Φαντασιώσεις

 

Αυτή η φωτογραφία έγινε η συμβολική Εικονογράφηση του στρατιώτη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Λέγεται «Weary Soldier».

Κάπου 48 χρόνια αργότερα, από το 1992 και μετά, η φωτογραφία είναι επίσης γνωστή ως:

«Ο Έλληνας στρατιώτης Ευάγγελος Κλονής στην Απόβαση στην Νορμανδία, 6 Ιουνίου 1944»

Έχω δει αυτή την φωτογραφία ακόμα και σαν φωτοτυπία στον τοίχο στεγνοκαθαριστηρίου στο Παλιό Φάληρο.

Πάντα με μια λεζάντα όπως: «Έλληνας στρατιώτης στην απόβαση στην Νορμανδία».

Έχει δώσει, αυτή η φωτογραφία, περισσή περηφάνια στους Έλληνες.

Η επάνω φωτογραφία είναι κομμένη όπως κυκλοφόρησε.

Η παρακάτω είναι σχεδον ολόκληρη όπως τραβήχτηκε.

~~~

Ο στρατιώτης αυτός φωτογραφήθηκε την ίδια στιγμή από δύο διαφορετικούς σεβαστούς βετεράνους δημοσιογράφους που εκτελούσαν χρέη ανταποκριτή πολέμου, τους φημισμένους Eugene Smith και Stanley Troutman.

Αυτή είναι η φωτογραφία που τράβηξε ο Γιουτζήν Σμιθ:

Και αυτή είναι η φωτογραφία που τράβηξε ο Στάνλη Τράουτμαν:

Αφού ήπιε νερό ο στρατιώτης από το παγούρι του, άναψε ένα τσιγάρο.

Και τότε ο Σμιθ πήρε την φωτογραφία-εικόνισμα που αμέσως διαδόθηκε παντού,
σε όλες τις εκδόσεις εφημερίδων και περιοδικών.

Αργότερα έγινε και εξώφυλλο της συλλογής φωτογραφιών από τον Β'ΠΠ για το περιοδικό LIFE.

Και τώρα, μερικές ενοχλητικές λεπτομέρειες:

(οι λεπτομέρειες είναι πάντα ενοχλητικές)

Οι δύο δημοσιογράφοι-ανταποκριτές

Σύμφωνα με τις σημειώσεις στα δύο ξεχωριστά και ανεξάρτητα αρχεία και των δύο επαγγελματιών φωτογράφων-δημοσιογράφων, όπου συγκέντρωναν τις πληροφορίες από τα σημειοματάρια που είχαν μαζί τους στις μάχες, οι φωτογραφίες αυτές πάρθηκαν κατά την μάχη του νησιού Σαϊπάν στον Ειρηνικό Ωκεανό στις 27 Ιουνίου 1944 και το όνομα του πεζοναύτη καταγράφτηκε ως Thomas E. Underwood από την πόλη St. Petersburg της Φλόριδας, μέλος της First Battalion, 24th Marines (Πεζοναυτών). 

Άλλωστε το καμουφλάζ στο κράνος του στρατιώτη στην φωτογραφία είναι καθαρά το αποκλειστικό μέρος της στολής μάχης των πεζοναυτών. Δεν είναι μόνο το καμουφλάζ του κράνους αλλά και τα κοντά μανίκια, καλοκαιρινή στολή και ο ιδρώτας που διαφέρει από τις στολές σε όλες τις φωτογραφίες και φιλμ από την Νορμανδία, κάτι που αμέσως εντοπίζεται στην φωτογραφία, μόλις την πρωτοδεί κανείς και ξέρει τι κοιτάζει. Συν, οι πεζοναύτες πολέμησαν στον Ειρηνικό, όχι στην Ευρώπη.

Σημείωση: Ενώ οι Αμερικανοί Πεζοναύτες πολέμησαν στον Ειρηνικό, όχι στην Ευρώπη, για να είμαστε ακριβείς, το Πεντάγωνο έστειλε το 1941 τριάντα πέντε αξιωματικούς των Πεζοναυτών στο Λονδίνο και στην Αφρική ως παρατηρητές και συμβούλους εκτός μάχης, υπό τον υποστράτηγο των Πεζοναυτών Τζέημς Ρούζβελτ. Αυτή η αποστολή ήταν απόρρητη κατά την διάρκεια του πολέμου αλλά έγινε γνωστή το 1945 όταν τελείωσε ο πόλεμος.

Oι πολεμικοί ανταποκριτές πάντα ζητούσαν τα στοιχεία όλων όσων φωτογράφιζαν και για τα δικά τους αρχεία και για τα αρχεία του κράτους, και για τον νόμο σχετικά με δημοσιεύσεις φωτογραφιών που απεικονίζουν ανθρώπους. 

Μάλιστα, όταν είχε προτοδημοσιευτεί η φωτογραφία, οι λεζάντες σε όλες τις δημοσιεύσεις έγραψαν την λεζάντα σωστά με το πραγματικό όνομα του πεζοναύτη, Thomas Ellis Undrewood, όπως το παρακάτω απόκομα εφημερίδας.

Εφημερίδα Tampa Bay Times, Δευτέρα 24 Ιουλίου 1944
τέσσερεις εβδομάδες αφού πάρθηκε η φωτογραφία (Στάνλη Τράουτμαν)

Τζίφος λοιπόν ο «Έλληνας στην Νορμανδία». Ατυχήσαμε.

