνο, Λάρισα, Αϊβαλή, Κωνσταντινούπολη, και Αδριανούπολη.







Η μητέρα του πατέρα της μητέρας μου, Αθήνα, 1881.
Η οικογένειά της ήταν από την Ύδρα.

Αυτή η φωτογραφία πρέπει να είναι μάλλον Αδριανούπολη, ή Κωνσταντινούπολη, μάλλον η οικογένεια της μητέρας της μητέρας του πατέρα μου, γύρω στα 1880...

Ο πατέρας και η μητέρα της μητέρας του πατέρα μου, Αδριανούπολη, μετά το 1890.
(το όνομα είναι του φωτογράφου)

Ο πατέρας του πατέρα της μητέρας μου, Αθήνα, μέσα 19ου αιώνα.
Οι γονείς του ήταν τσιφλικάδες κοντά στην Λάρισα.

Η γονείς του πατέρα της μητέρας μου, τέλη 19ου αιώνα

Ο πατέρας της μητέρας μου, Αθήνα, γύρω στο 1895

Οι γονείς της μητέρας του πατέρα μου, η γιαγιά μου και τ' αδέλφια της, Κωνσταντινούπολη, γύρω στο 1906

Η μητέρα της μητέρας μου, Πειραιάς, γύρω στο 1907.
Η οικογένειά της, στον Πειραιά, είχε ρίζες από την Τήνο και, επίσης,
όπως η μητέρα του άντρα που θα παντρευότανε, από την Ύδρα.
(το όνομα είναι του φωτογράφου)

Θείος την μητέρας του πατέρα μου, Λιέζ, 1907

Οι τέσσερεις χάριτες:
Η μητέρα της μητέρας μου (η μικρούλα), και οι αδελφές της,
στήλες Ολυμπίου Διός, γύρω στο 1910

Ο πατέρας της μητέρας μου, Βαλκανικοί πόλεμοι, 1912

Οι γονείς της μητέρας μου, η μητέρα της μητέρας της μητέρας μου
και ένας ξάδελφος, Τήνος, 1925

Η μητέρα της μητέρας μου

Η μητέρα της μητέρας μου

Οι γονείς της μητέρας μου

Ο πατέρας μου και ο πατέρας του, που ήταν από το Αϊβαλή,
φωτογραφημένοι στο σπίτι στην Βάρκιζα το 1935.
Εκείνος ο προηγούμενος Δημήτρης πέθανε στην Αθήνα κατά την διάρκεια εγχείρησης σκωληκοειδίτιδας
λιγότερο από ένα χρόνο μετά από αυτή την φωτογραφία.
Το σπίτι στην Βάρκιζα πουλήθηκε για ένα τενεκέ λάδι στην κατοχή.

Η μητέρα μου (η μικρούλα δεξιά), η αδελφή της, και οι γονείς τους, Σύρος, 1936

Ο παππούς, πίσω και πάνω από τον ιερωμένο στο κέντρο, Σύρος, πριν το 1939 

Ο παππούς, έξω αριστερά. Στη μέση η Φρειδερίκη;

Η μητέρα μου, η αδελφή της και η μητερα τους, Βουλιαγμένη, τέλη των '40

Η μητέρα μου και ο πατέρας της στην Αθήνα, μετά από τον πόλεμο

Ο παππούς μου, έξω δεξιά, Αθήνα, δεκαετία του '50; τέλος των 40;
Ο ψηλός αριστερά μάλλον έιναι ο Καραμανλής;

Ο εγγονός τους, Στοκχόλμη, 1979




και το μέλλον, Μασαχουσέτη, ΗΠΑ, 1990+











22 σχόλια:

  1. Τι όμορφη αναρτηση !
    Προκειται για αληθινο θησαυρο!
    Εισαι πολυ τυχερος που τον βρηκες και θα μπορεσεις να τον φυλαξεις.

    Βλέποντας όλες αυτες τις φωτο, Δημητρη, μαζι με τα σχολια σου κατω απο καθε μια, σκεφτηκα, τοσες ζωες, τοσα νιατα, τοσες λαχταρες, τοσες επιθυμιες ....τοσες στιγμες στο χρονο που καποτε υπηρξαν
    Αυτο ειμαστε . Οι στιγμες μας στο χρονο που μας δοθηκε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Scarlett μου, πράγματι θησαυρός! Κάπου120 φωτογραφίες! Άρχισα να φτιάχνω το δέντρο μας με όλους τους συγγενείς και τα 10 ξαδέλφια του Κώστα τα οποία ξέρουμε. Και τώρα που θα τα κάνω όλα ψηφιακά, με τον Κώστα θα επιζήσουν αυτοί όλοι οι άνθρωποι και στο μέλλον.

