Ανακαλύπτωντας την Αθήνα, ξανά...
Φεύγουμε Κυριακή πρωί.
Οι φωτογραφίες του Σαββάτου την ερχομενη Τρίτη ;-)
εδώ, οι πρώτες 164 από την περασμένη Παρασκευή...
Φεύγουμε Κυριακή πρωί.
Οι φωτογραφίες του Σαββάτου την ερχομενη Τρίτη ;-)
εδώ, οι πρώτες 164 από την περασμένη Παρασκευή...
Όλες οι φωτογραφίες © Αποθήκη Σκέψης, 2015
Δεν είναι νόμιμο να αντιγραφούν χωρίς άδεια του κατόχου των δικαιωμάτων.
Δεν είναι νόμιμο να αντιγραφούν χωρίς άδεια του κατόχου των δικαιωμάτων.
Άδεια δόθηκε κατά την φωτογράφηση για εικόνες ατόμων όπου η παρουσίαση της σύνθεσης το απαιτούσε.
 |
| Τελευταία φορά που ήμουνα σ' αυτή τη γεφυρούλα ήταν πριν 50 χρόνια. |
 |
| Η Μαργαρίτα δεν μπορεί να καταλάβει γιατί βάζουνε καρφιά και βίδες στα δέντρα όταν αυτό μπορεί να επιτρέψει να εισχωρήσουν μικρόβια. |
 |
| Βρήκα το κοινό ανακοινωθέν του Eurogroup!!! |
 |
| Οι υποσχέσεις βγαίνουν αληθινές... |
Ο Εθνικός κήπος είναι αγαπημένη βόλτα (κυρίως την άνοιξη) με το ποδήλατο. Η Πλάκα και τα Αναφιώτικα είναι ο περίπατος μου (και η ψυχοθεραπεία μου) σε εβδομαδιαία βάση, νιώθω τυχερή που μένω αρκετά κοντά, σίγουρα εκεί υπάρχει ένα κομμάτι της ψυχής μου. Είχες 50 χρόνια για να πας στον Κήπο και δε θέλω να αναλογιστώ πόσα να πας Πλάκα :) Πολύ όμορφη βόλτα, με οικείες εικόνες. Αν πήγατε στο Πλανητάριο περιμένω εντυπώσεις, όπως και απο Τατόι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή επιστροφή :)
Επιστρέφω να σχολιάσω ότι από το παζάρι μου άρεσε πολύ ο τίτλος του βιβλίου που κράτησες :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις θα έρθουν οι πρώτες όμορφες μέρες της άνοιξης, θα πάρω κ εγώ το σημειωματάριο μου και το βιβλιαράκι μου και θα πάω σε ένα καφέ της Πλάκας, όπως αυτό το παιδί που φωτογράφισες. Μόνη, κάτι που δεν κάνω-μου το χρωστάω. :)
Μεγάααααλη βόλτα, ελπίζω να τη χαρήκατε.
Σ' ευχαριστώ αγαπητή μου Roadartist :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν πράγματι μεγάαααλη βόλτα από 11:30 έως 7:30, και πάλι ίσα-ίσα που γρατζουνίσαμε την επιφάνεια όλων όσων υπάρχουν εκεί για να ιδωθούν...
Την βόλτα την χαρήκαμε πάρα πολύ και θα την ξανακάνουμε!
Στην Πλάκα είχα πάει πολύ όταν την φωτογράφιζα για τον τουρισμό τα τέλη των '80. Και καμιά-δυό φορές μετά το 2000, αλλά στα Αναφιώτικα είχα να πάω από το '89. Μάλιστα το σινεμά στην πλατεία της Πλάκας το θυμόμουνα Μπουάτ όπου είχα πάει για δουλειά να φωτογραφίσω τον Νταλάρα το '81 σε πρόβες.
- Συμφωνώ, για το πρώτο βιβλίο που κράτησα :-)
- Όσο για την λιμνούλα και το γεφυράκι μου, κάπου στα τελευταία 50 χρόνια εξαφανίστηκαν όλες οι πάπιες που τάιζα από το κουλούρι μου! Εξαφανίστηκαν και τα κουλούρια, αλλά, περιέργως, όσον αφορά την μνήμη μου, μεγάλωσε η λιμνούλα;!;!
- Η αλήθεια είναι ότι περίμενα λιγότερο (ή πιο ουσιώδη) γκραφίτι στα Αναφιώτικα,
- Στο Σύνταγμα καθώς μαζευόταν ο κόσμος για συμπαράσταση της κυβέρνησης, περίμενα λιγότερα ...σουβλατζίδικα (δεν περίμενα κανένα δηλαδή, αλλά όταν είδα τα πρώτα ήλπισα να είναι λιγότερα από όσα ήτανε στο τέλος...)
Και σου εύχομαι πολλές στιγμές σαν εκείνη που σου χρωστάς!