Πως λοιπόν, επί δεκαετίες από το 1992 και μετά, και στην Ελλάδα μέχρι σήμερα, τον Τόμας Άντεργουντ από την Φλόριδα τον παίρνουνε για τον Βαγγέλη Κλονή από το Νέο Μεξικό, τον πεζοναύτη του Ναυτικού τον κάνανε στρατιώτη του Στρατού, και την Σαϊπάν την κάνανε Νορμανδία;

Ο Βαγγέλης Κλονής, γεννήθηκε στην Κεφαλονιά το 1921 και το 1936, όταν ήταν 15 χρονών, η οικογένειά του μετανάστευσε και εγκαταστάθηκε στην Σάντα Φε στο Νέο Μεξικό των Ενωμένων Κρατών. Μια άλλη αφήγηση λέει ότι ο Βαγγέλης στα 14 του ήταν εισπράκτορας σε λεωφορείο και μια μέρα στον Πειραιά πήδηξε λαθρεπιβάτης σε ένα καράβι και πήγε στην Αμερική μόνος του κρυφά, και δεν ξαναείδε την μητέρα του μέχρι την δεκαετία των 1950. 

Το 1941, μετά την επίθεση της Αυτοκρατορίας της Ιαπωνίας στο Περλ Χάρμπορ, ο Κλονής, τότε 20 χρονών, ζώντας στην Σάντα Φε του Νέου Μεξικού, αποφάσισε να καταταγεί και να πολεμήσει για την υιοθετημένη του πατρίδα. Προσπάθησε να γίνει δεκτός στους Πεζοναύτες αλλά δεν έγινε δεκτός επειδή δεν ήταν Αμερικανός πολίτης, το οποίο ήταν αναγκαίο για να καταταγεί κανείς στο σώμα των πεζοναυτών (αυτό είναι εξακριβωμένο). Έτσι, ο Βαγγέλης, αντί στους πεζοναύτες, έγινε τελικά δεκτός στον στρατό, στις 10 Αυγούστου 1942.

Ο Βαγγέλης Κλονής πράγματι αποβιβάστηκε στην Νορμανδία στις 6 Ιουνίου του 1944 και πολέμησε στο Ευρωπαϊκό θέατρο πολέμου. Ο Κλονής μετά τον πόλεμο γύρισε στην Αμερική, έκανε οικογένεια, πέρασε από το 1959 ως το 1969 στην Ελλάδα, και επέστρεψε στο Νέο Μεξικό, όπου άνοιξε εστιατόριο που υπάρχει και σήμερα ως μπαρ του γιού του, Νίκου.

Πέθανε στην Αμερική 68 ετών το 1989. Έλεγε ότι θυμόταν πως κάποιος τον είχε πάρει φωτογραφία (πάρθηκαν πολλές, πολλές φωτογραφίες στον Β'ΠΠ) αλλά δεν είχε δει ποτέ ο ίδιος την φημισμένη φωτογραφία η οποία αργότερα, μετά τον θάνατό του, λέχθηκε, ιδιαίτερα στην Ελλάδα, ότι απεικόνιζε εκείνον.

Ενώ ο Κλονής και ο Underwood μοιάζουν πραγματικά πολύ,
το τέλος του φρυδιού του Underwood είναι περισσότερο γυρισμένο προς τα κάτω,
όπως του Weary Worrior,
παρά του Κλονή που το τέλειωμα είναι ψηλότερο.
Επίσεις το μέσο του κάτω χειλιού του Weary Worrior έχει το βαθούλωμα όπως του Underwood.

Από που και πως η παραπληροφόρηση;

Το 1992, δύο χρόνια αφού είχε πεθάνει ο Βαγγέλης, ο γιός του Βαγγέλη ο Νίκος έτυχε να δει την γνωστή φωτογραφία. Πίστευε ότι έμοιαζε πολύ του πατέρα του, και τελικά πίστεψε ότι η φωτογραφία ήταν ο πατέρας του, φωτογραφημένος στην Νορμανδία. Ο Νίκος δημοσίευσε το όνομα του πατέρα του στον τύπο, το 1995, ως ο στρατιώτης της πασίγνωστης φωτογραφίας.  Από εκεί και τότε, 50 χρόνια μετά τον πόλεμο, η αφήγηση του Νίκου πήρε δική της ζωή.

Όταν ο Νίκος ξεκίησε την αφήγηση για τον πατέρα του, και ο φωτογράφος Γιουτζήν Σμιθ, και ο Έλις Άντεργουντ και ο Βαγγέλης Κλονής είχαν ήδη πεθάνει χρόνια.

Όταν τα επόμενα δέκα χρόνια άρχισαν να γίνονται ερωτήσεις σχετικά με την ακρίβεια της υπόθεσης του αν επρόκειτο για τον Κλονή στην φωτογραφία, ο γιός και η οικογένεια του νεκρού πλέον Βαγγέλη Κλονή, για να ισιώσουν τα καρούμπαλα της αφήγησης, υποστήριξαν ότι ο Κλονής ανήκε σε μια ειδική μυστική και απόρρητη δύναμη και ότι αμέσως μετά την απόβαση στην Νορμανδία τον στείλανε στην Σαϊπάν στον Ειρηνικό, και ότι επίσης πολέμησε στην Νορβηγία και στην Βόρειο Αφρική. Στα Αμερικανικά στρατιωτικά αρχεία, που δεν είναι πλέον απόρρητα από το τέλος της δεκαετίας των 1990 και ερευνήθηκε το θέμα του Κλονή και της φωτογραφίας το 2005, δεν αναφέρεται πουθενά τίποτα απολύτως σχετικά με κάποια ειδική μυστική δύναμη ή για το ότι ο Κλονής υπηρέτησε σε ...όλον τον κόσμο.

