Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018

Οκτώ







  Χρόνια μας πολλά, η Αποθήκη Σκέψης έγινε σήμερα 8 χρονών και μπήκαμε στον ένατο.  

Χ Ρ Ο Ν Ι Α  8  ~  Α  Π  Ο  Θ  Η  Κ  Η     Σ  Κ  Ε  Ψ  Η  Σ      ~    T  H  O  U  G  H  T  S     W  A  R  E  H  O  U  S  E   ~   8  Y E A R S

Year Posts Posts every x  days Hits Hits per day Comments Comments per day Comments per post
2010-11 126 2.90 14051 38.50 640 1.80 5.10
2011-12 155 2.40 19420 53.20 1290 3.50 8.30
2012-13 168 2.20 27538 75.40 1122 3.10 6.70
2013-14 204 1.80 23435 64.20 503 1.40 2.50
2014-15 235 1.60 22517 61.70 382 1.00 1.60
2015-16 213 1.70 28194 77.20 482 1.30 2.30
2016-17 122 3.00 12678 34.70 154 0.40 1.30
2017-18 32 9.60 7495 20.50 58 0.20 1.80
Total 1255 155360 4631
Average
2.31 53.18 1.59 3.70



Το μπέησμπωλ είναι ένα παιγνίδι η σημασία του οποίου βασίζεται στην στατιστική. Ο κάθε άνθρωπος που το αγαπά δεν μπορεί να το κατανοήσει χωρίς την στατιστική, τους αριθμούς, τους μέσους όρους της απόδοσης κάθε παίκτη και κάθε ομάδας. Είναι φυσικό στην σφαίρα των μπλογκ να κατηγορηθεί κανείς σαν ναρκισσιστής όταν παρουσιάζει την στατιστική του μπλογκ του, και ακόμα χειρότερα ότι γράφει για να παίρνει σχόλια. Όμως αυτό δεν είναι εντελώς σωστό από την οπτική του παιγνιδιού.

Αυτό που μαθαίνει κανείς από τους αριθμούς είναι ότι στην Ελληνική μπλογκόσφαιρα το ενδιαφέρον έχει πέσει κατακόρυφα. Ενώ το προϊόν βελτιώνεται, η κατανάλωση πέφτει και ως εκ τούτου η παραγωγή. Που πήγανε οι καταναλωτές? Η εύκολη απάντηση είναι ότι πήγανε στα αμεσότερα κοινωνικά μήντια, στο φέησμπουκ κλπ. Και, πράγματι, πολλοί μπλόγκερς κατέφυγαν στην αμεσότητα και λιτότητα μερικών αράδων και εύκολων «μου αρέσει» αντί στην περισσότερο απαιτητική σφαίρα του ολοκληρωμένου κειμένου και των σχόλιων βασισμένων σε σκεπτικό.

Είναι κάτι σαν ένα συλλαλητήριο στην Αθήνα: Είναι πιο εύκολο να πει κανείς ότι οι διαδηλωτές ήταν ενάμισι εκατομμύριο, κι’ ας χωράει η Αθήνα 380.000 το πολύ, όταν δεν είναι αναγκασμένος να αποδείξει τα λεγόμενά του με ανάλυση και στοιχεία.

Επίσης βλέπουμε ότι η αλληλεπίδραση σχολιασμού αυτές τις μέρες συμβαίνει πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για προσωπικές δημοσιεύσεις παρά όταν πρόκειται για θέματα που απαιτούν γνώμη και σκέψη.

Η οποιαδήποτε κοινωνία, σαν έννοια, βασίζεται στην συζήτηση (την θετική και εποικοδομητική αλληλεπίδραση). Μια συζήτηση όμως είναι εποικοδομητική όταν ο κάθε συζητητής αποδίδει αξία στο να κατανοήσει την οπτική του άλλου αντί μόνο στο να εκθέσει την δική του. Και ίσως αυτές τις μέρες είναι περισσότερο ενδιαφέρον να λέει κανείς το τσιτάτο του παρά να προσπαθεί να κατανοήσει την σκέψη κάποιου άλλου. Ιδίως όταν βλέπουμε ότι οι φαντασιώσεις ενός λαού διαλύθηκαν σε κοπανιστό αέρα όταν ψήφισαν και την τελευταία παράταξη που είχε μείνει να τις υπόσχεται. Η είσοδος της Ελληνικής μπλογκόσφαιρας σε κώμα χρονολογείται ξεκάθαρα από την είσοδο ενός συγκεκριμένου κόμματος στην κυβέρνηση.

Αυτό δηλαδή που μας προτείνουν οι αριθμοί είναι ότι οι καταναλωτές του προϊόντος των μπλογκ ζητούν κάτι το περισσότερο στιγμιαίο καθώς περνάει ο καιρός, και έτσι πηγαίνουν στο φέησμπουκ όπου η άναρθρη κραυγή είναι περισσότερο δεκτή από την ανάγκη για υπευθυνότητα τεκμηριωμένης πρότασης, γνώμης ή αντιπαράθεσης.

Όσοι έχουν απομείνει να δημοσιεύουν αναρτήσεις στα μπλογκ τους, αναρωτιούνται μπας και ήρθε η ώρα να το κλείσουνε, και οι περισσότεροι το έχουν ήδη κλείσει από καιρό. Τα σχόλια έχουν μειωθεί στο ελάχιστο και τα λίγα που γίνονται ακόμα έχουν χάσει την εμβάθυνση που είχαμε στα μπλογκ μέχρι πριν δυό-τρία χρόνια. Αυτό όμως, κατά την γνώμη μου, δεν είναι λόγος να κλείσει ένα μπλογκ. Κατά την γνώμη μου τα μπλογκ «χτίζουν» ενώ το φέσημπουκ ή το τουίτερ «γκρεμίζουν».

Η Αποθήκη Σκέψης δεν θα κλείσει γιατί πρέπει κάπου να αποθηκεύσω τις σκέψεις μου όταν μου τυγχάνουν. Σίγουρα όμως η συχνότητα περνάει μια εποχή σκελετωμένων αγελάδων…


~