      Είναι περίεργο ότι κανείς στην προηγούμενη γενιά από την δική μου δεν ενδιαφερόταν για τίποτα, και πολλά έχουν ξεχαστεί για πάντα. Μόνο ο αδελφός του πατέρα μου τα έψαχνε, και είχε πάει να βρει ο σπίτι που γεννήθηκε στην πόλη, και το σπίτι στο Αϊβαλή... αλλά τώρα έχω ανακαλύψει ότι είπε καμιά-δυό μπαρούφες, οπότε δεν μπορώ να έχω εμπιστοσύνη σε όλα όσα είπε. Από την πλευρά του πατέρα μου μπορεί να έχουμε συγγενείς στην Βραζιλία και στη Καλιφόρνια...

      Τόσες ζωές, πράγματι, τόσα όνειρα, και τόσα γεγονότα... και όλες αυτές ολόκληρες ζωές μένουν να είναι οι στιγμές, και οι θύμησες... νέοι άνθρωποι, που όπως ο καθένας μας είναι νέοι για πάντα ότι και να κάνει το κορμί...

      Διαγραφή
  2. Δημήτρη, βλέπω μια εκπληκτική ομοιότητα με τον πατέρα του πατέρα της μητέρας σου, ενώ υπάρχει και ομοιότητα με τον πατέρα της μητέρας του πατέρα σου, καθώς και με την μητέρα της μητέρας του πατέρα σου!

    Τρομερή ανάρτηση, πραγματικά!!!

    Αν έκανα κάτι ανάλογο, φαντάζομαι ότι ακόμα και ο πιο μακρινός μου πρόγονος δεν θα είχε ούτε καν τον Ισθμό της Κορίνθου διαβεί :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ μου Τζων Μπόη, οι ομοιότητες που προσδιορίζεις τουλάχιστον αποδεικνύουν το αληθές της ανάρτησης :-)))
      (έβαλα τα γένια μου με photoshop στην μητέρα της μητέρας του πατέρα μου και πιστεύω ότι έχεις δίκιο)

      Βέβαια από Ύδρα δεν θα περνούσαμε εμείς από τον Ισθμό, αλλά, λόγω περιοχής, που ξέρεις σε ποιά γενιά έχουμε οι δυό μας συγγένεια!

      Ότι είμαστε συγγενείς όλοι είναι σίγουρο. Πήγαινε μερικούς αιώνες πίσω με το 2-4-8-16-32-64-128-256 κλπ., και θα δεις ότι τα νούμερα δεν βγαίνουν για όλους τους ανθρώπους που έζησαν στην Γη τις χιλιετηρίδες!

      Διαγραφή
    2. Διάβασα μια έρευνα σχετικά με την "ελληνικότητα" των Ελλήνων.
      Αν λέει το δεύτερο δάχτυλο στο πόδι (δίπλα από το μεγάλο) προεξέχει από τα υπόλοιπα τότε, προέρχεσαι από τους αρχαίους Έλληνες (βγάλε το παπούτσι σου, να σου πω ποιός είσαι!).
      Παρατήρησα το πόδι μου και ένα πατριωτικό ρίγος με κατέκλυσε, δάκρυα κύλησαν στα μάτια μου, με είδα όμως μετά και στον καθρέπτη και αναρωτήθηκα αν κάπως έτσι θα έπρεπε να ήταν οι αρχαίοι Έλληνες, ή οι αρχαίοι Αιγύπτιοι, έψαξα την ετυμολογία του επιθέτου μου και ανακάλυψα ότι είναι κατά βάση Φράγκικο με μια μικρή εσάνς Ανατολής, ενώ είναι γνωστό ότι το μικρό μου όνομα είναι Εβραϊκό!

      Ναι Δημήτρη, επιτέλους σε βρήκα χαμένε μου συγγενή στην απεραντοσύνη του διαδικτύου!

      Διαγραφή
    3. Ωωωωω! Όχι μόνο αυτό, αλλά στην αρχαία Ελλάδα θεωρείτο σημείο αριστοκρατίας και ευγενείας να είναι μακρύτερο από όλα το δεύτερο δάχτυλο του ποδιού! Εγώ μάλιστα ανέκαθεν το θεωρούσα και σεξουαλικά ελκυστικό σε μια γυναίκα, αλλά εδώ το θέμα περιπλέκεται οπότε θα αλλάξω κουβέντα...

      Η πλάκα είναι ότι από Τήνο μεριά, το επίθετο είναι μια περιοχή της Ιταλίας, και πράγματι πήγαν από την Ιταλία στις Κυκλάδες κόσμος από κει τον 18ο αιώνα, και από Αϊβαλή μεριά το επίθετο είναι μοναδικό στον κόσμο και η αρχική του ορθογραφία είναι καθαρά Ρωμαϊκή/Λατινική. Λες το κόκκινο τζιπ να με γύρισε στις ρίζες μου το 2008?