Καθώς η οικογένεια συνέχισε να φουσκώνει την αφήγηση, βεβαίωσαν κιόλας ότι ο Βαγγέλης είχε συναντήσει και μιλήσει με τον αρχηστράτηγο Άιζενχάουερ στο Σαουθάμπτον της Αγγλίας πριν την απόβαση στην Νορμανδία. Μετά είπαν επίσης ότι ο Βαγγέλης είχε ηγηθεί κολώνας τανκς όταν οι Αμερικανοί μπήκαν στο Βερολίνο (ο Αμερικανικός στρατός όμως στην πραγματικότητα δεν μπήκε στο Βερολίνο μιά και μπήκε πρώτος ο Σοβιετικός Κόκκινος Στρατός, 30 Απριλίου 1945).

Το 2005 έγινε επί πλέον έρευνα για να ταυτοποιηθεί ο Underwood ή ο Κλονής ως ο Weary Soldier της φωτογραφίας. Όλα όσα ισχυρίστηκε η οικογένεια Κλονή έχουν επισήμως απομυθοποιηθεί και έχουν καταρριφθεί. Η Επίσημη ταυτοποίηση παραμένει στον Thomas Ellis Underwood από την Φλόριδα.

Ομως, η Ελλάδα έχει πλέον την δική της αμετακίνητη άποψη και η φαινομενικά μανιώδης προσπάθεια της οικογένειας Κλονή να ταυτοποιήσει την φωτογραφία ως ο Βαγγέλης επιμένει, και δεν συγκρίνεται στην εφευρετικότητα των δικαιολογιών παρά μόνο με τις περιπέτειες του Βαρώνου Μινχάουζεν. Και Στην Ελλάδα θεωρείται η φωτογραφία του Κλονή στην ...Νορμανδία, μέρος της Ελληνικής κληρονομιάς και σημαντικής συμβολής των Ελλήνων στην υφήλιο.

Το Ψέμα που έχτισε ο Νίκος για τον πατέρα του το έκανε μια επιτυχημένη επιχείρηση.

Ορίστε και η Ιστοσελίδα του: https://www.evangeloscocktaillounge.com

Όπως γράφει πάνω-πάνω μάλιστα, το μπαρ δέχεται μόνο μετρητά.

Γιατί, και μάλιστα στο Αμέρικα;

Όπως μας πληροφορεί η ιστοσελίδα Quora:

- Πρώτον, οι πιστωτικές κάρτες είναι ακριβές για να τις αποδεχτεί ο έμπορος (π.χ. το εστιατόριο/μπαρ) - 2-4% γενικά.

- Δεύτερον, η επιχείρηση εστιατορίων είναι διαβόητη για το ότι παίζει με τα λογιστικά αρχεία για να ελαχιστοποιήσει τους φόρους στην Εφορία. Οι τεχνικές περιλαμβάνουν: διατήρηση δύο ξεχωριστών σετ βιβλίων/τιμολογίων, υπερεκτίμηση της συρρίκνωσης του αποθέματος κ.λπ.

Ο Νικολάκης μας τα πάει μια χαρά βλέπω.

Η φωτεινή επιγραφή στο μπαρ του Νίκου στην Σάντα Φε και ο ίδιος ο Νίκος στο μπαρ.

Η αφήγηση του Νίκου Κλονή για τον πατέρα του είναι κεντρική στο μάρκετινγκ του μπαρ του.
Μπροστά στην διαφήμιση για χρήμα, ποιός ενδιαφέρεται για την αλήθεια;

Και ο Βαγγέλης δεν ζούσε πια να ρίξει στον γιό του μια καρπαζά όταν ο Νίκος κατέβασε την φαεινή ιδέα.

Οι δε Έλληνες στην Ελλάδα, τό 'χαψαν μονορούφι και κανείς δεν μπορεί να τους αλλάξει γνώμη.

Kontranews

Newsville

Όσο η Ιστορία αποδεικνύει ότι η φωτογραφία είναι του Underwood,
τόσο οι Έλληνες ανταπαντούν με κουραφέξαλα που μόνο οι Έλληνες μπορούν να εφεύρουν και να χάψουν.

Σκέφτομαι ότι ίσως ο Τομ Χανκς, η Ρίτα Γουίλσον (Μαργαρίτα Ιμπραήμωφ, Αλβανο-Βουλγαρικής καταγωγής Ελληνίδα Ορθόδοξη, γεννημένη στην Καλιφόρνια) και η Νία Βαρντάλος (Αντωνία Ευγενία Βάρδαλου γεννημένη στον Καναδά) να πρέπει να γυρίσουν μια καινούργια ταινία: My Big Fat Greek Landing at Normandy.

Τα ξέρει αυτά και η Μαργαρίτα και τώρα καθώς πρόσθεσα τα λινκ στο Κόντρα News και το Newsville εδώ από πάνω που λένε ότι Thomas Ellis Underwood ήταν το κωδικό όνομα του Βαγγέλη, που αφού ήταν ο μεγαλύτερος πολεμιστής του Β’ΠΠ οι Αμερικανοί από την Νορμανδία τον έστειλαν αμέσως στον Ειρηνικό, στην Σαιπάν σε άκρως μυστική αποστολή, ρώτησα την Μαργαρίτα τι εντύπωση της αφήνει ο Ελληνικός τύπος, μου απάντησε «Infantile» (παιδαριώδης). Συμφωνώ. Εσείς;

