ΛογοΚρίση,

Το πάρτι τελείωσε. Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του. Ο αγαπητός ηγέτης, όποιοι και να τον αποτελούν, με 28 χρόνια καθυστέρηση από το 1984, ανακάλυψε το ίντερνετ, και σε λίγο θα θυμόμαστε με γλυκές αναμνήσεις εκείνα τα σχεδόν 20 χρόνια ελευθερίας του λόγου και κοινωνικής επανάστασης.

Το Πάρτι όμως τέλευσε πια. Από την 1η Μαρτίου, 2012, αποχαιρετήστε την εποχή που φεύγει.

Τα πρώτα 35 χρόνια του Εικοστού Αιώνα ήταν ελεύθεροι και οι ουρανοί. Οι πιλότοι με τα διπλάνα κόκκινα και κίτρινα αεροπλανάκια τους πετούσαν όπου και όπως ήθελαν, έβλεπαν από πάνω ένα πανηγύρι, προσγειωνόντουσαν στο γρασίδι και έπαιρναν παιδάκια και ερωτευμένα ζευγάρια ένα γύρο για 10 σεντς. Μετά όμως ήρθαν οι αεροπορικές εταιρείες και έφτιαξαν νόμιμες λεωφόρους στα ουράνια, και απαίτησαν διπλώματα και άδειες για να πετάει κανείς υπό τις οδηγίες της πολιτικής αεροπορίας. Οι μέρες του ελεύθερου και ξέγνοιαστου πιλότου είχαν περάσει στην ιστορία για πάντα.

Με το καινούργιο κομποσκοίνι μας, το ίντερνετ, όλοι πίστευαν ότι η αστυνόμευση και η λογοκρισία θα ερχόταν από τις κακές σκοτεινές δυνάμεις του υποχθόνιου κράτους με τις σκοτεινές συνομωσίες του και την σκοτεινή αντιδημοκρατική του δράση. Αλλά όχι... δεν έμελε να γίνει έτσι.

Η αστυνόμευση του ίντερνετ ξεκινά από δύο διαφορετικά σημεία, ταυτόχρονα:

- Το ένα είναι το Χόλυγουντ και η Νάσβιλ, όπου δεν θέλουν οι καλλιτέχνες (και οι δισεκατομμυριούχες εταιρείες που τους δίνουν δουλειά) να κλέβουμε την δουλειά τους και να την βλέπουμε ή να την ακούμε χωρίς να τους πληρώνουμε.

- Δεύτερον, οι μεγάλες επιχειρήσεις ανακάλυψαν ότι το ίντερνετ έχει λεφτά με τη σέσουλα.

Υπάρχει βέβαια και ο κύριος της ιστοσελίδας Γουίκιλικς ο οποίος απέδειξε στις κυβερνήσεις ότι είναι ακάλυπτες, και μην ξεχνάμε τους τρομοκράτες που χρησιμοποίησαν το ίντερνετ για να χτίσουν την Αλκάιντα.

Αξίζει να εξηγήσουμε τον μηχανισμό με τον οποίον θα εγκατασταθεί η πρώτη πράξη καταστρατήγησης του ελεύθερου ίντερνετ.


Έχετε ακούσει για το Google. Ίσως να μην ξέρετε ότι το Google δεν είναι μόνο η σελίδα ψαξίματος και τα μπλογκ αυτά εδώ που γράφουμε, αλλά συνολικά 60 προϊόντα, πολλά εκ των οποίων δεν φαντάζεστε ότι ανήκουν στο Google.

Έχετε αναρωτηθεί πως βγάζει λεφτά το Google, μια που δεν πληρώνετε τίποτα για να ψάχνετε και να μπλογκάρετε;

Τα βγάζει από διαφημίσεις. Ναι. Δισεκατομμύρια δολάρια που τα πληρώνουν οι εταιρείες που διαφημίζουν μέσω των προϊόντων του Google. Και, όπως κάθε καλός διαφημιστής ξέρει, βγάζεις πιο πολλά λεφτά όταν στοχεύεις τις διαφημίσεις σε εκείνους που τους ενδιαφέρει το προϊόν που διαφημίζεις.

