Η επίσημη
γνωμάτευση και συμβουλή δόθηκε:
- Μείνετε σαν να
είστε κάτοικος Ελλάδας να φορολογείστε σαν κάτοικος γιατί αλλιώς θα έχετε
τραβήγματα.
Μάλιστα. Να λέω
ψέματα, γιατί αν πω την αλήθεια θα έχω τραβήγματα, και τα τραβήγματα θα οφείλονται
στην ανικανότητα των ηλίθιων του δημοσίου που δεν ξέρουν που πάνε ούτε τα
τέσσερα ούτε τα τρία. Και η συμβουλή αυτή έρχεται από το κράτος. Συγχαρητήρια!
Το γελοίο, που
είναι να ξεκαρδίζεται κανείς, είναι όταν διαβάζει κανείς αναλύσεις στις εφημερίδες και
στα μπλογκ της κατάστασης από συγγραφείς και αναγνώστες που παριστάνουν ότι
ζουν σε κράτος. Σε κωλοχανείο ζείτε κακομοίρηδες. Το κωλοχανείο της ηλιθιότητας
και της ανικανότητας.
Εν τω μεταξύ,
αφού μου αναστήσανε τον πατέρα, Μεγάλο Σάββατο τον περασμένο Απρίλιο, τώρα μου
αναστήσανε και την μάνα. Έχω εδώ απαιτήσεις του Ελληνικού Κωλοχανείου ταχυδρομημένες
προς τρία φυσικά πρόσωπα (ένα ζωντανό και δύο νεκρούς) για τα ίδια περιουσιακά
στοιχεία.
Είχα καταθέσει
όλα τα χαρτιά σωστά το 2007. Το 2013 τους θυμηθήκανε.
Θα έλεγα ότι αντί
για απεργίες και ταξικούς αγώνες και αγώνες κατά της Μέρκελ και του
νεοφιλελευθερισμού, τρομάρα σας, θα έπρεπε να μαζευτείτε όλοι γύρω από την
Βουλή και τα υπουργεία και τα γραφεία του δημοσίου και να ρίχνετε ντομάτες και
λεμονόκουπες και να γελάτε δυνατά όλοι, να ξεκαρδίζεστε.
Αλλά τώρα που το
σκέφτομαι ούτε αυτό είναι σωστό γιατί τα γέλια και οι ντομάτες και οι
λεμονόκουπες προς ποιούς πρέπει να κατευθύνονται; προς τους ίδιους τους
διαδηλωτές γιατί, εσείς επανδρώνετε τα γραφεία του δημοσίου
και της κυβέρνησης. Από που έρχονται οι ηλίθιοι ανίκανοι καραγκιόζηδες; από το
διάστημα; μάλλον από ανάμεσά σας ξεπετάγονται, καθώς κάνετε διατριβές ιστορικού
και πολιτικού και οικονομικού και κοινωνικού περιεχομένου άκρας σοβαροφάνειας.
Κούνια που σας κούναγε...
Τελικά ο μόνος
τρόπος να παραμείνω τίμιος και αληθινός είναι να αποποιηθώ την υπηκοότητα. Αμ'
ούτε τούτο φαίνεται εύκολο...