~~~

Εν τω μεταξύ, ο πραγματικός στρατιώτης της φωτογραφίας, ο Τόμας Ελις Άντεργουντ, σκοτώθηκε 4 Μαρτίου 1945 στην Ίβο Τζίμα, πολεμόντας εναντίων των Γιαπωνέζων, κάπου οκτώ μήνες μετά την φωτογραφία στην Σαϊπάν.

https://1-24thmarines.com/personnel-2/thomas-e-underwood/

Βετεράνος πλέον, ο Έλις είχε προαχθεί σε δεκανέα και είχε παρασημοφορηθεί με την Πορφυρή Καρδιά για τραύματα που είχε υποστεί. Μετά από μήνες, εκείνη την μέρα στην Ίβο Τζίμα μια σφαίρα χτύπησε και διέλυσε την καραμπίνα του και τραυμάτισε το χέρι του καθώς την κρατούσε. Έπιασε από το έδαφος, δίπλα σε έναν νεκρό πεζοναύτη ένα αυτόματο που βρήκε και συνέχισε να οδηγεί την μικρή του ομάδα πέντε πεζοναυτών, εκείνος μπροστά, προσπαθώντας να αποφύγουν τις Γιαπωνέζικες σφαίρες καθώς χρησιμοποιούσαν τα όπλα τους και έναν όλμο εναντίων των Ιαπωνικών θέσεων. Τότε, ένα θραύσμα από οβίδα σφηνώθηκε στην πλάτη του. Πέθανε εκεί και τότε.

Οι γονείς του, μήνες πριν, του είχαν στείλει σε γράμμα το απόκομμα της τοπικής τους εφημερίδας, που έβαλα εδώ παραπάνω, και τους είχε απαντήσει αστειευόμενος ότι δεν περίμενε η φωτογραφία που τον ειχε πάρει ο Σμιθ να φτάσει ποτέ πίσω στην πατρίδα. Ο Έλις ήταν ο τρίτος από τα τέσσερα συνολικά αγόρια του Τζωρτζ και της Κόρα Άντεργουντ. Ο Έλις, λοιπόν, είχε δει την φωτογραφία του και είχε αναγνωρίσει τον εαυτό του σε αυτήν.

Ο Έλις θάφτηκε σε νεκροταφείο στην Ίβο Τζίμα μαζί με τους άλλους 6.140 πεζοναύτες που έπεσαν εκεί.

Η Ίβο Τζίμα είναι ένα νησάκι 7 χλμ επί 3 χλμ, 1.200 χλμ νότια του Τόκυο.

Εδώ παρακάτω έβαλα ένα πολύ καλό βίντεο από το YouTube διάρκειας 11 λεπτών
που πολύ επαγγελματικά και με ντοκουμέντα εξετάζει και απαντά την ερώτηση:
Klonis ή Underwood?

Είναι καιρός να αποδώσουμε τον σεβασμό της αναγνώρισης της πραγματικής τους ζωής,
και στον Έλις και στον Βαγγέλη.
Είναι καιρός οι Έλληνες να σταματήσουν να χάβουνε ότι τους κάθεται ισχυριζόμενοι σοφολογιότατες μπούρδες.

Δυστυχώς, όμως, το να ψάχνουν οι Έλληνες να βρίσκουν άλλους Έλληνες στο εξωτερικό για να καυχούνται,
ότι, κοίτα ρε, τι καταπληκτικοί που είμαστε εμείς οι Έλληνες,

εστω και αν δεν ειναι αλήθεια το κάθε καύχημα,
είναι η εθνική παράδοση εκείνων με το συμπλεγμα κατωτερότητας.

Αλλά, η μάχη του να αποδειχτεί ότι ο T. E. Underwood δεν υπήρξε καν και ότι ο στρατιώτης είναι ο Κλονής,
μαίνεται ακάθεκτη από το μπαρ του Νίκου και στο ίντερνετ.