Το Google έχει τις τέλειες "μηχανές" για να αποσπάσουν πληροφορίες για σας και τι σας αρέσει. Τους λέτε τι σας ενδιαφέρει κάθε φορά που επισκέπτεστε ένα μπλογκ ή που ψάχνετε κάτι στο ίντερνετ, και κάθε φορά που χρησιμοποιείτε κάποιο προϊόν του Google, όπως το gmail, για να κάνετε οτιδήποτε.

Το ότι συνέλλεγαν αυτές τις πληροφορίες και τις χρησιμοποιούν το ξέρατε μάλλον ήδη. Αλλά, μέχρι τώρα, το κάθε ένα από τα προϊόντα του Google είχε δικαίωμα να συλλέγει πληροφορίες μόνο για τον εαυτό του. Δηλαδή, τις πληροφορίες που συνέλλεξε για σας η μηχανή ψαξίματος Google δεν μπορούσε να τις μοιραστεί με τις πληροφορίες που συνέλεξε για σας η εταιρεία των μπλογκ του Google, η το gmail.

Από την 1η Μαρτίου, 2012, το Google αποφάσισε να ενοποιήσει τις 60 διαφορετικές Πολιτικές Ασφάλειας Προσωπικών Δεδομένων σε μία. Μιά Πολιτική και για τα 60 προϊόντα του Google. Τα Μεγάλα αδελφάκια ενώνονται και γίνονται ένας Μεγάλος Αδελφός που θα ξέρει τα πάντα για σας. Μέχρι τώρα ήσασταν ένα παζλ με πολλά κομμάτια. Από την πρώτη Μαρτίου γίνεστε μιά καθαρή εικόνα. Για τους διαφημιστές και εκείνους που θέλουν τα στοιχεία σας.

Αυτό όλο παρουσιάζεται πως γίνεται για όφελός σας! Για να έχετε μια πλήρη και πιο ευκίνητη εμπειρία στο ίντερνετ. Και δεν μπορείτε να πείτε όχι. Αν δεν συμφωνήστε έννομα, δεν θα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα προϊόντα τους.

Στην πραγματικότητα είναι το πρώτο βήμα της καταστρατήγησης του ίντερνετ από αυτούς που έχουν τα λεφτά και θέλουν κι άλλα.

Κι αν σταματήσετε να χρησιμοποιείτε προϊόντα Google και πάτε φερ' ειπείν στο Yahoo, τα ίδια θα γίνουν παντού, σύντομα. Η πρώτη ομοβροντία πέφτει την 1η Μαρτίου. Οι ουρανοί δεν είναι πλέον ελεύθεροι.



Πέρα από αυτά, το Χόλυγουντ πιέζει τις κυβερνήσεις να περάσουν νόμους εναντίων της πειρατείας στο ίντερνετ. Οι κυβερνήσεις συμφωνούν με το χέρι στην καρδιά, γιατί ξέρουν ότι οι ίδιοι νόμοι που προστατεύουν τα νόμιμα δικαιώματα κάποιου εναντίων της πειρατείας, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για λογοκρισία.

Αυτούς τους νόμους περί πειρατείας τους υπέγραψαν πολλές χώρες, και η Ελλάδα μαζί, αλλά κανείς ακόμα δεν τους έχει περάσει. Προσπάθησαν να περάσουν τους νόμους αυτούς στις ΗΠΑ αλλά η σύσσωμη αντίδραση του κοινού απέτρεψε το πέρασμα. Για τώρα.

'Έρχεται όμως, αργά η γρήγορα. Το πρώτο βήμα 1η Μαρτίου όταν θα αναγκαστείτε να συμφωνήσετε ή να μην έχετε Google.



Εγώ έχω δικά μου servers με το δικό μου domain name της εταιρείας μου, χρησιμοποιώ email μέσα στο κομπιούτερ μου, όχι στο gmail, hotmail, κλπ., ξέρω που να μην πηγαίνω, και χρήστες σαν εμένα, ιδίως επαγγελματίες του ίντερνετ, θα μείνουν λίγο πιο ανεξάρτητοι λίγο περισσότερο. Αλλά όχι πολύ περισσότερο.

Το ελεύθερο ίντερνετ μας τελειώνει 1η Μαρτίου του 2012.

Πείτε αντίο σε μια εποχή, και Hello! στον καινούργιο Μεσαίωνα.