      Το μικρό σου όνομα είναι τόσο Εβραϊκό όσο ο Χριστιανισμός που είναι αίρεση του Ιουδαϊσμού :-) Δεν αποδεικνύει τίποτα :-) Αν το συνδυάσεις αυτό με τα δάχτυλα του ποδιού σου μπορεί να έχουμε και δεύτερη περιπλοκή συγγενείας στους ΕλληνοΡωμαϊκούς χρόνους! Ξάδελφε! Έλα στην αγκαλιά μου!!!

      Διαγραφή
    4. Έχω ειλικρινά συγκινηθεί!
      Ότι θα ανακάλυπτα σήμερα το βράδυ ότι είμαι συγγενής με την μητέρα του πατέρα της μητέρας σου, αλλά και με τον πατέρα του πατέρα της μητέρας σου, ειλικρινά ούτε που το φανταζόμουν!
      Άσε που έχουμε και επίθετα με λατινικές ρίζες, αυτό που το βάζεις;

      Νομίζω ότι ο Ιουστινιανός θα πρέπει να ήταν μακρινός μας ξαδερφομπατζανάκης!

      Corpus Iuris Civilis!

      Διαγραφή
    5. Μα... δεν ήταν κάποιος Giovani ( το επίθετο μου διαφεύγει) και κάποιος Demetrius Sibylla που φυγάδευσαν όσους μπορούσαν από τον Ιππόδρομο μετά την Στάση του Νίκα πριν τους φάει τους υπόλοιπους ο Ιουστινιανός;;;

      Διαγραφή
    6. Εμείς πάλι σε εκείνα τα γεγονότα, με τους Πράσινους ή με τους Βένετους είμασταν, έχουν περάσει και κάτι αιώνες και θυμάμαι καλά;
      Και να σκεφτείς ότι μας τουλούμιασαν για εκείνο το φορομπηχτικό νόμο του Ιωάννη Καπαδόκη.
      Λες η ιστορία να επαναληφθεί ως κωμωδία ή ως δράμα τούτη τη φορά;
      ...και ο Ιππόδρομος μεταφέρθηκε στο Μαρκόπουλο και δεν βολεύει.

      Διαγραφή
    7. Ίσως να υπάρχει κάποιος τρόπος να βοηθήσουμε την Ελλάδα ξανά... θα σκεφτώ και θα σου πω... (κλείσιμο ματιού)

      Διαγραφή
  3. O ψηλός στη φωτογραφία είναι ο Μητσοτάκης χιχιχι
    πολύ ωραίες φωτογραφίες.
    και έκανες και καλή δουλειά που τις ανέβασες.
    χάρηκα που σε συνάντησα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όοοοοχι ο Μητσοτάκης! Μηηηηή!

      Καλώς ήρθες Μαρία! Χάρηκα κι εγώ :-)

      Διαγραφή
  4. αυτόν τον παππού από τη λάρισα, τον μεγαλοτσιφλικά ντε, πολύ του φέρνεις!!!

    είδες η γιαγιά να οδηγεί;;; σουφραζέτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι Ρία μου, ιδίως στο μούσι και τα φρύδια! Η δε γιαγιά μεγάλη και τρανή. Μέχρι και στο χρηματιστήριο τράβαγε το μανίκι του άντρα της να του πει να μην τα χάσει όλα, αλλά δεν την άκουσε...

      Διαγραφή
  5. Ενα δακρυ κυλησε, τοση ομορφια μεσα σε μερικες φωτο. Παντα θα με συγκινουν οι φωτογραφιες, γτ αναδυουν τοσες αναμνησεις αλλα κ γτ την στιγμη που τραβηχτηκαν, οι εικονιζομενοι δεν ηξεραν τι τους επιφυλλασει το μελλον. Πολυ καλα κανεις και τα ψαχνεις, δεν πρεπει να χανονται οι ιστοριες στους αιωνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες sirina, κι ευχαριστώ! Πολύ θα ήθελα να μάθω κι άλλα, να γεμίσω περισσότερα ονόματα, ημερομηνίες και πόλεις στο δέντρο που φτιάχνω, αλλά ο μόνος τρόπος είναι να πάω στην Πόλη και στην Αδριανούπολη, στο Αϊβαλή και στην Αθήνα, και παντού, και να ψάχνω ληξιαρχεία αν υπάρχουν κιόλας τα αρχεία από τόσο παλιά... Η καταγωγή μας και οι άνθρωποι μας είναι η ρίζες μας και η ταυτότητά μας, και τόσο λίγοι άνθρωποι ξέρουν τίποτα για πάνω από 2-3 γενιές...

