Την Τετάρτη θα γίνει λέει δοκιμή σε όλη τη χώρα στις 11:00, δοκιμαστική ενεργοποίηση του συνόλου των σειρήνων συναγερμού Πολιτικής Άμυνας, συναγερμού αεροπορικής επίθεσης, για εξήντα δευτερόλεπτα (διακοπτόμενος ήχος διαφορετικής έντασης).
Θα έλεγε κανείς εκ πρώτης όψεως ότι η δοκιμή, σε συνδυασμό με συντονισμένες ενέργειες κάποιου υπουργείου (δεν θυμάμαι ποιό), στοχεύει στο να θυμίσει στους πολίτες τι πρέπει να κάνουν αν ποτέ ακούσουν τις σειρήνες όταν δεν γίνεται δοκιμή. Δηλαδή, να μην πανικοβληθούνε, παρά με τάξη και ψυχραιμία να κατευθυνθούν αμέσως προς το κοντινότερο από τα τόσα αντιαεροπορικά καταφύγια που βρίσκονται σκαμμένα, προετοιμασμένα και καλά σεσημασμένα σε όλην την πρωτεύουσα και ανά την χώρα, με ιδιαίτερη μέριμνα προς του ηλικιωμένους, τα παιδιά και εκείνους που δεν μπορούν να περπατήσουν τόσο γρήγορα όσο οι νεότεροι και ακμαιότεροι. Μέσα στα πάμπολλα και καλά οργανωμένα καταφύγια θα τους περιμένουν εκπαιδευμένοι εθελοντές για να τους κατευθύνουν στις υπάρχουσες θέσεις και να διανείμουν δωρεάν αναψυκτικά και πατατάκια τσιπς (σουβλάκια γύρο, πίτα, απ' όλα, θα υπάρχουν έναντι €1,25 σε τιμή ελαφρά μειωμένη μετά από συνεννόηση του υπουργείου με τα σουβλατζίδικα).
Αν κανείς δεν βρίσκεται σε σημείο που να απέχει λιγότερο από 500 μέτρα από κάποιο από τα καταφύγια, η ενδεδειγμένη ενέργεια είναι να καθίσουν κάτω, όπου βρίσκονται, να βάλουν το κεφάλι τους ανάμεσα στα πόδια τους και να δώσουν αποχαιρετιστήριο φιλί στον πισινό τους, καθώς θα καταριούνται την όποια φυλή ή χώρα αρέσκονται να θεωρούν υπεύθυνη για όλα τα δεινά τους.
Αυτή η πρώτη όψη όμως δεν είναι απαραίτητα ενδεικτική του πραγματικού νοήματος του συναγερμού. Εικάζω ότι η πραγματικότητα, περί του συναγερμού, βρίσκεται σε άλλη σελίδα του Βήματος με φωτογραφία θέματος αυτήν:
Θα έλεγε κανείς εκ πρώτης όψεως ότι η δοκιμή, σε συνδυασμό με συντονισμένες ενέργειες κάποιου υπουργείου (δεν θυμάμαι ποιό), στοχεύει στο να θυμίσει στους πολίτες τι πρέπει να κάνουν αν ποτέ ακούσουν τις σειρήνες όταν δεν γίνεται δοκιμή. Δηλαδή, να μην πανικοβληθούνε, παρά με τάξη και ψυχραιμία να κατευθυνθούν αμέσως προς το κοντινότερο από τα τόσα αντιαεροπορικά καταφύγια που βρίσκονται σκαμμένα, προετοιμασμένα και καλά σεσημασμένα σε όλην την πρωτεύουσα και ανά την χώρα, με ιδιαίτερη μέριμνα προς του ηλικιωμένους, τα παιδιά και εκείνους που δεν μπορούν να περπατήσουν τόσο γρήγορα όσο οι νεότεροι και ακμαιότεροι. Μέσα στα πάμπολλα και καλά οργανωμένα καταφύγια θα τους περιμένουν εκπαιδευμένοι εθελοντές για να τους κατευθύνουν στις υπάρχουσες θέσεις και να διανείμουν δωρεάν αναψυκτικά και πατατάκια τσιπς (σουβλάκια γύρο, πίτα, απ' όλα, θα υπάρχουν έναντι €1,25 σε τιμή ελαφρά μειωμένη μετά από συνεννόηση του υπουργείου με τα σουβλατζίδικα).
Αν κανείς δεν βρίσκεται σε σημείο που να απέχει λιγότερο από 500 μέτρα από κάποιο από τα καταφύγια, η ενδεδειγμένη ενέργεια είναι να καθίσουν κάτω, όπου βρίσκονται, να βάλουν το κεφάλι τους ανάμεσα στα πόδια τους και να δώσουν αποχαιρετιστήριο φιλί στον πισινό τους, καθώς θα καταριούνται την όποια φυλή ή χώρα αρέσκονται να θεωρούν υπεύθυνη για όλα τα δεινά τους.
Αυτή η πρώτη όψη όμως δεν είναι απαραίτητα ενδεικτική του πραγματικού νοήματος του συναγερμού. Εικάζω ότι η πραγματικότητα, περί του συναγερμού, βρίσκεται σε άλλη σελίδα του Βήματος με φωτογραφία θέματος αυτήν:
Μην πατάτε το κουμπί βίντεο στην μέση: Ήταν εκεί όταν αντέγραψα την όλη εικόνα, αλλά εδώ δεν λειτουργεί. |
Συναγερμός που σπεύδει να ρωτήσει τι σόι εντελώς ηλίθιο σύστημα παιδείας έχουμε σ' αυτόν τον καταραμένο τόπο, κατευθυνόμενο από ποιά πανηλίθια γελοία άτομα, όπου μετά από 3, 4 ή 5 ή 6 χρόνια του θεσμού που λέγεται εξωσχολικό φροντιστήριο τα παιδιά ξεκινάν την ζωή τους με την βεβαίωση από το κράτος της παντελούς προσωπικής τους αποτυχίας και της ανούσιας επιπολαιότητας των ονείρων τους.
ΟυουουουΟΥΟΥουουου...ΟυουουουΟΥΟΥΟΥουουουου......
Σε άλλη πάλι φωτογραφία, αλλού στο Βήμα...
...βλέπουμε μικρά παιδάκια, "μικρούς μουσικούς", που μαθαίνουν πως να χαριεντίζονται ενώπιον αλλήλων και μπροστά στους γονείς και συγγενείς για να τους πει κάποιος τι γλυκά κατοικίδια ζωάκια που είναι καθώς παριστάνουν ότι κάποιος δάσκαλος ή δασκάλα τα μαθαίνουν προσωπική αναζήτηση, προσπάθεια και κατανόηση των βαθυτέρων νοημάτων της τέχνης και της έκφρασης ψυχικού κόσμου (ώστε, αργότερα στην ζωή να βρεθούν στην αμέσως από πάνω φωτογραφία και μετά να περιμένουν τον ήχο από την πρώτη φωτογραφία).