Ουρανοί

 

Ο Κώστας είχε επιλέξει να ζήσει την ζωή του στον ουρανό, και εκεί είναι τώρα, για το δικό μας "πάντα", με την Λίντσι, και παίζουν ανάμεσα στα ασημένια βέλη που εμείς από ‘δω τα κοιτάμε ψηλά και ονειρευόμαστε –εκείνοι όμως κοιτάν τον ουρανό και είναι σπίτι τους.

Πήρε στη ζωή του χιλιάδες και χιλιάδες φωτογραφίες, από το σμαρτφών του καθώς πετούσε και μέσα από τις φωτογραφίες που πήρε βλέπω τώρα εγώ τι έβλεπε εκείνος.

Και σαν την επόμενη ανάρτηση, εδώ, μετά από την προηγούμενη, σκέφτηκα να σας δείξω και εσάς, ελάχιστες από τις φωτογραφίες που έπαιρνε από το τηλέφωνό του, στην τύχη, όχι απαραίτητα τις καλύτερες, του τι έβλεπε από το παράθυρο του γραφείου του κάθε μέρα της ζωής του. Εκεί έζησε, και εκεί ζει, εκτός, πλέον, τόπου και χρόνου.

Του είχα πει όταν ήταν μικρούλης ότι δεν είναι σημαντικό το αν θα γίνει επιστήμονας, βιομήχανος, εργάτης, καθηγητής, σερβιτόρος, ή σκουπιδιάρης. Το μυστικό της ζωής είναι, του είχα πει, ότι και να κάνεις, να είναι αυτό που εσύ θα επιλέξεις να κάνεις, από την δική σου την ψυχή, όχι με επιβολή από τα απωθημένα των μεγαλύτερών σου, ή αξιολογημένα με αξίες άλλων --μόνο από τις δικές σου αξίες, και να είσαι εσύ ευτυχισμένος κάνοντάς το, ότι και νά 'ναι. Με πήρε φαίνεται στα σοβαρά, και, όπως ο μπαμπάς του, έτσι κι’ εκείνος δεν "δούλεψε" ούτε μια μέρα στην ζωή του, και ήτανε περήφανος γι' αυτό, και το έλεγε.

 

Αυτά έβλεπαν τα μάτια του, και η ψυχή του, κάθε μέρα…

Ενα τζάμπο της Virgin Atlantic σε δυτική πορεία πάνω από τον Βόρειο Ατλαντικό, 2000 πόδια χαμηλότερα του Κώστα

Οι καταρράκτες του Νιαγάρα

Εκτόξευση Διαστημικού Λεωφορείου

Στο βάθος, οι Άλπεις και το Μον Μπλαν.

Στο κέντρο της φωτογραφίας, το Μάτερχορν.

Το σπίτι του Κώστα, στην άλλη μεριά της λιμνούλας, κέντρο-δεξιά.

39.000 πόδια, πετώντας προς την αυγή πάνω από τον Ατλαντικό.

Ευρώπη, ευθεία μπροστά.

Ένα τζάμπο της KLM, 2000 πόδια χαμηλώτερα από τον Κώστα

Το Μάτερχορν

Νότια Γροιλανδία

Το αεροπλάνο του Κώστα, το οποίο πιλοτάρει ο ίδιος,
φωτογραφημένο από πιλότο άλλου αεροπλάνου από κάτω του,
πάνω από τον Βόρειο Ατλαντικό.

Ουράνιο τόξο, από ψηλά.

Η Βοστώνη και ακριβώς κάτω από τα σύνεφα κέντρο δεξιά, το αεροδρόμιο όπου ο Κώστας ονειρευόταν να γίνει πιλότος.

Ασημένιο βέλος το σούρουπο, φωτογραφημένο από πάνω.

Αυτή δεν είναι αστραπή μπροστά στο αεροπλάνο,
είναι ηλεκτρική εκκένωση που κρατά αρκετά δευτερόλεπτα αλλάζοντας διαύλους και συμβαίνει πάνω στο παράθυρο του πιλοτηρίου. Αυτό το φαινόμενο λέγεται Saint Elmo's Fire,  και το παρατηρούσαν και οι ναυτικοί άλλων αιώνων τα βράδια με καταιγίδες πάνω στην κορφή των καταρτιών τους. Ένα τέτοιο περιστατικό αναφέρεται και στο βιβλίο Μόμπυ Ντικ.

Λαμπραντόρ

Most will look to the sky and dream;

we look at the sky and we're home.

(συγγραφή έκφρασης από τον Τζάστιν και την Έμιλι για τον Κώστα και την Λίντσι.
Στην συγγραφή επίσης συνέβαλαν ο άλλος Τζάστιν, ο Μπλέηκ, ο Μάικ, ο Κόντυ, ο Έρικ και η Τζένα)