Με τον ελεύθερο χρόνο που είχαν λόγω κοβιντ, ο Κώστας και η Λίντσι αποφάσισαν να μπουν στο ιδιωτικό του αεροπλάνο στις 30 Ιουνίου, ένα Μπήτσκραφτ Μπονάνζα 35 του 1964, αεροπλάνο συλλέκτη, να απογειωθούν από την ιδιωτική τους κοινότητα του Σπρους Κρηκ στο Πορτ Όραντζ της Φλώριδας, νοτια της Ντεητόνα, και να κάνουν τον γύρο των Ενωμένων Κρατών της Αμερικής. Το πρόγραμμα που ακολούθησαν είχε σταθμούς στην Μασαχουσέτη όπου μεγάλωσε ο Κώστας, στο Μίσιγκαν όπου είχε μεγαλώσει η Λίντσι, στο Κολοράντο που το αγαπούσαν και οι δύο, στα αξιοθέατα της Δύσης, και να φτάσουν ως το νησί Καταλίνα, δυτικά του Λος Άντζελες, στον Ειρηνικό. Το ταξίδι κράτησε σχεδόν τρεις εβδομάδες, ως τις 18 Ιουλίου, 2020.
Οι πιο μακρές πτήσεις φτάσαν λίγο περισσότερο από τρεις ώρες η κάθε μία.
για ένα τελευταίο έλεγχο ότι όλα πάνε καλά.
Τα περισσότερα μονοκινητήρια ιδιωτικά αεροπλάνα, όπως το Σέσνα 182 του φίλου του Κώστα, πετάν με μία
μέγιστη ταχύτητα 120 κόμβων (220 χλμ την ώρα).
Το Μπήτσκραφτ Μπονάνζα 35 του Κώστα έφτανε τους 170 κόμβους (310 χλμ την ώρα).
Κίτι Χωκ, Βόρεια Καρολίνα,
Εκεί όπου πέταξαν ο Όρβιλ και ο Γουίλμπουρ Ράιτ για πρώτη φορά
στις 17 Δεκεμβρίου του 1903
Μόντωκ, Λονγκ Άιλαντ, Νέα Υόρκη
Το Νιούπορτ του Ρώουντ Άισλαντ όπου οι μεγαλοβιομήχανοι του 19ου αιώνα είχαν τις επαύλεις τους. Επάνω αριστερά το πάρκο όπου πηγαίναμε με τον Κώστα να πετάξουμε αετό. |
Μάρθα'ς Βίνιαρντ, Μασαχουσέτη
Νιαγάρας, Νέα Υόρκη
Χάρμπορ Σπρηνγκς, Μίσιγκαν
Μακίνακ Άιλαντ, Μίσιγκαν
Μπόουλντερ, Κολοράντο
Άσπεν, Κολοράντο
Τέλιουράιντ, Κολοράντο
Εδώ παντρεύτηκαν μετά από 81 μέρες,
και έκαναν την τελευταία τους πτήση τέσσερεις μέρες αργότερα
Μοάμπ, Γιούτα
Λέηκ Πάουελ, Μονιουμεντ Βάλη, Γκραν Κάνυον, Βισάλια
Γιούτα, Αριζόνα, Καλιφόρνια
Εθνικό Πάρκο Σεκόια, Καλιφόρνια
Έφτιαξαν ένα «Μ» με ξύλα κάτω από αυτό το δέντρο, αφιερώνοντάς το στην Μαργαρίτα. |
Βίκτωρβιλ και Καταλίνα, Καλιφόρνια
Σηντόνα, Αριζόνα
Ντωφέν, Αλαμπάμα και Πενσακόλα, Φλώριδα
Στις 29 Σεπτεμβρίου επέστρεψαν στο Τέλιουράιντ να παντρευτούν.
A Life well-lived,
is long enough.
Τι φοβερό ταξίδι! Τι υπέροχες φωτογραφίες! Πόσο έμπειρος πιλότος ήταν! Βλέποντας το πόσο χαρούμενοι ήταν εκείνες τις μέρες, πόσο ζούσαν την κάθε τους στιγμή, μας έδωσες πολύ χαρά! Και τι συγκινητικό το "Μ" για την Μαργαρίτα. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι απίστευτα, μεγαλειώδη τοπία που έχει η Αμερική. Μαγεία που έχει αυτή η γη. Παντού δηλαδή σε κάθε σημείο της. Ευχαριστούμε για την αφορμή για σκέψη και ανάταση, Δημήτρη μου.
Παντού, σε κάθε σημείο της είναι υπέροχη αυτή η Γη, το κάθε τοπίο μεγαλειώδες, πουθενά περισσότερο από αλλού, κάθε μέρος διαφορετικό από το άλλο, αλλά και το ίδιο :-)
ΔιαγραφήΉταν πράγματι πάντα χαρούμενοι, μέχρι την τελευταία στιγμή. Και αυτό έχει σημασία στην ύπαρξη, ή έμφυτη χαρά που πηγάζει από μέσα μας.