      Διαγραφή
  6. Και εμενα μου αρεσει αυτο το ψαχουλεμα, θεωρω οτι μαθαινουμε για εμας, αμα γνωριζουμε τους προγονους. Δυστυχως ομως ξερουμε ελαχιστα ακομα και για 2 γενιες πισω, και το συνειδητοποιησα οταν για μια εργασια ρωτησα τους (μεγαλους σε ηλικια) γονεις μου για την οικογενεια και με το ζορι θυμονταν τους παππουδες τους. Μαλιστα, θυμοντουσαν οσους ηταν ζωντανοι οσο αυτοι ηταν παιδια, για να βρουμε τους υπολοιπους επρεπε να παρουμε τηλεφωνα σε συγγενεις. Εκεινη την ημερα στεναχωρεθηκα γτ καταλαβα οτι αν δε βρισκω τους προπαππουδες που θα βρω θειους, ξαδερφια και συμπεθερια; Πουθενα ειναι η απαντηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και βέβαια, Sirina, η αυτογνωσία έρχεται πρώτιστα από την κατανόηση του από που ερχόμαστε... και πράγματι, με το πέρασμα των προηγούμενων γενεών δεν μένει κανείς να τον ρωτήσουμε, να μας πει, να μάθουμε, να καταλάβουμε, να προσθέσουμε διαστάσεις στην υπόστασή μας, καταλαβαίνοντας τους απλούς ανθρώπους, τους παππούδες και τις γιαγιάδες που κάποτε ήταν νεώτεροι από ότι είμαστε εμείς στο κάθε "σήμερα"...

      Διαγραφή
  7. Πολύ ωραία ανάρτηση. Ο πατέρας της μητέρας σου μου θυμίζει πολύ τον γιό σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα αγαπητέ Epanechnikov! Δεν το είχα προσέξει αλλά υπάρχει κάποια ομοιότητα στην εφηβική φωτογραφία! :-) Ήμουνα σίγουρος πάντως ότι κι εγώ και ο Κώστας πήραμε από την πλευρά της μητέρας μου. Πρέπει να αποκτήσω και κόρη για να συνεχιστούν και τα χαρακτηριστικά της οικογένειας της μητέρας του πατέρα μου :-) Καλό σου απόγευμα!

      Διαγραφή
  8. Μοιάζεις εκπληκτικά με τον προπάππο σου! Σαν δυο σταγόνες νερό!
    Γόνος τσιφλικάδων ο προππάπος λοιπόν! χαχαχαχχαχαχαχαχχαχχαχαχαχα!
    (Βρε,βρε,βρε...τελικώς τίποτα τυχαίο σ'αυτή την ρημάδα την ζωή!) :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγαλοτσιφλικάς παρακαλώ, Καρυάτιδα μου! όχι παίζουμε! Τώρα εξηγούνται πολλά. Ιδιαίτερα το γιατί είμαι πάντα αδέκαρος :-)

      Διαγραφή

Σημειώσεις σχετικά με τα σχόλια:

Η Αποθήκη Σκέψης δεν δέχεται "Ανώνυμα" σχόλια, γιατί μερικοί ανώνυμοι διάλεγαν να μην υπογράφουν καν με κάποιο όνομα κάτω από το σχόλιό τους. Ενώ ούτε η μπλογκική ταυτότητα ούτε ένα όνομα γραμμένο κάτω από ένα σχόλιο σημαίνουν τίποτα, η προδίδουν κανένα πραγματικό στοιχείο, η πλήρης ανωνυμία δείχνει απλά έλλειψη οποιουδήποτε σεβασμού προς τους άλλους σχολιαστές. Ζητώ συγγνώμη για αυτήν την αλλαγή από τους φίλους που υπέγραφαν τα ανώνυμα σχόλιά τους και ελπίζω να βρείτε έναν τρόπο να συνεχίσετε να σχολιάζετε όποτε θέλετε.


Για να απαντήσετε σε μεμονωμένα σχόλια, κάντε κλικ στο λινκ "Reply" κάτω από το κάθε σχόλιο. Για να συνεχιστεί η σειρά σχετικών σχολίων κάτω από ένα συγκεκριμένο σχόλιο πρέπει να πατάτε το λινκ "Reply" κάτω από το αρχικό σχόλιο της σειράς.

Για να γράφετε ανεξάρτητο σχόλιο πρέπει να χρησιμοποιείτε το κουτί σχολίων κάτω-κάτω χωρίς να πατάτε "Reply" προηγουμένως.