Καταπληκτικά!

Στην προηγούμενη ανάρτηση παρουσίασα πως μια φωτογραφία ενός Αμερικανού Πεζοναύτη στον Ειρηνικό το 1944, του δεκανέα Thomas Ellis Underwood, «υποκλάπηκε» το 1992 και το 2005 από τον Ελληνο-αμερικανό Nick Clonis, γιό ενός Ελληνο-αμερικανού στρατιώτη, του Angelo Clonis. Ο Nick Clonis ισχυρίστηκε ότι ήταν φωτογραφία του πατέρα του, Angelo Clonis, στην απόβαση στην Νορμανδία και χρησιμοποιεί την φωτογραφία και την ψεύτικη ιστορία μέχρι σήμερα για να προωθήσει «πατριωτικά» την επιχείρησή του, ένα Μπαρ στην Σάντα Φε, Νέο Μεξικό, παριστάνοντας ότι είναι η φωτογραφία του πατέρα του. Αφού αποδείχθηκε ότι η φωτογραφία πάρθηκε στην Σαϊπάν του Ειρηνικού είπε ότι ο πατέρας του ανήκε σε μια άκρως μυστική δύναμη και τον έστειλαν αμέσως μετά από την Νορμανδία στον Ειρηνικό. Όταν αποδείχτηκε ότι τον πεζοναύτη της φωτογραφίας τον λέγανε Thomas Ellis Underwood, από το St. Peterbrurg της Φλόριδας, ο Clonis είπε ότι «Underwood» ήταν το μυστικό κωδικό όνομα του πατέρα του. Όταν του δείξανε τον τάφο του Underwood στην Ίβο Τζίμα είπε ότι το κωδικό όνομα ο πατέρας του το είχε πάρει από τον αληθνινό στρατιώτη που σκοτώθηκε (κι' ας είχε παρθεί η φωτογραφία Ιούνιο του 1944 και ο Underwood σκοτώθηκε Μάρτιο του 1945). Και η εξιστόρηση και δικαιολογίες συνέχισαν να φουσκώνουν σαν μπαλόνι. Σαν τις περιπέτειες του Βαρόνου Μυνχάουζεν.

Η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή της υπόθεσης είναι το πως Ελληνικές ιστοσελίδες στην Ελλάδα, Ελληνικές εφημερίδες κλπ., καβάλησαν τις περιπέτειες του Βαρόνου Μυνχάουζεν και αναμετάδωσαν σαν αληθινές τις μπαρούφες του Ελληνο-αμερικάνου Nick Clonis, λέξη προς λέξη όπως τα έλεγε, και πρόσθεσαν και δικά τους. Στην Ελλάδα, το ψέμα έγινε αλήθεια. Ενώ Αμερικανικές σελίδες, συμπεριλαμβανομένης και της επίσημης ιστοσελίδας των ιδιων των πεζοναυτών η οποία παρέθεσε αρχεία, εξέτασαν και απέδειξαν το ότι η αφήγηση του Ελληνο-αμερικανού δεν είχε βάση στην πραγματικότητα, Ελληνικές ειδησεογραφικές σελίδες έγραψαν ότι «ο μεγαλύτερος πολεμιστής του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν Έλληνας». ...υποθέτω επειδή, ναι, ρε, γουστάρουμε! Έχεις προβλημα;!

Όμως η μεγαλύτερη και πιο σημαντική ερώτηση από όλα αυτά είναι η εξής: Αν οι Έλληνες δημοσιογράφοι αυτό-δουλεύονται, η σας δουλεύουνε εσας έτσι, τόσο οφθαλμοφανώς, ή και τα δύο, ΤΙ ΑΛΛΟ δημοσιεύουν στις καθημερινές Ειδήσεις που σας σερβίρουν που είναι μπαρούφες, και οι Έλληνες αναγνώστες τα πιστεύουν γιατί δεν μπορούν να διανοηθούν τον βαθμό άγνοιας και ανευθυνότητας των Ελλήνων δημοσιογράφων, τους οποίους εγώ τους ονομάζω, χαϊδευτικά, «δημοθιογλάφουθ». Γιατί, αν φανταζότανε ο κόσμος τον βαθμό παραπληροφόρησης που χάβουνε θα συνειδητοποιούσαν ότι ζουν, βασικά, ένα παραμύθι, καθημερινά. Τις περιπέπτειες του Βαρόνου Μυνχαουζενόπουλου.

