Στα ουράνια...

Daytona Shuttle

Στίς 7 Φεβρουαρίου, 2010, ο γιός μου προσκλήθηκε να παρακολουθήσει την εκτόξευση της αποστολής STS130 του Διαστημικού Λεωφορείου Endeavour και έβαλα μερικές από τις φωτογραφίες που μας έστειλε εδώ, και έγραψα και την πρώτη μου ανάρτηση φέτος εδώ.

Το πανεπιστήμιο του γιού μου, Embry Riddle Aeronautical Univesity, το λεγόμενο "Harvard των πιλότων", βρίσκεται στην παραλιακή πόλη Daytona της Florida, 78 χιλιόμετρα βόρεια του Ακρωτήριου Κέννεντυ.

Χθες, Παρασκευή 14 Μαΐου, καθώς, πιλότος πλέον με εμπορικό δίπλωμα, ήταν στον αέρα ως μαθητευόμενος εκπαιδευτής, κοίταξε έξω από το δεξί παράθυρο και είδε το ασημένιο βέλος ενός Διαστημικού Λεωφορείου στα πρώτα δευτερόλεπτα της εκτόξευσής του.

Τι υπέροχη στιγμή πρέπει να είναι για ένα σχεδόν εικοσάχρονο άνθρωπο να βρίσκεται στους αιθέρες έχοντας ήδη κυνηγήσει και πιάσει το όνειρό του, έτοιμος σε δυό μήνες να φορέσει τα χρυσά σιρίτια στους ώμους του που λαχταρούσε όταν τα έβλεπε στους ώμους άλλων... και, δύο χιλιάδες πόδια πάνω από το αεροδρόμιο του πανεπιστημίου του να κοιτά και να βλέπει το θέαμα του ασημένιου βέλους να εκτοξεύεται προς το διάστημα, 80 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή από το σημείο που πετά πάνω από αυτή την απέραντη παραλία και τον Ατλαντικό Ωκεανό, μέσα στον ουρανό που μοιράζονται εκείνη τη στιγμή μαζί...

Ο γιός μου οδήγησε το αυτοκίνητό του από το Λύκειο που μόλις είχε τελειώσει, από την Μασαχουσέτη στην Daytona πέρσι τον Αύγουστο, έχοντας ήδη δίπλωμα ιδιωτικού πιλότου 2 χρόνια νωρίτερα...
- Τον Σεπτέμβριο ξεκίνησε την διπλή πορεία του να πάρει τα διπλώματα που θα τον έκαναν επαγγελματία πιλότο και εκπαιδευτή, και συνάμα το 5ετές πρόγραμμα Masters στις Αεροναυτικές Επιστήμες,
- Τον Νοέμβριο του 2009 πήρε το δίπλωμα ενόργανου πτήσης σε χρόνο ρεκόρ για το Πανεπιστήμιο,
- Άρχισε να γράφει άρθρα για την εφημερίδα του πανεπιστημίου, Avion, αναγνωρισμένη στις Ηνωμένες Πολιτείες σαν εφημερίδα,
- Διορίστηκε μέλος της 6-μελης επιτροπής που διευθετεί υποθέσεις μεταξύ της σχολής πτήσεις και 1.200 μαθητών,
- Πήρε το βραβείο του καλύτερου καινούργιου φοιτητή για το πρώτο εξάμηνο στην ομάδα του,
- Τον Φεβρουάριο αντιπροσώπευσε την εφημερίδα του καλεσμένος της NASA για την εκτόξευση STS130 στο Κέννεντυ,
- Τον Φεβρουάριο επίσης τον έστειλαν στο Φοίνιξ της Αριζόνα για ένα σεμινάριο Αμερικανών δημοσιογράφων,
- Τον Απρίλιο πέρασε τις εξετάσεις της πολιτικής αεροπορίας και το δίπλωμά του ιδιωτικού πιλότου ακυρώθηκε πια με την έκδοση τοy επαγγελματικού (commercial) διπλώματος,
- Κράτησε στα μαθήματα του πανεπιστημίου μέσο όρο βαθμών 3.25 στα 4, μια περιοχή, πάνω από το 3.0, κοντά στο άπιαστο άριστα "4", στην οποία βρίσκονται μόνο περίπου τα 20% των φοιτητών,
- Τον Μάιο ξεκίνησε την τετράμηνη εκπαίδευση του να γίνει εκπαιδευτής πιλότων,
- Τον Σεπτέμβριο θα αρχίσει να εργάζεται στην Σχολή Πτήσης του πανεπιστημίου σαν εκπαιδευτής παράλληλα με το δεύτερο έτος των σπουδών του,
- Πέρασε τις διαδικασίες τεστ και προσλήψεως και από τον Σεπτέμβριο θα εργάζεται σαν Σύμβουλος για ένα κτήριο διαμερισμάτων φοιτητών,
- Του πρόσφεραν και δέχτηκε, από τον Σεπτέμβριο, την θέση του Συντάκτη Νέων της εφημερίδας Avion,
- Έχει πάρει σύνολο μισθών και υποτροφιών που καλύπτει σχεδόν το 75% του κόστους των σπουδών,
- Το πανεπιστήμιο έχει αρχίσει να κάνει νύξεις για να εργαστεί εκεί αφού πάρει το Masters του, καθώς περιμένει να βρει την τέλεια θέση διηπειρωτικών πτήσεων στο κυβερνείο των τζάμπο...

