Σε ποιούς να δώσουμε βραβεία για το 2011;
Αισθάνομαι ότι το ξημέρωμα του 2012 είναι η πρώτη πρωτοχρονιά σε κάμποσες δεκαετίες όπου οι ευχές δίνονται με τον φόβο του "...και μη χειρότερα", παγκοσμίως, και άμα έρθει κανένας βουλευτής να ευχηθεί με χαμόγελο "Καλή Χρονιά" θα τον πλακώσουμε στις σφαλιάρες. Οπότε ίσως το μέτρο των βραβείων να πρέπει να έχει να κάνει με το ύψος βλακείας των πράξεων που μας έφεραν εδώ.
Στην Αμερική παραδείγματος χάριν, μπορεί να δοθεί κάποιο είδους βραβείο στην δεσποινίδα Νασιφάτου Ντιάλο και τον Κύριο Σάιρους Βάνς, οι οποίοι κατάφεραν να αλλάξουν την ροή της Ιστορίας βγάζοντας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την πιθανή προεδρία της Γαλλίας τον κύριο Ντομινίκ Στάους-Καν, ο οποίος τώρα θα είναι αναγκασμένος να ψάχνει στα στριπτιτζάδικα της Πλας Πιγκάλ αντί στις γραμματείες διεθνών και κρατικών οργανισμών για έμπνευση.
Στην Ευρώπη, ένα άλλου είδους βραβείο θα πρέπει να δοθεί στην Γερμανία, συλλογικά, γιατί κατάφερε επί τέλους να πραγματοποιήσει το όνειρο γενεών χωρίς καν να χρειαστούν όπλα. Το Τέταρτο Ράιχ ζει, κι η Ευρώπη τό 'χαψε.
Στην άλλη μεριά του κόσμου, τι βραβείο να δώσει κανείς σε μια χώρα που αντιπροσωπεύει σχεδόν το 25% του πληθυσμού της Γης για το κατόρθωμα του να μεταλλάξει τον αυστηρότερο κουμμουνισμό σε μια τέλεια καπιταλιστική μηχανή που λίγο ακόμη και θα έχει εκθρονίσει τις ΗΠΑ για τα πρωτεία.
Τα δύσκολα έρχονται όταν προσπαθούμε να αποφασίσουμε τι βραβείο να δοθεί εντός του Ελληνικού χώρου, σε ποιόν ή ποιούς και γιατί.
Το διεκδικούν πάμπολλοι. Από κωμικοτραγικής απόψεως ο Γιωργάκης. Από απόψεως παιδείας, ή έλλειψης αυτής, η Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων, εν Βίω συγχύσεως, ή πωστολένε-καταλάβατε ποιάν εννοώ. Η Αλέκα, ο Αλεξάκης, ο Καρατζαφέρης και η Χρυσή Αυγή συναγωνίζονται για το βραβείο δημαγωγίας πιονιών. Και βέβαια μην ξεχνάμαι και το Αντωνάκι, που και να του φάνε άλλοι τα πρωτεία για βραβεία του 2011, θα σαρώσει σίγουρα και με ηλεκτρική σκούπα το 2012 -εκτός αν το φάντασμα του Καραμανλή του Μέγα κατέβει και του αστράψει καμιά ανάποδη. Υπάρχει βέβαια και η πρόκληση της υποψηφιότητας Πάγκαλου ως τον πλέον άχρηστο άνθρωπο που κατέλαβε ποτέ, και διατήρησε, οποιαδήποτε θέση.
Σίγουρα η εκλογή για βραβείο στην Ελλάδα είναι δύσκολη. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων, στην Ελλάδα, η οποία θα παρακάμψει όλους τους παραπάνω για την τιμή!
Μιλάω φυσικά για τα ΜΑΤ, και ιδιαίτερα για τα καημένα τα παιδιά που αποτελούν τα ΜΑΤ. Τα παιδιά αυτά κατάφεραν να βάλουν εαυτούς σε μια λίαν μοναδική θέση:
Μάλιστα αγαπητοί μου.