Νά 'σαι καλά, πάντα αγαπητή μου, Roadartist :-)
Δεν θα πω για τις φωτογραφίες, που είναι συγκλονιστικές. Συγκλονιστικά ήταν τα παιδιά. Αυτά ήταν που έδωσαν το φως στην ανάρτηση. Λυπάμαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗταν πραγματικά ξεχωριστοί, ιδιέταιροι άνθρωποι, μαζί... Όχι μόνο το χαμόγελό τους και η αγάπη τους για την ζωή αλλά η συμμετοχή και συμβολή τους σε όλα. Ο Κώστας άφησε πίσω του σημαντικό έργο και στην Γιουνάιτεντ και στην Διεθνή ένωση πιλότων που θα το αισθάνονται οι επόμενες γενεές πιλότων. Αλλά και αυτό που έγραψες, akrat, είναι η απλή αλήθεια... Σ' ευχαριστώ.
ΔιαγραφήΌλες οι φωτογραφίες του γιου σου είναι μοναδικές, Δημήτρη. Κρίμα που έφυγε τόσο νωρίς. Θα διαφωνήσω λίγο με τον επίλογό σου. Πιστεύω πως η ζωή δε χορταίνεται ποτέ όσο είμαστε καλά κι ότι είχε πολλά πράγματα ακόμη να ζήσει, να κάνει, τόσο για τον εαυτό του, όσο και για τους άλλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς είναι όμως καλά όπου και να είναι, ήταν ευτυχισμένος και αυτό ίσως να είναι το πιο σημαντικό και εύχομαι από την καρδιά μου να περάσετε όμορφα αυτές τις γιορτές.
Scarlett μου, τον επίλογο, «A Life well-lived, is long enough», η Μαργαρίτα κι’ εγώ το ακούσαμε να λέγεται σε μια ταινία που είδαμε τις προάλλες, την ταινία Astronaut (2019), με τον Ρίτσαρντ Ντρέυφους. Την στιγμή που την ακούσαμε κλάψαμε και οι δύο. Επειδή, η σκέψη του πόσα είχε κάνει στην ζωή του ο Κώστας και το πόσο ευτυχισμένη ζωή έζησε, εξουδετέρωσε την σημασία του μήκους της. Και αυτό μας δίνει ειρήνη, όχι πόνο. Αυτό το αίσθημα και η σκέψη ήταν αυθόρμητα και ευεργετικά. Μας αρέσει να το λέμε για τον Κώστα, εξουδετερώνοντας έτσι την έννοια του χρόνου. Φυσικά ποτέ κανείς δεν θα θεωρούσε για τον εαυτό του ότι έζησε αρκετά, και φυσικά όχι μόνο θέλουμε πάντα περισσότερο, αλλά όλο και περισσότερα θα φτιάξουμε όσο περισσότερο ζήσουμε. Απλά μας βοηθά να σκεφτόμαστε και να βλέπουμε πόσα έχτισε ήδη ο Κώστας. Υπάρχουν μεγάλης ηλικίας Κυβερνήτες στην εταιρία του που ήταν πεπεισμένοι ότι μια μέρα ο Κώστας θα ήταν διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας, και συνδικαλιστές που τον έβλεπαν σαν το μέλλον της Ένωσης. Εγώ λέω, πολύ σοβαρά, ότι δεν θα με εξέπληττε αν είχε γίνει πρόεδρος στην Αμερική. Δεν του δόθηκε ο χρόνος για να δούμε τι άλλο θα έκανε. Όμως έκανε περισσότερα σε 30 χρόνια από όσα άλλοι κάνουν σε 90.
ΔιαγραφήΚαι μας άφησε στις φωτογραφίες του το τι έβλεπαν τα μάτια του και πως τον έβλεπαν οι άλλοι…
Καλά κι’ ευτυχισμένα Χριστούγεννα, Scarlett μου, να ‘σαι καλά.
a life well lived is long enough... πράγματι, τόσο λίγος χρόνος και έκανε τόσα πολλά πράγματα. έζησε μια ζωή γεμάτη από επιτυχίες, αγάπη, εμπειρίες... είναι και αυτό μια μεγάλη παρηγοριά.
ΑπάντησηΔιαγραφήήταν είναι και θα παραμείνει, πηγή υπερηφάνειας για σένα και τη μαργαρίτα. και πόνου βέβαια. αλλά να θυμάσαι πως άνθρωποι με τέσσερις φορές μεγαλύτερη ζωή δεν πετυχαίνουν ούτε το ένα δέκατο από ότι πέτυχε ο κώστας. τα φιλιά μου.
Στο τέλος, μόνο η αγάπη παραμένει... Ο Κώστας είχε βρει μόνο ευτυχία, αγάπη και επιτυχία σε μια ζωή που έχτισε εκπληρώνοντας στο πολλαπλάσιο όλα του τα όνειρα. Τί άλλο να ήθελε κανείς για έναν άνθρωπο που αγαπά. Ο Κώστας μας έκλεισε αυτόν τον υπέροχο κύκλο. Σ’ εμάς απομένει να μας λείπει, όμως η χαρά του τι υπήρξε πρέπει να επισκιάζει τον πόνο και λύπη του ότι εμείς συνεχίζουμε… όμως αυτό θέλει και εκείνος, να ζούμε με την αγάπη για την ζωή που είχε και πάντα θα έχει εκείνος…
ΔιαγραφήΦιλιά κι’ από εμάς, πάντα, Ρία μας.