Όροι

Κρούω διστακτικά το κρυστάλλινο κουδουνάκι κινδύνου του να χαθεί, και πάλι, η ουσία, στην προχειρότητα επικοινωνίας για την οποία τόσο φημίζεται ο τύπος γενικότερα και ο Ελληνικόθ τύποθ ιδιαίτερα. Νομίζω ότι έχουμε αρχίσει πάλι να χάνουμε τ' αυγά και τα πασχάλια ως κοινό, πράγμα το οποίο μας ωθεί να πάρουμε αμπάριζα να βγούμε χωρίς ιδέα του περί που βγαίνουμε.

Που ακριβώς βρισκόμαστε, τι απαιτούμε, τι μας προτείνουν και τι εντύπωση έχει αρχίσει να δημιουργείται;

Αν ακούσει και διαβάσει κανείς τους πάντες, οι Γερμανοί και τα σκυλάκια τους απαιτούν να είμαστε μέσα στο υπάρχον "Πρόγραμμα", αλλά εμείς ζητάμε μια συμφωνία "Γέφυρα" μέχρι να συμφωνήσουμε "Καινούργιο Πρόγραμμα", το οποίο οι Γερμανοί δεν αποκλείουν, ως καινούργιο πρόγραμμα, αλλά πρέπει, λένε, να φτάσουμε εκεί από το υπάρχον πρόγραμμα το οποίο είχε τελειώσει 31/12/2014 και η ΝΔΣΟΚ το παρέτεινε μέχρι 28/2/2015 ενώ θα μπορούσε να το είχε παρατείνει μέχρι 30/6/2015, αλλά δεν το έκανε για να ρίξει τρικλοποδιά στον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος δεν πίστευε το ΝΔΣΟΚ ότι θα έβγαινε, και τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ εξηγεί ότι δεν ζητάει διαγραφή του χρέους αλλά να το ονομάσουμε διαφορετικά χωρίς τόκους και δεν θέλουμε 7,5 δις αλλά θέλουμε τα 1.5 δις που είναι δικά μας, και δεν θέλουμε να λέμε "Τρόικα" αλλά κάτι άλλο, και να παρατείνουμε την γέφυρα μέχρι Σεπτέμβριο... Μπερδεύτηκα.

Πριν τα χάσουμε τελείως και τρέχουμε με λάβαρα για έξοδο από το Μεσολόγγι, καλό θα είναι να καταλάβουμε την ουσία για το τι πράξεις και αποτελέσματα μιλάμε.

Χωρίς αμφιβολία, ο ΣΥΡΖΑ θέλει να αλλάξει την εσωτερική δομή της Ελλάδας ριζικά και σωστά, κάτι που το ΝΔΣΟΚ ποτέ δεν επιχείρησε γιατί ήταν όλοι μέρος της διαφθοράς και της ανικανότητας που προσπαθεί να αλλάξει ο ΣΥΡΙΖΑ. Καμία αντίρρηση, Μπράβο τους, και Αμήν και Πότε!

Βέβαια, η διαφθορά, η προχειρότητα και η ανικανότητα δεν επιβλήθηκε δικτατορικά από παλαιότερες κυβερνήσεις γιατί ήταν και είναι τα σαράκια στην ψυχή του ίδιου του λαού του τόπου τούτου, ή, ειδικότερα, του εκάστοτε μέρους του τόπου που είναι στα πράματα και τρώει τον αγλέορα. Πως λοιπόν προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει την ψυχή της χώρας; εθελοντικά ή δικτατορικά; η με θαύμα της Μεγαλόχαρης; Σίγουρα κάποιο 25% θα ακολουθήσουν μεσοπρόθεσμα από ενθουσιασμό (το 25% που γαμιότανε μόνιμα επί 40 χρόνια και βάλε άλλα τόσα πριν). Αλλά στην μακρά πνοή πως άραγε θα επιβληθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ η αλλαγή του Ελληνικού χαρακτήρα τον οποίον απλά τροφοδοτούσαν οι προμηθευτές των πελατών μέχρι σήμερα;

Με το εξωτερικό και τα "μνημόνια" και την "Τρόικα" ή τους τρεις θεσμούς τι γίνεται; Τι απλό κρύβεται πίσω από τις λέξεις, την φρασεολογία και τις εντυπώσεις; Ποιά η πραγματική διαφορά μεταξύ "μνημονίου" και "προγράμματος" παλιού ή καινούργιου; Ποιά η σημασία του αν θα αλλάξουμε πρόγραμμα πριν ή αφού τελειώσει το πρόγραμμα για το οποίο μιλάει η Γερμανία; ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη έχει αποχωρήσει και υποχωρήσει ανεπιστρεπτί από τον όρο "διαγραφή". Έ! που βρίσκεται σήμερα η ουσία;;;

Λέω... απλά... ίσως έχουμε αρχίσει να χανόμαστε στις λέξεις και στις εντυπώσεις και τ' απωθημένα, και αυτό είναι επικίνδυνο.

Θα ήθελα όμως να κλείσω την σημερινή αντιγράφοντας και παραθέτοντας το σχόλιο του φίλου spacefreak από την προηγούμενη: "Προσωπικά, οφείλω να σημειώσω πως ό,τι κι αν συμβεί, όσο ολέθριο κι αν είναι, όσο 'σκληρή' κι αν είναι η Ευρώπη απέναντί μας, ήταν εντελώς πρωτόγνωρο για μένα έχοντας πατήσει τα 50 να νιώσω μια φορά λίγο καλά για την κυβέρνηση και τη χώρα μου. Καταλαβαίνω τώρα έστω και γλυκόπικρα, τί πραγματικά έχουμε χάσει με τα ΡΕΜΑΛΙΑ που μας κυβερνούσαν όλα αυτά τα χρόνια".

υγ. Προσέξατε πως Δευτέρα ο τύποθ μετέφρασε το "I look forward" του Ομπάμα ως "Ομπάμα: Θέλω την Ελλάδα στην ΕΕ", και εν τω μέσω της νυκτός προς Τρίτη το συνταρακτικό "νεο" εξαφανίστηκε όταν κατάλαβαν τι έγραψαν;