Ναι, γράφεται απο το στρατόπεδο του Νίκου Κλονή τώρα ότι ο Έλις δεν υπήρξε καν.

Λέει ο Νίκος ότι ο φωτογράφος που έγραψε «T. E. Underwood» στο αρχείο του, έκανε λάθος

και ότι δεν υπήρξε T. E. Underwood στον Β'ΠΠ. Τό 'ψαξε, λέει.
Δηλαδή ο φωτογράφος εφηύρε το όνομα, ρε Νικολή;

Και ο Νίκος απάντησε: «Το T. E. Underwood» ήταν το κωδικό όνομα του πατέρα του στην μυστική αποστολή.

Το ότι υπάρχει ο τάφος του Thomas E. Underwood στην Ίβο Τζίμα είναι μια ενοχλητική λεπτομέρεια.
(τυμβωρύχος το παίζεις ρε Νικολή;)

~~~

Από το 1942 ως το 1945 οι Αμερικανοί Πεζοναύτες πολέμησαν χιλιόμετρο-προς-χιλιόμετρο και μέτρο-προς-μέτρο σε νησάκι-μετά-από-νησάκι από το Γκουαλντακανάλ, στο Πελελίου, Γκουάμ, Σαϊπάν, Ίβο Τζίμα και Οκινάουα και άλλα ενδιάμεσα.

Πεζοναύτες σηκώνουν την σημαία στο ψηλότερο σημείο της Ίβο Τζίμα, τον λόφο Σουριμπάτσι,
μετά την απόβαση και προς το τέλος της μάχης.
Φωτογραφία του Joe Rosenthal, Associated Press.

Από τους έξι πεζοναύτες της φωτογραφίας, τρεις, ο λοχίας Michael Strank, ο δεκανέας Harlon Block και ο Franklin Sousley, σκοτώθηκαν μετά από αυτή την φωτογραφία στην συνεχιζόμενη μάχη. Οι άλλοι τρεις είναι οι Ira Hayes, Harold Schultz και Harold Keller. Ο Ira Hamilton Hayes ήταν γηγενής Αμερικανός της φυλής Πίμα και πέθανε 24 Ιανουαρίου 1955, 32 χρονών, στον σταθμό συγκέντρωσης (reservation) γηγενών Αμερικανών Μαπσούλ του κράτους Αρκάνσας. Θάφτηκε στο κοιμητήριο Άρλινγκτον της Ουάσιγκτον όπου θάβονται οι νεκροί των πολέμων, μεταξύ άλλων, κάτι σαν το Α’ Κοιμητήριο Αθηνών, σε εθνική σημασία. Ο τραγουδιστής Johnny Cash έκανε γνωστό το τραγούδι The Ballad of Ira Hayes. 

Το μνημείο της Iwo Jima στην Washington, DC.

~~~

Αν ο πεζοναύτης Τόμας Έλις Άντεργουντ είχε επιζήσει στην Ίβο Τζίμα και μετά στην Οκινάουα, ίσως μια μέρα να είχε πει «ρε παιδιά, εγώ είμαι ο τυπάκος στην φωτό!» αλλά είμαι σίγουρος ότι θα συμπλήρωνε: «…όχι ότι έχει σημασία ποιόν δείχνει η φωτογραφία. Όλοι αδέλφια είμασταν.»

Όπως είπε και ο Ερρίκος ο Πέμπτος στο έργο του Σαίξπηρ:
«Εμείς οι λίγοι, εμείς οι ευτυχισμένοι λίγοι, εμείς μια παρέα αδέρφια. Διότι, εκείνος σήμερα που θα χύσει το αίμα του μαζί μου, θα είναι αδελφός μου» 

Επίσης:
«…θυμάσαι εκείνο το γράμμα που μου είχε στείλει ο Μάικ Ράνη; 'Φυλάω σα θησαυρό την ανάμνηση μιας ερώτησης που μου έκανε ο εγγονός μου τις προάλλες όταν με ρώτησε, ‘Παππού, ήσουν ήρωας στον πόλεμο;’ Ο παππούς απάντησε, 'Όχι... αλλά υπηρέτησα σε ένα λόχο ηρώων.'»
Band of Brothers (2001)

Εκείνη ήταν η καλύτερη γενιά. The Greatest Generation. Έτσι την λένε στην Αμερική: The Greatest Generation. Τα παιδιά που με το αίμα τους και την ζωή τους κέρδισαν τον πόλεμο εναντίων του φασισμού, του Ναζισμού και του στυγνού δικτατορικού ιμπεριαλισμού. Με εκπαίδευση, πειθαρχία και αποτελεσματικότητα που λειτουργούσε επειδή τα παιδιά ενεργούσαν σαν αδέλφια, με εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους και στην ικανότητα του διπλανού τους. Όταν κάποιος βραβευότανε για κάτι απαντούσε ότι δεν το έκανε μόνος του αλλά η προσπάθεια ήταν ομαδική, και το εννοούσε. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως ο τότε Λοχαγός Γουίντερς, όταν του είπανε ότι πηγαίνοντας με τον λόχο του να υπερασπιστεί την πόλη Μπαστόν στην Μάχη των Αρδενών θα είναι περικυκλομένοι,  απάντησε «Είμαστε αλεξιπτωτιστές. Είναι η δουλειά μας να είμαστε περικυκλωμένοι». 