Διότι, μόνο γουρούνια θα δεχόντουσαν να δέρνουν και να επιτίθενται με χημικά πάνω στα αδέλφια και γονείς τους που διαδηλώνουν εναντίων των πουλημένων ηλίθιων οι οποίοι κλέβουν το βιός όλων μας (και των ΜΑΤ μαζί).
Αυτά τα ΜΑΤ όμως δεν σκέφτονται καν ότι η πατρίδα τους βρίσκεται μπροστά τους, στα πρόσωπα των διαδηλωτών, και όχι πίσω τους μέσα στο μπορδέλο των εργοδοτών τους. Και το κάνουν και για 700 Ευρώ τον μήνα! Μισοτιμής.
Το μόνο που θα αφαιρούσε το βραβείο του Πήλινου Γουρουνιού από τα ΜΑΤ θα ήταν αυτό που εύχομαι για την Ελλάδα για το 2012:
Αισθάνομαι ότι το ξημέρωμα του 2012 είναι η πρώτη πρωτοχρονιά σε κάμποσες δεκαετίες όπου οι ευχές δίνονται με τον φόβο του "...και μη χειρότερα", παγκοσμίως, και άμα έρθει κανένας βουλευτής να ευχηθεί με χαμόγελο "Καλή Χρονιά" θα τον πλακώσουμε στις σφαλιάρες. Οπότε ίσως το μέτρο των βραβείων να πρέπει να έχει να κάνει με το ύψος βλακείας των πράξεων που μας έφεραν εδώ.
Στην Αμερική παραδείγματος χάριν, μπορεί να δοθεί κάποιο είδους βραβείο στην δεσποινίδα Νασιφάτου Ντιάλο και τον Κύριο Σάιρους Βάνς, οι οποίοι κατάφεραν να αλλάξουν την ροή της Ιστορίας βγάζοντας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την πιθανή προεδρία της Γαλλίας τον κύριο Ντομινίκ Στάους-Καν, ο οποίος τώρα θα είναι αναγκασμένος να ψάχνει στα στριπτιτζάδικα της Πλας Πιγκάλ αντί στις γραμματείες διεθνών και κρατικών οργανισμών για έμπνευση.
Στην Ευρώπη, ένα άλλου είδους βραβείο θα πρέπει να δοθεί στην Γερμανία, συλλογικά, γιατί κατάφερε επί τέλους να πραγματοποιήσει το όνειρο γενεών χωρίς καν να χρειαστούν όπλα. Το Τέταρτο Ράιχ ζει, κι η Ευρώπη τό 'χαψε.
Στην άλλη μεριά του κόσμου, τι βραβείο να δώσει κανείς σε μια χώρα που αντιπροσωπεύει σχεδόν το 25% του πληθυσμού της Γης για το κατόρθωμα του να μεταλλάξει τον αυστηρότερο κουμμουνισμό σε μια τέλεια καπιταλιστική μηχανή που λίγο ακόμη και θα έχει εκθρονίσει τις ΗΠΑ για τα πρωτεία.
Τα δύσκολα έρχονται όταν προσπαθούμε να αποφασίσουμε τι βραβείο να δοθεί εντός του Ελληνικού χώρου, σε ποιόν ή ποιούς και γιατί.
Το διεκδικούν πάμπολλοι. Από κωμικοτραγικής απόψεως ο Γιωργάκης. Από απόψεως παιδείας, ή έλλειψης αυτής, η Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων, εν Βίω συγχύσεως, ή πωστολένε-καταλάβατε ποιάν εννοώ. Η Αλέκα, ο Αλεξάκης, ο Καρατζαφέρης και η Χρυσή Αυγή συναγωνίζονται για το βραβείο δημαγωγίας πιονιών. Και βέβαια μην ξεχνάμαι και το Αντωνάκι, που και να του φάνε άλλοι τα πρωτεία για βραβεία του 2011, θα σαρώσει σίγουρα και με ηλεκτρική σκούπα το 2012 -εκτός αν το φάντασμα του Καραμανλή του Μέγα κατέβει και του αστράψει καμιά ανάποδη. Υπάρχει βέβαια και η πρόκληση της υποψηφιότητας Πάγκαλου ως τον πλέον άχρηστο άνθρωπο που κατέλαβε ποτέ, και διατήρησε, οποιαδήποτε θέση.