Έπεται φωτογραφική συνέχεια με δύο αναρτήσεις για τα δύο μέρη που πήγαμε το Σάββατο :-)
(Έκπληξη! μπορείς να μαντέψεις που;;;)
Υπέροχες, πανέμορφες, φανταστικές φωτογραφίες. Μέσα από το χάζεμα πλημμύρισα με μυρωδιές, γεύσεις, εικόνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαζογελούσα βλέποντάς τες λες και περπατούσα κάπου εκεί κοντά σας. Η κρυφή γοητεία μιας άσχημης πόλης, είναι ο τίτλος της Αθήνας. Γιατί καταφέρνει να είναι γοητευτικότατη μέσα στην ασχήμια της. Δεν έχει την παραμυθένια ομορφιά της Ρώμης, του Παρισιού ή της Πράγας, αλλά είναι ελκυστική.
Ξεχώρισα τις φωτό 76, 78, 88, 90, 95, 98 και 100.
Έμεινα με την απορία ποια είναι η εκκλησία στην 67η και μ΄ άρεσε που την φωτογράφισες από το ιερό και όχι από την πρόσοψη όπως συνηθίζεται.
Γενικά προτιμώ να βλέπω τοπία και όχι ανθρώπους. Η μοναξιά και η συγκέντρωση του άντρα στην 81η φωτό πόσο όμορφη όμως! Πως τον πέτυχες!
Γέλασα μ' εσένα στην 143 και είπα μπράβο σ' εσένα όταν είδα την Μαργαρίτα στην 135. Τόσο ξεχωριστή και όμορφη ακόμα και μέσα στο πλήθος. Μπράβο για την υπέροχη οικογένεια για ακόμα μία φορά!
Σ' ευχαριστώ αγαπητή μου Emily :-)
ΔιαγραφήΤις φωτογραφίες τις πήρα με ενδιαφέρον και με αγάπη, αλλά και με κάποια θλίψη χωρίς να το πολυαναλύσω, και, τώρα έβαλες τα λόγια στο στόμα μου: "Η κρυφή γοητεία μιας άσχημης πόλης"! Γιατί, πράγματι, πόσες φορές δεν έχω αναρωτηθεί γιατί να μην κράτησαν την Αθήνα όπως διατήρησαν την εικόνα της Ρώμης, ας πούμε... όπου και τα καινούργια κτήρια δένουν με τα παλιά, και τα χρώματα. Και στην Πλάκα πραγματικά δεν περίμενα τόσο άσχετο γκραφίτι. Ήλπιζα και περίμενα ένα γκραφίτι που να μιλάει, αλλά πολύ από αυτό είναι απλά ασέβεια στον χώρο... αν και υπάρχουν και μερικά υπέροχα. Όσο για την Αθήνα, δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να φωτογραφήσω το τουριστικό κόκκινο λεωφορείο στο αλαλούμ μιας περιοχής που μόνο τουριστική δεν είναι...
Η εκκλησία στην #67 είναι οι Άγιοι Ανάργυροι, Κολοκύνθη, φωνογραφημένη από την οδό Πρυτανείου.
Η #143 είχε αρχικά φωτογραφηθεί για να τιτλοφορηθεί "Βρήκα το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ", αλλά το άλλαξα επί το ηπιότερον...
Έχω ιδιαίτερη αγάπη και ενστικτώδη τάση στις φωτογραφίες ανθρώπων :-) Από δεκαετίες, είναι το θέμα που με τραβάει. Αλλά παίρνω και τοπία, βουκολικά και αστικά :-)
Νά 'σαι καλά!
Από τις αγαπημένες μου αυτής της σειράς είναι η φωτογραφία με τις κούκλες-νεράιδες και την αντανάκλαση της βιτρίνας. Το παίδεψα λίγο για να τοποθετήσω την αντανάκλαση εκεί που ήθελα. Νομίζω τώρα ότι αυτή η φωτογραφία θα ήταν καλό εξώφυλλο για ένα βιβλίο με τίτλο "Η κρυφή γοητεία μιας άσχημης πόλης".
Διαγραφή:-)
Μα μη νομίζεις ότι ήταν εύκολη η επιλογή των παραπάνω φωτογραφιών. Ίσα ίσα. Στη βιτρίνα με τις κούκλες και τον αντικατοπτρισμό του απέναντι ερειπωμένου κτηρίου στάθηκα καθώς τις περνούσα άλλη μία φορά γρήγορα για να σημειώσω τους αριθμούς. Είναι ιδιαίτερη φωτό. Ούτε άσχημη, ούτε όμορφη. Ιδιαίτερη. Μάλλον της ταιριάζει ο τίτλος που της βρήκες. ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ!
υγ: Ο τίτλος της 143, τέλειος! Γέλασα ξανά.
Ο τίτλος της 143 ήταν εμπνευσμένος από την στιγμή που είδα το βιβλίο και ζήτησα από την Μαργαρίτα να πάρει την φωτογραφία. Είπα όμως να τον αλλάξω λίγο στην ανάρτηση γιατί ακόμα ψαχνόμαστε όλοι... αν και η μελλοντική σχετική ανάρτηση έχει αρχίσει να δένει...
ΔιαγραφήΠράγματι η "ιδιαίτερη" φωτό έχει αντικρουόμενα στοιχεία και αισθήσεις και κάτι σουρεάλ. Είναι λίγα σκαλοπάτια πριν από την στιγμή του ζωγραφικού πίνακα "Η Κραυγή" του Έντβαρντ Μουντς...
Καλό βράδυ!