Το παρακάτω κομμάτι το πρόσθεσα Παρασκευή μεσάνυχτα, 3 Φεβρουαρίου σαν απάντηση στα σχόλια του φίλου Τζων Μπόη, τα οποία μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω, και τοποθετώ την απάντησή μου στο τέλος της ανάρτησης γιατί νομίζω η συζήτηση θα ενδιέφερε αρκετούς αναγνώστες.


Αγαπητέ μου Τζων Μπόη, θεωρώ την απαρχή της μίας Πολιτικής Ασφαλείας του Google σαν ένα σημαντικό γεγονός, το πρώτο, στην πορεία κατά την οποία αυτά που γίνονται ούτως ή άλλως από πολλά χρόνια, τώρα θα μπορούν σιγά-σιγά να γίνονται και υπό το φως της ημέρας με τον νόμο.

Σαν παρένθεση πριν συνεχίσω, να πω ότι εκτός του ότι το ίντερνετ είναι η δουλειά μου επί περίπου 18 χρόνια, πριν το ίντερνετ είχα εργαστεί στην Βοστώνη για μια από τις τέσσερεις θυγατρικές εταιρείες μιας εταιρείας 2,4 δις δολαρίων, και η θυγατρική αυτή έστελνε στα σπίτια καταλόγους μόδας, 16-18 καταλόγους τον χρόνο, 36-72 σελίδες ο καθένας, 6 έως 48 εκατομμύρια αντίτυπα ο κάθε ένας, το κάθε αντίτυπο μέσα στο ταχυδρομείο κατ ευθείαν από τις τεράστιες πρέσες κοντά στο Σικάγο. Καταλαβαίνεις το μέγεθος, και το ότι υπάρχει μεγάλη αγορά για ταχυδρομικές διευθύνσεις στοχευμένου κοινού ακόμα και σήμερα! Δεν μοιραζόμασταν καταλόγους ούτε με τις άλλες θυγατρικές ή την μαμά. Επειδή δεν το επέτρεπε ο νόμος. Έπρεπε οι κατάλογοι να αγοράζονται μέσω ιδιαιτέρου επιτραπέζιου νομίμου μεσάζοντος με δικαιολογητικά, από ειδικές εταιρίες που πουλάν λίστες. Εκατομμύρια δολάρια μόνο για να αγοράζονται λίστες, με προκαθορισμένα και ελεγμένα κριτήρια. Ακόμα και μέσα σε όμιλο εταιρειών. Τώρα, οι 33 εταιρείες της Google δεν θα χρειάζεται ούτε να πληρώνουν, ούτε να χρησιμοποιούν τον νόμιμο μεσάζοντα ο οποίος λειτουργούσε σαν ελεγκτής. Θα ξεσαλώσουνε. Και όταν και άλλα μεγαθήρια κάνουν το ίδιο, η ζωή μας θα αξίζει μόνο όσο μπορούμε να αγοράζουμε σαν καλά παιδιά.

Αλλά το πιο σημαντικό ακόμη είναι οι νόμοι κατά της πειρατείας. Διάβασε και την απάντησή μου και το παράδειγμα που έδωσα στον Δείμο του Πολίτη στα σχόλια πιο κάτω.

Τώρα βέβαια λες κάτι πολύ σωστό, όσον αφορά τις περίφημες διευθύνσεις IP. Πράγματι δεν σημαίνουν ούτε αξίζουν τίποτα. Και στο Ελληνικό ίντερνετ, τα ηλίθια παιδάκια που λένε "Α! έχουμε καταγράψει την IP σας" για να φοβίσουν τον κόσμο, ή ιδέα δεν έχουν τι λένε ή φοβίζουν εκείνους που δεν ξέρουν. Η διεύθυνση IP του κομπιούτερ σου αλλάζει κάθε φορά που ανακυκλώνει το ρούτερ του ADSL ή κάθε φορά που συνδέεται το μόντεμ μέσω τηλεφωνικής γραμμής. Οι υπηρεσίες του ίντερνετ που δίνουν μετρητές για τα σάιτ έχουν και το πραματάκι που σου λέει που βρίσκεται η IP γεωγραφικά. Αλλά, πρώτον, όταν το κοιτάς, η IP μπορεί να έχει ήδη αλλάξει κομπιούτερ και πόλη ακόμα, δεύτερον, η ακρίβεια του γεωγραφικού σημείου είναι +/- 20 χιλιόμετρα και παραπάνω. Και, τρίτον, στην Ελλάδα ιδιαίτερα, λόγω της γελοίας ανικανότητας των προγραμματιστών των ISP μια IP μπορεί να δείξει στην Θεσσαλονίκη ενώ την ίδια εκείνη στιγμή το κομπιούτερ είναι στην Πελοπόννησο.