Σίγουρα η εκλογή για βραβείο στην Ελλάδα είναι δύσκολη. Πιστεύω όμως ότι υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων, στην Ελλάδα, η οποία θα παρακάμψει όλους τους παραπάνω για την τιμή!
Μιλάω φυσικά για τα ΜΑΤ, και ιδιαίτερα για τα καημένα τα παιδιά που αποτελούν τα ΜΑΤ. Τα παιδιά αυτά κατάφεραν να βάλουν εαυτούς σε μια λίαν μοναδική θέση:
Εθελοντικά προσφέρθηκαν να παίρνουν 700-1.100 Ευρώ τον μήνα για να ρίχνουν δακρυγόνα και ξύλο σε γέρους και γριές που παίρνουν 350 Ευρώ τον μήνα και σε νέους και νέες που παίρνουν 000 Ευρώ το μήνα.
Μάλιστα αγαπητοί μου.
Κατ' εμέ, τα "Ελληνόπουλα" των ΜΑΤ παίρνουν για φέτος,
το βραβείο του Πήλινου Γουρουνιού.
Διότι, μόνο γουρούνια θα δεχόντουσαν να δέρνουν και να επιτίθενται με χημικά πάνω στα αδέλφια και γονείς τους που διαδηλώνουν εναντίων των πουλημένων ηλίθιων οι οποίοι κλέβουν το βιός όλων μας (και των ΜΑΤ μαζί).
Αυτά τα ΜΑΤ όμως δεν σκέφτονται καν ότι η πατρίδα τους βρίσκεται μπροστά τους, στα πρόσωπα των διαδηλωτών, και όχι πίσω τους μέσα στο μπορδέλο των εργοδοτών τους. Και το κάνουν και για 700 Ευρώ τον μήνα! Μισοτιμής.
Το μόνο που θα αφαιρούσε το βραβείο του Πήλινου Γουρουνιού από τα ΜΑΤ θα ήταν αυτό που εύχομαι για την Ελλάδα για το 2012:
Εύχομαι, στον καινούργιο χρόνο, στην επόμενη διαδήλωση στο Σύνταγμα, τα ΜΑΤ να πετάξουν κάτω τις ασπίδες τους και να πιαστούν χέρι με χέρι, και να σταθούν ώμο με ώμο με τα αδέλφια τους, και όλοι μαζί οι Έλληνες ενωμένοι να πάρουν πίσω την Βουλή τους για τα δύσκολα χρόνια κατοχής που έρχονται.
Αμήν!
Το 2011 μας τέλειωσε...
Το 2011 μας τέλειωσε...
Ιδού το 2012 έρχεται, εν τω μέσω ανοιχτό!
Σημείωση: Η παρούσα ανάρτηση είναι μια προσωπική και υποκειμενική έκφραση ελεύθερου λόγου, είναι προϊόν φαντασίας και οποιαδήποτε συσχέτιση με πραγματικά πρόσωπα ή γεγονότα, ή τυχόν αντίθετες αλλά σεβαστές γνώμες άλλων, είναι εντελώς συμπτωματική. Εξ' άλλου να αναφερθεί ότι τα γουρούνια θεωρούνται όχι μόνο θρεπτικά αλλά και έξυπνα ζώα πράγμα το οποίο τα κατατάσσει σε ανώτερη και πλεονεκτική θέση στο ζωικό βασίλειο. Ευχαριστώ.