Η μνημειώδης τηλεοπτική σειρά Band of Brothers (παρέα αδερφιών) (2001) των Σπήλμπεργκ και Χανκς, εξιστόρησε τις πραγματικές αναμνήσεις, αυθεντικά και κατά λέξη, μελών του Πέμπτου Λόχου (λόχος ‘Ε’, Easy Company), Σύνταγμα Πεζικού 506, 101st Αερομεταφερόμενο Τμήμα Αλεξιπτωτιστών, που πήδηξαν από αεροπλάνα C47 στην Νορμανδία, την νύχτα της 5ης προς 6ης Ιουνίου 1944, και συνέχισαν να πολεμούν στην Γαλλία, Ολλανδία, περικυκλωμένοι στην Μπαστόν του Βελγίου, και μετά Γερμανία και Βαυαρία όπου κατέλαβαν το θέρετρο αναψυχής του Χίτλερ «Η Φωλιά του Αετού» στο Berchtesgaden, τρεις μέρες πριν από την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας. Η σειρά είχε την παγκόσμια επιτυχία που είχε το 2001 επειδή το αίσθημα στο ακροατήριο ήταν ότι αυτή ήταν η Ιστορία που αντιπροσώπευε όλα τα παιδιά που πολέμησαν και νίκησαν. Τους νεκρούς και τους τραυματίες και εκείνους που επέζησαν για να διαιωνίζουν την μνήμη των νεκρών αδερφιών τους.

Όχι μόνο τα μέλη της Easy Company,  αλλά όλους… τους Έλληνες, τους Βρετανούς, Καναδούς, Γάλλους, Πολωνούς, Αμερικανούς… όλους.

Δεν έχει σημασία ποιους συγκεκριμένα παρουσίαζε, επειδή τους παρουσίαζε, συμβολικά, όλους.

Όσο για την φωτογραφία, 

Ούτε οι Έλληνες, ούτε κανείς δεν χρειάζεται να λερώνει την μνήμη τους, καυχόμενος για το ποιόν δείχνει η φωτογραφία.

Δεν έχει σημασία αν είναι ο Underwood ή ο Κλονής.

Δεν έχει σημασία ποιος συγκεκριμένος είναι στην φωτογραφία. 

Η φωτογραφία έπιασε ισάξια την ψυχή όλης της Καλύτερης Γενιάς.

 

 ~~~

 

Utah Beach, June 6, 1944

Utah Beach, 2024

~~~

Μια πολύ εύκολη έρευνα στα παρακάτω λίνκ:
https://1-24thmarines.com/research/the-weary-warrior/part-3-paper-trail/

https://www.famouspictures.org/tag/1944/

https://1stbattalion24thmarines.com/research/underwood-v-klonis-i/

https://1stbattalion24thmarines.com/research/articles/underwood-v-klonis-ii/

https://1-24thmarines.com/research/the-weary-warrior/part-1-underwood/
https://www.findagrave.com/memorial/7222184/thomas_ellis-underwood

Αν θέλετε να διαβάσετε ένα κάρο εθνικιστικές αλλά συγκινητικές μαλακίες γραμμένες από έναν Έλληνα αντιστράτηγο εν’ αποστρατεία, ακολουθήστε το παρακάτω λινκ:

https://www.militaire.gr/enas-ellinas-sti-normandia-kai-i-diasimi-fotografia-toy-i-sygklonistiki-istoria-toy-v-kloni/

Να πάρει ο διάολος, εδώ εγώ ο κακομοίρης ήξερα ότι δεν έστειλαν πεζοναύτες στην Ευρώπη οι Αμερικανοί, και δεν τό 'ξερε ο ...αντιστράτηγος;
Και μια σελίδα από την Κεφαλονιά. Σε αυτήν την αφήγηση οι Κεφαλωνίτες διόρθωσαν την Νορμανδία και την έγραψαν Σαιπάν, αλλά επιμένουν ότι ο Κλονής που πολέμησε στην Νορμανδία, λίγες μέρες μετά βρέθηκε από την Ευρώπη στον Ειρηνικό:

https://www.kefaloniapress.gr/topika/istoria/article/184221/eyaggelos-klonis-o-kefalonitis-stratiotis-poy-egine-symvolo-tis-amerikis/

Η δική μου ερώτηση είναι απλή:

Οι δύο πιο ανώτερες στιγμές (finest hours) του Β’ΠΠ ήταν:

- Η Μάχη της Αγγλίας, 10 Ιουλίου – 31 Οκτωβρίου 1940, όπου μερικά Σπίτφάιαρ και Χάρικέην της RAF αναχαίτισαν την Λούφτβάφε του Γκαίρινγκ πάνω από τους λευκούς βράχους του Ντόβερ.