Δεν ενδιαφέρεται κανείς για την IP. Αυτό που έχει ενδιαφέρον, και δεν το ξέρουν πολλοί, είναι η M.A.C. address η οποία είναι σκληρογραμμένη στο motherboard κάθε κομπιούτερ. Και από αυτή την διεύθυνση μπορεί η κατάλληλη νομική υπηρεσία να σου χτυπήσει την πόρτα σε λιγότερο από 20 λεπτά της ώρας, στην Αμερική τουλάχιστον.

Το άλλο ενδιαφέρον είναι τα cookies που ΔΕΝ μπορείς να βρεις και που δεν βρίσκουν τα κοινά antivirus που πουλιούνται στην αγορά. Αυτά μπορούν να καταγράφουν και να στέλνουν ότι θέλει εκείνος που τα βάζει, μέχρι και κάθε χτύπημα πλήκτρου που κάνεις στο πληκτρολόγιό σου. Και, για να μπουν στο κομπιούτερ σου, αρκεί να βρίσκεσαι οπουδήποτε στο ίντερνετ. Κάτι που αρκετοί δεν ξέρουν είναι ο λόγος για τον οποίον οι ιστοσελίδες κάνουν κάποιο χρόνο να "γραφτούν" στην οθόνη σου: ότι βλέπεις στη οθόνη σου κατεβαίνει μέσα στο κομπιούτερ σου από το ίντερνετ. Η σελίδα που βλέπεις, βρίσκεται ήδη μέσα στο κομπιούτερ σου. Ότι έχεις δει, ότι φωτογραφία έχεις δει βρίσκεται στο κομπιούτερ σου. Και τα βίντεο, αν ήταν στρήμινγκ, έχουν αφήσει το αποτύπωμα ότι τα είδες.

Ο λόγος για τον οποίον είμαι "ανοικτός" ως προς την ταυτότητά μου, είναι ότι αφ' ενός ξέρω ότι δεν μπορώ ποτέ να είμαι κρυφός από εκείνους που θέλουν να με βρούν αν ανήκουν σε κρατικές υπηρεσίες, και αν είναι απλοί θνητοί και θέλουν να με επισκεφτούν, είμαι στην Ιταλία και με προστατεύει η ...ένοπλη αστυνομία :-)

Αυτά όλα δεν είναι καινούργια. Υπάρχουν από καταβολής ίντερνετ. Αλλά, δεν μπορούσαν να τα χρησιμοποιήσουν εναντίων κανενός, απλά γιατί ήταν εκτός νόμου, και χρειαζόταν δικαστική απόφαση πριν καν ξεκινήσουν την παρακολούθηση. Το 2001 στις ΗΠΑ με τον λεγόμενο "Πατριωτικό Νόμο" δόθηκε το ελεύθερο να παρακολουθείται οποιοσδήποτε, αλλά μόνο για τρομοκρατική δράση. Τίποτα άλλο.

Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι όλα αυτά που πάντα υπήρχαν, και κανείς μη επαγγελματίας δεν συνειδητοποιούσε, τα παραπάνω που είπα και άλλα, θα αρχίσουν να οργανώνονται και να γίνονται νόμιμα. Θα πάρει μήνες και χρόνια. Αλλά η αρχή γίνεται επισήμως τώρα, και η ελευθερία που πράγματι είχαμε θα εξανεμιστεί, αργά αλλά σίγουρα. Και πολύς κόσμος θα βρει μπελάδες που δεν υποψιαζόταν ποτέ ότι μπορεί να βρει.

Αυτό οριοθετεί η 1η Μαρτίου.

Επίσης, διόρθωσα στην παραπάνω ανάρτηση τον αριθμό προϊόντων του Google από 33 σε 60.

Σχετικό άρθρο στο Washington Post:
Google requires all users to agree to new privacy policy