Που είναι η κριτική σκέψη και η έρευνα και η υπευθηνότητα την σήμερον ημέρα;
Κριτική σκέψη. Τι λέω τώρα, ο ανθέλληνας!

Στην Ελλάδα άλλωστε, με το που κάποιου του δίνουνε τα λοφία και περικεφαλαίες του καθηγητή, ή υφηγητή, ή στρατηγού, ή ξερωγώ, ανέρχεται σε μέγα ύψος κύρους, και, επίσης, όποιον Έλληνα βρίσκουν στο εξωτερικό που έκανε κάτι με την ζωή του, αμέσως τον, η την, χρησιμοποιούν σαν απόδειξη του κοίτα, ρε, τι καταπληκτικοί που είμαστε εμείς οι Έλληνες.

Από καιρού εις καιρόν βάζω εδώ ορισμένα παραδείγματα, όπως το άρθρο της Καθημερινής που ισχυρίστηκε ότι το Στόουνχέντζ στην Αγγλία, πριν 5.000 χρόνια, το έχτισαν Έλληνες. Ή το ότι το Μουσείο Μπενάκη παρουσίασε μια Ελληνίδα φασίστα της δικτατορίας Μεταξά με συνδέσεις στο Τρίτο Ράιχ, τους ίδιους αυτοπροσώπως τον Γκαίμπελς και τον Χίτλερ, με το καθαρά νεοκλασσικό στυλ φωτογραφίας (φασισμός, 1922-1943) σαν «σπουδαιότερη Ελληνίδα φωτογράφο», το οποίο και ανέλυσα σε αυτή την ανάρτηση.

Και εσείς ίσως να έχετε προσέξει ότι ο Ελληνικός τύπος παρουσιάζει τον Τραμπ σαν σωτήρα και τον Μπάιντεν σαν «κακό».

Αν τα κάνουν αυτά τόσο εύκολα και ανεύθυνα οι δημοσιογράφοι, τι άλλο κάνουν και σας το σερβίρουν καθημερινά, ακόμα και όσον αφορά καθημερινά γεγονότα, πολιτική, κλπ.;

Με φοβίζει το βάθος της άγνοιας και της ανικανότητας των Ελλήνων δημοσιογράφων που σας «εκπαιδεύουν» με τις μπαρούφες που σας πουλάνε, και πολλοί Έλληνες τις χάβουνε. ...και με φοβίζει το πόσοι Έλληνες τις χάβουνε.

Όχι, δεν υποστηρίζω ότι είστε θύματα κάποιας μεγαλύτερης συνομωσίας. Είναι πολύ αμόρφωτοι και ηλίθιοι για να έχουν την ικανότητα να οργανώσουν συνομωσίες. Για μπούρδες και αυνανισμό μιλάμε, όχι για σκοτεινές πλεκτάνες.

Όταν, καθημερινά, θέλω να διαβάσω νέα, διαβάζω την Washington Post και New York Times στην Αμερική, και The Guardian στην Βρετανία. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει κατά την έρευνά μου Ειδησεογραφικό πρακτορείο φερέγγυο, οπότε διαβάζω τις σελίδες in, Το Βήμα, Τα Νέα και Η Καθημερινή, από περιέργεια να δω τι γράψανε σήμερα χωρίς να δίνω βάση, αλλά συγκρίνοντας. Βέβαια, δεν μπορώ να ξεδιαλύνω την αλήθεια σχετικά με ειδησιογραφία για τα Ελληνικά πράγματα και πολιτική, μια και δεν ζω στην Ελλάδα 48 χρόνια τώρα, αλλά είναι ευκολότατο να ελέγξει κανείς το τι γράφουν οι Ελληνικές ειδήσεις σχετικά με διεθνή γεγονότα και γεγονότα σε άλλες χώρες, τα οποία οι Έλληνες δημοθιογλάφοι τα μεταφράζουν και τα παρουσιάζουν κατά την …αντίληψή τους (ξεκινώντας από το αυταπόδεικτο γεγονός ότι ιδέα δεν έχουν για το πως είναι δομημένη και πως λειτουργεί η Αμερικανική Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, η πως να καταλάβουν ή να αποδώσουν στα Ελληνικά ειδήσεις από την Αγγλική γλώσσα και πραγματικότητα).

Αυτό ισχύει σε κάθε χώρα σήμερα, όχι μόνο στην Ελλάδα.