- Το Αλβανικό Έπος, 28 Οκτωβρίου 1940 – 23 Απριλίου 1941, όπου 50.000 Έλληνες στρατιώτες αναχαίτισαν και μετά έσπρωξαν πίσω στην Αλβανία 87.000 Ιταλούς του Μουσολίνι, και μετά από πέντε μήνες πόλεμου στα βουνά εναντίων των Ιταλών έτρεξαν 500 χιλιόμετρα ανατολικά και κράτησαν την Βέρμαχτ του Χίτλερ επί τρεις εβδομάδες στην Γραμμή Μεταξά!

Σύμφωνα με τον ίδιο τον Χίτλερ, «η εισβολή στην Ρωσία απέτυχε επειδή καθυστέρησε λόγω της ηλιθιότητας των Ιταλών και της γεναιότητας των Ελλήνων».

Μάλιστα ο Χίτλερ έδωσε οδηγίες στην Βέρμαχτ να επιδείξει σεβασμό στους Έλληνες, στα οχυρά, επειδή, όπως εξήγησε στο ημερολόγιό του πίστευε ότι η Έλληνες ήταν Αρεία φυλή, και, αν και υπέστησαν μίξεις ανά τους αιώνες και δεν είναι αγνοί Άρειοι όπως είναι οι Γερμανοί, έχουν την Άρεια φυλή στο αίμα τους, ενώ οι Ιταλοί ούτε σταγόνα Άρειας φυλής, άρα χαμηλά στην εκτιμηση του Αδόλφου οι Ιταλοί. Αυτό είναι κατά βάση αληθές μια που οι Ινδοευρωπαϊκές φυλές των Δωριαίων, Αιώλων, Ιώνων και Αχαιών ήταν από την ίδια Άρεια φυλή που πήγε και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Ο Ελληνικός στρατός πάντως ήταν ο πρώτος στον Β’ΠΠ όπου συμμαχικά στρατεύματα απελευθέρωσαν εδάφη που είχαν πέσει υπό κατοχή των δυνάμεων του άξονα (Γερμανία-Ιταλία-Ιαπωνία). Γεγονός γνωστό και σεβαστό από την διεθνή Ιστορία.

Έχουν οι Έλληνες μια πραγματικά ένδοξη κληρονομιά.
Γιατί άραγε το βρίσκουν απαραίτητο να την γαρνίρουν με ιστορίες που δεν είναι αληθινές, ή είναι μεγαλοποιημένες, ή συναγωνίζονται σε εφευρετικότητα τον Βαρώνο Μινχάουζεν;
Αμ' και τζατζίκι και πατάτες στο τυλιχτό;
Δεν αρκεί στους Έλληνες άραγε η απλή αλήθεια;