...και πριν 9 μόνο μήνες ήταν ακόμη στο τζήπ του στο δρόμο για την Φλόριδα, και το μέλλον...

...σε μερικά μέρη ξέρουν να αναγνωρίζουν και να ενθαρρύνουν ανθρώπους...

Θυμάμαι σαν και χθες, το 1995, όταν ήταν 5 χρονών, και είχα αγοράσει το πρόγραμμα Microsoft Flight Simulator... τον μάθαινα πως να πετάει (εγώ είχα μάθει από πιλότους στα κυβερνεία τουριστικών τσάρτερ πάνω από την Ευρώπη όταν εργαζόμουνα σαν φωτογράφος για τον τουρισμό το 1986-89)... ήταν ένας σημαντικός σύνδεσμος και για τους δυό μας που συνέχισε μέχρι τα 16 και μισό του χρόνια όταν έφυγα από την Αμερική -εκείνος είχε ήδη αρχίσει πτήσεις με πραγματικό αεροπλάνο στα 12, είχε κάνει σόλο στα 16 και είχε πάρει το δίπλωμα ιδιωτικού πιλότου. Όταν ήταν 6-7 χρονών, και τον μάθαινα με το Flight Simulator, έφερνα το αεροπλάνο σε οριζόντια πτήση, έπαιρνα τα χέρια μου από το τιμόνι και του έλεγα "δικό σου το αεροπλάνο"...

Τον Ιανουάριο του 2009 πήγαμε για δυό βδομάδες με την γυναίκα μου στην Βοστώνη και την Νέα Υόρκη -ο γιός μου στο τελευταίο έτος του Λυκείου. Μας είπε να τον περιμένουμε σε ένα αεροδρόμιο κοντά στην Βοστώνη και ήρθε με ένα τετραθέσιο Cessna 172 από το δικό του αεροδρόμιο. Μας έβαλε μέσα, εγώ στην μπροστινή δεξιά θέση, εκείνος στην αριστερή του πιλότου, η γυναίκα μου από πίσω μας, και, έχοντας πάρει άδεια από τον έλεγχο εναερίας κυκλοφορίας μας έκανε βόλτα πάνω από τους ουρανοξύστες την Βοστώνης, μετά βόρεια, μετά δεξιά πάνω από τον Ατλαντικό και πίσω στα νότια.

Λίγο αφού αφήσαμε την Βοστώνη πίσω μας με βόρεια κατεύθυνση, ο γιός μου μου ζήτησε να του δώσω την μηχανή video DVD και καθώς άφησε το χειριστήριο και το πήρε το video από τα χέρια μου, είπε: "δικό σου το αεροπλάνο" ...

... και το πέταξα εγώ ακλουθώντας την πορεία και ύψος που μου υποδείκνυε, για 20 λεπτά, μέχρι που το ξαναπήρε για την προσγείωση. Το αεροπλάνο, ο γιός μου και η γυναίκα μου προσγειωθήκανε, αλλά, εγώ ακόμα δεν έχω προσγειωθεί...