Και ισχύει αυτό επειδή βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου το εκκρεμές, παντού, πηγαίνει προς την δεξιά και ακρο-δεξιά. Μια φορά κι’ ένα καιρό, δεξιά σήμαινε οικονομική πολιτική, καπιταλισμό, σε αντίθεση με την αριστερή οικονομική και κοινωνική πολιτική. Στις μέρες μας όμως, η δεξιά ταυτίζεται πολύ περισσότερο και άμεσα με Εθνικισμό, Απομονωτισμό, Αμορφωσιά και Ρατσισμό. Ο Εθνικισμός άλλωστε είναι το πρώτο σκαλοπάτι πριν τον φασισμό. Σε αντίθεση, Αριστερά σήμερα δεν σημαίνει πλέον τόσο τον Σοσιαλισμό, όσο απλά, την Μόρφωση. Οι απατεώνες-παπατζήδες σαν τον Τραμπ εξουσιοδότησαν τους αμόρφωτους να είναι περήφανοι για την άγνοιά τους και να γελοιοποιούν την μόρφωση και να γελάνε με την μορφωμένη άποψη. Όταν τα γεγονότα δεν τους πάνε, εφευρίσκουν ...εναλλακτικά γεγονότα και λένε ότι τα γεγονότα είναι θέμα ...άποψης.

Και, ενώ είναι τα ίδια σε κάθε χώρα και κοινωνία σήμερα, η κάθε κοινωνία έχει τις ιδιαιτερότητές της όσον αφορά το πως εκφράζει τις καταστροφικές αυτές τάσεις.

Συγκεκριμένα στην Ελλάδα, βλέπω ότι η κινητήρια δύναμη είναι ο κομπλεξικός Εθνικισμός που έχει πείσει πολλούς (μα πολλούς) Έλληνες, και Αριστερά και Δεξιά, ότι είναι ο πιο σημαντικός και έξυπνος (και αδικημένος) λαός του κόσμου με την ομορφότερη χώρα του κόσμου και όλος ο υπόλοιπος κόσμος τους χρωστάει, στους ίδιους προσωπικά.

Οι Ιταλοί βέβαια διαφωνούν επειδή, όπως λένε εκείνοι, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έδωσε πολιτισμό στον κόσμο (τουλάχιστον λένε «η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία», όχι «Εμείς!» όπως λένε οι Έλληνες), η Ιταλία είναι, λένε, η ομορφότερη χώρα του κοσμου και η Ιταλική κουζινα η καλύτερη κουζίνα του κόσμου. Όχι, λένε οι Έλληνες, τα Ελληνικά μακαρόνια είναι καλύτερα!

Εν τω μεταξύ, ένας γνωστός μας Ιταλός πήγε διακοπες στο Λονδίνο, έφαγε μόνο σε Ιταλικά εστιατόρια και δήλωσε οτι στην Αγγλία δεν έχει τι να φας και δεν φτιάχνουν καλή καρμπονάρα.

Μια πλάνη πνευματικού αυνανισμού (αυτοϊκανοποίησης) η οποία ενισχύεται και επικυρώνεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, την ειδησεογραφία και την κοινωνική δικτύωση (και κάμποσες οικογένειες και δασκάλους). 

Διότι, άλλο να μπορείς να αναγνωρίζεις την ομορφιά παντού και άλλο να λες ότι ένα μέρος είναι το πιο όμορφο που υπάρχει. Και καλά να το πεις ποιητικά ή έστω από αγάπη για την στιγμή, αλλά, να το λες σοβαρά σαν γεγονός;

Τέλος πάντων. Αν οι δημοσιογράφοι σας, σας παρουσιάζουν το θέμα της φωτογραφίας που εξετάσαμε στην προηγούμενη ανάρτηση όπως το παρουσιάζουν, τι άλλο σερβίρουν που είναι αναληθές, ή στην καλύτερη περίπτωση απλά μπούρδες, και πως μπορεί ο Έλληνας να το καταδικάσει αυτό; Ενδιαφέρεται καν, άραγε, ο μέσος Έλληνας να το αναλύσει και να το καταδικάσει; Ή πάει στο δε βαριέσαι αδερφέ;
(Τι μπορώ να κάνω εγώ ο ένας μόνος μου, είπαν ένας-ένας δέκα εκατομμύρια άνθρωποι).

Όσο περισσότερα μαθαίνω, τόσο συνειδητοποιώ πόσο λίγα γνωρίζω.

Σωκράτης, Αρχαία Ελλάδα

Όσο λιγότερα γνωρίζω, τόσο συνειδητοποιώ ότι είμαι διάνοια.

Ανώνυμος, Νέα Ελλάδα

~~~

~~~