Βουνά της Πίνδου, Αλβανία, Νοέμβριος 1940

~~~

Μιλώντας για την «αλήθεια», και σχολιάζοντας τον καταναγκασμό του εθνικιστή Έλληνα να μαλακίζεται και με τα δύο χέρια, ας πάμε στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 4 Ιουνίου 2024, και ας διαβάσουμε το άρθρο με τίτλο:

Η D-Day και οι 155 Έλληνες της απόβασης στη Νορμανδία

(...μην ξεχνάμε ότι εθνικιστής [φασίστας] μπορεί να είναι ή δεξιός ή αριστερός. Δεξιά-Αριστερά είναι πολιτική, ενώ ο εθνικισμός είναι φαντασίωση για να αυνανίζεται κανείς με περηφάνια ανεξαρτήτως της πολιτικής. Εθνικιστές στην Ελλάδα και στην Ιταλία υπάρχουν και στα δύο πολιτικά στρατόπεδα. Τους έχω γνωρίσει προσωπικά και πάντα τους δίνω πετσέτες να σκουπιστούνε.)

https://www.tovima.gr/2024/06/04/stiles/vimatodotis/i-d-day-kai-oi-155-ellines-tis-apovasis-sti-normandias/

Περιληπτικά και βασικά, το άρθρο γράφει κατά λέξη ότι «H Ελλάδα συμμετείχε στην απόβαση της Νορμανδίας με το Πολεμικό μας Ναυτικό, με δύο πλοία, την κορβέτα "ΤΟΜΠΑΖΗΣ" και "ΚΡΙΕΖΗΣ", με πλήρωμα συνολικά 155 ανδρών τα οποία και συνέδραμαν σημαντικά στην επιτυχή έκβαση της επιχείρησης».

(δεν σχολιάζουμε ότι έπρεπε να γράφει απόβαση στην Νορμανδία, όχι της Νορμανδίας, μιά και η Νορμανδία δεν αποβιβάστηκε η ίδια πουθενά, και έπρεπε να γράφει: την Κορβέτα «Τομπάζης» και την Κορβέτα «Κριεζής», ή: τις Κορβέτες «Τομπάζης» και «Κριεζής», όχι την Κορβέτα [ενοικός] «Τομπάζης» και «Κριεζής», αλλά δημοθιογλάφοι είναι τα παιδιά, ας τα αφήσουμε να φάνε το παγωτό τους)

Για να μην πολυλογώ, οι κορβέτες του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού HMS Tamarisk και HMS Coreopsis, ναυπηγημένα το 1941, παραχωρήθηκαν στο Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό το 1943 όπου μετονομάστηκαν ως «Τομπάζης» και «Κριεζής» για την διάρκεια του πολέμου και πουλήθηκαν από το Βρετανικό ναυτικό για παλιοσίδερα το 1952. Οι κορβέτες «Τομπάζης» και «Κριεζής» ήταν αγκυροβολημένες στο Λίβερπουλ της Αγγλίας κατά την απόβαση στην Νορμανδία στις 6 Ιουνίου 1944. Δέκα μέρες μετά την απόβαση στην Νορμανδία, οι «Τομπάζης» και «Κριεζής» συνόδευσαν μια νηοπομπή με προμήθειες από το Λίβερπουλ στην Νορμανδία.

Τώρα, πως, συνοδεύοντας μια νηοπομπή με πυρομαχικά και τρόφιμα ανάμεσα σε Βρετανικά αντιτορπιλικά συνοδείας και εναέρια υποστήριξη δέκα μέρες μετά την απόβαση, οι δύο Ελληνικές κορβέτες,  «συνέδραμαν σημαντικά» (στην επιχείρηση της απόβασης), μόνο ΤΟ ΒΗΜΑ το ξέρει και οι αναγνώστες του. «Σημαντικά!» (με ιδιαίτερη σημασία).

Έ, ρε Δημήτρη, μη μου τους κύκλους τάραττε, θα μου πείτε.
Είμαι μεγάλος pain in the ass, γαμώ το, το ξέρω!

Αλλά, για να τελειώσουμε την ανάρτηση σε μια εύθυμη νότα, να γελάσουμε και λίγο, ας παρατηρήσουμε προσεκτικά την φωτογραφία που έβαλε ΤΟ ΒΗΜΑ πάνω από το άρθρο:

Υποθέτω ότι το οπτικό εφέ του περισκοπίου υποβρυχίου στην φωτογραφία αναφέρεται στην Απόβαση του 1944; Γερμανικό υποβρύχιο που στοχεύει του γενναίους Έλληνες; Δεν έβαλε ΤΟ ΒΗΜΑ λεζάντα στην φωτογραφία να εξηγήσει τίποτα οπότε, ότι σας κάνει ευχαρίστηση και με τις υγιές μας.

Αν όμως ρίξουμε άλλη μια ματιά θα δούμε ένα ελικόπτερο στο πίσω μέρος αυτού του πολεμικού πλοίου. Δεν υπήρχαν ελικόπτερα στον Β’ΠΠ. Και το σχέδιο ναυπήγησης του καραβιού φαίνεται πολύ σύγχρονο και ουχί Β’ΠΠ. 

Αααα! Τώρα κατάλαβα! Το άρθρο ξεκινά με το ότι μας παραδίδεται τώρα εν έτι 2024 η υπερσύγχρονη φρεγάτα «Κίμων». Άρα, πρόκειται για την υπερσύγχρονη φρεγάτα «Κίμων». Αλλά, αν είναι έτσι, τι ρόλο παίζει το περισκόπιο; Οι Τούρκοι, μήπως;

Α! Να και η φρεγάτα «Κίμων»! Άρτι αφηχθήσα, και καλώστηνε!

Όμως, η φρεγάτα «Κίμων» δεν μοιάζει καθόλου με το καράβι στην φωτογραφία που έβαλε ΤΟ ΒΗΜΑ. Την πλώρη μόνο κοιτάξτε αν όχι τίποτα άλλο. Τι ρόλο παίζει λοιπόν το καράβι που έβαλε ΤΟ ΒΗΜΑ που το βέπουμε από το περισκόπιο;

Το παπόρι της καλλιτεχνικής (στην προκειμένη περίπτωση ίσως και κωλοτεχνικής) σύνθεσης της εικόνας που βλέπουμε από το περισκόπιο, φαίνεται να είναι αυτό:

Είναι ολοκαίνουργια φρεγάτα του Αμερικανικού Ναυτικού, τάξη Constellation που δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα, γι' αυτό η εικόνα έιναι ψηφιακή, όχι αληθινή φωτογραφια. Αυτά θα παραδοθούν το 2025-2026.

Τώρα... Τι σχέση έχει η φρεγάτα «Κίμων», κατασκευασμένη στην Γαλλία το 2024, με τις Αμερικανικές φρεγάτες Constellation class που θα παραδοθούν στο Αμερικανικό Ναυτικό 2025-2026, τι ρόλο παίζει το περισκόπιο, και που κολλάνε οι κορβέτες «Τομπάζης» και «Κριεζής» που ...έσωσαν την απόβαση στην Νορμανδία συνοδεύοντας μια νηοπομπή δέκα μέρες μετά την απόβαση... αυτό θα μπορούσαν ίσως να μας το εξηγήσουν οι δημοθιογλάφοι από ΤΟ ΒΗΜΑ αν τους ρωτούσε κανείς αν πλήτουν οι εργαζόμενοι κατά την διάρκεια του οκταώρου.

Ίσως οι δημοθιογλάφοι ν' απαντούσαν «Πλήξη. Ναι. Γι' αυτό τραβάμε και καμιά μαλακία να περνά η ώρα».

~~~